محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826683136
از دوستان به کجا شکایت ببرم؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد - پریشبها صداوسیما از یکی از سریالهای به شدت ضعیف تلویزیونی تقدیر کرد. آن هم در سالن بزرگ وزارت کشور. جا برای سوزن انداختن نبود. ملت آمده بودند تا هنرپیشه‌های مورد علاقه‌شان را ببینند. مثل همه جای دنیا. ایرادی که ندارد هیچ، جای بسی خوشحالی هم دارد. تلویزیون حق دارد از محصولی که تولید کرده تعریف و تمجید کند و از دست‌اندرکاران آن تقدیر به عمل آورد و مراسم این تقدیر را هم با بوق و کرنا به من و شما اعلام کند. اما آنچه مایه تأسف است این است که تلویزیونی‌ها رسماً و بدون هیچ تعارفی از این که کار بسیار متنزلی را روی آنتن فرستاده‌اند خوشحالند و از انجام چنین کاری به شدت دفاع می‌کنند. علاوه بر این به ریش همه کسانی که اندک ذوق و خردی دارند می‌خندند و می‌گویند: «ممکن است بعضی از کارشناسان انتقاداتی هم به این سریال داشته باشند اما این سریال در قلب مردم نفوذ کرده است» به تعبیری صریح‌تر یعنی گور پدر آنهایی که برای فیلمنامه و کارگردانی و بازیگری ارج و قربی قائلند و خیال می‌کنند فیلم و سریال ساختن را باید به اهلش سپرد. مردم را عشق است. مردم چه کسانی هستند؟ همان‌هایی که با دیدن یک هنرپیشه دست سوم تلویزیونی دل و دین از کف می‌دهند و هیچ درک و دریافتی از نور و تصویر و صدا و بازیگری و فیلمنامه و چیزهایی از این دست ندارند. باز هم ایرادی ندارد. قرار نیست همه مردم منتقد و کارشناس فیلم باشند اما آیا تلویزیون که روزی قرار بود دانشگاه باشد باید طبق سلایق مردمی که با دیدن هنرپیشه‌های دست‌سوم غش می‌کنند برنامه بسازد؟ آن وقت فرق این تلویزیون با شبکه مهوع فارسی‌وان در چیست؟ آیا حق ندارم به عنوان یک روزنامه‌نگار به این وقایع با دیده شک و تردید بنگرم؟ نگاهی به دکه‌های مطبوعاتی بیندازید. به سردر سینماها دقت کنید و پوسترهای فیلم‌های شبکه خانگی را ببینید. سریال‌ها و فیلم‌های مورد حمایت صداوسیما را از نظر بگذرانید. به شعر و موسیقی دارای مجوز وزارت ارشاد گوش کنید. این همه بی‌سلیقگی و سطحی‌نگری حقیقتاً نوبر است. البته کسی هم توقع ندارد اغلب مردم دارای سطح و سلیقه‌ای متعالی باشند و فقط از آثار فاخر فرهنگی استقبال کنند اما توقع هم نیست که سازمان‌ها و نهادهای رسمی کشور از آثار سطحی و مبتذل حمایت و عرصه را برای هنرمندان حقیقی تنگ کنند. سازمان‌ها و نهادهای رسمی موظفند در ارتقای فکر و سلیقه فرهنگی و هنری مردم تلاش کنند و اگر غیر از این کنند باید مؤاخذه شوند. فرمود:از دشمنان برند شکایت به دوستانچون دوست، دشمن است شکایت کجا بریمشکایت این نهادها را به کجا می‌توانیم برد؟ چه کسی باید وظیفه مؤاخذه کردن این «دوستان» را برعهده بگیرد؟ بدون شک هیچ کس جز روزنامه‌نگاران مستقل از عهده چنین کار دشواری برنخواهد آمد. پس: هرکه دارد سر همراهی ما بسم‌الله.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 317]
-
گوناگون
پربازدیدترینها