محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802986014
سالمندانی که «مهد» دارند! + عکس
واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: سالمندانی که «مهد» دارند! + عکس
از هوای گرم و گرفته تهران که فاصله بگیریم در خنکای محمدشهر کرج می‌توانیم ساختمان خیریه کهریزک را ببینیم و سری بزنیم به متفاوت‌ترین خیریه ایران. خیریه‌ای که برای سالمندانش مهد می‌سازد!
مربی کلاس بلند فریاد می زند: «گروه A کلاس نقاشی» مادربزرگ های خندانِ کاغذ و مداد به دست به سمت یکی از کلاس ها می روند. عده ای در کلاس کناری مشغول ورزشند و عده ای دیگر در حال تمرین دیالوگ های نمایششان هستند. پدربزرگ ها و مادربزرگ ها اینجا کلاس یوگا، خط، نمایش، موسیقی و ورزش می روند، آواز می خوانند و حتی برای صنایع دستیشان نمایشگاه برگزار می کنند. صبح ها با سرویس به اینجا می آیند و عصرها با همان سرویس به خانه هایشان برمی گردند. اینجا نه خانه سالمندان است نه مهدکودک. اینجا «مهد»یست برای پدربزرگ ها و مادربزرگ ها! اولویت با مهد سالمندان است اول به سراغ مدیر روابط عمومی این مرکز رفتیم تا او برایمان از نقطه آغاز این مهد بگوید. این آسایشگاه در سال ۸۰ تاسیس شده است. آن زمان فقط خانه سالمندان بوده و کم کم در سال ۸۸ مهد سالمندان، مرکز نگهداری از معلولان و همچنین کودکان عقب مانده ذهنی به آن اضافه شده است و قرار است در آینده ای نه چندان دور جایی هم برای بیماران ام اسی در آن دست و پا شود. از آقای مرادی درباره ایده اصلی مهد سالمندان می پرسیم و اینکه چه فرقی با خانه سالمندان دارد: «ایده اصلی این مجموعه را خانم دکتر تیموری که از خارج کشور مدرک دکترای رشته کهنسالی داشتند، مطرح کردند و با استقبال این مجموعه هم روبه روشد. اینجا به دو طریق از سالمندان نگهداری می شود. یکی به صورت شبانه روزی که خانه سالمندان است و بعدی همین مهد سالمندان است که از صبح تا ساعت ۱۴:۳۰ بعدازظهر است. اولویت ما با مهد سالمندان است؛ چرا که سالمندان مستقل و در کنار خانواده هایشان هستند؛ از طرفی در اینجا محیطی برای آن ها فراهم است که باعث می شود در فضایی شاد و پرانرژی از افسردگی های خاص این سن در امان بمانند.» به گفته آقای مرادی بسیاری از همین سالمندان ابتدا تقاضای سکونت در خانه سالمندان را داشتند که به پیشنهاد مشاوران این خیریه به مهد سالمندان مراجعه کردند.
به گزارش مهر، تقریبا تمام امکاناتی که یک سالمند به آن احتیاج دارد، در این مرکز موجود است؛ آن هم با قیمتی مناسب تر. از دندانپزشکی گرفته تا ارتوپدی و از خدمات آب درمانی و سونوگرافی تا حتی آمفی تئاتر در این مجموعه وجود دارد. علاوه بر این، سالمندان این مرکز از امکانات تفریحی هم بهره مند هستند. این آسایشگاه ۲۷۰ نفر پرسنل دارد که بیشتر به خاطر عشق و علاقه شان در این آسایشگاه مانده اند. آقای مرادی درباره آن ها می گوید: «شما فکر می کنید کسانی که اینجا کار می کنند، چقدر حقوق می گیرند؟ ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان. اکثر کارکنان به خاطر علاقه شان به این مرکز و سالمندان اینجا کار می کنند.» آقای مرادی خاطرات جالبی هم دارد از این موسسه: «سال گذشته بود که یک زوج جوان از ما خواستند که مراسم عروسیشان را اینجا بین سالمندان برگزار کنند که ما هم استقبال کردیم و این مراسم اینجا برگزار شد.» از آقای مردای خداحافظی می کنیم و با خانم منصورخاکی همراه می شویم تا کلاس های مهد را نشانمان بدهد. اول سری می زنیم به خانه سالمندان و مرکز نگهداری از کودکان عقب مانده ذهنی تا بالاخره می رسیم به مهد سالمندان. آزمون تعیین سطح هم داریم از پله ها که پایین می رویم اول از همه چشمم می افتد به جدول برنامه های کلاس. روزهای فرد آقایان و روزهای زوج خانم ها. خط، نقاشی، ورزش، کاردستی، موسیقی و نمایش کلاس هایی است که سالمندان این مجموعه در آن شرکت می کنند. علاوه بر این طبقه بندی، گروه بندی هایی به نام گروه B، A و C هم به چشم می خورد. دلیل این گروه بندی را از مشاور و روانشناس مجموعه می پرسیم و در جوابمان می گوید: «تمام سالمندانی که به این مرکز مراجعه می کنند، اول پیش ما می آیند و بعد از گرفتن یک سری تست و امتحان آن ها را از لحاظ توانمندی به سه گروه تقسیم بندی می کنیم.»
مشاوره دادن به این سالمندان و خانواده های آن ها از دیگر کارهایی که با عنوان مهارت اجتماعی در این مهد انجام می شود. گروه های A و B هفته ای یک بار و گروه C هفته ای یک بار به این کلاس ها می آیند. این کلاس ها در بالا رفتن روحیه سالمندان کمک بزرگی به آن ها می کند: «هدف ما بیشتر این است که این سالمندان رابه زندگی عادی برگردانیم و مراقب باشیم که دچار افسردگی نشوند و در کل مهارت های اجتماعی آن ها را بالا ببریم.» مادربزرگ ها معلم ندارند در و دیوار این کلاس پر است از نقاشی و کلاژ. مادربزرگ های چارقدبه سر با دست های حنابسته لرزانشان مداد به دست گرفته اند و با شور و شوق نقاشی می کشند. دست می گذارم روی یکی از کلاژهای روی دیوار و می پرسم کار کیست که یکی جواب می دهد: «ریش و سبیل دار ها کار آقایون است. اون نقاشی های دامن چین چین دار کار ماست!» یکی از آن ها بیشتر از همه شلوغ می کند و تا خانم منصورخاکی را می بیند، به شوخی می گوید: «باز هم ما معلم نداریم ها!» و وقتی خانم منصورخاکی می گوید در مدرسه هم موقعی که معلم نمی آید مبصر انتخاب می کنند، می خندد و می گوید: «آخه ما مبصر هم نداریم!»
یکی از آن ها برایمان به زبان ترکی آواز می خواند و دیگری مجبورم می کند کنارش بنشینم به آن ها الگوی نقاشی بدهم و در آخر سربه سر من هم می گذارد و می گوید: «تو هم هیچی بلد نیستی ها. باید از ما یاد بگیری!» در میانه نقاشی کشیدن هایشان از دختر و پسرهایشان با هم حرف می زنند و به اینجا می رسند که چقدر به هم می آیند و شاید اگر بیشتر می ماندم این آشنایی به جای خوبی هم ختم می شد! وقتی از کلاس بیرون می زنیم، خانم منصورخاکی می گوید که مدتی است معلم نقاشی ندارند؛ چون هر کسی با حقوق اندک اینجا حاضر به کار کردن نیست. مادربزرگی که کلاس اول ابتدایی می رود نقاشی روی پارچه یا همان باندانا هنر بعدی است که این مادرهای مهربان در این کلاس آن را یاد می گیرند. اگر نگاهی به دور و بر کلاس بیندازیم، می توانیم نمونه های شال و کوسن های زیبایی که قبلا درست کرده اند را ببینیم. لحظه ای کنارشان می نشینم و بحث را باز می کنم تا بلکه انتقاد و گله ای از مسئولان یا مربیان اینجا از زیر زبانشان بیرون بکشم که با حرف یک نفر از آن ها مجبور به سکوت می شوم: «مسئولان این آسایشگاه آنقدر برای ما زحمت می کشند که نمی دانیم چگونه از آن ها تشکر کنیم.» بعضی از آن ها به همراه همسرانشان در این کلاس ها شرکت می کنند.
خانم رضایی و آقای دشتی سه سال و نیم است که به این مهد می آیند. از خانم رضایی می پرسم که کارهای شما بهتر است یا همسرتان که بلافاصله جواب می دهد شوهرم! اما پس از کمی مکث ادامه می دهد: «اما جلوی خودش نمی گویم که!» و باعث خنده من و دوستانش می شود. تقریبا تمام زوج هایی که با هم به این مهد می آیند، از این کل کل ها با هم دارند. خانم ترکه قم و همسرش علی نقی احمدی هم از همان ابتدا، به این مهد آمده اند و ۶ سالی از حضورشان در اینجا می گذرد. خانم ترکه قم چند وقتی است که هوای درس خواندن به سرش افتاده و الان کلاس اول ابتدایی است. مادربزرگ های هنرمند این کلاس قرار است چند وقت دیگر از کارهایشان نمایشگاهی برگزار کنند و من را هم به نمایشگاهشان دعوت می کنند. مادربزرگ ها تئاتر هم دارند از پشت شیشه کلاس که نگاهشان می کنم، تحسین می کنم این همه انرژی و شاد بودنشان را. مادربزرگ ها با توپ های بزرگ رنگارنگ تمرینات سبک ورزشی انجام می دهند. علاوه بر این تمرینات کششی، ورزش شنا را هم در برنامه خود دارند. شنایی که هم جنبه ورزش دارد هم درمان.
از کنار کلاس نمایش هم به آرامی رد می شوم و مزاحم تمرین نمایششان نمی شوم. خانم منصورخاکی می گوید: «همین چند وقت پیش تئاترشان را روی صحنه بردند که با استقبال خوبی هم مواجه شد.» در آخر هم وقتی از هزینه این کلاس ها می پرسم و جواب می گیرم هیچی، باز شوکه می شوم. خانم منصورخاکی می گوید: «کسانی که توان مالی نداشته باشند، می توانند نه تنها در مهد که در تمام بخش های این موسسه این خیریه به صورت رایگان شرکت کنند.»
وقت نهار می شود و کم کم موقع رفتنمان نزدیک می شود. از مادربزرگ ها خداحافظی می کنم و آن ها هم از من می خواهند که دعایشان کنم تا این بار نام آن ها برای اردوی مشهد دربیاید.
شنبه, 10 مرداد 1394 ساعت 14:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[مشاهده در: www.akharinnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 102]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها