تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820789339
بررسی سرنوشت 5 پرونده جنجالی چند ماه اخیر
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: بررسی سرنوشت 5 پرونده جنجالی چند ماه اخیر
خبرها و گفت وگوهای اختصاصی هفت صبح در مورد فرجام حادثه های اسیدپاشی اصفهان، غرق شدن دختر قایقرانی انزلی، حاشیه های استادیوم تبریز، تخریب پاساژ علاءالدین و غرق شدن دختران دانشجو در اردبیل را در ادامه می خوانید:
به گزارش نامه نیوز به نقل از هفت صبح، دیگر برای ما به یک عادت تبدیل شده با بروز هر حادثه تلخی در ابتدا در شوک فرو رویم، سپس پیگیر آن موضوع شویم و موج بزرگی راه بیاندازیم و... خب خیلی زود هم آن ها را فراموش کنیم. هم ما خبرنگاران و هم مخاطبان. حافظه مان کوتاه مدت شده و در هیاهوی جنجال های روزانه افزایش قیمت تاکسی، درگیری جناح های سیاسی، مسائل اقتصادی، مذاکرات هسته ای و... یادمان می رود که در ماه های گذشته اتفاق های بی شماری رخ داده که آن روزها سر و صدای زیادی کرد وافکار عمومی پیگیر آن شد اما حالا آن ها را به طور کامل فراموش کرده ایم... نمی دانیم گره کار در کجاست که این روند فراموشی در میان ما ایرانی ها با سرعت بیشتری نسبت به نمونه های خارجی طی می شود و حادثه های تلخ خیلی زود از حافظه مان پاک می شود. همیشه یک سیکل تکراری در مورد این ماجراها به وجود می آید. در ابتدا انبوهی از کمیته های بررسیو اظهارنظرها شکل می گیرد و همه قول پیگیری می دهند.... در آخر اما همه چیز به دست فراموشی سپرده می شود و تنها شاید خاطره ای کوچک در گوشه ذهن ما باقی می ماند. «هفت صبح» از همان ابتدا تلاش خود را بر روی این موضوع گذاشت که در شلوغی ها و حاشیه های مختلف رسانه ای، از اتفاقات روز اجتماعی، اقتصادی و ورزشی غافل نشود و حوادث مختلف را تا انتها پیگیری کند. در این گزارش از سرنوشت 5 پرونده ای که در 10 ماه گذشته سر و صدای زیادی ایجاد کرد، نوشته ایم و آن ها را پیگیری کردیم. سرنوشت پرونده غرق شدن دو دختر دانشجو در دریاچه شواربیل اردبیل، تخریب طبقه هفت پاساژ علاءالدین، غرق شدن دختر قهرمان قایقرانی بندر انزلی، ماجرای 10 دقیقه پایانی بازی تراکتورسازی با نفت و اسیدپاشی های اصفهان. هفت صبح در گفت و گو با خانواده های قربانیان و مسئولان، روند پیگری پرونده های فوق را مورد بررسی قرار داده است.
اسیدپاشی های اصفهان – مهرماه 1393
* ماجرا چه بود؟
خبرها ضد و نقیض بودند و آمارها متناقض. خبر شوک کننده بود و دردآور. در یک بازه زمانی کوتاه، بر روی صورت چند دختر جوان اسید ریخته شد. حتی تعداد قربانیان هم از سوی منابع مختلف متناقض بودند. تا کنون نه متهم و متهمان احتمالی شناسایی شده اند و نه انگیزه این حوادث مشخص شده است. ارتباط این حوادث به یک دیگر نیز هنوز تایید نشده است. اسامی 4 دختر جوان قربانی اما تایید شد. «سمیه مسماریان» نخستین قربانی بود که در ۱۵شهریورماه مورد اسیدپاشی قرار گرفت، سپس «مینا آزاده» در پنجم مهر و «سهیلا جورکش» و «مرضیه ابراهیمی» قربانی این حادثه تلخ و دردناک شدند.
