محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842141066
اوباما، عاقلتر از روسای جمهور قبلی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اوباما، عاقلتر از روسای جمهور قبلی تهران - ایرنا - بهروز پورسینا روز دوشنبه در بخشی از سرمقاله روزنامه مردم سالاری آورده است : با آنکه اوباما شخصا و نه دیگر اعضای دولتش به بخش کمی از اشتباهات و ظلم های آمریکا در مورد ایران اعتراف کرده، اما همین نیز دلیل دیگری است بر اینکه اوباما، عاقلتر از روسای جمهور قبلی آمریکا است.
این سرمقاله می افزاید : پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شکست جیمی کارتر دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، شجره بوش از حزب جمهوری خواه به شکل مرموزی، از پشت صحنه سیاست آمریکا خارج شدند و به صحنه آمدند.
در دو دوره زمامداری رونالد ریگان 1989-1981، ستاره درجه دو یا سه هالیوود که در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا حایز اکثریت آراء شد، جورج هربرت واکر بوش، یا همان بوش پدر، نقشی مشابه نقش ریچارد نیکسون جمهوری خواه را در زمامداری آمریکا ایفاء کرد اما بسیار عمیق تر.
به این معنی که نیکسون در 8 سال دوره زمامداری آیزنهاور، معاون بلامنازع رئیس جمهوری آمریکا، آیزنهاور بود. نیکسون در رقابت با جان اف کندی، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را به دموکرات ها باخت. با این حال، ریاست جمهوری کندی حتی 3 سال هم دوام نیاورد زیرا در تروری پیچیده کشته شد و معاونش جانسون که زمام امور را بدست گرفت به عنوان رئیس جمهور آمریکا، تا پایان دو دوره، قدرت را در دست حزب دموکرات نگه داشت.
نیکسون جمهوری خواه، در سال 1969 رئیس جمهور آمریکا شد که در تاریخ آمریکا، یکی از چهره های بسیار تاثیرگذار و همواره بحث برانگیز بوده است. او در دوره دوم ریاست جمهوریش در پی رسوایی واتر گیت استعفا کرد (نکته: به باور این قلم، ریچارد نیکسون تشنه قدرت، به هیچ فشاری حاضر نبود از قدرت کنار بکشد مگر آن که حزب دموکرات، اسنادی را در مورد عوامل ترور کندی روی میز گذاشته باشد که نیکسون را متقاعد کند که باید کنار برود. رسوایی واتر گیت هم یک بهانه سازی بود که به محترمانه ترین شکل، استعفای نیکسون را توجیه کند؛ به همین دلیل است که این مهمترین ترور تاریخ سیاسی جهان، تاکنون سر به مهر باقیمانده است به این دلیل که به توافق هر دو حزب باز می گردد و جا دارد تا یک بار دیگر به ابعاد این ترور، از این منظر پرداخته شود).
جرالد فورد، معاون نیکسون سکان ریاست جمهوری آمریکا را در دو سال زمان باقیمانده بدست گرفت و مجددا دموکراتها با پیروزی جیمی کارتر در سال 1977 روی کار آمدند. پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تسخیر لانه جاسوسی آمریکا و شکست حمله طبس تضمین کننده شکست دموکراتها در دوره دوم ریاست جمهوری کارتر بود و جمهوری خواهان با پیروزی کاندیدای بازیگر هالیوودیشان، رونالد ریگان و سپس بوش، 12 سال با عربده کشی منصب ریاست جمهوری را در دست گرفتند.
در این دوره که از مهمترین دوران تاریخ تحولات سیاسی جهان است، جرج واکر بوش، شخصی که در دوره نیکسون نماینده آمریکا در سازمان ملل بود و پس از رسوایی واتر گیت، ریاست سازمان سیا (CIA) را بر عهده داشت با آنکه معاون رئیس جمهور ریگان بود اما در عمل، قدرت اصلی بدست خود او بود.
بوش پدر که در سال 1989 و در آستانه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، بعنوان پنجاه و یکمین رئیس جمهوری آمریکا انتخاب شد، در دوره دوم ریاست جمهوری به رقیب جوانش بیل کلینتون دموکرات باخت و با آن که کلینتون محبوبیت زیادی در جامعه آمریکا داشت و در دو دوره، پیروز انتخابات بود اما در جریان منتسب به وی از طریق مونیکا لوینسکی، با چهره ای که به لحاظ بین المللی مخدوش شده بود از کاخ سفید خارج شد.
معاون محبوب او یعنی الگور، در رقابت با پسر بوش شکست خورد و مجددا در سال 2000، جمهوری خواهان در انتخاباتی بسیار بحث برانگیز با جرج دبلیو بوش پسر، با رای نه نفر از قضات دیوانعالی آمریکا که هفت نفر از آنان منتسب به جمهوری خواهان بودند 8 سال دیگر، قدرت بلامنازع در آمریکا شدند.
