محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830411645
بررسي ابعاد خط لوله صلح ايران و پاکستان (بخش دوم)
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۸ تير ۱۳۹۴ (۱:۱۹ق.ظ)
بررسي ابعاد خط لوله صلح ايران و پاکستان (بخش دوم) گروه بين الملل خبرگزاري موج
هفته گذشته بخش اول نشست "بررسي ابعاد خط لوله صلح ايران و پاکستان" که با حضور پيرمحمد ملازهي، کارشناس مسائل شبه قاره و عباس پرورده، کارشناس مسائل خاورميانه در خبرگزاري موج برگزار شده بود، منتشر شد.
در بخش اول، پاسخ ملازهي و پرورده به اين سوالات که ضرورت احداث خط لوله صلح ايران و پاکستان چيست و چرا نام آن "خط لوله صلح" انتخاب شده و دلايل واقعي عملياتي نشدن پروژه خط لوله ايران - پاکستان، مطرح شد.
در بخش دوم نيز ادامه پرسش و پاسخ مذکور آورده مي شود.
آيا اقدام نکردن عليه پاکستان از سوي جمهوري اسلامي در مورد خط لوله ايران و پاکستان منطقي است؟
پيرمحمد ملازهي: در پاسخ به اين سوال چند نکته را بايد ذکر کرد، اول، افکار عمومي عملياتي نشدن اين قراداد و پيگيري نکردن بحث خسارت را از سوي جمهوري اسلامي نمي تواند هضم کند. معمولا هر نوع قراردادي که ميان کشورها بسته مي شود، افکار عمومي انتظار دارد که آن قرارداد عملياتي شود.
موضوع دوم اينکه؛ عمل به قراردادها معمولا با بحث اعتبار کشورها گره مي خورد. کشورهايي که به تعهدات خود عمل نمي کنند، اندک اندک اعتبار بين المللي خود را از دست مي دهند. پاکستان نيز تمايل ندارد به عنوان کشوري مطرح شود که به تعهداتش عمل نمي کند.
مساله سوم اين که به لحاظ اقتصادي پاکستان توان پرداخت غرامت 200 ميليون دلاري به ازاي هر روز را ندارد. اگر اسلام آباد اين توان مالي را داشت، احتمالا از آن براي احداث خط لوله استفاده مي کرد.
موضوع ديگر، مفاد قانوني قرارداد است که در چارچوب آن اسلام آباد به تعهدات خود عمل نکرده و بر اساس قانون بايد به ايران خسارت بپردازد، اما؛ موضوع اساسي که در اينجا مطرح است، اينکه جمهوري اسلامي با علم به بي بضاعت بودن همسايه شرقي خود تمايل دارد با اين کشور مدارا کند و به همين دليل تاکنون از پيگيري قانوني مطالبات خود سرباز زده است.
با وجود تمامي آنچه گفته شد، به نظر بنده جمهوري اسلامي مي تواند اعمال فشار بيشتري به طرف پاکستاني داشته باشد که اين خط لوله هر چه سريع تر عملياتي شود. ايران مي تواند اين ذهنيت را داشته باشد که قصد ندارد از همسايه خود خسارت بگيرد، اما؛ با جديت و پيگيري هاي ديپلماسي شديد بايد به طرف مقابل فشار بياورد.
جمهوري اسلامي در ابعاد ديگر سياست خارجي خود نيز مي تواند از اين اصل استفاده کند، به عنوان مثال در موضوع هيرمند که گفته مي شود افغان ها به تعهدات خود براي پرداخت حق آبه به ايران عمل نمي کنند، جمهوري اسلامي مي توانست کمک هاي مالي خود را به کابل به پرداخت مقرر و منظم حق آبه به ايران مشروط کند.
عباس پرورده: طبق قرارداد پاکستان به تعهداتش عمل نکرده است و جمهوري اسلامي مي تواند به ازاي هر روز تاخير در عملياتي شدن اين خط لوله از 31 دسامبر 2014 (10 دي 93)، 200 ميليون دلار خسارت مطالبه کند.
تنها جمهوري اسلامي نيست که در پيگيري قانوني دعاوي خود با ساير کشورها مصالح کشور را در نظر مي گيرد. منطقي بودن را بايد ديد در چه حوزه اي تعريف مي کنيم، اينجا حوزه رياضي نيست، بايد اقتضاي مصالح فعلي را در نظر بگيريم.
گفتني است؛ در حال حاضر بيشتر روابط اقتصادي جمهوري اسلامي با سه کشور ترکيه، پاکستان و عراق است و اين ها کشورهايي هستند که تابحال به صورت کامل از تحريم هاي آمريکا تبعيت نکرده اند، که البته اين کشورها نيز براي خودشان ملاحظاتي دارند.
در ادامه بايد به دو موضوع اشاره کرد؛ اول اينکه پيروي نکردن کشورها از تحريم هاي اعمالي غرب براي جمهوري اسلامي اهميت دارد و پاکستان جزو اين دسته است. دوم، معمولا در عرف سياسي، کشورهاي همسايه نسبت به ساير کشورها از اهميت بيشتري برخوردارند و ملاحظات ويژه اي در ارتباط با آنها در نظر گرفته مي شود.
به اين ترتيب و با توجه به ملاحظاتي که گفته شد، جمهوري اسلامي تمايل ندارد از طريق مراجع قضايي موضوع خط لوله صلح و بحث خسارت مالي را پيگيري کند. در نظر گرفتن حسن همجواري، موضوع غيرمنطقي اي نيست.
گفتني است؛ پاکستان نيز قصد دارد ملاحظات ويژه خود را در ارتباط با ايران رعايت کند و به همين دليل اعلام کرده اند که مي خواهيم اين موافقت نامه را اجرايي کنيم اما الان شرايطش را نداريم و نياز به زمان داريم.
در واقع آنها به دنبال يک قرارداد فرعي تحت ليسانس قراداد IP هستند که به طور موقت گاز ايران را به صورت CNG (گاز فشرده شده) و LNG (گاز مايع شده) وارد کنند. در اين ارتباط، پاکستان با يک شرکت چيني رايزني کرده تا احداث 700 کيلومتر خط لوله را اين شرکت انجام دهد و 80 کيلومتر باقي مانده را خودشان احداث کنند و اعلام کرده اند که تا سال 2017 يا 2018 اين خط لوله را تمام مي کنند. اما؛ به نظر شخص بنده پاکستاني ها در حال زمان خريدن هستند تا وضعيت مذاکرات ايران مشخص شود تا سياست هاي خود را تنظيم کنند.
تضمين امنيت اين خط لوله در صورت عملياتي شدن تا چه حد است؟
پيرمحمد ملازهي: واقعيت اين است که به دليل ناامن بودن مسيري که اين خط لوله قرار است از آن عبور کند، مشکلات امنيتي وجود دارد. اما، اگر يک اراده قوي سياسي پشت اين خط لوله باشد مي توانند امنيت را به وجود آورند.
يک راه مهم براي به وجود آوردن امنيت اين خط لوله، منتفع کردن مردمي است که در مسير آن قرار دارند، در اين صورت، مردم بومي به صورت محافظان خط لوله عمل مي کنند.
قضيه را اين گونه نبينيم که از عسلويه خط لوله کشيده شود و مستقيم به پاکستان برود، بلکه جمهوري اسلامي بايد با گازکشي شهرهايي مانند چابهار، ايرانشهر، زاهدان، سراوان، خاش، زابل، به آنها گاز بدهد تا ذينفع شوند. در طرف پاکستان نيز شهرهاي مسير خط لوله بايد از آن منتفع شوند. زماني که کاري به مسير راه نداشته باشيم و بخواهيم با دولت مرکزي نوعي تجارت انجام دهيم با مشکل برخورد مي کنيم.
در اين ارتباط مي توان به تجربه تاريخي کشيدن تلگراف از استانبول به بغداد و از آنجا به چابهار ايران، کراچي و بمبئي اشاره کرد. اين منطقه ناامن بود و حکومت قاجار تسلطي بر منطقه نداشت، انگليسي ها بعد از يک دوره کوتاه درگيري با مردم محلي متوجه شدند اين خط تلگراف راه نمي افتد مگر اينکه مردم منطقه نيز در اين موضوع ذينفع شوند. به همين دليل آمدند با فردي به نام سردار دين محمد قراردادي بستند و قرار شد که سالانه مبلغي را به او بپردازند و او نيز در مقابل، امنيت اين خط تلگراف را با کمک مردم محلي تضمين کند.
اين مبلغ در آن زمان پول زيادي نبود، اما؛ مهم اين بود که اصل قضيه را فهميده بودند، که بدون همکاري مردم محلي نمي توانند کار را انجام دهند. بعد از آن در هيچ مقطعي اين تلگراف قطع نشد، غير از مقطعي که با اين افراد قرارداد نبسته بودند. در آن مقطع با دولت مرکزي توافق کرده بودند اما با مردم محلي توافق نکرده بودند.
اگر بخواهيم خط لوله پاکستان - ايران عملياتي شود، ضمن کار کردن با دولت مرکزي بايد مردم محلي را صاحب نفع کنيم و اگر پاسبان مي گذاريم بايد از همان مردم محلي باشد.
