محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844554064
یادداشت/ روزنامه مردم‌سالاری اوباما؛ عاقلتر از روسای جمهور قبلی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/ روزنامه مردم‌سالاری
اوباما؛ عاقلتر از روسای جمهور قبلی
غرور و تکبر در برخورد مقامات آمریکایی بخصوص روسای جمهور و وزرای امور خارجه این کشور، همواره یکی از وجوه مشخصه آنان بوده، اوباما و کری نیز از این قاعده مستثنی نیستند اما در مقایسه با اسلافشان، نشانه‌های تکبر و غرور در آنها کمتر است.
به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، بهروز پورسینا طی یادداشتی با عنوان «اوباما، عاقلتر از روسای جمهور قبلی» در روزنامه مردم‌سالاری نوشت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی‌و شکست جیمی‌کارتر دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، شجره بوش از حزب جمهوری خواه به شکل مرموزی، از پشت صحنه سیاست آمریکا خارج شدند و به صحنه آمدند. در دو دوره زمامداری رونالد ریگان 1989-1981، ستاره درجه دو یا سه‌هالیوود که در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا حایز اکثریت آراء شد، جورج هربرت واکر بوش، یا همان بوش پدر، نقشی مشابه نقش ریچارد نیکسون جمهوری خواه را در زمامداری آمریکا ایفاء کرد اما بسیار عمیق‌تر. به این معنی که نیکسون در 8 سال دوره زمامداری آیزنهاور، معاون بلامنازع رئیس‌جمهوری آمریکا، آیزنهاور بود. نیکسون در رقابت با جان اف کندی، انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا را به دموکراتها باخت. با این حال، ریاست‌جمهوری کندی حتی 3 سال هم دوام نیاورد زیرا در تروری پیچیده کشته شد و معاونش جانسون که زمام امور را بدست گرفت به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا، تا پایان دو دوره، قدرت را در دست حزب دموکرات نگه داشت. نیکسون جمهوری‌خواه، در سال 1969 رئیس‌جمهور آمریکا شد که در تاریخ آمریکا، یکی از چهره‌های بسیار تاثیرگذار و همواره بحث برانگیز بوده است. او در دوره دوم ریاست‌جمهوریش در پی رسوایی واتر گیت استعفا کرد (نکته: به باور این قلم، ریچارد نیکسون تشنه قدرت، به هیچ فشاری حاضر نبود از قدرت کنار بکشد مگر آن که حزب دموکرات، اسنادی را در مورد عوامل ترور کندی روی میز گذاشته باشد که نیکسون را متقاعد کند که باید کنار برود. رسوایی واتر گیت هم یک بهانه‌سازی بود که به محترمانه ترین شکل، استعفای نیکسون را توجیه کند؛ به همین دلیل است که این مهمترین ترور تاریخ سیاسی جهان، تاکنون سر به مهر باقیمانده است به این دلیل که به توافق هر دو حزب باز می‌گردد و جا دارد تا یک بار دیگر به ابعاد این ترور، از این منظر پرداخته شود). جرالد فورد، معاون نیکسون سکان ریاست‌جمهوری آمریکا را در دو سال زمان باقیمانده بدست گرفت و مجددا دموکراتها با پیروزی جیمی‌کارتر در سال 1977 روی کار آمدند. پیروزی انقلاب اسلامی‌ایران، تسخیر لانه جاسوسی آمریکا و شکست حمله طبس تضمین‌کننده شکست دموکراتها در دوره دوم ریاست‌جمهوری کارتر بود و جمهوری خواهان با پیروزی کاندیدای بازیگر‌هالیوودیشان، رونالد ریگان و سپس بوش، 12 سال با عربده کشی منصب ریاست‌جمهوری را در دست گرفتند. در این دوره که از مهمترین دوران تاریخ تحولات سیاسی جهان است، جرج واکر بوش، شخصی که در دوره نیکسون نماینده آمریکا در سازمان ملل بود و پس از رسوایی واتر گیت، ریاست سازمان سیا (CIA) را بر عهده داشت با آنکه معاون رئیس‌جمهور ریگان بود اما در عمل، قدرت اصلی بدست خود او بود. بوش پدر که در سال 1989 و در آستانه فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991، بعنوان پنجاه و یکمین رئیس‌جمهوری آمریکا انتخاب شد، در دوره دوم ریاست‌جمهوری به رقیب جوانش بیل کلینتون دموکرات باخت و با آن که کلینتون محبوبیت زیادی در جامعه آمریکا داشت و در دو دوره، پیروز انتخابات بود اما در جریان منتسب به وی از طریق مونیکا لوینسکی، با چهره ای که به لحاظ بین المللی مخدوش شده بود از کاخ سفید خارج شد. معاون محبوب او یعنی الگور، در رقابت با پسر بوش شکست خورد و مجددا