محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829230456
آمريکا و غرب تنها در موضوع هسته اي عليه ايران يکپارچگي داشتند
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۳ مرداد ۱۳۹۴ (۹:۴۳ق.ظ)
سفير سابق ايران در انگليس در گفتگو با موج (بخش اول): آمريکا و غرب تنها در موضوع هسته اي عليه ايران يکپارچگي داشتند موج - گروه اقتصاد سياسي
بعد از توافق هسته اي ايران و گروه 1+5، بسياري از تحليلگران حوزه سياست خارجه و روابط بين الملل معتقدند که اين توافق را نبايد صرفا در حوزه هسته اي خلاصه کرد. به عبارتي اين توافق مقدمه اي بر ساير توافقاتي بوده که ايران و غرب بر سر آنها به نتايجي رسيده اند. از سويي ديگر تحولات اخير منطقه و تاکيدي که وزراي خارجه 1+5 به حل و فصل ديپلماتيک بحران هاي منطقه اي دارند، از يک سو و تاکيد بر ضرورت ايجاد جبهه جديد و مبارزه عليه گروه تکفيري – تروريستي داعش، اين فرض را بيشتر تقويت مي کند که جمهوري اسلامي ايران درصدد ايفاي نقشي پررنگ تر از گذشته، در قبال بحران هاي منطقه اي است. خبرنگار خبرگزاري موج در اين خصوص با سيدجلال ساداتيان، تحليلگر سياسي و سفير سابق ايران در انگلستان گفت و گويي را به شرح زير انجام داده است.
آيا شما هم اعتقاد داريد که در دل توافق هسته اي ساير توافقات حول مسائل منطقه اي وجود داشته است؟
اصل ماجرا همين بوده است؛ يعني اختلافاتي که ما با کشورهاي غربي داشتيم اعم از اروپا و آمريکا، بيشتر پيرامون چند موضوع بود که از ابتداي انقلاب اسلامي روي آنها مانور مي دانند. يکي از آنها بحث حقوق بشر و ديگري تروريسم بود که همگي موارد اتهامي غرب عليه ايران بودند و در مقاطع مختلف زماني برخي از اين کشورها بيشتر به آن مي پرداختند. پيشاني و ويترين تمام چالش هايي که با غرب داشتيم، بحث هسته اي شد. به ويژه از 12 سال پيش که اين چالش بيشترين توجه را به خود جلب کرد. آنچه که غرب و آمريکا در مجموع توانستند در آن عليه ايران به يکپارچگي و وحدت نظر برسند، پيرامون مساله هسته اي ايران بود و گرنه در ساير مسائل چنين يکپارچگي عليه جمهوري اسلامي ايران ندارند. به عبارتي در ساير موضوعات پيرامون مسائل منطقه اي و حقوق بشر، ضمن اينکه در يک جاهايي با همديگر همراهي دارند اما همه آنها عين يکديگر داراي يک موضع نبوده و نيستند.
چرا اين يکپارچگي در مسائل غيرهسته اي وجود ندارد؟
براي اينکه هر کدام داراي منافعي هستند و در جاهايي با يکديگر تضاد منافع دارند. به عنوان مثال در ماجرايي که عربستان با سياست هايي که در منطقه اعمال کرده و داراي سردي روابط با آمريکا شد؛ اولاند با شرکت در شوراي همکاري خليج فارس، سعي کرد از اين فرصت استفاده کند. پس در يک راستا با هم نبودند و همين طور در بحث سوريه که فرانسه به نحوي به گروه هاي معارض اين کشور کمک مي کند ولي ايالات متحده به اين صراحت اين کار را نکرد. شاهد براي اين مطلب، ماجرايي بود که آمريکا در آستانه حمله نظامي به سوريه قرار گرفت به اين عنوان که سوريه از سلاح شيميايي استفاده کرده اما با تمهيدات اوباما از اين حمله صرف نظر شد و مورد انتقاد برخي کشورهاي غربي و عربستان قرار گرفت. عربستان هم موافق حمله به سوريه بود و هم مخالف توافق هسته اي با ايران؛ که هيچ يک محقق نشد. پس مي بنيم که در جاهايي با يکديگر تضاد منافع دارند.
