واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
معماری خلاقانه بومی پرونده نحوه استفاده از سازهها و وسایل سرمایشی و خنککننده در ایران قدیم درباره استعداد ذاتی و توانمندیهای بشر در حل مشکلات طبیعی این سرزمین است. از گذشتههای دور تاکنون دگرگونیهای زیادی در اقلیم آب و هوایی ایران رخ نداده است. ایران را بهعنوان سرزمینی گرم و خشک میشناختند که مردم آن برای اینکه شرایط اقلیمی و جغرافیایی را برای زندگی بهتر مهیا کنند تلاشهای زیادی کردند.
آن موقع که خبری از تکنولوژی و فناوری نبود، صاحبان حرف و پیشه از دانش، تجربه و آگاهی های بومی برخوردار بودند و راهکارهایی را برای بهینه سازی خانه خود اندیشیدند. مطالعات موردی سبک معماری در گذشته و در شهرهای مختلف ایران نشان می دهد به رغم نبود دانش های امروزی، صاحبان حرف، با آگاهی دقیق در پی فراهم آوردن مطلوب ترین شرایط آسایش انسانی با امکانات محدود خود در فصول گرم و سرد سال بودند. از این رو است که همچنان قنات ها و کاریزها، بادگیرها، یخدان ها و یخچال ها، سرداب ها و همه نشانه هایی که از گذشته برجای مانده نمونه های جالب و قابل تاملی از هوش و استعداد پیشینیان برای مهار طبیعت به شمار می آید. حتی در مراکز دانشگاهی هم پرداختن به این موضوع و بررسی موردی این سازه ها یکی از موضوعات مهم پژوهشی و تحقیقی است که بارها پرداختن به آن، دستمایه نگارش کتاب ها و مقالات علمی شده است. تجربه نشان داده است در معماری های گذشته، این سازه ها در هماهنگی کامل با محیط طبیعی و فرهنگی بوده اند و در بهره گیری از انرژی های طبیعی،مقابله با شرایط نامساعد و بسیار سخت اقلیمی کاملا موفق عمل کرده اند. این شیوه تعامل با طبیعت البته در سال های اخیر با ورود مدرنیسم در زندگی جوامع بشری دستخوش تغییر و تحول شد. ورود تکنولوژی جدید و تاثیر مدرنیسم بر سبک های معماری تا حدود زیادی شرایط را دگرگون کرد. اگر در دوران گذشته معماری هر منطقه ای از ایران متناسب با شرایط اقلیمی صورت می گرفت اما در دوران جدید این هماهنگی میان معماری و طبیعت جای خود را به اصول جدید شهرسازی داد. از این پس شاهد ساختمان هایی بودیم که بدون در نظرگرفتن شرایط جغرافیایی منطقه شکل گرفتند. بناهایی که صرفا براساس حاکمیت اصول هندسه و ریاضی ساخته شده بودند و تطابقی با شرایط اقلیمی نداشتند. خانه هایی ساخته شدند که تنها به زیبایی ظاهری و استحکام آنها توجه می شد. در گذشته معماری تلفیقی از فرهنگ و هنر بود و اساسا نمی توان تاثیر فرهنگ یک منطقه را برهنر و معماری آن منطقه منکر شد و نادیده گرفت اما متاسفانه این نوع معماری بومی دردوران مدرنیسم کمرنگ و گاهی حتی نادیده گرفته شد که برخی آثار نامطلوب و مخرب آن نیز مشاهده و برهمگان آشکار شد. گروه تاریخ فتاح غلامی
 
دوشنبه 8 تیر 1394 ساعت 04:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]