در سال 2000، جمهوری خواهان در انتخاباتی بسیار بحث برانگیز با جرج دبلیو بوش پسر، با رای نه نفر از قضات دیوانعالی آمریکا که هفت نفر از آنان منتسب به جمهوری خواهان بودند 8 سال دیگر، قدرت بلامنازع در آمریکا شدند. دموکراتها با کاندیداتوری فردی رنگین پوست برای بدست گرفتن سکان ریاست‌جمهوری، باراک حسین اوبامای دوم را با شعار تغییر به میدان فرستادند که موفق شدند با پیروزی اوباما بعنوان اولین رئیس‌جمهور رنگین پوست آمریکا، با قدرت، دو دوره ریاست‌جمهوری را در دستان حزب دموکرات حفظ کنند. اوباما باید در سال 2016 سمتش را تحویل دهد که از هم اکنون، جمهوری خواهان درصددند پسر دیگر جورج واکر بوش، یعنی جب بوش را بعنوان یکی از گزینه‌های اصلی برای اعلام کاندیداتوری انتخابات 2016، وارد صحنه کنند! کوتاه سخن اینکه پس از استقرار جمهوری اسلامی‌در ایران، به غیر از دوره کوتاه جیمی‌کارتر و دوره‌های ریاست‌جمهوری کلینتون و اوباما، هدایت و رهبری این کشور در باطن و ظاهر بدست خانواده بوش بوده است؛ خانواده ای به پدر خواندگی جرج واکر بوش که حتی بعید هم نیست با شکست احتمالی دموکراتها، مجددا از سال 2016 قدرت را بدست گیرند. جمهوری خواهان که دموکراتها را مسوول شکست اقتدار آمریکا در منطقه خاورمیانه و به تعبیری در کل جهان می‌دانند، خصومت آمریکا را به شکل بارزتری با انقلاب اسلامی‌ایران نشان داده اند. ملت شهید پرور ایران هنوز فراموش نکرده اند که کاسپار واین برگر وزیر جنگ وقت آمریکا آرزوی خشکاندن موجودیت ملت ایران را در سر می‌پروراند. او در سوم آبان 1366 طی گزارشی محرمانه اظهار داشته بود: «در صورتی که تحریمهای در نظر گرفته شده قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل اجرا شود، امید می رود که ریشه توانایی ایران برای ادامه جنگ به سرعت خشک شود و در چنین وضعیتی در واقع ریشه موجودیت ملت ایران نیز به خشکی می‌گراید»؛ پیش‌از این، این حزب در دوران جنگ تحمیلی یک بار تلاش کرد تا از طریق فرستاده ویژه‌ای به نام مک فارلین، به طور مستقیم و مخفیانه با ایران ارتباط برقرار کند اما به حوادثی منجر شد که همگان از آن اطلاع دارند. نگارش سطرهای فوق از تاریخ معاصر آمریکا به این دلیل بود که بهتر مشخص شود در چه مقطع زمانی از تاریخ تحولات آمریکا، سند اولیه برجام بین جمهوری اسلامی‌ایران و 1+5 به امضاء رسیده است. حال چرا و به چه دلیل، اوباما در دوره دوم از ریاست‌جمهوریش در سال 2013 با تغییر وزیر امور خارجه از هیلاری کلینتون به سناتور جان کری، پرچم‌دار جنبش ضد جنگ پس از جنگ ویتنام و نامزد قدرتمند دموکراتها در رقابتهای ریاست‌جمهوری در سال 2004، اصرار به دستیابی و رسیدن به یک توافق جامع بر سر پرونده هسته‌ای با جمهوری اسلامی‌ایران را داشته است. اصرار و تصمیم اوباما با آنکه بدون هرگونه تردیدی تکیه بر گرایشات حزبی دارد اما نشان داده است که نسبت به اسلاف خود، عاقل تر است. به چه دلیل؟! 1- پس از یک دهه فشارهای ناشی از شدیدترین تحریمهای ظالمانه و فشارهای دیپلماتیک بر ملت و نظام جمهوری اسلامی‌و ایستادگی ملت بزرگ ایران اسلامی‌در برابر این فشارها، بر دولتمردان آمریکایی دو مساله مهم بصورت قطعی روشن شد. اول اینکه در توسعه صنعت صلح آمیز هسته‌ای، ایران به نقطه بی بازگشتی رسیده است. دوم، توسعه قدرت دفاعی کم نظیر جمهوری اسلامی‌ایران که عمدتا و به تعبیری بصورت صد در صد، متکی بر توانمندی‌های بومی‌است، راه هرگونه گزینه نظامی‌را به رویشان بسته است. حال چه برایشان خوش آیند بود یا نه، متفقا به این نتیجه رسیدند که «ایران؛ کشوری است که باید از نو شناخت و با او تعامل سازنده داشت». 2- در چنین شرایطی، حزب دموکرات بر دستیابی به توافق هسته‌ای با جمهوری اسلامی‌ایران، یکدست نبود که با اصرار اوباما و کمک‌های جان کری، تصمیم او به صورت شکننده تصمیم حزب شد. 3- غرور و تکبر در برخورد مقامات آمریکایی بخصوص روسای جمهور و وزرای امور خارجه این کشور، همواره یکی از وجوه مشخصه آنان بوده است. اوباما و کری نیز از این قاعده مستثنی نیستند اما در مقایسه با اسلافشان، نشانه‌های تکبر و غرور در آنها کمتر است. به قاعده این کلام که تکبر و نخوت موجب نقصان عقل است (این کلام به صورت مشترک در منابع اسلامی‌و ضرب‌المثل‌های انگلیسی وجود دارد)، دلیلی بر این است که اوباما از اسلافش عاقلتر است. 4- برخورد اوباما با کنگره، بسیار هوشمندانه بود. اوباما بجای برخورد با کنگره آمریکا در گذراندن مصوبه‌ای در خصوص برجام و وتوی آن، متن مصوبه را با تعامل اصلاح و آن را تایید کرد. نکته بسیار با اهمیت در این خصوص، انزوای بین‌المللی کنگره آمریکا و رژیم صهیونیستی پس از توافق 1+5 با جمهوری اسلامی‌ایران در خصوص برجام است. کنگره آمریکا و رژیم صهیونیستی، تنها نهادهایی هستند که مخالفت صریحشان را با توافقنامه وین اعلام کرده‌اند. اوباما با این حرکت، کنگره آمریکا به رهبری جمهوری خواهان را در انزوای بین‌المللی قرار داده است. حال اگر کنگره توافق را تصویب کند که پیروزی او بر جمهوری‌خواهان است. اگر کنگره مصوبه‌ای در رد توافقنامه به تصویب برساند اوباما با وتوی آن، قدرت خود را به رخ جمهوری خواهان می‌کشاند. اگر تصویب مصوبه با رای بیش‌از دو سوم از اعضای کنگره باشد که باز هم چهره‌ای موجه برای خود در این خصوص و در سطح بین‌الملل به جای می‌گذارد. لازم به ذکر است که کنگره در بررسی متن توافقنامه برجام نمی‌تواند در محتوا وارد شود و بخواهد با تغییر بندهایی آن را از تصویب بگذراند زیرا سطرسطر آن، در توافق 7 کشور بدست آمده است. پس می‌بایست یا آن را یکجا تصویب یا آن را یکپارچه رد کند؛ به باور نگارنده، متن توافقنامه با اکثریتی ضعیف در کنگره آمریکا به تصویب می‌رسد و انزوای بین‌المللی جمهوری خواهان و رژیم صهیونیستی مضاعف می‌شود. 5- تیم اوباما به همراه شرکای اروپایی‌شان به این نتیجه رسیده‌اند که اگر بیش‌از این بخواهند ایران را تحت فشار قرار دهند، بر هم خوردن ثبات شکننده منطقه خاورمیانه قطعی است. آنان در توافقنامه اولیه وین در خصوص برجام بخوبی می‌دانند که در هدف برد – برد، به توافق کثیر بردی برای جمهوری اسلامی ایران تن داده‌اند اما چون خودشان کاملا بر این حقیقت واقفند که ایران درصدد ساخت بمب اتمی نیست با تبلیغات وسیع، وانمود می‌کنند که توانایی ساخت بمب اتمی را از صنعت هسته‌ای ایران زایل کرده‌اند. در عین حال، رفع تحریمهای ظالمانه، منجر به توسعه بازار بزرگ، مهم و کلیدی ایران می‌شود که این برای اقتصاد غرب، مغتنم است. 6- تیم اوباما نشان دادند که از اسلافشان عاقل‌ترند زیرا در گذراندن قطعنامه جدید برای ملغی کردن قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت سازمان ملل در تحریمهای هسته‌ای ایران، تعجیل کردند. جمهوری‌خواهان آنچنان خود را تحقیر کرده‌اند که وقتی به التماس از اوباما خواستند که بگذارید اول، توافقنامه وین در کنگره بررسی شود و بعد از آن، موضوع قطعنامه جدیدی را در شورای امنیت پیگیری کنید با پاسخ جالب وندی شرمن مواجه شدند که به آنها گفت ما نمی‌توانیم جهان را منتظر درخواست کنگره آمریکا بگذاریم. قرار است امروز دوشنبه در شورای امنیت سازمان ملل، پیش‌نویس قطعنامه‌ای درباره برجام و لغو قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت در خصوص تحریم‌ها، مورد بررسی و فردا سه شنبه مورد تصویب نهایی قرار گیرد. نکته: عنوان کردن بند 12 این پیش‌نویس در چارچوب «مکانیزم ماشه»، یک اشتباه در برداشت است. 7- و در نهایت، با آنکه اوباما شخصا و نه دیگر اعضای دولتش به بخش کمی از اشتباهات و ظلم‌های آمریکا در مورد ایران اعتراف کرده، اما همین نیز دلیل دیگری است بر اینکه اوباما، عاقلتر از روسای جمهور قبلی آمریکا است. امید آن می‌رود با توجه با فرمایشات صریح مقام معظم رهبری در روز عید سعید فطر پیرامون توافقنامه وین و روند ادامه آن، برجام وسیله‌ای برای اجرای توصیه‌های امام راحل و مقام معظم رهبری مبنی بر وحدت کلمه، میان کلیه نیروهای وفادار به انقلاب اسلامی‌باشد. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه‌ها می‌باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
94/04/29 - 10:05
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
گوناگون
پربازدیدترینها