محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827779359
چالش ها و بحران هاي دروني اسرائيل (4)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
چالش ها و بحران هاي دروني اسرائيل (4) نويسنده: محمود دهقاني* موضوع ديگري که به شدت بحث برانگيز است، مسئله درخواست استقلال فرهنگي از سوي اعراب است.دولت اسرائيل و بيشتر يهوديان با طرح آن کاملاً مخالفند؛چرا که آن را به مثابه مقدمه اي بر درخواست استقلال سياسي که مولد افکار جدايي طلب و حتي بنيادگر است مي دانند. شفيق مصلحه، استاد روانشناسي دانشگاه تل آويو،ضمن تأکيد بر ويژگي فرهنگي بودن جامعه اسرائيل، از احساس محروميت و خشم شهروندان عرب در قبال دولتي که به نحوي حساب شده وابستگي جوانان عرب به فرهنگ خاص ايشان را محو مي سازد، ابراز نگراني مي کند. بنا بر نتايج يک نظرسنجي که اخيراً توسط مرکز عربي آمار و اطلاعات اعلام شده، اکثر اعراب اسرائيل، به اخبار رسانه هاي اعراب بيش از رسانه هاي اسرائيل اعتماد دارند. 60 /64% آنان به شبکه تلويزيوني الجزيره و تنها 43% به شبکه دوم اسرائيل اعتماد دارند. همچنين ميزان اعتماد آنها به يک روزنامه نگار عرب 9 /56% و به يک روزنامه نگار يهود 5/5% است. عمال جمال، مسئول اين تحقيق در دانشگاه تل آيو مي گويد: اعراب ساکن اسرائيل براي ارضاي نيازهاي هويتي خود شبکه هاي عرب زبان را نگاه مي کنند اما به منظور قرار گرفتن در جريان اخبار روز اسرائيل به سراغ رسانه هاي عبري زبان مي روند. نارضايتي اعراب اسرائيل را مي توان اين چنين بيان کرد که آنان از بدو تأسيس دولت اسرائيل درتمامي زمينه ها مورد تبعيض واقع شده اند. اعلام خبرعقب نشيني اسرائيل از غزه بر خلاف آنچه که تصور مي شد، موجب ايجاد هراس در ميان اعراب شد،چرا که اين امر احتمال اسکان مجدد شهرک نشينان در الجليل و عنقب را در پي خواهد داشت. در آوريل 2005، دولت و مطبوعات اسرائيل گردهمايي تحقيقاتي با عنوان «توسعه شمال کشور و الجليل» را برپا کردند که چندين وزير و مقامات بلندپايه دولت مرکزي دعوت شده بودند. به گفته «حنه اسويد»، شهردار سابق منطقه عرب نشين «ايلايون»، اين گردهمايي مطرح سازي دوباره طرح «يهودي کردن» الجليل يا به عبارتي واژگون سازي واقعيت جمعيت شناختي اين منطقه است که 51 درصد آن را اعراب تشکيل مي دهند.(18) سال گذشته ديوان عالي اسرائيل قانوني را مورد تأکيد قرارداد که در آن افرادي که همسر عرب تبار ساکن اراضي اشغالي (کرانه غربي و غزه) دارند، اسرائيل را ترک کنند و يا از يکديگر جدا شوند، و در صورت ادامه زندگي،ازحقوق شهروندي اسرائيل محروم مي شوند.اين مسئله نقص صريح حقوق اکثر شهروندان عرب اسرائيلي است که همسران عرب تبار دارند. در نظرسنجي که طي سال هاي 2006 و 2007 صورت پذيرفته است مشخص مي شود که افکارعمومي در اسرائيل اگرچه همچنان به ايده ها و اصول برابري و حقوق مدني پايبند هستند،اما از سوي ديگر هيچ قرابت و نزديکي با شهروندان عرب از خود بروز نمي دهند.