عباس پرورده: در حال حاضر مشکلي در منطقه وجود دارد و آن هم مشکل دخالت خارجي است. ما الان خط لوله هاي ملي نفت و گاز را در پاکستان، ترکيه و عراق داريم، خط لوله باکو - جيحان را داريم که از آذربايجان عبور مي کند و تمام اين خطوط لوله با اينکه مردم از آنها منتفع مي شوند در معرض کارهاي تروريستي هستند. علت اين است که در منطقه اي هستيم که دخالت خارجي در آن وجود دارد.
در پاکستان نيز دخالت خارجي وجود دارد و به چند دليل حساس تر است. اولين دليل اين است که ما در پاکستان با يک دولت ضعيف روبرو هستيم. به ويژه در نواحي حاشيه اي و خارج از مرکز مانند بلوچستان دولت قدرت اعمال نفوذ ندارد و در اين نواحي دولت ضعف هاي زيادي به لحاظ امنيتي دارد.
دوم اينکه ما با عناصري در خاک پاکستان سر و کار داريم که به منافع ملي اعتقادي ندارند. ما با آدم هايي سر و کار داريم که مليت مشخصي ندارند، مانند تروريست هايي که بدون شناسنامه هستند. اين ها فقط اسم ايدئولوژيک دارند و از کشورهاي خارجي سلاح دريافت مي کنند. اين گروه هاي تروريستي فقط خرابکاري مي کنند و مزدور هستند.
قطعا پروژه هايي مانند خط لوله ايران - پاکستان که از مرز ايران خارج مي شود در معرض تخريب است و کشور پاکستان بايد هزينه هاي زيادي را براي تامين امنيت انجام دهد. اين موضوع فقط مختص پاکستان نيست و امروز ما شاهد هستيم براي خط لوله باکو - جيحان که بسيار امن تر از پاکستان است، هزينه هاي نگهداري انجام مي شود.
گفتني است؛ در مسير 1800 کيلومتري خط لوله باکو - جيحان، 10 هزار نيروي نظامي وظيفه تامين امنيت آن را بر عهده دارند.
مهم اينکه؛ خط لوله نياز به مراقبت دارد و بخش زيادي از هزينه هاي جاري خطوط لوله صرف نگهداري مي شود و اگر قرار باشد خط لوله از پاکستان بگذرد نياز به مراقبت، تامين و نگهداري بيشتر دارد.
بهترين مدل حل مشکلات امنيتي بر سر راه اين خط لوله اين است که مشکل امنيت به صورت اساسي حل و فصل شود. اگر بخواهيم پاسبان دور اين خط لوله بگذاريم مشکل امنيت حل نمي شود و لازم است که مشکل امنيت در منطقه به صورت ريشه اي حل و فصل شود.
در اين راستا، لازم است سياستمداران به ابعاد جديد امنيت توجه داشته باشند و نگاه خود را از زواياي سخت امنيت به ابعاد نرم اين موضوع سوق دهند. امنيتي که امروز در دنيا دنبالش هستند امنيت نرم است، همان چيزي که گفته شد، مردم از اين خط لوله منتفع شوند و مشکلات فرهنگي شهرهايي که اين خط لوله قرار است از آنها رد شود، حل و فصل شود. بحث بيکاري بايد برطرف شود، تا اين چيزها وجود دارد، مشکل ناامني برطرف نمي شود. بايد در استان هايي که مي خواهد پروژه هاي ملي از آنها رد شود مسائل فرهنگي و دغدغه هاي آنها حل شود.
پيرمحمد ملازهي: اين درست است که امنيت در اين منطقه مشکل دارد. هندي ها هم به اين مشکل توجه دارند و به همين دليل، دهلي نو بحث کشيده شدن اين خط لوله از دريا را به جاي رد شدن از پاکستان مطرح کرد.
اين موضوع به حدي براي هند جدي است که پيشنهاد کردند هزينه کشيده شدن خط لوله از دريا به جاي خاک پاکستان را متقبل شوند تا خط لوله از طريق دريا و نه از خاک پاکستان به سمت شرق آسيا برود.
به نظر آنها دو دليل براي ايمن نبودن اين خط لوله وجود دارد، اول، عمليات تروريستي و دوم، قابل اعتماد نبودن پاکستان براي هند. در توضيح بي اعتمادي هند نسبت به پاکستان بايد گفت، دهلي نو هراس دارد که در صورت اجرايي شدن اين خط لوله، پاکستان از آن به عنوان اهرم فشار استفاده کند و در مواقع حساس جريان انتقال گاز به هند را قطع کند.
حقيقت اين است که اين منطقه ناامن است. ولي بنده معتقدم که ارتش پاکستان و ايران اين توان را دارند که مسائل امنيتي اين خط لوله را حل کنند. اما بايد مشکل ريشه اي حل شود، پاکستان بايد مشکلش را با جمعيت بلوچش حل کند.
شهربانو علي جمعه پور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]
-
گوناگون
پربازدیدترینها