اما خيلي از مقامات غربي در ديدار با شرکايشان و در تريبون هاي مختلف همچنان از رفتار منطقه اي ايران انتقاد دارند و مشترکا خواستار همکاري ايران با آنها هستند؛ با اين وجود شما معتقديد در اين موضوع وحدت نظر ندارند؟
نه ندارند! در اصل موضوع به اين که نگران نفوذ ايران در منطقه هستند و فکر مي کنند ايران در يمن، عراق و سوريه و ... دست بالا دارد؛ تا اينجاي قضيه اشتراک نظر دارند؛ اما اينکه ايران چه بکند و کدام سياست را پيش بگيرد و انتظاري که از ايران دارند، هيچ وحدت نظري وجود ندارد و در اين موضوع (مسائل منطقه اي در حالت کلي) هريک انتظارات خودشان را مطرح مي کنند. مثلا سفر اولاند به کشورهاي عربي و تلاش براي نزديکي با آنها نشان مي دهد که فرانسه در مسائل منطقه اي هم راستا با آمريکا نيست و هريک دنبال منافع تعريف شده خود هستند.
اما سفر اولاند عمدتا از منظر منافع اقتصادي فرانسه و فروش تجهيزات نظامي بود!
فرقي ندارد؛ اين مساله نشان مي دهد آنچنان هم در مسائل منطقه اي با آمريکا هم راستا نيست تا بتوانند مقداري عربستان را منزوي و سياست هايش را تعديل کنند. هر کدام تابع منافع خود هستند. پس اين نشان مي دهد قدرت هاي بزرگ تا حدي اختلاف نظرهايي دارند اما باز هم متذکر مي شوم که در کليات قضيه هم راستا هستند ولي در اينکه اين هم راستايي تا کجاست، با همديگر اختلاف ديدگاه دارند.
يا بعد از صدور قطعنامه 2231 شما ديديد که بلافاصله هيات آلماني و بعد از آن فرانسوي ها به ايران آمدند و به همين ترتيب ساير کشورهاي اروپايي؛ اين ها ديگر کاري به اين ندارند که ايران در منطقه چه مي کند و تابع منافع خودشان در پي تعامل با ايران هستند، البته شعار مي دهند که ايران در سياست هاي منطقه اي خود تجديد نظر کند، ولي عملا در پي منافع خودشان مي روند و اين تنها ايالات متحده است که در خصوص سياست منطقه اي ايران جدي تر رفتار مي کند. البته ايران هم از اين روابط استقبال مي کند و تلاش مي کند مراودات اقتصادي خود را با غرب گسترش دهد.
با اين تفاصيل سوال ابتدايي را مجددا مي پرسم، آيا شما هم مي پنداريد با توافق هسته اي ايران، توافقات ديگري هم همراه بوده است؟
به ناچار بايد مسائل منطقه اي هم حل و فصل شود؛ اما چگونگي اين حل و فصل قابل بحث است. چگونگي اين ماجرا اين است که در ارتباط با موضوع سوريه از ابتدايي که کوفي عنان براي آن تعيين شد و بعد اخضر ابراهيمي هر دوي اينها استعفا دادند، به دليل اينکه حرکتشان به نتيجه نرسيد و دليل آن را ناشي از نوع تعامل ايران تلقي مي کردند که نفوذ ايران باعث شد هم اسد بماند و هم اينکه امروز زمزمه اين مطرح مي شود که راه حل سوريه، جنگ نيست و بايد به يک سمت و سوي ديگري حرکت کند. ولي امروز شما نگاه کنيد که در ماجراي سوريه هنوز اردن، قطر، ترکيه، امارات و عربستان به شکلي دارند دخالت مي کنند؛ کشورهاي غربي آلمان، بريتانيا، هلند و ديگران يارگيري هايي در کشورشان صورت مي گيرد و حمايت هاي بين المللي از گروه هاي تندرو تکفيري کماکان وجود دارد؛ در مجموع تنها ايران است که با اين جريان مقابله مي کند و تا حدودي روسيه که در اين قضيه تابع منافع خودش است. معادله، معادله اي است که عمده نيروهاي تحت امر ايران مستقيم و غيرمستقيم در منطقه عليه گروه هاي تکفيري مبارزه مي کنند. بنابراين ايران در اين فرآيند حضور دارد و تاثيرگذار است؛ شهدايي که تحت عنوان حمايت از حرمين مطرح شده، همگي نشان دهنده حضور ايران در جبهه مبارزه عليه گروه هاي تکفيري است؛ لذا اين نقش از سوي غرب و آمريکا نمي تواند هرگز ناديده گرفته شود.
ادامه دارد...
گفتگو از محمد قربانپور شيخاني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
سیاسی
پربازدیدترینها