اکثريت سوال شوندگان (سه چهارم در 2006 و دو سوم در 2007)، موافق حقوق مساوي مدني و اجتماعي براي اعراب اسرائيلي بودند اما در عين حال 64% در سال 2006، و 66% در سال 2007، علاقمند به مهاجرت اعراب اسرائيل از اسرائيل بودند. در سال 2007، 57% خواهان بهبود و ارتقاء سطح زندگي اعراب اسرائيلي بودند و در مقابل 43% خواستار اعمال تنبيهات و محدوديت ها عليه شهروندان عرب اسرائيل بودند. در بررسي دقيق تر مشخص گرديد که نگاه جامعه اسرائيلي نسبت به شهروندان عرب، در طول انتفاضه دوم (2004-2000) و جنگ اخير حزب ا... و اسرائيل، نسبت به دوره زماني قبل و بعد از آن منفي تر شده است. (19) ج) بررسي تغييرات گسترده در عرصه سياسي 1-سرزمين هاي اشغالي و نقش آن در ايدئولوژي صهيونيسم مذهبي و سياسي همانگونه که در بخش اول اشاره شد، پدر فکري صهيونيست هاي مذهبي خاخام آبراهام اسحاق کوک، يک خاخام يهودي بود که بسترفکري براي جنبش صهيونيست مذهبي را ايجاد کرد.پس از مرگ وي، پسرش زوي يهودا کوک، ميراث فکري پدر را ادامه داد و افکار و ايده هاي آن دوتأثير ويژه اي برجنبش شهرک نشينان در اسرائيل بر جاي گذاشت. آبراهام کوک از ايجاد اسرائيل مدرن سخن مي گفت و سعي در تهيج افکار ملي گرايانه داشت. همان طور که گفته شد صهيونيست هاي سکولار اولين موج مهاجران يهودي در اوايل قرن بيستم به اسرائيل بودند که هيچ کدام تصرف و اشغال سرزمين ها را به عنوان يک مسئله مذهبي نگاه نمي کردند. ديدگاه هاي خاخامي، در بين شهرک نشينان، مبني بر تداوم حضور آنها و مشروعيت اشغال گري در سرزمين هاي عربي، همواره وجود داشته است و همواره مورد دستاويز راست سياسي در اسرائيل بوده و هرگونه تجديدنظر طلبي فکري و يا خروج از اراضي اشغالي با مقاومت سخت طيف- مذهبي و جنبش شهرک نشيني روبه رو مي شده است. بنيادگرايان مذهبي با تمسک به آموزه هاي مجعول مذهبي، «يهودا و سامريا» را وعده بر حق الهي براي ملت يهود مي دانند و بر تقدس شهرها و مناطق اشغالي تأکيد مي کنند. با تحولات چند سال اخير و پس از اجرايي شدن طرح خروج اسرائيل از نوار غزه، جنبش شهرک نشيني جايگاه و اعتبار خود را از دست داده است. معماي پيش روي شهرک نشينان، انتخاب بين وفاداري به آموزه هاي مذهبي و يا تمکين درمقابل خواست هاي دولت است. شهرک نشينان همواره سعي بر آن داشته اند که وفاداري يکساني را به هر دو داشته باشند. از ديد بنيادگرايان مذهبي، دولت در حال خدمت به خداست؛ اما پس از خروج از اراضي اشغالي غزه و طرح نخست وزير اسرائيل مبني بر خروج از اراضي بيشتر از کرانه غربي، جنبش خود را در مقابل دولت مي بيند. جنبش شهرک نشينان همواره در ائتلاف نزديکي با راست گرايان سياسي در اسرائيل بوده است و اينک ازجانب راست اسرائيل احساس خيانت و عدم پايبندي به شعارها را دارد. صهيونيست هاي مذهبي و جنبش شهرک نشيني در انتخاب بين تعاليم خاخام ها،که ازآنها تمرد و نافرماني از خواست ها و دستورات دولت را دارند، و مصوبات و تصميمات دولت و ارتش که از آنها مي خواهد شهرک ها را تخليه کنند، سرگردان هستند. پس از دو سال بحث و جدل هاي فراوان و بحث هاي جنجالي در پارلمان و کابينه و انشقاق اردوگاه راست گرايان، بالاخره ارتش اسرائيل،درتابستان 2005، از نوار غزه خارج گرديد. اين دومين خروج اسرائيل (پس از سيناي مصر)، از متصرفات جنگ 6 روزه ژوئن 1967، بود. خروج اسرائيل از اراضي اشغالي را مي توان در چارچوب دکترين «زمين در برابر صلح» نگاه کرد که دهه ها توسط حزب کارگر عنوان مي شد. براي درک سياست اسرائيل درمورد سرزمين هاي اشغالي، نياز به درک واقعيت هاي ژئوپوليتيکي داريم. اين سوالات همواره مطرح بوده که آيا موجوديت اسرائيل تنها براي آسايش يهوديان است؟ چه وسيله و ابزاري براي احيا هويت يهودي به عنوان يک خواسته تجديدنظر طلبانه وجود داشت؟ تا به حال کدام خاخام سابقه حکومت و سياست مداري داشته است؟ اما اينها همه مسائل مطرح نبود، مسائلي وجود داشت که حکايت از وجود ديدگاه هاي متناقض و متضادي مي کرد که تلاش مي نمودند يک قطعيت را در قالب دولت اسرائيل بسازند.مخالفان تشکيل اسرائيل همچنان معتقدند که اين خواست ها و مطالبات حتي بدون تشکيل دولت يهودي نيز امکان پذيربود.اين مسائل مطرح شده همچنان در اسرائيل سوالاتي اساسي و قابل طرح هستند. نکته اي که امروزه بر سر آن در اسرائيل وفاقي وجود دارد اين است که اسرائيل همچنان بايد دموکراتيک و يهودي باقي بماند و شهروندان بايد بدون توجه به مذهب شان از حقوق و امتيازات اجتماعي و سياسي برابري برخوردار باشند. 2-چالش ها و برتري هاي استراتژيک يک دولت دموکراتيک و يهودي تنها مي توانست در يک دگرگوني دموگرافيکي در داخل اسرائيل امکان پذير شود. پس مي بايست يهوديان بيشتري به فلسطين مي آمدند و يا اعراب آنجا را ترک مي کردند. هولوکاست، زمينه ساز خروج يهوديان مقيم اروپا و حرکت آنها به فلسطين شد. هجوم يهوديان و اخراج اعراب نشانگر آن بود که تغييري دموگرافيکي در پيش است. از همان ابتداي تشکيل دولت اسرائيل در 1948، اسرائيل با دو چالش استراتژيک مواجه گرديد. اول آنکه تعداد زيادي عرب در اسرائيل باقي ماندند و به زندگي ادامه دادند (به صورت اقليت)، و دوم آنکه دولت هاي عربي، دولتي ناهمگون و نامتناسب را در کنار خود مي ديدند،دولتي که موجوديت آن را مشروع نمي دانستند. اسرائيل از ابتداي شکل گيري همواره دغدغه بقاي خود را داشته است.اسرائيل همواره اين مسئله را در نظر مي گيرد که در صورت اتحاد کشورهاي عرب (مصر، اردن، سوريه و لبنان) و ساير کشورهاي عربي و اسلامي، اسرائيل در يک جنگ متعارف نظامي توان مقاومت ندارد و قادر به ادامه حيات نمي شد (يکي از علل عمده تسليح و تجهيزاسرائيل به سلاح هاي هسته اي و داشتن کلاهک هاي بي شمار هسته اي اين دغدغه و نگراني است). اسرائيل براي بقا و ثبات خود همواره 3 شرط را لحاظ نموده و در پي تحقق آن بوده است: 1-ازاتحاد و همبستگي در بين اعراب جلوگيري شود و اعراب به نيروي تأثير گذار عليه اسرائيل تبديل نشوند. 2- اسرائيل بايد زمان، مکان و توالي هر جنگي را انتخاب کند. 3- اسرائيل هرگز نبايد به طور همزمان درگير جنگ با محيط پيراموني و يک شورش دروني باشد. اسرائيل در مورد اول به خوبي از ابزار ديپلماسي استفاده کرده و توانسته است شکاف و تفرقه در مورد اسرائيل را در جبهه اعراب ايجاد کند.اسرائيل پس از انعقاد پيمان صلح کمپ ديويد با مصر، قاهره را به عنوان يکي از وزنه هاي تأثير گذار جهان عرب از صف دشمنان خود خارج ساخت و متعاقب آن پس از امضاي قرارداد صلح با اردن، اين کشور را نيز از حلقه انسجام عربي خارج ساخت. اسرائيل همچنان سياست تفرقه و جدايي در بين دول عربي را دنبال مي کند. مهارت اسرائيل در استفاده از ابزار ديپلماسي در طول دهه هاي گذشته، مشهود بوده است. اسرائيل همواره اين مسئله را براي خود مفروض مي داشت