* سرنوشت پرونده چه شد؟
برادر معصومه ابراهیمی که آخرین قربانی اسیدپاشی اصفهان بود درمورد سرنوشت این پرونده به هفت صبح می گوید: «چند روز پیش شایعه شد متهمان این حادثه دستگیر شده اند ولی چنین موضوعی صحت ندارد. تا کنون افراد زیادی را به عنوان مضنون مورد تحقیق و بازجویی قرار داده اند اما اتهام هیچ کدام از آنها تا امروز ثابت نشده است. من با رئیس کل دادگستری اصفهان نیز به طور مرتب در تماس هستم اما مقامات قضایی و پلیس به این نتیجه نرسیده اند مضنونینی که تا کنون دستگیر شده اند همان اشخاص متهم یا متهمان اصلی هستند یا خیر.» او درمورد وضعیت جسمی و روحی خواهرش می گوید: «معصومه در حال حاضر دوره های درمانی خود را می گذراند و یک بازه زمانی 2 تا 3 ساله طول خواهدکشید تا به نتیجه برسد. از نظر روحی اما تا صحبتی از اسیدپاشی و این اتفاقات صورت می گیرد ناگهان بهم می ریزد.» ابراهیمی درمورد سرنوش سایر قربانی های اسیدپاشی های اصفهان می گوید: «خانم جورکش در حال حاضر برای درمان به اسپانیا رفته تا شاید بتواند 2 تا 3 درصد بینایی خود را به دست آورد. در این میان خانم سمیه مسماریان آسیب بسیار کمتری دیده است و توانسته چند ثانیه صورت فرد اسیدپاش را ببیند. به همین دلیل برای شناسایی مضنونین احتمالی نیز اکثرا خانم مسماریان به دادگاه می رود.» روز گذشته همچنین رئیس پلیس آگاهی ناجا گفت: «بعضا اتفاقاتی افتاده و مظنونی دستگیرمی شود اما اگر به کشف برسیم اطلاع‌رسانی خواهیم کرد. اینکه وکیل شخصی یا احیانا فرد دیگری مطلبی بیان کرده در خصوص صحت آن یا عدم صحت خودش باید پاسخگو باشد. بعد از اینکه به صورت قطعی و با مستندات به نتیجه برسیم نظرات خود را اعلام خواهیم کرد.»
غرق شدن دختران دانشجو در شورابیل – دی ماه 1393
* ماجرا چه بود؟
داستان از این قرار بود 24 نفر از دانشجوهای ادبیات فارسی دانشگاه اردبیل بعد از آخرین امتحان خود، برای رفع خستگی به سمت دریاچه می روند و تصمیم به گرفتن عکس های یادگاری می کنند. غافل از اینکه آرام آرام یخ دریاچه در حال ترک خوردن و از هم شکسته شدن است. ساعت 4 و 20 دقیقه بعد از ظهر ناگهان یخ ها در هم می شکند و 10 نفر دانشجوهایی که روی یخ بودند به زیر آب صفر درجه می روند. همگی به کمک مردم و امدادرسان ها نجات پیدا می کنند اما متاسفانه دو نفر نمی توانند در این حادثه جان سالم به در ببرند و غرق می شوند و امدادرسان ها تنها جنازه هایشان را می توانند از آب بیرون بکشند. الهامه سلیمان زاده و لیلا یونسی از اهالی مراغه و پارس آباد مغان دو قربانی این حادثه تلخ بودند... پس از این حادثه، بستگان دختران دانشجو شکایتی را علیه شهرداری، سازمان گردشگری و شبکه امور آب تنظیم کردند. خانواده قربانیان در شکایت خود عنوان کردند هیچ گونه تابلو و علائم هشداردهنده ای جهت ورود نکردن به دریاچه وجود نداشت و همچنین دریاچه جهت امنیت حال گردشگران فنس کشی هم نشده و حتی نجات غریق هم نداشته است.
* سرنوشت پرونده چه شد؟
در مورد اقدامات صورت گرفته و سرنوشت پرونده، بهروز سلیمان زاده وکیل قربانیان و عموی یکی از قربانیان به هفت صبح می گوید: «فاصله محل فرورفتن این جوانان از حاشیه دریاچه 15 متر هم نبود. اگر نردبانی حداقل به طول 10 متر داشت و یا اگر چند متر طناب یا چند حلقه تیوپ بی‌ارزش در کنار دریاچه بود یا قایقی آماده در این دریاچه بود که به سرعت کمک کنند آن ها الآن زنده بودند... با شکایت اولیاءقانونی وارجاع دادستان دادسرای عمومی وانقلاب اردبیل به بازپرسی شعبه 5 ، گزارش از محل وقوع حادثه تهیه گردید و با نظرکارشناس رسمی دادگستری، شهرداری اردبیل به میزان 40 درصد واداره امورآب استان به میزان 15 درصد و مرحومین به میزان45 درصد مقصر حادثه شناخته شده اند. لازم به توضیح است که این هنوز پرونده به دادگاه ارسال نشده وحکم صادر نشده است.» سلیمان زاده در ادامه توضیح می دهد: «منطقه گردشگری تنها یک محیط زیبا و باجه‌ای برای اخذ ورودی از مردم بازدیدکننده نیست. باید در یک محیط گردشگری با یک نگاه علمی، خطرات را هم پیش‌بینی و برای کاهش و مدیریت آن هم فکری انجام داد تاچنین حوادث ناگواری تکرار نشود. در این حادثه ماده 61 و62 ایین نامه اجرایی فدراسیون نجات غریق وغواصی به دلیل عدم رعایت موارد متعدد نقص شده است. عدم نصب علائم هشدار دهنده از قبیل خطر، شکستگی یخ (حتی برابر گزارش مامورین نیروی انتظامی، تابلو شنا ممنوع، بعد از حادثه نصب گردیده است)، درج تلفن ونشانی نزدیکترین مراکز درمانی، آتش نشانی برابر آیین نامه اجرایی فدراسیون نجات غریق وغواصی الزامی بوده که در مورد این دریاچه، رعایت نشده بود. همچنین استخرها و دریاچه های پارک باید دارای گارد محافظ به ارتفاع 150سانتی متر باحریم حداقل دومتر باشد وعمق دریاچه واستخر پارک نباید بیش از 5/1مترباشد. علاوه بر آن، استقرار ناجیان غریق دربهره برداری از تفرجگاههای آبی الزامی است و در صورت عدم رعایت موارد یادشده، تفرجگاه آبی حق بهره برداری نداشته ودر صورت فعالیت به لحاظ عدم تامین امنیت جانی استفاده کنندگان، بهره بردار مسئول جبران خسارات وارده اعم از جانی و مالی هستند.»
غرق شدن دختر قایقران انزلی – آبان 1393
* ماجرا چه بود؟
شادی سرخیل، قایقران 21 ساله اهل بندر انزلی، 17 آبان در پیست قایقرانی تالاب انزلی در حال تمرین برای اعزام به مسابقات کشوری بود که قایق او به دلایل نامعلوم واژگون شد و قبل از اینکه قایق به زیر آب رود، پیکر این قایقران به زیر آب رفت. تلاش غواصان جمعیت هلال احمر، نیروی دریایی و بنادر و کشتیرانی مستقر در بندرانزلی پس از 10 روز نتیجه داد و سرانجام جسد این قایقران جوان در محدوده یک کیلومتری پل ولایت انزلی پیدا شد. شادی پس از پیوستن به تیم هیأت قایقرانی در مسابقات کایاک و همچنین دراگون‌بت استانی و کشوری شرکت کرد و چند مقام قهرمانی کسب کرده بود. خواهر شادی در همان زمان در تشریح حادثه گفته بود: « چند روزی بود که شادی و هم تیمی‌هایش برای حضور در رقابت‌های انتخابی قهرمانی کشور اردوی ۱۰ روزهای را در باشگاه ملوان برپا کرده بودند. در این اردو ۱۰ قایقران حضور داشتند و هر روز در تالاب انزلی تمرین می‌کردند. آن روز صبح زود شادی برای حضور در تمرینات به باشگاه ملوان رفت. قرار بود دو روز دیگر تیم برای مسابقات انتخابی به تهران اعزام شود. شادی تصمیم داشت در مسافت‌های ۲۰۰ متر ، ۵۰۰ متر و هزار متر این رقابت‌ها شرکت کند. ساعت ۸ صبح همه اعضای تیم در کنار تالاب حاضر شدند و نیم ساعت بعد سوار بر قایق‌های کایاک به آب زدند. جریان آب در آن روز برخلاف روزهای قبل بسیار تند بود و در این شدت زیاد آب تمرین کردن بسیار دشوار بود. شادی ۲۰۰ متر از دیگر اعضای تیم فاصله داشت و به گفته شاهدان حادثه وقتی می‌خواست دور بزند قایق او واژگون شد و شادی به داخل آب افتاد. آب خیلی سرد بود و شادی با فریاد از هم‌تیمی‌ها و همچنین سرنشینان تنها قایق موتوری که در‌آب بود درخواست کمک کرد اما متأسفانه کسی به کمک او نرفت. هم تیمی‌های او می‌گفتند چون آب سرد بود نتوانستند داخل‌آب بروند. متأسفانه در حالی که باید دو قایق موتوری و همچنین دو مربی و غریق نجات در زمان تمرینات حضور داشته باشند تنها یک سرباز داخل قایق موتوری بود که او هم نتوانسته بود کاری برای نجات خواهرم انجام دهد...»
