تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805247515
بیش از 160 میلیون نفر در هند مورد تبعیض قرار می گیرند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به دلیل تعلق به کاست پایین؛ بیش از 160 میلیون نفر در هند مورد تبعیض قرار می گیرند دهلی نو ـ ایرنا - تقسیم بندی های کاستی ، ابعاد مختلف زندگی مردم هند از جمله ازدواج، استخدام و ارتباطات عمومی آنها را تحت تأثیر داده و باعث انزوای اقتصادی و خشونت فیزیکی میلیون ها نفر در این کشور شده است.
به گزارش ایرنا، هرچند طبقه بندی کاستی براساس آیین هندو شگل گرفته ولی در طول زمان بر دیگر مذاهب شبه قاره هند نیز تاثیر گذاشته و باعث گسترش افکار تبعیض آمیز در این کشور هفتاد و دو ملت شده است.
در این سیستم طبقاتی، فرد نقش زیادی در جایگاه و کسب موقعیت اجتماعی خود ندارد و با تولد در هر طبقه موقعیت او تثبیت می شود و تلاش فرد برای کسب موقعیت و منزلت بهتر راه به جایی نمی برد.
** ریشه های تقسیمات تبعیض آمیز در جامعه هند
«کاست» سیستم طبقاتی جامعه هند است که ریشه در دوران کهن دارد. این سیستم، ریشه در دو طبقه بندی مختلف دارد که عبارتند از «ورنا» و «جاتی». ورنا که همان کلاس اجتماعی است، به چهار کلاس یا طبقه که در جامعه وردیک وجود دارد برمی گردد. این چهار طبقه عبارتند از: برهمن ها، کشاتریاها ، وایشیاها و شودراها. گروه دیگری که اکنون به عنوان دالیت ها (نجس ها) شناخته می شوند، خارج از این سیستم ورنا محسوب می شوند. آنها هنوز هم در جامعه هند منزوی هستند و مورد بیشترین آزار و اذیت قرار می گیرند.
جاتی یا همان کاست، انسان ها را به طبقاتی تقسیم می کند که خود هیچ دخالتی در آنها ندارند. تنها متولد شدن در یک کاست اجتماعی آنها را به آن کاست متعلق می کند. کاست ها پس از کلاس های اجتماعی شکل گرفتند.
هر دوی این سیستم های کلاس و کاست اجتماعی هند ریشه در دوران پیش از مدرن دارند. اما سیستم کاستی که امروز در جامعه هند وجود دارد، به دوران پس از مغول ها و استعمار بریتانیا برمی گردد.
بوجود آمدن روحانیون مذهب هندو و همچنین مرتاضان هند نیز به دوره مغول نسبت داده می شود. شرایط آن دوره که بر مبارزه و حکومت شاهانه استوار بود، شرایط را برای ایجاد سیستم کاستی مهیا کرد. راج ها (حکمرانان محلی) بریتانیا این شرایط را توسعه دادند و سیستم سفت و سخت کاستی را تثبیت کردند. سازمان کاست، مکانیزم اصلی اداره حکومت شد.
در فاصله سال های 1860 و 1920، بریتانیا هند را با سیستم کاستی طبقه بندی کرد. مشاغل اداری و مهم فقط به کاست های بالای اجتماعی تعلق می گرفت.
ناآرامی های اجتماعی دهه 1920، که مقدمات استقلال هند بود، تغییراتی در این سیاست بوجود آورد. از ان زمان تاکنون، سیستم اداری هند سیاستی بنام تبعیض مثبت را به کار می برد که براساس آن درصدی از سهمیه های دانشگاهی، شغلی و ... را به کاست های پایین اختصاص می دهد.
** برنامه های دولت هند برای حمایت از طبقات پایین
پس از استقلال هند نیز تغییر دیگری در این سیستم کاستی بوجود آمد. سیاست سهمیه بندی کاستی با طبقه بندی هایی همچون کاست های طبقه بندی شده (دالیت ها یا نجس ها) و قبایل طبقه بندی شده (ادیواسی) فرمول بندی شد. از سال 1950 تاکنون، هند قوانین و تمهیدات اجتماعی بسیاری برای حمایت از افراد متعلق به این کاست های پایین تر تدارک دیده است.
دولت هند برای نخستین بار در هشت دهه گذشته (سال 1932)، نتایج آمارگیری اجتماعی ـ اقتصادی و کاست منتشر کرده که جزییات مربوط به مناطق مختلف هند را آورده است. این جزییات شامل اجتماعات، کاست ها و گروه های اقتصادی و میزان پیشرفت خانواده ها در هند است و به دولت کمک می کند که بهتر به کاست های مختلف خدمات رسانی کند.
براساس گزارشی که پی.تی.آی بزرگترین خبرگزاری هند منتشر کرده، "آرون جایتلی" وزیر دارایی هند، انتشار این گزارش تفکیکی را کمکی به سیاست گذاری های دولتی می داند.
او تاکید می کند که سطح کیفی زندگی در هند افزایش یافته است. اما سیاست سهمیه دهی به کاست های پایین، این رویکرد را در جامعه بوجود آورده که آنها خود برای رسیدن به جایگاهشان تلاش نکرده اند.
"داویندر پراساد" که سازمان دیده بان کاست انگلیس را در بریتانیا و برای آسیایی ها راه اندازی کرده، ضمن بیان این مطلب می افزاید: همه جای دنیا شرایط به این صورت است که افراد طبقات محروم انگیزه بیشتری برای کار و دستیابی به موفقیت دارند ولی در هند به این صورت نیست.
او معتقد است که به جای پیشینه خانوادگی، می توان شرایط اقتصادی و اجتماعی را مبنای اعطای این سهمیه ها قرار داد.
** تبعیض اجتماعی اجازه نمی دهد هند از پتانسیل خود استفاده کند
مرکز حقوق بشر و عدالت جهانی دانشگاه نیویورک در پژوهش هایی که درباره جامعه هند انجام داده ؛ آورده است: بیش از 165 میلیون نفر در هند تنها بخاطر کاستی که به آن تعلق دارند، همچنان مورد تبعیض، بهره کشی و خشونت قرار می گیرند.
نتایج این پژوهش نشان می دهد که آپارتاید پنهان در هند وجود دارد و مفهوم نجس بودن آزاری ابدی را برای افراد به همراه می آورد.
باربارا هریش وایت و آسم پراکاش، در پژوهشی که با عنوان «تبعیض اجتماعی در هند: مساله ای برای شهروندی اقتصادی» که در برنامه جنوب آسیای دانشگاه آکسفورد انجام داده اند، آورده اند که عدم تساوی همچنان در همه جا حضور دارد. بخصوص اینکه فقر و محرومیت با برخی کاست ها و اجتماعات همزیستی دارد و تبعیض جنسیتی از میان نرفته است.
این پژوهش می افزاید: فقر و محرومیت بی هیچ شکی نتیجه ساختار طبقاتی است که در هند ریشه در قرن های متمادی دارد. این درحالی است که در جامعه هند حتی افرادی با شرایط مشابه (از جمله دارایی، تحصیلات، مهارت ها، تجربیات و ...) تنها به دلایلی همچون کاست، طبقه، جنسیت یا قومیت، از یکدیگر متمایز می شوند. این تمایز، نتایج ملموسی همچون درآمد، مزایا و حقوق به رسمیت شناخته شده و همچنین نتایج کمتر ملموسی مانند احترام و عزت به همراه دارد.
برای زدودن این تبعیض تاریخی جامعه هند، در سال های اخیر فعالیت های اجتماعی بسیاری در جریان است. شبکه ای به نام همبستگی با دالیت ها و کمپین های حقوق بشر بسیاری برای حمایت از آنها در هند به وجود آمده است اما تا رسیدن به هدف نهایی، که تغییر فرهنگ و افکارعمومی نسبت به این قشر اجتماعی است، راه زیادی در پیش است.
این درحالیست که فعالان اجتماعی همچون "داویندر پراساد" معتقدند با وجود پیشرفت های اقتصادی بسیاری که هند در سال های اخیر به آن دست یافته، تبعیض اجتماعی اجازه نمی دهد که این کشور از پتانسیل واقعی اش استفاده کند.
*آساق*264*1600**1392
14/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها