تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820497589
یادداشت/ حمید رسایی مردم ایران کلید حل مشکلات را نه در ژنو و لوزان بلکه در درون کشور می‌دانند
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/ حمید رسایی
مردم ایران کلید حل مشکلات را نه در ژنو و لوزان بلکه در درون کشور می‌دانند
مردم ایران اسلامی، کلید حل مشکلات را نه در ژنو، لوزان و نیویورک بلکه در درون کشور می‌دانند و یکپارچه و متحد فریاد می‌زنند، هیهات‌من‌الذلة.
به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، حمید رسایی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی یادداشتی را با عنوان «مردم دوره امام حسن تغییر کرده‌اند یا حسن روحانی؟!» در سایت شخصی خود منتشر کرد که متن این یادداشت به شرح ذیل است: نمی‌دانم این را باید به حساب خوش اقبالی منتقدان آقای روحانی گذاشت یا بد اقبالی آقای روحانی که در سال 56 در مسجد حکیم اصفهان درباره صلح امام حسن سخنرانی کند، در سال 91 وقتی رئیس مرکز تحقیقات مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده آن را بوسیله انتشارات این مرکز به چاپ برساند و نام خود را روی آن درج کند، در سال 94 در گردشی عجیب 180 درجه برخلاف روایات و تحلیل‌هایی که بر اساس آنها سخنرانی کرده، در آستانه یک توافقنامه ظالمانه مردم ایران اسلامی را دعوت به کاری کند که مردم زمانه امام حسن کردند! و درست زمانی که نویسنده این سطور در سفر چند روزه تبلیغی است، این کتاب به دستش برسد و قلمی شدن یک نقد را فراهم کند. آقای روحانی اخیراً در جمع استانداران تحلیل عجیبی را درباره صلح امام حسن مجتبی(ع) به زبان آورده‌اند که متأسفانه نمی‌توان نتیجه‌ای جز تغییرات ایدیولوژیک در شخص ایشان از آن برداشت کرد بویژه که این سخنان در زمانی گفته شده که در مذاکرات هسته‌ای طرف غربی بر مطالبات ظالمانه از جمله ابقای تحریم‌ها و نقض خطوط قرمز ملت ایران اصرار دارد، از طرفی معاون مطبوعاتی دولت وی نیز در همان ایام رسانه‌ها را دعوت کرده و ضمن اعلام خبر قطعیت توافق نهایی، به رسانه‌ها امر کرده که هیچ کس نباید تعبیر "توافق بد" را برای آنچه ادعای پذیرش آن شده است بکار ببرد! روحانی در نشست با استانداران گفته است: «ما نیازمند آنیم که زندگی ائمه اطهار (ع) را بازخوانی کنیم و درس عقلانیت و تدبیر و میانه‌روی و اعتدال را در برابر افراط گرایان و خشونت‌گرایان بیاموزیم. افراط گرایانی که حتی در برابر پیامبر و ائمه هم نمی‌توانستند راه مدارا را به خوبی درک کنند و به آن پایبند بمانند و از این رو زبان به گلایه می‌گشودند. عمل امام حسن (ع) به ما نشان می‌دهد که در مقاطعی از دنیای اسلام، وحدت و مدارا در برابر افکار دیگران تا چه حد اهمیت دارد... به اعتقاد من نرمش قهرمانانه، سخت‌تر از جهاد قهرمانانه است و امام حسن، سبط اکبر پیامبر این قهرمانی و شجاعت را برگزید و انتخاب کرد. ما باید راه امام حسن را ادامه بدهیم.» حسن روحانی همچنین در صفحه توییتر خود هم نوشت: «امام حسن به ما یاد دادند که باید به مصلحت امت و خواست مردم و جامعه توجه کرد و به نفع امت و جامعه اسلامی تصمیم گرفت.» این نگاه آقای روحانی که صلح در زمان امام حسن(ع) به "نفع جامعه" بوده و تقدس بخشیدن به خیانت مردم زمان آن امام مظلوم در این مقطع زمانی، برای بسیاری از مخاطبان این شبهه را ایجاد کرده است که آقای روحانی تحت هر شرایطی به دنبال تحمیل توافق پیش روست و به همین منظور در حال ایدئولوژی‌سازی برای آن است. در همین راستا در اعتراض به این سخنان آقای روحانی، در روزهای اخیر جملات متعددی از امام‌خمینی (ره) در فضای مجازی منتشر شده است که حکایت از تفاوت مبنایی و فکری روحانی امروز با رهبر کبیر انقلاب اسلامی دارد که فقط به نمونه‌ای از آنها اشاره می‌کنم: حضرت امام‌خمینی در این باره می‌فرماید: «قصه امام حسن و قضیه صلح، این هم صلح تحمیلى بود؛ براى اینکه امام حسن، دوستان خودش، یعنى آن اشخاص خائنى که دور او جمع شده بودند، او را جورى کردند که نتوانست خلافش بکند، صلح کرد؛ صلح تحمیلى بود. این صلحى هم که حالا به ما مىخواهند بگویند، این است. بعد از اینکه صلح کردند، به حسب روایت، به حسب نقل، معاویه به منبر رفت و گفت که تمام حرف‌هایى که گفتم، من قرار دادم، زیر پایم؛ مثل پاره کردن این مردیکه (صدام) آن قراردادها را. آن صلح تحمیلى که در عصر امام حسن واقع شد، آن حکمیت تحمیلى که در زمان امیرالمؤمنین واقع شد و هر دویش به دست اشخاص حیلهگر درست شد، این ما را هدایت مىکند به اینکه نه زیر بار صلح تحمیلى برویم و نه زیر بار حکمیت تحمیلى.» (صحیفه امام، ج20، ص: 118 و 119) امام راحل در جایی دیگر فرمودند: «معاویه یک سلطان بود در آن وقت؛ حضرت امام حسن بر خلافش قیام کرد در صورتى که آن وقت همه هم با آن مردک بیعت کرده بودند و سلطانش حساب مىکردند. حضرت امام‌حسن قیام کرد تا آن وقتى که مىتوانست. وقتى که یک دسته علاف نگذاشتند که کار را انجام بدهد، با آن شرایط صلح کرد.»(صحیفه امام، ج2، ص: 371) اما مهمتر از نگاه امام‌خمینی، نسبت به مردمی که حسن روحانی در حال توجیه رفتار آنها بلکه تقدس بخشیدن به خیانت‌شان است، قضاوتی است که روحانی، خود پیش از این درباره مردم دوره امام حسن(ع) داشته است. وی که در تیرماه سال 1356 به دعوت گروهی از جوانان انقلابی اصفهان به آن شهر سفر کرده با مرور تاریخ سیاسی اهل بیت به مدت 10 شب در مسجد حکیم اصفهان به بررسی رفتار سیاسی اهل بیت بویژه صلح امام حسن و رفتار مردم آن زمان می‌پردازد. وی در سال 90 این مجموعه سخنرانی خود را در کتابی به نام "مقدمه‌ای بر تاریخ امامان شیعه" به چاپ می‌رساند. در مقدمه این کتاب که چهار سال قبل توسط مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام -که زیر نظر حسن روحانی بود- به چاپ رسیده، وی می‌نویسد: «برای فهم دقیق سیره امامان شیعه، بازخوانی و بازنویسی تاریخ زندگی آنان، ضرورتی انکارناپذیر است، که نیاز به اجتهاد تاریخی و پژوهشی عمیق و گسترده دارد. یکی از پیش‌نیازهای این بازخوانی، بازسازی فضای جوامع آن روزگار است. باید فضای سیاسی، اجتماعی و اعتقادی شهرهای بزرگ نظیر مکه، مدینه، کوفه، بصره و دمشق را بازسازی کرد تا به بسیاری از راز و رمزها پی برد. باید چهره‌های تأثیرگذار آن مقاطع را شناخت و به درستی معرفی کرد. باید تغییرات سریع و عجیب و غریب جوامع آن روزگار را مورد ارزیابی دقیق قرار داد؛ از ستایش‌انگیزترین اخلاق شهروندی تا سهمگین‌ترین خیانت‌ها و نقض پیمان‌ها و دروغ‌پردازی‌ها، از بصیرت و آگاهی خیره‌کننده تا غفلت‌ها و خطاهای باورنکردنی، از ایثار و فداکاری تحسین‌برانگیز تا سستی‌ها و وظیفه‌ناشناسی‌های حیرت‌آور. باید همه ویژگی‌ها و خصوصیات 250 ساله تاریخ معاصر ائمه هدی(ع) را به‌خوبی ترسیم نمود تا تحلیل‌گران بتوانند به واقعیت‌ها دست یابند و به بی‌راهه کشیده نشوند.» آقای روحانی که متأسفانه این ایام به شدت خود را نیازمند توافق با غربی‌ها یا همان معاویه‌های زمانه نشان می‌دهد، در حالی مردم دوره امام حسن را به عنوان الگو به مردم ایران اسلامی معرفی و به دنبال شباهت‌سازی در مطالبات آنهاست که پیش از این در سال 56 بر اساس تحقیقات و مستندات تاریخی، مردم دوره امام حسن را خائن معرفی کرده است! آقای روحانی در صفحه 205 کتاب "مقدمه‌ای بر تاریخ امامان شیعه" در تحلیل رفتار مردم آن روز آورده است: «این حضور مردم، این ایثار مردم و این فداکاری مردم است که امروز (سال 56) مسیر مبارزه و نهضت و آینده را مشخص می‌کند. خود امام‌حسن (ع) به مردم فرمود: به اهداف مورد نظرتان نخواهید رسید، مگر در سایه صبر و تحمل ناملایمات. در مدائن، امام‌مجتبی (ع) مردم را در مسجد شهر جمع کرد و وقایع را برای آنها توضیح داد. خیانت‌ها را گفت و افرادی را که در صحنه جنگ با دشمن، خیانت کرده بودند، معرفی کرد. رو به مردم کرد و اتمام حجت کرد. به مردم گفت: آیا برای ایثار و فداکاری و جانبازی و دادن خون، که برای شما عزت دنیا و آخرت است، آماده هستید؟ فرمود اگر بایستید، خداوند شما را یاری می‌کند و ما پیروز می‌شویم و اگر آمادگی نداشته باشید، دنیای شما توام با غم و اندوه و آخرت شما با مشکلات زیادتری توام خواهد بود. مردم چه جوابی به امام‌حسن (ع) دادند؟ گفتند: ما می‌خواهیم زنده بمانیم و زندگی کنیم. ما آمادگی برای جنگ و فداکاری نداریم. این پاسخ مردم در مسجد مدائن در محضر فرزند رسول خدا و عقب‌نشینی از صحنه فداکاری و ایثار بود که دست روی دست گذاشتن امام مجتبی (ع) را رقم زد. آنچه بعد به نام صلح لقب گرفت، چیزی بود که به دست مردم، در مدائن حاصل شد و نه به دست امام مجتبی در کوفه. ایثار مردم و فداکاری مردم و جهاد می‌توانست سرنوشت دیگری را رقم بزند.» آقای روحانی معتقد است که امام حسن در سخنرانی علنی خود، اولاً خواص خائنی که زیر پرچم معاویه رفتند را معرفی کردند، ثانیا به مردم گفتند که اگر بایستید خدا آنها را یاری می‌کند و عاقبت پیروز می‌شویم، ثالثاً صراحتاً به مردم گفتند که اگر تن به ذلت صلح با معاویه دهید، دنیایتان با غم توام و آخرتتان بدتر از آن خواهد بود، رابعا صلح با معاویه را محصول تصمیم مردم می‌داند نه تصمیم امام حسن. اکنون اما چند سؤالی که آقای روحانی باید به آن پاسخ دهد: 1. آیا مردم دوره امام‌حسن از سال 56 که رفتارشان تقبیح شده تا سال 94 که رفتارشان تایید می‌شود، تغییر کرده‌اند، مردمی که روزگاری بر روی منبر توسط آقای روحانی خائن معرفی شدند، چگونه در این روزها به عنوان الگو معرفی می‌شوند؟ قطعاً مردم دوره امام‌حسن (ع) تغییر نکرده‌اند، تاریخ و حوادث رخ داده در آن نیز در این مدت تغییری نکرده است بنابراین باید نتیجه گرفت که این حجت‌الاسلام حسن روحانی است که تغییر یافته است. 2. آقای روحانی در سخنرانی و کتاب خود می‌گوید: "در مدائن، امام‌مجتبی (ع) مردم را در مسجد شهر جمع کرد و خیانتکارانی که حاضر به جنگ با معاویه نشدند را معرفی کرد سپس با مردم اتمام حجت کرد." آیا آقای روحانی که امروز نسخه صلح و سازش را برای ملت ایران می‌پیچد، در سخنرانی خود خواص خائنی که میدان نبرد با معاویه زمان را ترک کرده‌اند، معرفی کرده است؟ 3. آقای روحانی در سخنرانی و کتاب خود می‌گوید که "امام‌حسن مجتبی(ع) در سخنرانی عمومی خود به مردم گفت: آیا برای ایثار و فداکاری و جانبازی و دادن خون، که برای شما عزت دنیا و آخرت است، آماده هستید؟ فرمود اگر بایستید، خداوند شما را یاری می‌کند و ما پیروز می‌شویم و اگر آمادگی نداشته باشید، دنیای شما توأم با غم و اندوه و آخرت شما با مشکلات زیادتری توام خواهد بود." سؤال این است که آیا ایشان هم در سخنرانی خود به مردم ایران اسلامی می‌گوید که اگر با معاویه زمان نجنگید، دنیایشان با غم و اندوه و آخرتشان با مشکلات بیشتری مواجه خواهد شد؟ یا بر خلاف آن، آقای روحانی در سخنرانی‌های عمومی‌اش، به طور غیرمستقیم پذیرش شروط ظالمانه آمریکا را موجب برطرف شدن همه تحریم‌ها و مشکلات کشور از آب خوردن تا محیط زیست می‌داند؟ 4. آقای روحانی پیش از این، صلح با معاویه را نتیجه تصمیم غلط مردم آن زمان می‌داند نه نتیجه تصمیم حقیقی امام، سوال این است که مردم ایران اسلامی که امام امت آنها را بعد از 72 یار حسین‌بن‌علی(ع) بهترین مردم از زمان رسول خدا تاکنون می‌داند، بارها نشان داده‌اند که حاضر به پذیرش ذلت استکبار نیستند، با این حساب ایشان چه اصراری بر تحریف تاریخ اسلام و تاریخ پرشکوه مردم ایران اسلامی دارد؟ آیا حسن روحانی امروز، خود را در جایگاه حسن(ع) می‌بیند که اصرار دارد مردم زمان او، پذیرش ذلت با معاویه زمان را به وی پیشنهاد دهند؟ و این در حالی است که ولی‌فقیه زمان که جایگاه امام آن روز در رهبری مردم را دارد و مردم زمانه ایشان، یعنی مردم ایران اسلامی، کلید حل مشکلات را نه در ژنو، لوزان و نیویورک بلکه در درون کشور می‌دانند و یکپارچه و متحد فریاد می‌زنند، هیهات‌من‌الذلة. این در حالی است که آقای روحانی در همان کتاب به صراحت اشاره می‌کند: «ائمه هدی (ع)، همه مثل یکدیگر بودند. هدایت آنها یکسان بود. راه آنها یکسان بود. آنچه متفاوت بود، جامعه و وضعیت مردم و نحوه حضور و فداکاری مردم بود. این ما هستیم که خدای ناکرده باعث می‌شویم رهبری دست روی دست بگذارد و این ما هستیم که با حق خود در صحنه، زمینه‌ای فراهم می‌کنیم که رهبر، در صف مقدم در برابر همه قدرت‌ها بایستد.» امیدوارم مردم اصفهان یکبار دیگر آقای روحانی را برای تبلیغ و منبر در مسجد حکیم اصفهان به این شهر دعوت کنند تا وی با مرور تاریخ اسلام، به اصلاح برداشت‌های غلط امروز خود از پروژه صلح آمریکایی بپردازد. انتهای پیام/
94/04/20 - 23:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 164]
-
گوناگون
پربازدیدترینها