محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798444118
نقاشی که دست و پا ندارد + عکس
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
نقاشی که دست و پا ندارد + عکس زندگی بدون دست و پا شاید برای خیلی از ما قابل تصور نباشد؛ اما این دختر ۲۵ ساله کلمبیایی که از بدو تولد از داشتن دست و پا محروم بوده است، اکنون یکی از بهترین مشاوران کشور خود یعنی کلمبیاست.
زولی سانگینو ثابت کرده که معلولیت نمی تواند او را از پا دربیاورد و با همین معلولیتش توانسته به یک سخنران بزرگ تبدیل شود و درنتیجه الهام بخش کسانی شود که در برابر مشکلات زندگی کم آورده اند. وی که در بوگوتای کلمبیا زندگی می کند، درباره خودش می گوید: «درست است که من دست و پا ندارم؛ اما نمی گذارم که این موضوع مانع زندگیم شود. من در شرایط سختی بزرگ شده و در مدرسه بارها اذیت شده ام. همکلاسی هایم مسخره ام می کردند و به من می گفتند فضایی! من زندگی سختی داشتم تا جایی که بارها به فکر خودکشی افتادم.» به گزارش مهر، زولی درباره اینکه که چگونه از یک دختر ضعیف به یک انسان موفق رسیده می گوید: «خانواده و دوستانم من را به زندگی بازگرداندند و حالا من به دانش آموزان مدرسه تا صاحبان کسب وکار و حتی زندانیان هم مشاوره می دهم. با کودکانی که شبیه خودم مورد آزار و اذیت واقع می شوند یا دارای معلولیت هستند، صحبت می کنم تا به آن ها نشان بدهم که محدودیت ذهنی و فیزیکی نباید آن ها را متوقف کند. می خواهم به مردم نشان بدهم که شما می توانید هر کاری را انجام بدهید به شرط اینکه خودتان بخواهید و ذهنتان را روی آن متمرکز کنید.»
زولی از همان بدو تولد با یک نقص بدنی به نام سندروم تترا آملیا متولد شد. این بیماری ژنتیکی نادر باعث می شود که دست و پاهای جنین داخل رحم مادر تشکیل نشود. زولی سه برادر و دو خواهر هم دارد؛ اما هیچ کدام از آن ها دچار این بیماری نشده اند. زولی تنها دو سال داشته که پدرش را هم از دست می دهد تا مشکلات این خانواده بیشتر شود. مدرسه رفتن هم برای زولی بسیار سخت بوده و همیشه از طرف دانش آموزان مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می گرفته؛ به همین خاطر بارها مجبور شده که مدرسه اش را عوض کند.
زولی می گوید: «از ۶سالگی متوجه شدم که با بقیه هم سن وسال هایم متفاوت هستم و ناگهان فهمیدم که آن ها می توانند بدوند؛ اما من نمی توانم. بارها از مادرم پرسیدم که چرا من با بقیه فرق می کنم؟ اما او همیشه در جواب می گفت که تو با دیگران متفاوت نیستی. اما بچه ها در مدرسه اینگونه فکر نمی کردند. آن ها به من لقب فضایی دادند. خوراکی هایشان را به سمتم پرت می کردند و این برای من وحشتناک بود.»
زولی یک بار هم در ۱۵ سالگی اقدام به خودکشی کرده است: «من آن زمان با این فکر می خوابیدم که زمانی که صبح از خواب بیدار می شوم به یک آدم دیگر تبدیل شده باشم. در مدرسه هیچ دوستی نداشتم و همه هم من را طرد کرده بودند و هیچ امیدی به ادامه زندگی نداشتم. تلاش های مادرم هم برای بالا بردن روحیه ام فایده ای نداشت؛ چون به شدت احساس حقارت می کردم. پس به طبقه چهارم ساختمان رفتم و تصمیم گرفتم که خودم را از بالا به پایین پرت کنم که خوشبختانه مادرم پیش از آنکه این کار را انجام دهم، مرا پیدا کرد و در حالی که به شدت ناراحت بود؛ مرا در آغوش گرفت و گفت: همه چیز درست می شود. او به من گفت که باید بدرخشم و به دیگران هم نشان بدهم که با همین معلولیت می توانم یک زندگی عادی شاد داشته باشم.»
«گولرمینا» مادر زولی از همان آغاز زندگی با چالش های زیادی روبه رو بوده و بزرگ کردن ۶ فرزند که یکی از آن ها معلول است، آن هم بدون حضور همسر کار دشواری برای او بوده است؛ اما این مادر در شرایطی که کسی در مخارج زندگی و بزرگ کردن یک کودک معلول به او کمکی نمی کرده، همیشه سخت کار کرده است. زولی هم در نهایت مادر را سرمشق خود قرار می دهد تا بتواند روی پای خود بایستد: «اوایل برای حمل ونقل می بایست فردی مسئول جابه جا کردن من می شد؛ اما کم کم یاد گرفتم چگونه بایستم و خودم حرکت کنم. مادرم کارهای شخصی ام مثل مرتب کردن تخت، مسواک زدن و لباس پوشیدن را به من آموزش داد. او می خواست تمام کارهایی را که یک انسان سالم توانایی انجام آن را دارد، من هم انجام بدهم.»
بعد از اتفاقی که در ۱۵ سالگی برای زولی افتاد، او تصمیم گرفت که با اعتمادبه نفس و کمک مادرش با زندگی مبارزه کند.
در ۱۸سالگی به دانشگاه هنر رفت نقاشی خواند و از آن زمان بود که معروف شد و سخنرانی هایش شروع شد: «اولین باری که سخنرانی کردم در جمع ۴۰۰ نفر از دانشجویان دانشکده و والدین آن ها بود. پس از تمام شدن سخنرانیم همه تحت تاثیر قرار گرفتند و من را تشویق کردند.»
زولی حالا یک نقاش هم شده و با دهانش نقاشی های زیبایی می کشد که با توجه به معلولیتش باور نکردنی به نظر می رسد اما او قلم را با دهانش می گیرد و با اعتماد به نفس کارش را ادامه می دهد.
او تا به حال هیچ کمکی از طرف دولت دریافت نکرده است و با اینکه برای رفتن به مسیرهای طولانی نیاز به ویلچر دارد، پول خریداری آن را ندارد.
زولی دوست دارد روزی ازدواج کند و صاحب فرزند شود. رفتن به کشورهای خارجی و سخنرانی کردن در کشورهای دیگر، آرزوی بعدی زولی است.
او می گوید: «من ثابت کرده ام که معلولیت نمی تواند مانعم بشود. من زمانی در زندگیم از همه چیز ناامید بودم و خودم را برای مرگ آماده کرده بودم؛ اما الان حالم خوب است و دوست دارم بقیه هم به این حال خوب برسند.»
چهارشنبه 7 مرداد 1394 ساعت 16:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها