تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 30 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم را رها مكن حتى اگر بعدش شعر باشد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816879888




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

اندیشه مولوی برای همه انسان​هاست


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > ادبیات  - در اینکه شخصیت و اندیشه مولوی جهانی است و محدود به یک قوم و ملت نیست، شکی نیست، اما اندیشه مولوی برای همه انسان​هاست و هیچکس را بر آن حقی نیست. احمد عطارزاده: سخن گفتن از مولوی و نوشتن درباره اندیشه و سلوک این عارف و عالم بزرگ برای هرکس و در هر مقامی دشوار است؛ چه راه او راه حال است، نه قال و رهیافتی جز شیدایی ندارد. شاهد این مدعا نیز حدود هشت قرن پس از وفاتش به سال 672 قمری است، چه او از جسم خاکی رخت سفر بربسته اما اندیشه او هر عالم و عارفی را فارغ از جغرافیای مسکونش به خود مشغول می‌دارد. هر سال به بهانه سالروز تولد و وفات این عارف بزرگ مشتاقان بارگاهش گرد هم می‌آیند تا از دریای معرفت او جامی بستانند و جانی دوباره بیابند. میعادگاه هر ساله مشتاقان او شهر قونیه در ترکیه است و امسال نیز مانند هر سال هفته آخر آذرماه هفته مولانا و بزرگداشت یاد او بود. اما نکته‌ای که باید به​خاطر داشته باشیم و دیگران را نیز بدان واقف سازیم این است که مولوی از مفاخر پارسی گو و ایرانی است.اینکه اندیشه او جهان را درنوردیده و شرق و غرب عالم را متوجه خود ساخته است باعث نمی‌شود که نام او را از تاریخ ایران دریغ کنیم. مولوی جزئی از تاریخ پربار ادبیات و عرفان ایران است و حتی می‌توان گفت که شناسنامه تاریخی ما در بسیاری از زمینه​هاست. او به عنوان فقیه و عالم دینی، اندیشه‌های اسلامی را به زبان نظم و نثر بازگردانده و طریقت عرفانی را نیز به آنها افزوده تا جان آدمی را متوجه منبع لایزال عشق عاشقان عالم کند. پس دو چیز را نمی‌توان از حافظه تاریخ پاک کرد؛ ابتدا نقش او به عنوان فقیه و سپس‌تر عارف و صوفی و دودیگر زادگاهش بلخ در فلات ایران. چه بسا که جایگاه مولوی این حسرت را در دل بسیار کسان زنده می‌کند که چرا تاریخشان شخصیتی چونان او ندارد و بر ماست که تاریخ را از گزند عواقب این دست حسرت​ها در امان نگاه داریم. در اینکه شخصیت و اندیشه مولوی جهانی است و محدود به یک قوم و ملت نیست، شکی نیست، اما تاریخ را نمی‌توان تغییر داد. اندیشه مولوی برای همه انسان​هاست و هیچکس را بر آن حقی نیست، مگر آنکه آزاده باشد و شیدا. به هر حال مولوی مانند تمام انسان​ها هویت و ملیتی دارد که بر اساس زادگاه سنجیده می‌شود. اگر نباید تاریخ را تغییر داد و اگر نباید در مورد اندیشه و شخصیت بزرگان تاریخ احساس مالکیت داشته باشیم، از همه مهم​تر آن است که تاریخ را جعل نکنیم. جعل تاریخ اتفاقی است که همیشه توسط قدرت​های سیاسی انجام می‌شود و تنها با سیاست درست می‌توان در برابر این جعل‌های تاریخی ایستاد، چرا که تاریخ حاضر است و بهترین شاهد برای همه همان تاریخ است.  مردمان جهان، مولوی را به مثنوی و دیوان غزلیاتش می‌شناسند و به عبارتی ذهن عامه با دستخط منظوم او آشناست و متون منثور او بیشتر مورد توجه ادبا و علما قرار گرفته است. از آثار منثور او نیز فیه ما فیه بیشتر از مکتوبات و مجالس سبعه دیده شده است. اما مجالس سبعه مولوی که متن هفت مجلس وعظ اوست برای عموم و به درخواست شاگردانش ایراد شده است و حاوی مطالب مهمی است که تنها می‌توان از چنین شخصیتی توقع داشت. در این مجال می‌خواهیم به گزارشی اجمالی از مجالس سبعه بپردازیم تا دوستداران او را که کمتر با این اثر آشنا هستند، با مواضع اصلی این کتاب آشنا سازیم.  جلسه اول: با مدح حضرت محمد آغاز می‌شود و حدیث آن حضرت را در باب کساد امت مورد بررسی قرار می‌دهد و در این میان از تمثیل و روایات - که شیوه کلی او در نوشتن است- استفاده فراوان می‌کند و یکی از دلایل اصلی کساد امت را روی برتافتن امت از سنت رسول اکرم می‌داند. در وصف بسم الله حکایت​ها می‌کند و در لطف خدا و بخشندگی او بر هر جرمی با توبه چندین نمونه می‌آورد که دل هر گناهکاری را به مرحمت خدا گرم خواهد کرد. از عاقبت برصیصا انسان را پند می‌دهد به دوری از شهوت و دعوت می‌کند به عقل و شکر نعمت که هر نعمت با شکر صاحب مال افزون می‌شود.  جلسه دوم: طبق سنت این جلسه نیز با خطبه و مناجات آغاز می‌شود و در ادامه به تشریح یکی از احادیث پیغمبر می‌پردازد که رسیدن به قرب خدا جز از راه تقوا نیست و مقام و منصب و خون و عشیره در آن راهی ندارد. برای مثال، نامه سلیمان به بلقیس را می‌آورد و از رسالت هدهد می‌گوید و در آخر به کلام واضح پرده از تمثیل برمی​دارد که: سلیمان خداست و بلقیس نفس اماره و هدهد عقل که هر لحظه از سوی خدا بر سینه بلقیس (نفس اماره) منقار می‌کوبد تا یاد خدا را در آن زنده نگاه دارد.  جلسه سوم: حکایت پادشاه و امیران را می‌بینیم که برای پادشاه هیچ کاری خوش​تر از دیدن نیست، باقی کارها عادت است و باز در آخر پرده از تمثیل برمی‌دارد که این پادشاه خدای عزوجل است و امیران فرشتگان درگاه، خدا بنی آدم را خوش​تر از سایر مخلوقان می‌دارد و دلیل آن را بیان می‌کند.  جلسه چهارم: در این جلسه مولوی پس از خطبه و مناجات طی شرحی عازم، پندهایی به مستمعان می​دهد که فلان کارها سبب خسران است و فلان اعمال اجر می‌آورد برای عامل. سپس به توبه و شادی خدا از توبه کنندگان اشاره می‌کند و روایت ثعلبه را می‌آورد.  جلسه پنجم: مطالب این جلسه در مورد علم و عمل است. تمثیل نفس به گاو نیز در در همین جلسه بیان می‌شود.  جلسه ششم: جز جمال حق مبین، جز کمال حق مشنو تا خاص الخاص پادشاه باشی.  جلسه هفتم: این جلسه که آخرین جلسه است با خطبه و نعت رسول شروع می‌شود و سپس چیستی عقل را برمی رسد و آن را تاج زرین می‌داند. از نظر کمی مطالب این جلسه بیشتر از سایر جلسات است و از این نظر رتبه دوم را بعد از جلسه اول دارد.  به طور کلی می‌توان مجالس سبعه مولوی را کلید مثنوی دانست. در این مجالس به وضوح می‌توان شیفتگی او را نسبت به رسول اکرم و سنت آن حضرت مشاهده کرد و از آنجا که این هفت جلسه برای عموم مردم ایراد شده و با سایر متون مولوی تفاوت اندکی دارد، در این سخنرانی‌ها استفاده از شعر زیاد دیده می‌شود و خطبه و مناجات در ابتدا و انتهای هر جلسه حضور دارد و اینکه مولوی پس از بیان حکایت​ها، کلید فهم حکایت را به مردم می‌دهد و آن را با زبان روشن​تری به حضار ارائه می‌کند. نکته دیگر این مجالس این است که به‌خوبی به ما نشان می‌دهد که او پیش از هر چیز فقیه است و در مقام وعظ خطوط فکری​اش از اسلام هیچ فاصله‌ای نمی‌گیرد. به هر حال فهم او از اسلام به عنوان یک فقیه هم برای مسلمانان و هم سایرین، بسیار شیرین و دلچسب است و چه بسا انسان​ها که با او به اسلام گرویدند.




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 370]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن