واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۱۲ تیر ۱۳۹۴ - ۰۹:۲۹
یک عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با اشاره به ابلاغ سیاستهای برنامه ششم از سوی مقام معظم رهبری بر لزوم آسیبشناسی اجرایی نشدن اهداف برنامههای توسعهای گذشته از سوی مجلس و دولت تاکید کرد. علی محمد احمدی در گفت و گو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: تا زمانی که ما به شکل ساختاری نظام برنامه ریزی کشور را مورد بازنگری قرار ندهیم پیگیری این سیاستها عمدتا در حد ابلاغ باقی خواهند ماند، تجربه چند دهه ما ازاجرای برنامههای توسعهای نیز عمدتا به اجرای برنامههای جامع بر میگردد؛ برنامههایی که منابع محدود را پراکنده میکند و امکان اولویت سنجی وتعیین بخشهای پیشتاز و پیش رو از غیرپیش رو را غیر ممکن میکند. وی افزود: اگر مقدمه یا چارچوبهای کلی حداقل 5 برنامه توسعهای که در گذشته تجربه کردیم را ببینید این نوع رویکردها کمابیش لحاظ شده، اما رویکرد ما همواره این بوده که میخواهیم تمام مسائل کشور را در 5 سال حل و فصل کنیم. در حالی که منابع محدود بوده و تحقق اهداف میسر نشده است. این نماینده مجلس ادامه داد: من بیم این را دارم که مثل گذشته با همین رویکردی که بر نظام برنامه ریزی کشور حاکم است برنامهها را به شکل جامع تدوین کنیم، بدون این که اولویتهای کشور را تعیین کرده باشیم. در چنین شرایطی منابع محدودی که داریم بین بخشهای مختلف صرف میشود و خروجی ما یک خروجی قوی نخواهد بود. احمدی اطر نشان کرد: تا زمانی که نظام برنامه ریزیمان را مورد بازنگری اصولی قرار ندهیم و آلترناتیوهای دیگر مثل برنامهریزی استراتژیک، غیر جامع،هستهای و امثالهم را وارد کار نکنیم به دلیل این که اهداف تعریف شده بزرگ و گسترده است به آن نمیرسیم. وی افزود: ما باید واکاوی کنیم که نکات کلیدی عدم توفیقمان کجا بوده و چرا با صرف منابع عظیم در جریان 5 برنامه توسعهای گذشته 3 درصد رشد اقتصادی داشتهایم؟ آمارهای موثق و غیر موثق نشان میدهد فقط در طول دولتهای هشتم و نهم ما قریب به 700 میلیارد دلار از درآمدهای صرفا نفتی را به اقتصاد تزریق کردهایم و اگر مالیاتها را به آن اضافه کنیم منابعی که برای جریان رشد کشور تزریق شده بالای هزار میلیارد دلار بوده است، اما خروجی آن چیست؟ این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ادامه داد:آیا ما میخواهیم همین مسیر را با همین سبک و سیاق دنبال کنیم و مجددا با محدودیت منابع، هزار میلیارد دلار به اقتصاد تزریق کنیم و بعد خودمان را به یک رشد سه درصدی قانع کنیم؟ اینها نشان میدهد ما گیرهای اساسی داریم و اساسیترین آن هم این است که این سبک برنامه ریزی نمیتواند اقتصاد ما را به اهداف برساند لذا ضرورت بازنگری در آن وجود دارد. احمدی تصریح کرد: در دنیا وقتی محدودیت منابع وجود دارد معمولا یک یا دو بخش پیشتاز مشخص میشود، در جریان توسعه همه چیز برای ما مهم است اما اگر بنا باشد همه را یکسان دنبال کنیم دراین صورت برنامه ریزی معنایی ندارد بلکه برنامه ریزی زمانی مفهوم پیدا میکند که منابع محدود را با اولویت بین اهداف رقیب اختصاص دهیم. ما باید تعریف کنیم که نفت کشاورزی، یا گردشگری کدام یک پیشرو هستند و منابع را به آن سمت پردازش کنیم. وی با بیان این که مجلس باید بخش پیشتاز در اقتصاد را مشخص کند تا دربرنامههای توسعه روی یکی دو بخش متمرکزشویم افزود: دراین صورت میتوانیم یک یا دو بخش محدود را به جایی برسانیم و بعد دنبال مسائل دیگر برویم. ما در جریان برنامههای توسعه که جامع نگرانه بوده طرحهای زیادی را تعریف کرده ایم که حالا روی دستمان مانده و اطلاعات موجود نشان میدهد ما میلیاردها تومان یعنی معادل ده تا 20 سال بودجه کشوررا نیاز داریم که فقط این طرحها را جمع کنیم پس نباید در برنامه الزامات جدیدی ایجاد کنیم که منجر به تعریف تعهدات جدید شود. نباید به جای اصلاح رویکرد ، بالا بردن بهره بری و رفع نقاط ضعف برنامههای گذشته معضلآفرینی جدید کنیم. این نماینده مجلس با تاکید بر لزوم تعیین نحوه تعامل سازندهی ایران با دنیا تاکید کرد: انزوای تجاری هیچ کشوری را به مقصد پیشرفت نمیرساند ما باید با دنیا ارتباط تجاری قوی داشته باشیم و از دانش فنی ، تکنولوژی و سرمایه جهانی استفاده کنیم. احمدی با بیان این که سیاستهای ابلاغی برنامه ششم در حوزهی اقتصاد مقاومتی فرهنگی و بینالمللی پیش زمینههایی در برنامه توسعه گذشته نیز داشته گفت: باید آسیب شناسی کنیم که چرا نتوانستهایم به مطلوبمان دست پیدا کنیم. اگر ما در برنامه به جای ایجاد تعهد جدید موانع را بر داریم با ظرفیتهای موجود زودتر به هدف میرسیم. تا این که برنامه و متعاقب آن بودجهای تعریف کنیم که نتواند ما را به اهدافمان برساند. وی با تاکید بر لزوم ارتباط ارگانیک بین برنامههای توسعه و بودجه نیز خاطر نشان کرد: متاسفانه بعضا برنامههای توسعه در یک دولت تصویب میشود و وقتی دولت دیگری سر کار میآید اواخر زمان اجرای برنامه ، برنامه را زیر سوال میبرد. این به معنی نگاه غیرعقلانی وسطحی به نظام برنامه ریزی کشور است ما باید برنامهها را طوری تعریف کنیم که حتما ارتباط ارگانیک بین بودجه و برنامههای توسعه وجود داشته باشد. این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در پایان با بیان اینکه بودجه های سالانه برشی از برنامههای توسعهای هستند افزود: متاسفانه در این بخش ضعیف عمل شده و بودجه های سالانه به شکل برشهای سالانه مسیر خودش را رفته در حالی که برنامههای توسعهای نیز مسیر خود را رفته است و این ارتباط غیر ارگانیک موجب شده که نتوانیم به نرخ رشد مطلوبمان دست پیدا کنیم. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]