واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۵۴
قم شهر کریمه اهل بیت(ع) در سالروز شهادت ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت امام جعفر صادق(ع) عزادار و حرم حضرت معصومه(س) دخت امام هفتم، سیاهپوش این مصیبت جانکاه شده است. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه قم، همزمان با سالروز شهادت مظلومانه امام جعفرصادق(ع) صدها هزار عاشق خاندان عصمت و طهارت شب گذشته و امروز با حضور در حرم کریمه اهل بیت(ع) این مصیبت جانکاه را به ایشان و به امام عصر(عج) تسلیت می گویند. همچنین عزاداران با حضور در مراسم سخنرانی و مرثیه سرایی حرم مطهر حضرت معصومه(س)، مسجد مقدس جمکران و دیگر مساجد و تکایای شهر در مظلومیت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) همگام با ملکوتیان بر سر و سینه زده و اشک ماتم می ریزند. زائران کریمه اهل بیت(ع) که از نقاط مختلف کشور به قم آمده اند و خارجی های مقیم قم نیز با چشمانی اشکبار و دلی شکسته از شهادت ششمین امام شیعیان درکنار مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه(س)، سوگنامه می خواندند و عزاداری می کنند. در بیوت آیات عظام تقلید و دفتر مقام معظم رهبری در قم نیز به همین مناسبت، مجالس سوگواری برپا شده و سخنرانان گوشه هایی از زندگانی گهربار آن امام همام را بیان کردند. دستجات عزاداری نیز در حرم مطهر کریمه اهل بیت(ع) اجتماع کرده و در سوگ حضرت امام جعفر صادق (ع) به سرو سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند. امام جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب(ع) ششمین امام شیعیان به عنوان رییس مذهب جعفری در بین مردم شناخته شدند و رهبری فکری و سیاسی شیعیان اصیل پیرو مذهب امامیه را بر عهده داشتند. روایتهای رسیده از امام صادق (ع) در مسائل مختلف فقهی و کلامی مجموعه ای گسترده و متنوع است و برای همین است که مذهب شیعه را مذهب جعفری خوانده اند. این امام بزرگوار طبق روایات مختلف تاریخی در سال 80 هجری، معروف به سال قحطی، در مدینه دیده به جهان گشود،اما بنا به گفته شیخ مفید و کلینی و شهید، ولادت آن حضرت در سال 83 هجری اتفاق افتاده است. مادر آن حضرت ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابوبکر و پدرش امام محمد باقر(ع) است وی پنجمین امام از نسل امیر المومنین (ع)، کنیه او ابو عبد الله و لقب مشهورش صادق است. لقبهای دیگری از جمله صابر، طاهر و فاضل دارد اما چون فقیهان و محدثان معاصر او که شیعه وی هم نبوده اند، حضرتش را به درستی حدیث و راستگویی در نقل روایت بدین لقب ستوده اند، لقب صادق شهرت یافته است. امام صادق(ع) مدت 12 تا 15 سال بنابر اختلاف با امام سجاد(ع) و بعد از شهادت جد بزرگوارش مدت 19 سال با امام باقر(ع) زندگی کرد، مدت امامت ایشان 34سال به طول انجامید که 18 سال در دوره اموی و16 سال در دوره عباسی بوده است. درمدت زندگانی این امام بزرگوار هزاران شاگرد در محفل درسش حاضر می شدند و مورد ستایش تمامی عالمان عصر خویش بود. در متون دینی شیعه، چندین هزار روایت از آن حضرت در تفسیر، اخلاق و به ویژه فقه، رسیده که باعث عظمت حدیث شیعه و موجب تقویت بنیه علمی آن است. دوران 34 ساله امامت ایشان فرصتی طلایی بود تا کام تشنگان معارف ناب الهی را از زلال سرچشمه وحی سیراب سازد. از این رو تمام برخوردهای وی با افراد و گروهها حتی دگر اندیشان خود باخته، آموزنده بود. در این میان یاران و شاگردان آن حضرت بیشترین استفاده را بردند و درسهای ارزندهای را برای آیندگان به یادگار گذاشتند. او سالها بر کرسی درس و منبر پیامبر قرار گرفت و هزاران شاگرد را در مکتب خود تربیت کرد. بعد از شهادت امام باقر(ع)، شاگردان ایشان به سمت امام صادق(ع) آمدند و از محضر ایشان استفاده کردند امام نیز با جذب شاگردان جدید به تاسیس یک نهضت عظیم فکری و فرهنگی و بالنده مبادرت ورزید، به گونه ای که طولی نکشید مسجد نبوی در مدینه منوره و مسجد کوفه در شهر کوفه به دانشگاهی عظیم تبدیل شد. امام صادق(ع) از فرصت های گوناگونی برای دفاع از دین و حقانیت تشیع و نشر معارف صحیح اسلام استفاده می بردند. مناظرات زیادی نیز در همین موضوعات میان ایشان و سران فرقه های گوناگون انجام پذیرفت که طی آنها با استدلال های متین و استوار، پوچی عقاید آنها و برتری اسلام ثابت می شد. سرانجام این امام بزرگوار توسط عوامل منصور مسموم شد و در سن 65 سالگی در سال 148 هجری به شهادت رسید و در قبرستان بقیع در کنار مرقد پدر و جد خودش به خاک سپرده شد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]