محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1841967318
استفاده از سموم کشاورزي منسوخ شده دنيا در حاشيه درياي خزر
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۳ تير ۱۳۹۴ (۱۱:۸ق.ظ)
استفاده از سموم کشاورزي منسوخ شده دنيا در حاشيه درياي خزر موج -معاون محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست گفت: سموم کشاورزي منسوخ شده در دنيا، همچون DDT هنوز به ميزان زيادي توسط کشاورزان منطقه استفاده مي‌شود.
به گزارش خبرگزاري موج، پروين فرشچي، معاون محيط زيست دريايي سازمان حفاظت محيط زيست ضمن اشاره به برنامه منطقه اي محيط زيست درياي خزر (CEP)، گفت: طي تحقيقات ميداني گسترده اي که براي مرگ و مير تنها پستاندار درياي خزر (فک خزري) در برنامه منطقه اي محيط زيست درياي خزر انجام گرفت، مشخص شد سموم کشاورزي منسوخ شده در دنيا، همچون DDT هنوز به ميزان زيادي توسط کشاورزان منطقه استفاده مي‌شود که علاوه بر کاهش جمعيت فک خزري، مي‌توانست تأثير قابل توجهي روي سلامت محيط زيست و خصوصاً انسان داشته باشد.
«برنامه محيط زيست درياي خزر» چطور شکل گرفت؟
برنامه محيط زيست درياي خزر، برنامه همکاري پنج کشور حاشيه درياي خزر در مسائل زيست محيطي بود. تا قبل از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، برنامه همکاري محيط زيستي در منطقه نداشتيم. بعد از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، کشورهاي تازه استقلال يافته به دليل اقتصاد ناپايداري که داشتند، به سوي توسعه بسيار شتاب زده اي حرکت کردند. اين توسعه شتاب زده شامل سرمايه گذاري‌هاي متعدد کمپاني‌هاي مختلف، سازمان‌هاي بين المللي و کنسرسيوم‌هاي بزرگ نفتي در زمينه بهره برداري از منابع طبيعي درياي خزر بخصوص منابع نفت و گاز مي‌شد. در نتيجه، نگراني‌هاي کشورهاي منطقه در رابطه با مسائل زيست محيطي بعد از سال 1991 خيلي زياد شد.
همچنين، جامعه جهاني نيز نگراني زيادي در اين زمينه داشت. اين نگراني‌ها منجرب مي‌شود که يک گروه از سازمان‌هاي تخصصي بين المللي شامل بانک جهاني (WBG)، اتحاديه اروپا (EU)، برنامه عمران ملل متحد (UNDP) و برنامه محيط زيست ملل متحد (UNEP) در سال 1995 به منطقه بيايند تا خواست سياسي کشورها را براي همکاري‌هاي زيست محيطي محک بزنند. اتحاديه اروپا با يک رويکرد چند جانبه براي سرمايه گذاري‌هايي که مي‌خواست در زمينه‌هاي مختلف در درياي خزر در آينده انجام دهد، در منطقه حضور يافت؛ از يک‌سو، مي‌خواست در بهره برداري از نفت درياي خزر شرکت داشته باشد و از سوي ديگر مي‌خواست به پتانسيل کشورهاي تازه استقلال يافته پي ببرد.
همچنين، از سال 1992 تا 1996، هر سال اجلاس‌هايي در کشورهاي منطقه برگزار مي‌شد که در آن به مسائل مختلف محيط زيست، به صورت کلي يا با تمرکز بر تنوع زيستي پرداخته مي‌شد. در نهايت، در سال 1998 در رامسر، يک همکاري زيست محيطي منطقه اي با عنوان «برنامه محيط زيست درياي خزر»(CEP) به‌طور رسمي آغاز شد. در منطقه سه فاز برنامه محيط زيست درياي خزر اجرا شد. بين هر فاز CEP يک تا يک و نيم سال فاصله بود. فاز يک CEP در آذربايجان (باکو) از سال 1998 تا 2002، فاز دو CEP در «جمهوري اسلامي ايران» از سال 2003 تا 2007 و فاز سه CEP در قزاقستان از سال 2009 تا 2012 انجام شد.