* سرنوشت پرونده چه شد؟
پدر مرحوم شادی سحرخیل به هفت صبح می گوید: «از آن روزی که دخترم غرق شده هیچ پاسخ قانع کننده ای از سوی مسئولان ذیربط نشنیده ام. من شکایت کردم اما فعلا نوبت رسیدگی به دادگاه شروع نشده است. کارشناس دادگستری رئیس دفتر بازپرسی شعبه یک بندرانزلی به من گفته است 75 درصد باشگاه قایقرانی و رئیس هیات قایقرانی استان گیلان مقصر بوده است. از آنجایی که رئیس هیات قایقرانی استان گیلان نماینده مجلس نیز هست این پروسه کمی طول می کشد و چند روز پیش دادگستری به من گفت که این پرونده باید به تهران و سپس به مجلس فرستاده شود. تا امروز هیچ پاسخ قانع کننده ای از مسئولان نگرفته ام. هر زمان که برای بررسی این موضوع به دادگستری می روم داغ دلم تازه می شود من را اصلا در جریان ماجرا قرار نمی دهند و فقط می گویند یسکری نامه و اخطار داده ایم. پزشکی قانونی هم هنوز به من جواب نداده است. بچه من زمانی که داشت غرق می شد داد و فریاد کرده اما هیچ کس نبوده که او را نجات دهد، مربی نبوده، نجات غریق وجود نداشته و... آن روز حادثه قایقرانی در دریاچه ممنوع بوده و نباید آنها را تمرین می دادند. در آن روز حادثه حتی مربی شادی نیز حضور نداشته است.» او در انتهای صحبت های خود با بغض می گوید: «من احساس می کنم برخی مسئولان نمی خواهند این پرونده مورد بررسی قرار بگیرد. من فقط آن بالا خدا را دارم... من با بدبختی بچه های خودم را بزرگ کردم با همه جا هم تماس گرفتم و درد و دلم را گفتم اما هیچ کس پاسخگوی من نبود.» همچنین شنیده های هفت صبح حکایت از آن دارد که از آن زمان تا کنون تقریبا قایقرانی انزلی به حالت نیمه تعطیل درآمده و فقط چند نوبت تمرین برای مردان و زنان صورت گرفته است.
بازی تراکتور – نفت تهران – خرداد 1394
* ماجرا چه بود؟
همه داستان را از حفظ هستیم و جریان اتفاقات 10 دقیقه آخر بازی تراکتور با نفت را می دانیم. در اواخر این بازی، توسط افراد ناشناسی شایعه شد بازی دیگری که به صورت همزمان در حال برگزاری بوده مساوی شده و بنابراین تیم تراکتور قهرمان لیگ برتر شده است...
* سرنوشت پرونده چه شد؟
در حدود یک ماه پیش، نتایج بررسی کمیته حقیقت‌یاب اتفاقات دیدار تیم‌های فوتبال تراکتورسازی تبریز و نفت تهران در 9 بند اعلام شد که البته در آن هیچ اشاره ای به اتفاقات حاشیه ای نشده و تنها به ذکر این نکات از سوی فدراسیون فوتبال بسنده شده بود: «برکناری رئیس دپارتمان داوری، محرومیت داور مسابقه تااطلاع ثانوی، محرومیت ناظر سازمان لیگ در مسابقه مربوطه، تذکر کتبی، توبیخ با درج در پرونده برای مسئول برگزاری این دیدار در سازمان لیگ، تذکر کتبی، توبیخ با درج در پرونده برای مسئول روابط عمومی سازمان لیگ، محرومیت گوینده ورزشگاه یادگار امام(ره) تبریز تا اطلاع ثانوی، تذکر کتبی، توبیخ با درج برای هیات فوتبال تبریز به دلیل بروز مشکلات در زمان برگزاری مسابقه، خرابی اسکوربورد ورزشگاه، عدم نظارت مناسب برگوینده ورزشگاه، اطلاع رسانی نادرست درباره نتیجه دیدار همزمان و ...» مازیار ناظمی، سخنگوی وزارت ورزش در پاسخ به این سوال که آیا مشخص شد چه کسانی شایعه نتیجه مسابقه همزمان را منتشر کرده بودند، به هفت صبح می گوید: «همه چیز در آن اطلاعیه که در حدود یک ماه پیش منتشر شده، آمده است» او در توضیح این سوال که در آن اطلاعیه اشاره ای به مسئولان اتفاقات آن 10 دقیقه پایانی و اعلام نتیجه مساوی نشده، می گوید: «فدراسیون فوتبال مسئول رسیدگی به این ماجرا بود و وزارت ورزش تنها نظارت بر این ماجراها و این پرونده را بر عهده داشت.» سخنگوی وزارت ورزش به این سوال که آن بیسیم به دست ها که در برنامه 90 نیز به آن ها اشاره شده بود که نتیجه مساوی را اعلام کردند، چه کسانی بودند، اینگونه پاسخ می دهد: «آنها از مسئولان روابط عمومی سازمان لیگ بودند که همگی توبیخ و جریمه شدند.» ناظمی در خصوص قطع شدن سیستم های مخابراتی، ارتباطی و تلویزیونی در دقایق پایانی مسابقه نیز می گوید: «چنین موضوعی صحت ندارد. بنده خودم با مسئولان مختلف و مدیر کل مخابرات استان نیز صحبت کردم که چنین ادعایی را تکذیب کردند. همچنین مرجع اعلام رسیدگی به این پرونده فدراسیون فوتبال بود و وزارت ورزش تنها نظارت کننده بر آن پرونده بود.» او در پاسخ به این سوال که آیا این پرونده در واقع بسته شده است، می گوید: «بله این پرونده بسته شده و با خاطیان نیز همانطور که اعلام شد، برخورد شده است.»
تخریب پاساژ علاءالدین – دی ماه 1393
* ماجرا چه بود؟
عوامل اجرایی شهرداری تهران در ساعات های پایانی روز پنجشنبه 11 دی ماه، با ورود به ساختمان معروفترین مرکز خرید گوشی تلفن همراه پایتخت، حکم تخریب طبقه هفتم را اجرا کردند. حادثه به اندازه ای شوک کننده بود که حتی فروشندگان طبقه هفتم نیز که امضای حاج علاءالدین برای آن ها سند بود نیز، این اتفاق را باور نمی کردند و تصاویر اشک های فروشندگان تا مدت ها میان کاربران شبکه های اجتماعی دست به دست می چرخید. ماجرا از این قرار بود که طبق رای کمیسیون ماده 100، این ساختمان استانداردهای لازم در بحث ایمنی را اخذ نکرده بود و تخلفاتی نیز در بحث ساختمان‌سازی داشت. در 17 شهریور سال گذشته رأی کمیسیون ماده 100 در جهت رفع تخلفات ساختمانی در طبقه هفتم این پاساژ و تغییر کاربری در طبقه منفی 3 صادر شد که این حکم پس از چند بار تعویق، سرانجام در دی ماه اجرا شد و کل طبقه دهم این پاساژ تخریب شد و این پاساژ نیز در حدود دو هفته تعطیل شد.
* سرنوشت پرونده چه شد؟
در حال حاضر فعالیت پاساژ علاءالدین به جز طبقه هفتم، به صورت عادی در جریان است و خرید و فروش ها در جریان است. البته کسبه این پاساژ اعتقاد دارند از زمانی که آن اتفاقات رخ داده این پاساژ خلوت تر از گذشته شده و تعداد مشتریانش مثل سابق نیست. پیگیری مکرر هفت صبح برای تماس با وکیل حاج علاءالدین نتیجه نداد و فعلا ترجیح می دهند در رابطه با این موضوع صحبت نکنند. آخرین اظهارنظرها وخبرهای رسمی هم به هفته اول تیرماه باز می گردد. رئیس دیوان عدالت اداری در رابطه با این موضوع گفته بود: «سعی می‌کنیم ظرف یک ماه آینده وضعیت آن را مشخص کنیم؛ زیرا یک بخش از این پرونده به نظر کارشناسان بر می‌گردد و ما تلاش می‌کنیم این زمان را کوتاه کنیم.» ابوالفضل قناعتی، عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران نیز در مورد آخرین وضعیت تخریب طبقه هفتم پاساژ علاءالدین درتاریخ 7 تیرماه گفته بود: «20 روز پیش رئیس سازمان عدالت اداری در جلسه ای عنوان داشت که قصد دارند سریعا موضوع پرونده این پاساژ را تعیین تکلیف کنند تا مالک و شهرداری تکلیف خود را بدانند. پنج کارشناس بررسی این پرونده را برعهده دارند. البته کارشناس‌ها مبلغ بالایی را پیشنهاد کرده‌اند اما با این حال جدیت زیادی در اجرای حکم وجود دارد.» البته شنیده های هفت صبح حکایت از آن دارد که ابعاد ماجرا کمی پیچیده شده و احتمال کمی برای بازگشایی طبقه هفت این پاساژ وجود دارد. از سوی دیگر شنیده می شود که حاج علاءالدین سرمایه گذاری بر روی مراکز تجاری دیگری از شهر را آغاز کرده است.
۱۵ تير ۱۳۹۴ - ۱۲:۴۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها