واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ثبت جهانی شوش و میمند تهران- ایرنا- روزنامه شرق در صفحه جامعه نوشت: دیروز از روزهای خوب میراث فرهنگی ایران بود. در این روز در سی و نهمین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو که در شهر بن آلمان در حال برگزاری است، محوطه تاریخی شوش و منظر فرهنگی میمند به عنوان هجدهمین و نوزدهمین آثار ایران در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیدند.
در این گزارش که روز یکشنبه چهاردهم تیر 1394 خورشیدی با قلم صدرا محقق انتشار یافته است، می خوانیم: پیش از این، هفده اثر دیگر از ایران در این فهرست به ثبت جهانی رسیده بود؛ البته در همین رابطه، فرهاد نظری، مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی، در گفت وگو با «شرق» می گوید با توجه به فهرست موقت ایران در یونسکو، ما توانایی ثبت جهانی بیش از صد اثر دیگر را نیز داریم. 2 پرونده شوش و میمند توسط متخصصان ایرانی و با مدیریت و ریاست محمد حسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی، ارایه شد و با موافقت اعضا به عنوان هجدهمین و نوزدهمین اثر میراث جهانی در فهرست یونسکو به ثبت رسید.در پرونده شوش، تپه باستانی آن با درنظرگرفتن معیارهای چهارگانه کمیته میراث جهانی درباره حفظ اصالت، یکپارچگی، مدیریت و حفاظت از محوطه، ارزیابی و بررسی شد. پرونده منظر فرهنگی میمند نیز که 2 سال پیش به علت وجود کاستی هایی بازگردانده شده بود، با رفع نواقص مطرح شده و جلب ِنظر کمیته فنی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید. با اضافه شدن این 2 اثر، تعداد آثار ثبت ِجهانی شده ایران در یونسکو به ١٩ اثر رسید که شامل چغازنبیل، تخت جمشید، میدان نقش جهان، تخت سلیمان، بم و فضای فرهنگی آن، پاسارگاد، گنبد سلطانیه، سنگ نبشته بیستون، مجموعه کلیساهای آذربایجان، سازه های شوشتر، مجموعه تاریخی بازار تبریز، آرامگاه شیخ صفی الدین اردبیلی، باغ ایرانی، مسجد جامع اصفهان، برج گنبد قابوس، کاخ گلستان، شهر سوخته، محوطه تاریخی شوش و منظر فرهنگی میمند است. شوش واقع در استان خوزستان، یکی از قدیمی ترین سکونتگاه های شناخته شده جهان است. نخستین آثار وجود یک دهکده مسکونی در شوش مربوط به هفت هزار سال پیش از میلاد است. طبق اسناد باستانی شوش از مهم ترین و باشکوه ترین شهرهای باستانی ایران و جهان بوده است. میمند نیز روستایی صخره ای در دهستان میمند از توابع بخش مرکزی شهرستان شهر بابک در استان کرمان است. از روستای باستانی میمند با قدمتی در حدود هشت هزار سال، به عنوان یکی از معدود روستاهای دستکند که هنوز زندگی روستایی و معمولی در آنها جریان دارد، یاد می شود. فرهاد نظری، مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی، در گفت وگویی با «شرق» در همین رابطه و با تبریک ثبت جهانی شوش و میمند در فهرست یونسکو، گفت: «آثار تاریخی-فرهنگی در 2 سطح ثبت شدنی هستند؛ یکی ثبت ملی که این بخش در ایران از سال ١٣١٠ شروع شد و دیگری ثبت جهانی است که در پی اجرای کنوانسیون ١٩٧٢ پاریس، شروع شد؛ در آن اجلاس پاریس که هفدهمین اجلاس یونسکو بود، ثبت جهانی مطرح شد و این تصمیم گرفته شد که یونسکو موظف است آن دسته از میراث فرهنگی جهان را که ارزشی فراتر از یک قوم و ملیت دارند، در فهرستی جداگانه ثبت کند. ایران در سال ١٣٥٣ به این کنوانسیون ملحق شد و برای اولین بار در ١٩٧٨، سه اثر چغازنبیل تخت جمشید و میدان نقش جهان را برای ثبت در این فهرست پیشنهاد داد که هر سه هم به ثبت جهانی رسیدند. در این موضوع مرحوم شهریار عدل نقش بزرگ و بسزایی ایفا کرد». نظری در ادامه افزود: «بعد از آن تاریخ، ثبت جهانی در ایران به دلایلی با وقفه ای ٢٤ ساله مواجه شد؛ پس از آن تلاشها برای ثبت جهانی بقیه آثار دوباره شروع شد. در این دوره تخت سلیمان پاسارگاد و بیستون و...، به ثبت رسیدند، آخرین اثر ایرانی ثبت ِجهانی شده که سال گذشته وارد این فهرست شد، شهر سوخته است».طبق گفته مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی، هر کشوری در حوزه میراث فرهنگی و طبیعی هر سال 2 سهمیه برای ارایه به یونسکو و ثبت جهانی آن دارد؛ یک سهمیه میراث فرهنگی و یکی میراث طبیعی. سال گذشته که شهرسوخته ثبت شد، ما پرونده ای در حوزه میراث طبیعی نداشتیم و سهمیه ما به همین دلیل سوخت چون باید ١٨ ماه قبل پرونده پیشنهادی خود را تهیه و ارایه می کردیم.نظری همچنین در بخش دیگری از گفت وگو با «شرق» می گوید: «ما هم اکنون نزد یونسکو یک فهرست موقت از آثار دارای قابلیت ثبت جهانی داریم و این فهرست در سال ٢٠٠٨ تکمیل شد و هم اکنون ٣٧ اثر در آن درج شده است -شوش و میمند هم در این فهرست بودند و با ثبت جهانی دایم شان در روز گذشته آنها از این فهرست موقت خارج شدند- قرار است ما امسال دوباره این فهرست موقت را به روز کنیم. بر اساس بررسی ها و امکان سنجی های انجام شده، در استان های مختلف کشور بیشتر از صد اثر با قابلیت ثبت جهانی داریم و در سال های آینده به مرور این آثار با تشکیل پرونده، برای ثبت جهانی پیشنهاد می شوند».او در رابطه با پرونده ثبت جهانی 2 اثر جدید ایران در فهرست یونسکو نیز این گونه توضیح می دهد: «شوش و میمند قبلا جزء فهرست موقت پیشنهاد شده بودند؛ میمند 2 سال پیش با کاخ گلستان پیشنهاد شده بود و کارشناسان یونسکو ایراداتی اساسی به پرونده آن وارد کردند و به همین دلیل آن پرونده مردود اعلام شد؛ اما با توضیحات کارشناسان ایرانی، رای از مردود به مرجوع تغییر کرد. چون اگر رای مردود می ماند، امکان ارایه مجدد آن وجود نداشت. درنهایت در این 2 سال اشکالات پرونده رفع شد و امسال بدون نوبت، ارایه و ثبت جهانی شد. درباره شوش نیز باید گفت با وجود اینکه اینجا جزء اولین آثار ثبت شده در فهرست آثار ملی است و جزء مهم ترین محوطه های باستان شناختی دنیاست که لوح سیمین و زرین و لوح حمورابی از آنجا کشف شده است و از دوره های عیلامی تا دوره متاخر در آن آثاری پیدا شده است، اما با تاخیر برای ثبت جهانی آن اقدام شد، چون محوطه شلخته ای بود که به آن تعرض شده بود، فعالیت های باستان شناسی اش متوقف شده بود. چندین سال تعیین حریم آنجا مشخص نشد تا اینکه امسال آن را ابلاغ کردیم و...».نظری در ادامه می افزاید: «درنهایت با وجود اینکه 2 سال پیش پرونده شوش پیشنهاد شد، تلاش شد این مشکلات برطرف شود و وقتی این پرونده را پیشنهاد دادیم، با حجم عظیمی از کارهایی مواجه بودیم که باید انجام می دادیم؛ برای مثال باید برای موافقت با موضوع، مسوولان محلی را هماهنگ می کردیم و همینطور تعیین حریم را که خیلی اهمیت داشت، انجام می دادیم و شرایط محوطه شوش را در حد استانداردهای جهانی یونسکو بالا می آوردیم و خوشبختانه همین گونه هم شد و درنهایت کارشناسان معتمد یونسکو آمدند، بازدید کردند و از جنبه های مختلف، شرایط را بررسی کردند و به سود ایران رأی دادند».*منبع: روزنامه شرق**گروه اطلاع رسانی**9348**9131
14/04/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]