«برنامه محيط زيست درياي خزر» چطور در ايران شکل گرفت و چطور شما همکاري خود را با اين برنامه آغاز کرديد؟
از آنجائي که در همهٔ اين پنج کشور حاشيه درياي خزر، بخش محيط زيست هر کشور در اين برنامه به‌عنوان مرجع ملي در نظر گرفته شده بود، نمي‌شد مسئول برنامه را از سازمان شيلات انتخاب کرد. البته در ساير کشورها «وزارت محيط زيست» وجود داشت اما در ايران فقط «سازمان محيط زيست» داشتيم. همچنين به خاطر اينکه اين همکاري در ارتباط با مسائل محيط زيست دريايي بود، لازم بود اين مسئول از دفتر محيط زيست دريايي در سازمان انتخاب شود.
از آنجائي که تجربه کاري من در زمينه مديريت سواحل و دريا بود، در سال 1998 در سازمان حفاظت محيط زيست تصميم گرفته شد بنده به عنوان «هماهنگ‌کننده ملي» در مسائل مربوط به «برنامه محيط زيست درياي خزر» (CEP) در منطقه کار کنم. مسئوليت‌هاي مختلفي در اين سال‌ها داشتم؛ در ابتدا، به عنوان «هماهنگ کننده ملي» در «فاز يک» و «فاز دو» برنامه محيط زيست درياي خزر بودم.
زماني که مدير برنامه محيط زيست درياي خزر، دکتر «حميدرضا غفارزاده» بازنشست شد، صندوق تسهيلات محيط زيست جهاني (GEF) اعلام کرد که به يک مدير پروژه براي برنامه نياز دارد. بنابراين، افراد زيادي از همه دنيا در اين فراخوان شرکت کردند و بنده نيز براي اين سمت شغلي تقاضا دادم. در نهايت، پس از بررسي رزومه و انجام مصاحبه، بر اساس سابقه فعاليت‌هايم در منطقه به‌عنوان جايگزين «غفار زاده» و مدير پروژه «فاز سه» برنامه محيط‌زيست درياي خزر پذيرفته شدم.
درباره کارهاي مهمي که در برنامه محيط‌زيست درياي خزر (CEP) انجام شد، توضيح دهيد؟
پس از آغاز «فاز يک» برنامه محيط زيست درياي خزر، در سال 2000 با مرگ و مير گسترده تنها پستاندار درياي خزر (فک خزر) مواجه شديم. جمعيت فک‌هاي درياي خزر در دهه 90، يک ميليون قلاده برآورد مي‌شد در حاليکه، هم اکنون به صد هزار قلاده رسيده است. در نتيجه، حدود نهصد هزار فک خزر در اين فاصله زماني کوتاه از بين رفته‌اند. يکي از رويکردهاي CEP به عنوان يک برنامه همکاري مشترک ميان کشورهاي ساحلي منطقه، پاسخ به اين سؤال بود که چرا مرگ‌ومير دسته جمعي فک‌ها يک دفعه در درياي خزر رخ داده است؟
پس از انجام تحقيقات ميداني، براي مرگ و مير فک‌ها در درياي خزر چندين دليل مشخص شد. يکي از اين علل، بيماري ويروسي (Canine Distemper Virus) بود که قبلاً نيز فک‌ها را در نقاط ديگر دنيا درگير کرده بود. اما همچنين، ما طي اين تحقيقات متوجه شديم آلودگي‌ها نيز روي کاهش جمعيت فک خزر تأثير گذاشته است. آلودگي‌ها در پروژه فک خزر در سه مبحث آلودگي نفتي، آلودگي فلزات سنگين و آلودگي ناشي از کودهاي شيميايي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين مطالعات خبرهاي خوبي در زمينه وضعيت زيست محيطي منطقه نداشت.
با وجود اينکه علت اصلي مرگ و مير فک‌ها بيماري ويروسي بود اما زماني که نمونه بافت فک‌هاي خزر مورد بررسي قرار گرفت، نتايج آزمايشگاهي نشان داد که در بافت فک‌ها علاوه بر هيدروکربن‌هاي نفتي و فلزات سنگين، DDT نيز وجود دارد. با مشاهده DDT در بافت فک‌ها اين سؤال مطرح شد که اگر استفاده از DDT در دنيا از سي سال قبل منسوخ شده، چطور اين سموم با منشأ جديد در بافت فک‌ها يافت مي‌شود؟ بنابراين، ما کشف کرديم که نه تنها آلودگي مرتبط با فعاليت‌هاي کشاورزي در منطقه داريم، بلکه DDT به ميزان زياد در منطقه هنوز استفاده مي‌شود. از سموم کلره و DDT به غير از صنعت کشاورزي، در هيچ صنعت ديگري استفاده نمي‌شود. به خاطر اينکه بيشتر ترکمنستان از بيابان تشکيل شده، اين کشور در آن زمان کشاورزي نداشت. کشاورزي را فقط در بخش‌هايي از رودخانه ولگا در روسيه و در نواحي جنوبي درياي خزر (ايران و آذربايجان) داشتيم.
اين مسئله به خاطر اينکه تا آن زمان روي فک خزر مطالعات گسترده دانشگاهي نشده بود و وجود سموم کلره و DDT در بافت جانوران اعلام نشده بود، از نظرها پنهان مانده بود. بنابراين، زماني که وجود DDT در بافت فک‌ها اثبات شد، متوجه شديم که آلودگي‌هاي کشاورزي ناشي از فعاليت کشاورزي مي‌تواند تأثير قابل‌توجهي روي سلامت محيط‌زيست و خصوصاً سلامت آبزيان داشته باشد. با توجه به اينکه متخصصين منطقه به کمک International Union for Conservation of Nature اين مطالعات را انجام داده بودند و پژوهشگري از بيرون از منطقه نيامده بود اين آزمايش را انجام دهد، کسي نمي‌توانست به نتايج اين تحقيق ترديد کند يا ما را به خاطر آشکار کردن مسئله استفاده از DDT توسط کشاورزان به «تلاش براي بدنام کردن منطقه» متهم بکند.
برنامه محيط‌زيست درياي خزر نه‌تنها توانست زيستگاه فک‌ها را در درياي خزر به کمک تصويربرداري هوايي مشخص کند، جمعيت فک‌ها را تعيين بکند و صحت سلامت آنها را بررسي کند، بلکه توانست براي نخستين بار در تاريخ، روي رفتارشناسي فک خزر در سطح منطقه‌اي مطالعه کند.
در روسيه و قزاقستان، سابقه پژوهش ملي درباره فک خزر خيلي بيشتر از CEP بود اما اين اطلاعات به زبان روسي بود. يکي از دستاوردهاي برنامه محيط‌زيست درياي خزر اين بود که ما اطلاعات و داده‌هايي که براي شناختن وضعيت محيط‌زيست درياي خزر نياز داشتيم، به دست آورديم. با اين کار اطلاعات مربوط به محيط‌زيست درياي خزر از انحصار روسيه خارج شد.
ما در CEP مي‌خواستيم همکاري منطقه‌اي را گسترش دهيم. بنابراين، از مطالعات قبلي به‌عنوان منبع تحقيقات CEP استفاده کرديم؛ اما براي اينکه پايه‌هاي تصميم گيري در آينده، اطلاعات علمي باشد که مورد توافق ميان همه کشورها است، خودمان اين اطلاعات را به دست آورديم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
گوناگون
پربازدیدترینها