تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816308344
هدف اردوغان محدودسازی کردها در سه جبهه است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: «اردشیر پشنگ» تحلیلگر مسایل خاورمیانه در گفت و گو با ایرنا: هدف اردوغان محدودسازی کردها در سه جبهه است تهران-ایرنا-«اردشیر پشنگ» پژوهشگر ارشد «مرکز بین المللی مطالعات صلح» در گفت و گو با ایرنا تاکید کرد که هدف اصلی اردوغان از تحرکات نظامی اخیر، محدودسازی کردهای ترکیه در مجلس، کردهای «پ.ک.ک» و کردهای سوریه است.
حمله هم زمان ترکیه به مواضع داعش و کردهای سوریه و عراق همراه با دستگیری های داخلی گسترده شماری از اعضای وابسته به داعش و گروه های کردی نشان از آغاز دوران تازه ای در سیاست های منطقه ای و داخلی حزب عدالت و توسعه ترکیه دارد که می تواند در سیاست های دولت «رجب طیب اردوغان» رییس جمهوری ترکیه در قبال داعش، سوریه و مساله گفت و گوها با کردها تاثیرهای تعیین کننده ای داشته باشد.
این مساله به ویژه زمانی بیشتر اهمیت پیدا می کند که حزب عدالت و توسعه در انتخاب گذشته مجلس نتوانست صندلی های لازم برای تشکیل دولت را کسب کند و از سوی دیگر، اوضاع داخلی در سوریه با پیشروی های کردهای سوریه فصل تازه ای را در زندگی سیاسی کردهای این کشور گشوده است که می تواند بر محاسبات امنیتی ترکیه در قبال سوریه تاثیرگذار باشد.
در همین زمینه، گروه پژوهش و تحلیل خبری خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) برای بررسی آخرین تحول های مربوط به حمله ترکیه به داعش و کردها به سراغ «اردشیر پشنگ» پژوهشگر ارشد «مرکز بین المللی مطالعات صلح» که دارای آثار چندی در خصوص مسایل کُردها در خاورمیانه است، رفت.
پشنگ معتقد است بحران کنونی بیشتر ریشه در تحول های سیاست داخلی اخیر ترکیه و موفقیت نشدن حزب عدالت و توسعه در انتخابات و پیروزی کردها دارد و از سوی دیگر ترکیه می کوشد به بهانه مبارزه با داعش از قدرت گیری بیش از پیش کردهای سوریه که بیشتر مناطق مرزی 870 کیلومتری ترکیه و سوریه را تحت تصرف خود دارند بکاهد و به همین دلیل طرح منطقه حایل را مطرح کرده اند.
وی تاکید می کند اینک اردوغان بطور همزمان در سه جبهه به مبارزه با کُردها برخاسته است: کُردهای سوریه، پ.ک.ک و رهبران و نمایندگان حزب دموکراتیک خلق ها در مجلس در داخل ترکیه.
مشروح گفت و گوی ایرنا با اردشیر پشنگ در ادامه آمده است:
***ایرنا: حمله ترکیه به داعش را برخی یک تغییر مهم در سیاست های منطقه ای این کشور در سال های اخیر می دانند. با توجه به این مساله، آیا می توان از یک تغییر راهبردی در سیاست ترکیه در قبال داعش صحبت کرد؟
**پشنگ: هنوز نمی توان گفت ترکیه قصد حمله و جنگ با داعش را دارد کما اینکه طی روزهای اخیر این کشور به نام مبارزه با داعش، در عمل بیشترین حملاتش را بسوی کردها و گروه « پ.ک.ک» روانه کرده است. به باور من زمانی ترکیه وارد درگیری با داعش می شود که در یک عملیات گسترده و همراه با نیروهای ائتلاف نخست تکلیف «بشار اسد» رییس جمهوری سوریه، روشن شده باشد آنگاه در آن مسیر (برکناری اسد) سعی می کند داعش را هم تضعیف کند یا به مبارزه با این گروه بپردازد.
به هر حال روشن است که ترکیه یکی از مهمترین مناطق ترانزیتی برای داعش و رسیدن کمک های جهان خارج به آن است و برخی نیز در داخل و خارج این کشور اتهاماتی مبنی بر تقویت عامدانه داعش را به مقام های آنکارا نسبت می دهند.
