واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: اهداي عضو همانند ايثارگري در خط مقدم است
روحيه بسيجي گوهري به نام «ايثار» دارد كه انوار درخشانش خاطراتي زيبا و ماندگار خلق ميكند.
نویسنده : عليرضا محمدي
همين روحيه بود كه حماسه هشت سال دفاع مقدس را رقم زد و حافظه تاريخي ملت ايران را مملو از اثرات پر خير و بركت خود ساخت. سيدعلي ميرنظامي نيز بسيجي ايثارگري بود كه هفتم فروردين 1394 بر اثر سانحه رانندگي دچار مرگ مغزي شد و خانوادهاش بلافاصله با اهداي اعضاي او به بيماران ديگر موافقت كردند. حالا قلب سيدعلي 16 ساله در سينه انساني ميتپد و ساير اعضاي بدنش نيز زندگي دوبارهاي به بيماران بخشيدهاند. براي آشنايي با ايثار اين بسيجي نوجوان و خانوادهاش گفتوگويي با سيده اشرف ميرنظامي مادر علي انجام دادهايم كه خود نيز بسيجي فعال ناحيه شهيد محلاتي است و سرگروهي حلقه صالحين پايگاه شهيد ارجلو را بر عهده دارد. اهداي اعضاي علي در حالي رخ داد كه پسرتان در كما بود، به نظر شما اگر خود علي بود راضي به اين كار ميشد؟ وقتي كه پزشكان معالج پسرم خبر از مرگ مغزي او دادند، ما بلافاصله با اين كار موافقت كرديم. يك دليل عمدهاش اين است كه مطمئن بوديم اگر خود سيدعلي بود با اين كار موافقت ميكرد. او در طول زندگي كوتاهش به عنوان يك بسيجي هميشه روحيه ايثارگري داشت و دائماً به فكر كمك به ديگران بود. يادم است يك بار يكي از لباسهاي خود را به فردي كه نياز داشت بخشيده بود. سيدعلي يك بسيجي واقعي بود و بسيجي هميشه ايثارگر است. يعني شما بلافاصله بعد از طرح موضوع اهداي عضو علي از سوي پزشكانش با اين كار موافقت كرديد؟ بله، ما ميدانستيم كه علي ديگر برنميگردد و مرگ مغزي يعني مرگ او. اگر قرار بود تن علي در مزار بپوسد، چرا نبايد باعث جان ديگري ميشد؟ بنابراين حتي قبل از آنكه پزشكان به ما پيشنهاد اهداي عضوش را بدهند، من و پدر علي تصميم به اين كار گرفته بوديم. البته اين كار به آن راحتي هم نيست و پزشكان هم ميگفتند كه خيلي از خانوادهها راضي به اهداي عضو عزيزشان نميشوند. در صحبتهايتان اشارهاي به روحيه بسيجي سيدعلي كرديد كه ايثارگري مشخصه آن است، بسيج و ايثار چه رابطهاي با هم دارند؟ در واقع ايثار جزءلاينفك روحيه بسيجي است. در تاريخ كشورمان نيز مشاهده ميكنيم كه چطور بسيجيها و خانواده شهدا و جانبازان براي كشور از همه هستي خود گذشتند و اين درسي براي ماست كه در برههها و مسيرهاي ديگر بتوانيم مانند آنها عمل كنيم. به نظر من اگر اين نوع ايثار(اهداي عضو) هم پايه شهادت نباشد، كمتر از آن نيز نيست. اهداي اعضاي بدن با ايثارگري در خط مقدم جبهه هيچ تفاوتي ندارد شايد بيشتر هم باشد چراكه بخشيدن سلامتي دوباره به چندين نفر با اعضاي بدن عزيزي مانند فرزند، مسلماً اجر و قرب زيادي نزد خدا دارد. كمي از سيدعلي بگوييد. از خصوصيات اخلاقياش و اتفاقي كه برايش افتاد. «سيدعلي» در بسيج محلات و دانشآموزي عضويت داشت. با قرآن مأنوس بود و به حضرت زهرا(س) عشق ميورزيد. طوري كه وقتي نوروز امسال با ايام فاطميه تلاقي يافت، او حتي لباس نو براي خودش نخريد و در اصلاح سر و صورتش مقيد بود. لباس مشكي را در ايام نوروز هم به تن ميكرد. خدا او را دوست داشت كه در حالت عزاداري حضرت زهرا(س) نيز اين دنيا را ترك كرد و هفتم فروردين ماه امسال درحالي كه از زيارت شاهعبدالعظيم حسني(ع) برميگشت، دچار سانحه رانندگي شد. دكتر تشخيص مرگ مغزي سيدعلي را داد. پزشك بيمارستان ميگفت: «سيدعلي را خدا دوست داشته كه چنين خانوادهاي دارد. ما براي اهداي عضو سراغ خانوادههاي زيادي ميرويم اما قبول نميكنند.» رضايت كامل ما به خاطر خدا و با رضايت خود سيدعلي بود و از اين كار يك ذره هم ناراحتي نداريم و من احساس ميكنم بچهام در كنارم است. اهداي عضو پسرتان جان چند نفر را نجات داد؟ ما دوست داشتيم بدانيم كه قلب علي به چه كسي اهدا شده تا بدانيم قلب او در سينه چه كسي ميتپد. اما پزشكان مانع شدند و گفتند چون پيوندها به تازگي صورت ميگيرد، هيجان براي بيماران خوب نيست. اما شنيديم كه چهار عضو اصلي او به چهار خانم پيوند زده شده و مغز استخوانش نيز براي درمان به چندين بيمار اختصاص يافته است. و سخن پاياني به گفته مقام معظم رهبري، بسيجي واقعي امام علي(ع) است كه همه وجودش وقف اسلام بود و خود و فرزندانش همواره براي اسلام و هدايت انسانها فداكاري ميكردند. ايثار جزو آموزههاي ديني و مذهبي ما است و همانطور كه امام حسين(ع) از فرزندانش در عاشورا گذشت، مردم ما در انقلاب و دفاع مقدس همين مسير را در پيش گرفتند و اميدواريم كار ما نيز در اهداي عضو سيدعلي، رضاي خدا را در برداشته باشد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۴:۱۱
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]