دموکراتها با کاندیداتوری فردی رنگین پوست برای بدست گرفتن سکان ریاست جمهوری، باراک حسین اوبامای دوم را با شعار تغییر به میدان فرستادند که موفق شدند با پیروزی اوباما بعنوان اولین رئیس جمهور رنگین پوست آمریکا، با قدرت، دو دوره ریاست جمهوری را در دستان حزب دموکرات حفظ کنند.
اوباما باید در سال 2016 سمتش را تحویل دهد که از هم اکنون، جمهوری خواهان درصددند پسر دیگر جورج واکر بوش، یعنی جب بوش را بعنوان یکی از گزینه های اصلی برای اعلام کاندیداتوری انتخابات 2016، وارد صحنه کنند! کوتاه سخن اینکه پس از استقرار جمهوری اسلامی در ایران، به غیر از دوره کوتاه جیمی کارتر و دوره های ریاست جمهوری کلینتون و اوباما، هدایت و رهبری این کشور در باطن و ظاهر بدست خانواده بوش بوده است؛ خانواده ای به پدر خواندگی جرج واکر بوش که حتی بعید هم نیست با شکست احتمالی دموکراتها، مجددا از سال 2016 قدرت را بدست گیرند.
جمهوری خواهان که دموکراتها را مسوول شکست اقتدار آمریکا در منطقه خاورمیانه و به تعبیری در کل جهان می دانند، خصومت آمریکا را به شکل بارزتری با انقلاب اسلامی ایران نشان داده اند. ملت شهید پرور ایران هنوز فراموش نکرده اند که کاسپار واین برگر وزیر جنگ وقت آمریکا آرزوی خشکاندن موجودیت ملت ایران را در سر می پروراند.
اودر سوم آبان 1366 طی گزارشی محرمانه اظهار داشته بود: «در صورتی که تحریم های در نظر گرفته شده قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل اجرا شود ، امید می رود که ریشه توانایی ایران برای ادامه جنگ به سرعت خشک شود و در چنین وضعیتی در واقع ریشه موجودیت ملت ایران نیز به خشکی می گراید»؛ پیش از این، این حزب در دوران جنگ تحمیلی یک بار تلاش کرد تا از طریق فرستاده ویژه ای به نام مک فارلین، به طور مستقیم و مخفیانه با ایران ارتباط برقرار کند اما به حوادثی منجر شد که همگان از آن اطلاع دارند.
نگارش سطرهای فوق از تاریخ معاصر آمریکا به این دلیل بود که بهتر مشخص شود در چه مقطع زمانی از تاریخ تحولات آمریکا، سند اولیه برجام بین جمهوری اسلامی ایران و 1+5 به امضاء رسیده است. حال چرا و به چه دلیل، اوباما در دوره دوم از ریاست جمهوریش در سال 2013 با تغییر وزیر امور خارجه از هیلاری کلینتون به سناتور جان کری، پرچم دار جنبش ضد جنگ پس از جنگ ویتنام و نامزد قدرتمند دموکراتها در رقابتهای ریاست جمهوری در سال 2004، اصرار به دستیابی و رسیدن به یک توافق جامع بر سر پرونده هسته ای با جمهوری اسلامی ایران را داشته است.
اصرار و تصمیم اوباما با آنکه بدون هرگونه تردیدی تکیه بر گرایشات حزبی دارد اما نشان داده است که نسبت به اسلاف خود، عاقل تر است. به چه دلیل؟!
1- پس از یک دهه فشارهای ناشی از شدیدترین تحریم های ظالمانه و فشارهای دیپلماتیک بر ملت و نظام جمهوری اسلامی و ایستادگی ملت بزرگ ایران اسلامی در برابر این فشارها، بر دولتمردان آمریکایی دو مساله مهم بصورت قطعی روشن شد. اول اینکه در توسعه صنعت صلح آمیز هسته ای، ایران به نقطه بی بازگشتی رسیده است. دوم، توسعه قدرت دفاعی کم نظیر جمهوری اسلامی ایران که عمدتا و به تعبیری بصورت صد در صد، متکی بر توانمندی های بومی است، راه هرگونه گزینه نظامی را به رویشان بسته است. حال چه برایشان خوش آیند بود یا نه، متفقا به این نتیجه رسیدند که «ایران؛ کشوری است که باید از نو شناخت و با او تعامل سازنده داشت».
2- در چنین شرایطی، حزب دموکرات بر دستیابی به توافق هسته ای با جمهوری اسلامی ایران، یکدست نبود که با اصرار اوباما و کمک های جان کری، تصمیم او به صورت شکننده تصمیم حزب شد.
3- غرور و تکبر در برخورد مقامات آمریکایی بخصوص روسای جمهور و وزرای امور خارجه این کشور، همواره یکی از وجوه مشخصه آنان بوده است. اوباما و کری نیز از این قاعده مستثنی نیستند اما در مقایسه با اسلافشان، نشانه های تکبر و غرور در آنها کمتر است. به قاعده این کلام که تکبر و نخوت موجب نقصان عقل است (این کلام به صورت مشترک در منابع اسلامی و ضرب المثل های انگلیسی وجود دارد)، دلیلی بر این است که اوباما از اسلافش عاقل تر است.
