تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860448463
آیا امکان مدیریت تحریم‌های اقتصادی بود؟ / در مقابله با تحریم‌ها چه باید می‌کردیم که نکردیم؟
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: در دو سال اخیر تحریم‌ها باعث شده از طرفی قیمت دلار، بیش از دو برابر شود و از طرف دیگر نیمی از بشکه‌های نفت نیز فروخته نشود. اما آیا تحریم‌ها و فشارهای خارجی اقتصاد امروز ایران را متشنج کرده و در معرض تهدید قرار داده است.
پایگاه خبری اقتصادی تراز؛ رحیم قربانی- رئیس سابق صندوق توسعه ملی، رئیس سابق صندوق توسعه ملی در تحلیلی نوشت:در دو سال اخیر تحریم‌ها باعث شده از طرفی قیمت دلار، بیش از دو برابر شود و از طرف دیگر نیمی از بشکه‌های نفت نیز فروخته نشود. اما آیا تحریم‌ها و فشارهای خارجی اقتصاد امروز ایران را متشنج کرده و در معرض تهدید قرار داده است؟ درست است که كم شدن فروش نفت مشكلاتی برای جامعه ایران به وجود آورده اما نمیتوان اذعان کرد که کل مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم‌هاست، تحریم‌ها تا حدی بر این روند تأثیرگذار بوده‌اند. اما هم از لحاظ اقتصادی و هم از منظر مدیریتی می‌توانستیم به راحتی وضعیت قبلی را بهتر از آنچه رخ داد مدیریت کنیم. اینکه گفته شود صرفاً به دلیل رخ‌دادن تحریم‌های خارجی اتفاقات متعدد و ناگوار برای اقتصاد ایران رخ داده است را قبول ندارم. بخشی از اینها نشأت‌گرفته از ناکارامدی مدیریت است. به جرأت می‌توان اذعان کرد با یک مدیریت کارآمدتر می‌توان به سخت‌ترین شرایط مسلط شد.
به هر حال، متأسفانه این نوع مدیریت در کشور جا افتاده و تبعات آن را پذیرفته‌ایم. رئیس‌محوری، فرهنگ تفکیک‌ناپذیرِ نظام تصمیم‌گیری فضای کنونی جامعه ایران شده است. اگرچه در شعر و شعار، هنر نزد ایرانیان است و بس، برازنده اجداد و نیاکان ما بوده و برای انطباق آن گزاره با وضع جاری ما، فعل استِ استمراری، به بودِ ماضی تبدیل شود واقعی‌تر به نظر می‌رسد؛ زیرا متأسفانه به‌نحوی تربیت نمی‌شویم كه این هنرمندی و فرهنگ غنی ایرانی و تعالیم معنوی ریشه‌دار، در زندگی خصوصی و عمومی ما نیز بازتاب پیدا كند. دلیلش این است که به زیرساخت‌ها و امكانات بومی خودمان توجه نكرده و نمی‌کنیم.
کشور ما حدود 45 میلیارد دلار صادرات غیرنفتی دارد و در این میان، سهم دولت قابل توجه است؛ چرا که بخشی از صادرات مواد پتروشیمی و میعانات گازی متعلق به دولت است. بنابراین، بخشی از تعهدات دولت از راه صادرات تأمین میشود. حوزه تأثیرپذیر دیگر، حقوق كاركنان دولت است. در این بخش قسمتی از راه حل این است که با اجرای 10 گامِ تحول اداری و سپس اجرای صحیح احکام برنامه پنجم، برای ادغام وزارتخانهها و نه تجمیع آن‌ها و همچنین کوچک‌سازی حجم دولت با اجرای اصل 44 و تمرکز‌زدایی و پرهیز از تصدی‌گری‌ها، وضعیت اداری کشور بهبود یابد و هزینه‌های اداری و کارکنان معقول شود. و همچنین اجرانمودن 7 گام تحول اقتصادی، که در میان این 7 گام، هدفمندی یارانه‌ها و تحول در نظام بانكی و گمرك گام‌های بعدی محسوب می‌شوند. همچنین در فصل اول برنامه پنجم توسعه و سیاست‌های كلی ابلاغی مقام معظم رهبری در بخش اقتصاد، پیش‌بینی شده كشور، 8 درصد رشد اقتصادی داشته باشد و اکنون این درصد باید مجدداً مورد بازنگری قرار بگیرد. این 7 گامِ تحول اقتصادی كمك می‌كند كه از اقتصاد نفتی فاصله گرفته و هزینه‌های دولت را كاهش دهیم.
در حال حاضر، عائله دولت بسیار زیاد است و هرکدام از وزارتخانهها حدود دو سه هزار نفر نیرو دارند؛ در‌صورتی‌كه این تعداد باید حدود ده برابر كاهش یابد. این اتفاق با آگاه‌تر شدن و اصلاح تفکر مدیران ارشد دولتی و اصلاح ساختار نظام اداری، با کمک اجرای اصل 44 رخ خواهد داد و با واگذاری بنگاه‌های دولتی و شبه‌دولتی و سپردن بعضی از وظایف به نهادهای دیگر، از جمله ایجاد مدیریت واحد شهری محقق خواهد شد.
به نظر من در این مسیر سه اقدام ضروری است. اول، بدانیم چه حوزه‌هایی تأثیرپذیری زیادی از عدم صادرات نفت دارند و تلاش كنیم که هزینه‌های آن حوزه را كاهش دهیم. در برنامه پنجم، برنامه میان‌مدت و حتی برنامه سنواتی و بودجه، چندین اقدام اصلاحی برای كم‌كردن هزینه‌ها پیش‌بینی شده و باید آن‌ها را با دقت و سرعت مناسب اجرا کنیم.
دوم، یكی از منابع درآمدی مهم کشور مالیات است. در حال حاضر، حدود 500 هزار میلیارد تومان نقدینگی در كشور در حال چرخش است و این سرمایه سالانه بارها در بخش خصوصی می‌چرخد. این نقدینگی در بازار بورس، سكه، ارز، مسکن و...، مرتب گردش می‌کند و می‌تواند منبع مالیاتی بسیار خوبی باشد. در حقیقت، این منبع سرچشمه بسیار عظیمی است كه در کشور ما حساب و كتاب مشخصی ندارد. نکته حائز اهمیت این است که باید از دل این چرخش نقدینگی، سود ناشی از اخذ مالیات حاصل شود که متاسفانه نمی‌شود.
متأسفانه از طرفی توان اصلی سیستمِ وصول مالیات در کشور ما هنوز درگیر مشتری‌های خرد، مثل كارمندان و بازاری‌های خرد است. این سیستم با این کار، تمام انرژی و توان خود را برای وصول 20% درصد مالیات قابل وصول از اقتصاد تلف می‌کند و80% مالیات وصول نشده می‌ماند؛ در صورتی كه باید توان خود را برای كشف معاملات پنهان، زیرزمینی و رفتارهای غیر‌متعارف مالیات‌گریزی دانه‌درشت‌ها صرف كند و به تولید‌کننده اصلی هم فشار نیاورد. توجه داشته باشید که این اقدامات در زمره برنامه‌‌های بلند‌مدت نیستند و می‌توانیم به سرعت دست به اصلاح آن بزنیم و نتیجه بگیریم و فرصت خوبی خواهد بود تا هزینه‌های جاری و کشور‌داری را، از مالیات، تأمین و از درآمد نفت مجزا و مستقل کنیم.
عامل سوم افزایش و ارتقای بهره‌وری است. همان‌طور که اشاره كردم، در برنامه پنجم توسعه، 8 درصد رشد اقتصادی پیش‌بینی شده است که 30% درصد این رقم، یعنی 4/2 از رقم 8 سهم ارتقاء بهره‌وری است؛ به این معنا که بدون سرمایه‌گذاری جدید، بتوانیم از بهبود وضع جاری، سه درصد رشد اقتصادی کسب کنیم.
به گفته کارشناسان، در حال حاضر رشد اقتصادی در کشور ما منفی است. اگر بتوانیم در طول برنامه پنجم، بهره‌وری نیروی انسانی را بدون افزایش سرمایه‌گذاری سالانه به یك درصد برسانیم، در سه سال باقی مانده به رشد اقتصادی مورد نظر دست خواهیم یافت. به هر حال، سیستم‌های اقتصادی بزرگ کشور در اختیار دولت است و به فعالیت‌های گوناگون مثبتی می‌پردا‌زند و دولت در این جهت، خود تعیین‌کننده است.
البته واقعیت این است که کشور ما در سرمایه‌گذاری منتج به صادرات، برنامه‌ریزی معینی ندارد و به همین دلیل در طی یك سال نمی‌توانیم دست به سرمایه‌گذاری جدیدی بزنیم، ما از طرفی منابع توسعه صندوق ملی، ریال و ارز آن‌را در اختیار داریم و از طرف دیگر مقدار زیادی ارز در دست بخش خصوصی و 500 هزار میلیارد تومان نقدینگی نیز در دست مردم وجود دارد. بانک‌ها هم که مشغول کار خودشان هستند (در حال تبدیل نقدینگی جمع‌آوری‌شده از مردم به دارایی). با این حال قادر نیستیم در طی یك‌سال به سرمایه‌گذاری‌های کلان روی بیاوریم. در نتیجه، باید درباره بودجه سال 93 و 94 بسیار دقیق عمل کنیم.
بنابراین چاره‌ای نداریم و باید از ظرفیت‌های موجود و صنایع بزرگ دولتی انتظار بهره‌وری مناسب داشته باشیم. هدف ما این است که به اقتصاد بدونِ نفتِ خام دست پیدا کنیم؛ پس باید نفت خام را در داخل کشور به كالا و مواد دیگر تبدیل نماییم. به عنوان مثال، عسلویه ظرفیت بزرگی است؛ اما متأسفانه دچار بحث تحریم نفت شده است. از طرف دیگر، با اینکه صنعت پتروشیمی کشور ما تحریم شده، همچنان با قوّت به كارخود ادامه می‌دهد؛ چرا‌که بعضی از كشورهای وارد‌کننده، خوراك پالایشگاه‌های خود را بر مبنای نفت ما طراحی کرده‌اند و برای جایگزینی نفت ما مسیر سخت، ناهموار و مشکلات فنی داشته و بعضاً نیازمند ملیاردها دلار سرمایه‌گذاری مجدد هستند.
زمانبندی انتشار: 11 تير 1394 - 12:49
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 68]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها