واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گره کور پارازیت ها همچنان باز نمی شود تهران - ایرنا - روزنامه آفرینش در سرمقاله خود نوشت: تا چندی قبل تصور می شد تنها عوامل فیزیکی و شیمیایی عامل آلرژی باشند به همین دلیل حساسیت زا بودن امواج مغناطیسی کمی غیر آشنا به نظر می رسید. اما در طی چند سال گذشته مسئله خطرناک بودن امواج مغناطیسی و بحث پارازیت ها و تاثیرش برسلامتی شهروندان، به طور گسترده بین مسولان و نهادهای مختلف دست به دست شده و همچنان لاینحل باقی مانده است.
این مقاله به قلم حمیدرضا عسگری که روز دوشنبه انتشار یافته در ادامه می افزاید:
البته در زیان بار بودن آن و خطراتی که برای سلامت مردم در پی خواهد داشت نظرات متفاوتی وجود دارد، اما بسیاری از کارشناسان عوارض آن را تایید کرده اند. در همین رابطه اخیراً رئیس اداره پرتوهای وزارت بهداشت اعلام کرد که «پارازیت ها یا همان امواج مغناطیسی و الکتریکی موجود در اطراف وسایل الکتریکی حساسیت زا هستند.
این حساسیت مانند سایر حساسیت ها ممکن است با آبریزش بینی، کهیر، خارش، سوزش و قرمز شدن چشم، قرمزی پوست و غیره همراه باشد. هر چند که جواب قطعی در مورد تعداد افراد مبتلا به این حساسیت در دست نیست اما به هر حال این تعداد در حدی بوده است که سازمان بهداشت جهانی این حساسیت را اعلام کرده است».
سابقه بررسی مضرات امواج پارازیت ها به مجلس هشتم باز می گردد، درآن زمان از وزاری بهداشت و ارتباطات سوالاتی شد که بی نتیجه ماند و ادامه این پرونده در مجلس نهم نیز پیگیری شد. درشهریور سال 91 بود که وزیر ارتباطات اعلام کرد که پارازیت ها آثار وعواقب بسیارسو درپی دارند و باید منبع ارسال آنها را شناسایی کرد. برخلاف نظر وزیر ارتباطات، خانم دستجردی(وزیر بهداشت در آن زمان) معتقد بود پارازیت ها خطری برای سلامت انسان ندارد.
پس از آن پرونده روی میز فراکسیون محیط زیست مجلس قرار گرفت و بررسی های آن پس از مدتی به دست فراموشی سپرده شد و جوابی از آن عاید مردم نگردید و اسناد و مدارک متقنی که اثبات کند این امواج برای سلامت مردم خطری در پی ندارد از سوی هیچ مسول و نهادی ارائه نشد.
وزارت ارتباطات، وزارت بهداشت، سازمان انرژی اتمی، محیط زیست و هیچ نهاد یا مسئولی حاضر به پذیرش و قبول مسولیت آن نشده است. اما جدای از نگاه های موجود به مسئله پارازیت ها، آیا جان مردم ارزش این را ندارد که حداقل یک نهاد مسولیت پیگیری حقوق مردم را برعهده بگیرد.
آیا از سر باز کردن این مسئله و انداختن توپ در زمین دیگران خطرات احتمالی را از جان و سلامت مردم دور می کند. گیجی و خستگی، ناشنوایی مزمن، التهابات و سرطان های پوستی، خونی، نخاع و اختلالات هورمونی (عقیم شدن مردان) و مشکلات باروری (در خانم های باردار) از جمله مواردی هستند که کارشناسان از احتمال بروز آنها در انسان بر اثر این امواج خبر می دهند.
نکته جالب اینجاست که تاکنون بارها مسئله خطرناک بودن امواج و پارازیت ها از سوی مسولان مختلف اعلام شده است، اما دستگاه های مربوطه هیچکدام در پی اقدامی مطالعاتی و کارشناسی شده در این زمینه و شفاف شدن موضوع برای جامعه نیستند و برای رفع مسولیت از گردن خود مدعیند « اگر کسی مدرک و مستنداتی دارد ارائه کند!!»
واضح است که مردم عادی نمی توانند چنین مستنداتی را فراهم کنند، اما چرا کمیسیون های مرتبط در مجلس، وزارت بهداشت، سازمان انرژی اتمی، وزارت ارتباطات و دیگر نهادهای پژوهشی اقدامی در این راستا انجام نمی دهند، نشان از بی تفاوتی نسبت به این موضوع است.
وزیربهداشت نیز اخیراً درمورد این مسئله گفته بود که اظهارنظر درباره مضر بودن پارازیت ها نیاز به سال ها مشاهده و مطالعه دارد، اما سوال اینجاست که این مشاهدات و مطالعات قرار است از چه زمانی آغاز شود؟! اگر این موضوع حقیقت داشته باشد و پارازیت ها موجب آثار سوئی همچون سرطان شود، چند سال زمان و چقدر هزینه لازم است تا جلوی رشد سرطان و بیماری های مرتبط با این امواج گرفته شود؟! آیا بهتر نیست از همین حالا شروع کرد.
* منبع: روزنامه آفرینش
** اول ** 1337
05/05/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]