4- برخورد اوباما با کنگره، بسیار هوشمندانه بود. اوباما بجای برخورد با کنگره آمریکا در گذراندن مصوبه ای در خصوص برجام و وتوی آن، متن مصوبه را با تعامل اصلاح و آن را تایید کرد. نکته بسیار با اهمیت در این خصوص، انزوای بین المللی کنگره آمریکا و رژیم صهیونیستی پس از توافق 1+5 با جمهوری اسلامی ایران در خصوص برجام است. کنگره آمریکا و رژیم صهیونیستی، تنها نهادهایی هستند که مخالفت صریحشان را با توافقنامه وین اعلام کرده اند.
اوباما با این حرکت، کنگره آمریکا به رهبری جمهوری خواهان را در انزوای بین المللی قرار داده است. حال اگر کنگره توافق را تصویب کند که پیروزی او بر جمهوری خواهان است.
اگر کنگره مصوبه ای در رد توافقنامه به تصویب برساند اوباما با وتوی آن، قدرت خود را به رخ جمهوری خواهان می کشاند. اگر تصویب مصوبه با رای بیش از دو سوم از اعضای کنگره باشد که باز هم چهره ای موجه برای خود در این خصوص و در سطح بین الملل به جای می گذارد.
لازم به ذکر است که کنگره در بررسی متن توافقنامه برجام نمی تواند در محتوا وارد شود و بخواهد با تغییر بندهایی آن را از تصویب بگذراند زیرا سطرسطر آن، در توافق 7 کشور بدست آمده است. پس می بایست یا آن را یکجا تصویب یا آن را یکپارچه رد کند؛ به باور نگارنده، متن توافقنامه با اکثریتی ضعیف در کنگره آمریکا به تصویب می رسد و انزوای بین المللی جمهوری خواهان و رژیم صهیونیستی مضاعف می شود.
5- تیم اوباما به همراه شرکای اروپایی شان به این نتیجه رسیده اند که اگر بیش از این بخواهند ایران را تحت فشار قرار دهند، بر هم خوردن ثبات شکننده منطقه خاورمیانه قطعی است. آنان در توافقنامه اولیه وین در خصوص برجام بخوبی می دانند که در هدف برد – برد، به توافق کثیر بردی برای جمهوری اسلامی ایران تن داده اند اما چون خودشان کاملا بر این حقیقت واقفند که ایران درصدد ساخت بمب اتمی نیست با تبلیغات وسیع، وانمود می کنند که توانایی ساخت بمب اتمی را از صنعت هسته ای ایران زایل کرده اند. در عین حال، رفع تحریم های ظالمانه، منجر به توسعه بازار بزرگ، مهم و کلیدی ایران می شود که این برای اقتصاد غرب، مغتنم است.
6- تیم اوباما نشان دادند که از اسلافشان عاقل ترند زیرا در گذراندن قطعنامه جدید برای ملغی کردن قطعنامه های قبلی شورای امنیت سازمان ملل در تحریمهای هسته ای ایران، تعجیل کردند. جمهوری خواهان آنچنان خود را تحقیر کرده اند که وقتی به التماس از اوباما خواستند که بگذارید اول، توافقنامه وین در کنگره بررسی شود و بعد از آن، موضوع قطعنامه جدیدی را در شورای امنیت پیگیری کنید با پاسخ جالب وندی شرمن مواجه شدند که به آنها گفت ما نمی توانیم جهان را منتظر درخواست کنگره آمریکا بگذاریم. قرار است امروز دوشنبه در شورای امنیت سازمان ملل، پیش نویس قطعنامه ای درباره برجام و لغو قطعنامه های قبلی شورای امنیت در خصوص تحریم ها، مورد بررسی و فردا سه شنبه مورد تصویب نهایی قرار گیرد. نکته: عنوان کردن بند 12 این پیش نویس در چارچوب «مکانیزم ماشه»، یک اشتباه در برداشت است.
7- و در نهایت، با آنکه اوباما شخصا و نه دیگر اعضای دولتش به بخش کمی از اشتباهات و ظلم های آمریکا در مورد ایران اعتراف کرده، اما همین نیز دلیل دیگری است بر اینکه اوباما، عاقلتر از روسای جمهور قبلی آمریکا است. امید آن می رود با توجه با فرمایشات صریح مقام معظم رهبری در روز عید سعید فطر پیرامون توافقنامه وین و روند ادامه آن، برجام وسیله ای برای اجرای توصیه های امام راحل و مقام معظم رهبری مبنی بر وحدت کلمه، میان کلیه نیروهای وفادار به انقلاب اسلامی باشد.
منبع : روزنامه مردم سالاری
اول ** 1647
29/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها