محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827872901
دسته گل مدیران و داوران کهنه پسند جشنواره فیلم فجر
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > کثیریان، کیوان - جشنواره امسال را باید یک نقطه عطف در تاریخ سینمای ایران دانست. این ادعا به واسطه حضور جوانان فیلم ساز و ساخت فیلم های متفاوت توسط کارگردانانی است که فیلم اول یا دوم خود را ساخته اند و نشان دادند با حضور آنان می توان به آینده سینمای ایران بسیار امیدوار بود. فیلم هایی چون "بدرود بغداد" مهدی نادری ، " پرسه در مه" بهرام توکلی ، "حوالی اتوبان" سیاوش اسعدیان ، " نفوذی " احمد کاوری و فیوضی ، "پشت در خبری نیست " شبنم عرفی نژاد و... آثار قابل اعتنای جشنواره امسال بودند که متاسفانه دیده نشدند. مهمترین مشکل جشنواره امسال ، نگاه مدیران آن بود. اشتباه جشنواره این بود که به دنبال اسم بود اما بدیهی است که سینما با اسم بزرگ سروکار ندارد بلکه با فیلم خوب رونق می گیرد. توجه بیش از اندازه به حضور ابراهیم حاتمی کیا و فیلمش و نگاه تبلیغی افراطی به آن تا حدی بود که مدیران سینمایی گاه به اشتباه افتادند که نکند این فیلم ،همین امسال و در دوران مدیریت آنان تولید شده! و نازیدن به فیلم پنج سال قبل آنان را از توجه به جوانان نوجو و خلاق غافل کرد. یکی از اشکالات مهم دیگر در کار مدیران جشنواره، هیات های انتخاب و هیات های داوری جشنواره امسال، ترکیب آنها، صلاحیتشان و تسلط این افراد به سینمای روز بود. مدیران جشنواره هیات هایی محتاط، کم تسلط، مسن و فاقد نگاه نوجو را برای انتخاب و داوری انتخاب کردند.هیات انتخاب، فیلم هایی را برای بخش مسابقه انتخاب کرد که درخور توجه نبودند و جای جوانان را هم تنگ کردند، در نهایت مورد پسند هیات داوران نیز قرار نگرفتند؛ تشخیص اینکه فیلم های متوسط و گاه ضعیف داریوش فرهنگ، عباس رافعی، پوران درخشنده، عزیز الله حمید نژاد، مسعود کرامتی و علی شاه حاتمی به درد بخش مسابقه نمی خورند ، کار دشواری نبود. متاسفانه در داوری جشنواره امسال هم نگاه نوگرایانه ای وجود نداشت و هیات داوران بدون حداقل خلاقیت و بی نگاه موشکاف و تخصصی ، کلیشه ای ترین نگاه ممکنه را در آرایشان منعکس کردند. غلبه این نگاه محافظه کار و کهنه پسند باعث شد تا فیلم های بسیار خوب کارگردانان فیلم اولی یا فیلم دومی از بخش مسابقه بیرون بمانند و در عوض فیلم های متوسطی چون " ملک سلیمان" و " شب واقعه" جایزه بگیرند. حتی بسیاری از عوامل فیلم های حاضر در بخش مسابقه نیز در کمال ناباوری در داوری دیده نشدند و به آنها اجحاف شد نظیر عوامل فیلم "پرسه در مه". سینمای نوین ایران با هنرمندی کارگردانان، فیلمبرداران، تدوینگران و موسیقیدانان جوان متولد دهه 50 و 60 در حال پایه گذاری است و دیگر جایی برای فیلم هایی کهنه گرا که حرفی برای گفتن ندارند وجود ندارد. فیلمهایی نظیر "بدورد بغداد" و "پرسه در مه"به لحاظ فنی هم با استانداردهای جهانی قابل برابری اند و مطمئنا این فیلم ها در جشنواره های جهانی خوش می درخشند. اما واقعا این سوال وجود دارد که چرا این فیلمها در جشنواره خودمان دیده نشدند؟ وقتی کارگردانان بیش از 30 فیلم حاضر در بخش های جشنواره متولد دهه 50 یا 60 هستند حتما باید سینماگران و یا منتقدانی از میان جوانان در میان هیات انتخاب و داوری حضور داشته باشند. بسیاری از جشنواره های بین المللی به این افتخار می کنند که یک کارگردان جدید کشف کنند ولی متاسفانه جشنواره فیلم فجر، امسال این فرصت طلایی را از دست داد. برای رفع این اشکال در سه حوزه باید تحول جدی ایجاد شود؛ اول در نوع نگاه مسوولان و تلاش آنها برای کشف قابلیت های بکر جشنواره ، دوم شکست انحصار در ترکیب کلیشه ای هیات انتخاب و سوم جسارت و شجاعت در انتخاب ترکیب اعضای هیات داوران و استفاده از دایره وسیعتری از نخبگان سینمایی. این سه حوزه نیاز به تغییرات اساسی دارد تا جشنواره به سمت پویایی و جوانگرایی حرکت کند. گرچه نگاه رسمی در جشنواره فجر امسال یک فرصت تاریخی را در شناخت وکشف کارگردانان جوان با غفلت تاریخی خود از کف داد اما یقین بدانید منتقدان با حمایت از این جریان تازه در سینمای ایران قدر این فرصت را به خوبی خواهند دانست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 263]
-
گوناگون
پربازدیدترینها