که تمامي همسايگان عرب، دشمن موجوديت و بقاء او هستند و به مانند آنچه در سال 1967، انجام داد؛ اقدام به حمله پيشگيرانه نمود. اسرائيل به دليل ضعف هاي ژئوپوليتيکي و استراتژيکي، همواره در تدارک و تجهيز تسليحاتي و جذب کمک هاي سياسي، ديپلماتيک و البته مالي از جهان غرب برآمده است و براي جبران نقصان هاي خود به تقويت نظامي خود پرداخته است. سياست امنيتي اسرائيل در چند دهه پس از تأسيس، بر حول چند محور استوار بوده است. گسترش سرزميني، تداوم اشغال گري و حمله پيش دستانه و پيش گيرانه عليه همسايگان عرب در محيط پيراموني، اتخاذ چنين سياستي در قبال محيطي که اسرائيل در آن واقع شده مستلزم اتخاذ سياست خارجي خاص خود بود.سياستي که جلب حمايت و پشتيباني خارجي به خصوص ايالات متحده را در صدر برنامه هاي خود مي ديد. دولت يهود تجهيزو تسليح به سلاح هاي متعارف و غيرمتعارف را دنبال مي کرد. (20) و از انسجام جبهه ضد اسرائيلي و ضد يهودي در جهان خارج به طرق مختلف جلوگيري مي نمود. اسرائيل بقاء فرهنگي و سياسي خود را در به حاشيه راندن اعراب مي داند. يک نيروي ديپلماتيک قوي به همراه نيروي برتر تکنولوژيکي مي تواند عاملي تأثيرگذار، بر منافع اسرائيل باشد.اگرچه مي توان انتظار آن را داشت که طي دهه هاي آينده اعراب در مسير فناوري و توسعه صنعتي قرار گيرند و برتري اسرائيل را با چالش مواجه کنند. چالشي که همواره پيش روي اسرائيل و عاملي تهديد کننده براي امنيت آن است، شرايط خاص ژئوگرافي و دموگرافي اسرائيل است که غيرقابل تغيير مي باشد. تهديد بالقوه براي امنيت اسرائيل شامل چند مورد زير است: 1-ايجاد يک ائتلاف ضد اسرائيل موثر در بين اعراب 2-از دست رفتن برتري تکنولوژيکي اسرائيل به خصوص در زمينه هاي نظامي 3- درگيري همزماني با شورشي داخلي از طرف فلسطيني ها و جنگ با محيط پيرامون 4-تغيير نگاه و رويکرد ايالات متحده در حمايت صرف از سياست هاي دولت يهودي 5- يک حمله هسته اي غيرقابل پيش بيني به مراکز جمعيتي مهم اسرائيل. اسرائيل طي دهه هاي اخير براي مقابله با اين تهديدهاي بالقوه همواره در تلاش و تکاپو بوده است.اسرائيل تمام تلاش خود را براي شکاف و عدم انسجام در جبهه عربي – اسلامي به کاربسته و در آينده هم به کار خواهد بست و با مجهز شدن به سلاح هاي هسته اي و توسعه مراکز هسته اي خود بدون توجه به قوانين و معاهدات بين المللي از ظرفيت بازدارندگي هسته اي برخوردار است. اسرائيل به طرق مختلف با خطر تهديد انتفاضه فلسطيني ها مبارزه کرده است و در اين راه از شيوه هاي خشونت بار (مشت آهنين)، تا تلاش براي شکاف و تفرقه بين گروهها و احزاب مختلف استفاده نموده و در آينده هم استفاده خواهد کرد. اسرائيل از طريق خروج از بخشي از اراضي اشغالي سال 1967، درصدد است که علاوه بر اتخاذ ژست هاي صلح طلبانه در سطح بين المللي، انتفاضه فلسطيني ها را خاموش سازد و کشورهاي عربي را در حالت انفعالي، مبني بر لزوم شناسايي اسرائيل در قبال خروج از اراضي فلسطيني ها (طبق بيانيه اتحاديه عرب در سال 2002 در بيروت)، قرار دهد. پی نوشت ها : * پژوهشگر مركزتحقيقات استراتژيك منبع:نشريه پايگاه نور،شماره23. ادامه دارد... /ج
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 322]
-
گوناگون
پربازدیدترینها