***ایرنا: در صورت وجود چنین تغییر رویکردی، آیا ما شاهد تغییر رویه ترکیه در قبال سوریه خواهیم بود؟
**پشنگ: همانطور که گفتم به نظر می رسد ترکیه هنوز به تغییری بنیادین در رویه اش در قبال بحران سوریه دست نزده است هرچند عملی کردن طرح منطقه حایل می تواند آغازی برای شروع راهبرد تازه ترکیه قلمداد شود. طرح مذکور هم به صورت عمده در مناطق کردنشین زیر کنترل گریلاهای (کردهای مبارز سوریه و ترکیه) حزب اتحادیه دموکراتیک است و در این مقطع همچنان به نظر می رسد وارد ساختن فشار بر کردها در اولویت سیاست خارجی منطقه ای ترکیه در مرزهای مشترکش با سوریه قرار دارد.
مقام های ترکیه به شدت از قدرت گیری بیش از پیش کردها در هراس هستند و این هراس همزمان با آزاد سازی «گری سپی» (تل ابیض) از دست داعش و حرکت کردها به سمت «رقه» مرکز قدرت داعش تشدید شد. به نحوی که اردوغان و داود اوغلو در سخنرانی های جداگانه ای از تسلط کردها بر این مناطق ابراز نگرانی کردند و جالب آن است پیش از آن که این مناطق و مردمانش زیر سلطه و جنایت های داعش قرار داشتند مقام های ترکیه ای نگرانی چندانی از خود بروز نمی دادند.
***ایرنا: می دانیم که بخشی از مسایل پشت پرده حمله به داعش در چارچوب توافقاتی است که بین ترکیه و آمریکا در قبال مساله سوریه صورت گرفته است. آیا می توان از یک اتحاد بین آمریکا و ترکیه در این زمینه سخن گفت؟ و این که، با توجه به چنین اتحادی می توان انتظار داشت مبارزه با داعش وارد مرحله تازه ای شود و فشارها بر این گروه افزایش یابد؟
**پشنگ: تازه ترین تحول ها در این رابطه از این قرار است که ترکیه اجازه داده است پس از 12 سال آمریکا از پایگاه «انجرلیک» علیه اهدافی در کشورهای مجاور ترکیه استفاده کند؛ سپس بلافاصله برخی مقام های پنتاگون از توافق آنکارا و واشنگتن در خصوص ایجاد منطقه حایل خبر دادند و همچنین در چرخشی بسیار قابل تامل آمریکا به کردهای ترکیه و سوریه پشت کرده و به نظر می رسد دست آنکارا را برای تضعیف و محدود کردن آنها باز نگه داشته است. در برخی بیانیه ها هم این امر را می توان دید.
در این فضا مبارزه با داعش جدی تر می شود اما این جدیت به معنای تغییراتی بنیادین نخواهد بود چون نه آمریکا و نه ترکیه نمی خواهند در زمانی که تکلیف بشار اسد و آینده سوریه روشن نیست در عمل دست به کاری بزنند که نتیجه اش تقویت موقعیت اسد است.
***ایرنا: همزمانی حمله به داعش با حمله به کردها را بسیاری از تحلیل گران با این عنوان مطرح می کنند که اردوغان تلاش دارد با بهانه حمله علیه تروریسم، ملی گرایی ترکی را علیه کردها تحریک کند و با برگزاری انتخابات زودهنگام مجلس، مشکل تشکیل دولت را با کسب اکثریت صندلی های مجلس به دست آورد. این مساله تا چه اندازه صحت دارد؟
**پشنگ: به باور من هم بخش اصلی انگیزه ترکیه در فعل و انفعالات اخیر ریشه در تحول های ماه های گذشته در عرصه سیاسی این کشور دارد. حزب حاکم در حالی که پیش بینی می کرد با درصد آرای قابل توجهی انتخابات مجلس را ببرد و بتواند به تنهایی دولت تشکیل داده و از آن مهم تر همه پرسی قانون اساسی را برگزار کند، با شکست قابل توجهی روبرو شد و عامل اصلی این شکست هم پیروزی حزب کُردی «دموکراتیک خلق ها» به رهبری «صلاح الدین دمیرتاش» بود.
کردها در یک لحظه تاریخی توانستند برای نخستین بار در قامت یک حزب از سد حداقل ده درصدی آرا عبور کنند و 81 صندلی کشور را از آن خود کنند؛ صندلی هایی که پیش تر از آنِ حزب عدالت و توسعه بود. همچنین حزب حاکم در سایه این شکست تلخ مجبور به تشکیل یک دولت ائتلافی است؛ امری که تا این زمان رخ نداده است.
در چنین فضایی به نظر می رسد هدف اردوغان این است از یکسو پ.ک.ک و کردهای سوریه را که در ماه های اخیر و بخصوص در مساله جنگ کوبانی در هیبت قهرمانانی حماسی ظاهر شدند، تضعیف کند و از سوی دیگر با امنیتی کردن فضای داخل، دستگیری تعدادی از نمایندگان دموکراتیک خلق ها و غیر قانونی کردن احتمالی این حزب فضا و چینش صندلی ها در مجلس را تغییر دهد. با این تحول ها اگر در پاییز یک انتخابات تازه روی دهد احتمال اینکه کردها زیر فشار و بسته شدن فضا نتوانند از حداقل 10 درصدی عبور کنند بیشتر خواهد بود. همچنین اردوغان علاوه بر آرای کردها چشمش به دنبال جذب بخشی از آرای ملی گراهای ترکیه است که رای خود را به صورت معمول به سبد حزب جمهوریخواه می ریزند. در چنین وضعیتی حزب عدالت و توسعه به بهای قربانی کردن دیگر رقبا و به عبارتی دیگر به بهای قربانی کردن مردم سالاری می تواند شانس یک اکثریت قابل توجه در مجلس را برای خود مهیا کند.
***ایرنا: در این صورت آینده مساله صلح با کردها به چه سمتی خواهد رفت؟
**پشنگ: اردوغان از زمان روی کار آمدن در ترکیه تا کنون 2 چهره مختلف و متفاوت از خود نشان داده است؛ چهره نخست آن که مربوط به حد فاصل سالهای 2002 تا 2011 (پیش از خیزش های عربی) است که عمدتاً یک رهبر قدرتمند، مصلح و کاریزماتیک (فره مند) را نشان می داد که با درایت خود و همراهانش همچون «عبدالله گل» و حتی «فتح الله گولن» توانست بسیاری از مسایلی را که روزگاری در ترکیه خط قرمز بودند به بطن سیاست روز ترکیه وارد کند و تلاش کند آنها را حل کند.
بازسازی اقتصاد ترکیه و شتاب بخشیدن به سرعت رشد اقتصادی، دور کردن نظامیان از سیاست، مجال ندادن به ملی گراهای پان ترک، آغاز پروسه حل مساله کُرد، تنش زدایی با همسایگان با استفاده از فرمول پیشنهادی «تنش صفر با همسایگان» از جمله این اقدامات بود که در واقع در یک دهه بصورت قابل توجه و شتابانی چهره ترکیه را تغییر داد و بسیاری آن را نوعی معجزه اردوغانی می نامند.
اما رونمایی از چهره دوم اردوغان همزمان با وقوع تحول های موسوم به خیزش های عربی شد. از این برهه شاهد هستیم یاران پیشین وی از جمله عبدالله گل کم کم از قطار قدرت پیاده شدند و متحدانی نظیر فتح الله گولن متهم به خیانت شدند. جاه طلبی های منطقه ای که «احمد داود اوغلو» نخست وزیر ترکیه، آن را رهبری می کرد به این تصور که با سرعت زیادی و در سایه خیزش های عربی به نفع ترکیه خواهد شد با روندی دیگر مواجه شد. مساله کُرد هم کم کم از دید اردوغان اهمیت پیشین را از دست داد یا دست کم در این برهه می خواهد به قیمت اهدافی که در داخل و خارج دنبال میکند این مساله را «فریز» کند و سپس در برهه ای دیگر به سراغ آن آید. اما همه روندها آنگونه که اردوغان می خواهد پیش نخواهد رفت. به صورتی منطقی اینک جامعه ترکیه بیش از هر زمان دیگری می خواهد از راه مسالمت آمیز و مدنی مساله کُرد حل شود. حتی نظر سنجی های معتبر طی روزهای اخیر نشان می دهند برخلاف نگرانی های سیاستمداران ترکیه، مردم این کشور خواهان کنترل شمال سوریه به دست ساکنان کُرد آن و نه داعش یا هر گروه دیگری هستند.
به هر حال اردوغان در حال انجام یک ریسک بزرگ است. او در این مرحله اقامه دعوا علیه صلاح الدین دمیرتاش رهبر کُرد حزب دموکراتیک خلق ها کرده است که تنها کردها را نمایندگی نمی کند و در کنار کردها بسیاری از چپ های مدرن و اقلیت های دیگر نیز او را نماینده خود می دانند. به هر حال تداوم روند فعلی می تواند روند صلح را با یک سکته جدی مواجه کند.
اما همه میدانیم این دیگر راهش نیست؛ دولت آنکارا 30 سال تمام نتوانست بر قندیل و پ.ک.ک چیره شود امروزه که این گروه قوی تر از قبل هم شده و یک وجهه مناسب بین المللی هم در سایه مبارزه با داعش بدست آورده است.
کردها هم نیک می دانند که راهکار حل بحران می بایست مدنی و مسالمت آمیز باشد اما متاسفانه هم مقام هایی در آنکارا و هم برخی رهبران پ.ک.ک در قندیل، گویی مصلحت خود را در آغاز یک بحران و جنگ داخلی دیگر می بینند.
***ایرنا: اینک با توجه به آنچه که تشریح کردید گویی اردوغان در چند جبهه با دلایل و تاکتیک های مختلف با کردها مبارزه می کند.
**پشنگ: بله دقیقاً. می توان سه جبهه مختلف را بر شمرد: جبهه نخست در داخل ترکیه است؛ اردوغان با وارد ساختن اتهاماتی به دمیرتاش و برخی دیگر از نمایندگان حزب دموکراتیک خلق ها می خواهد از راه دادگستری و نیز امنیتی کردن فضا مانع از حضور آنها در مجلس شود.
در جبهه دوم به مواضع پ.ک.ک در قندیل و دیگر مناطق حمله ور شده است تا باعث تضعیف آنها شود و همچنین احساسات ملی گرایانه ترکی را در کشور به نفع خود برانگیزاند و در جبهه سوم می خواهد با عملی کردن طرح منطقه حایل به کمک آمریکا، دستاوردهای کردهای سوریه که با جنگ های طولانی و طاقت فرسا در برابر داعش بدست آمده است را تحت الشعاع قرار داده و این مناطق را در اختیار گروه هایی نظیر ارتش آزاد قرار دهد.
***ایرنا: در آخر این که، اتخاذ چنین رویکردی چه پیامدهای داخلی و منطقه ای برای دولت اردوغان به همراه خواهد داشت؟
**پشنگ: از نظر بین المللی و افکار عمومی به نظرم دیدگاه ها نسبت به ترکیه و رئیس جمهور این کشور مخدوش تر می شود. بررسی رسانه های بین المللی و گزارش های آنها در همین چند روزه نشان می دهد بیشتر آنها در حال سرزنش کردن آنکارا به خاطر حمله به کردها هستند و اکثر مردم و کسانی که تحول های خاورمیانه را پیگیری می کنند اعلام ترکیه برای مبارزه با تروریسم را چندان جدی نمی گیرند و بهانه آنکارا را نمی پذیرند. قطعاً در سطح داخلی هم همین گونه خواهد بود.
شاید در کوتاه مدت اردوغان بتواند در فضایی امنیتی و احساسی از یک طرف مانع پیروزی کردها در انتخابات شود و از طرف دیگر ملی گراهای تندرو را جذب خود کند اما مجموع این اقدامات ضربه های سختی به مردم سالاری و ثبات این کشور و فرآیند توسعه آن وارد خواهد ساخت. یادمان نرود عمده درآمد ترکیه در کنار صنعت از راه گردشگری و بودن امنیت کافی است و درگیری بیشترش با سوریه، مسایل مبهمش با داعش و درگیر شدنش با کردها تنها باعث شکننده تر شدن امنیتش در ابعاد مختلف می شود و در کل بی ثباتی در منطقه بحرانی خاورمیانه را بیش از پیش خواهد کرد.
*گفت و گو از:مهدی جوکار (گروه پژوهش و تحلیل خبری)
پژوهشم**9347**2054
11/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
سیاسی
پربازدیدترینها