واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سهشنبه ۲ تیر ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۲
احساس حقارت و یا «احساس کهتری» از جمله عواطف و احساسهایی است که هر فرد در زندگی روزمره خود به شکلی آن را تجربه میکند و این احساس از طرفی گرانبهاترین انگیزه برای تکامل فرد بوده همان طوریکه همین احساس «تیمور لنگ» را به جهانگیری کمنظیر تبدیل کرد و از سوی دیگر میتواند در انسانهای مبتلا به این حس، نقشی مخرب و ویرانگر داشته باشد و فرد را قربانی کند. بنابراین احساس حقارت دارای بار مثبت و منفی بوده و بعد منفی آن «عقدهی حقارت» را بروز میدهد که متأسفانه در عصر حاضر غالب انسانها با آن دست و پنجه نرم میکنند. یک عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان در اینباره گفت: «احساس» حقارت سکه دورویی است که شیوه زندگی فرد را شکل میدهد. دکتر «محمدعلی سپهوندی» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی لرستان، افزود: احساس و عقدهی حقارت به طور مفصل توسط آلفرد آدلر مطرح شد و براساس نظریه وی همه انسانها از بدو تولد به علل مختلفی با این احساس مواجه میشوند. وی خاطرنشان کرد: هنگامی که فرد نتواند بر احساس حقارت خود غلبه کند، این حس تقویت و تشدید شده و به شکلگیری عقده حقارت منجر میشود. این عضو هیات علمی دانشگاه لرستان با اشاره به علل شکلگیری احساس حقارت در افراد، اضافه کرد: ضعف جسمانی، نادیده گرفتن شخص، عدم توجه والدین به کودک، احساس بیارزشی، ناتوانی و... سبب به وجود آمدن احساس حقارت در فرد میشود. سپهوندی اظهار کرد: احساس حقارت در برخی سبب شکلگیری تلاش شده و فرد را به تکاپو در جهت جبران ضعفها و حقارت خویش مجبور میکند و در این صورت سبب پیشرفت در افراد میشود. وی با بیان اینکه «احساس حقارت» همانند سکهای دورو است، تصریح کرد: گاه این احساس به فرد انگیزه تلاش برای جبران کاستیها را میدهد و گاه سبب سرکوفت خویش و احساس کهتری در افراد میشود. این روانشناس یادآور شد: احساس حقارت از همان دوران ابتدای زندگی سبب شکلگیری شیوه زندگی فرد میشود که این روش زندگی ممکن است سالم، معیوب و یا مستمسک باشد. سپهوندی خاطرنشان کرد: برخی که دچار احساس حقارت میشوند برای جبران این حس به سمت قدرتطلبی و بروز شخصیت درونی خویش پیش میروند و در این صورت انسانهایی موفق میشوند. وی با اشاره به اینکه بسیاری از شخصیتهای برجسته تاریخ بهخاطر جبران احساس حقارت خویش، به انسانی موفق مبدل میشوند، یادآور شد: استفاده از تحقیر و مقایسه به جای تشویق کودک و شرمنده کردن او در میان جمع سبب بروز عقدهی حقارت میشود. این عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان گفت: اگر ضعف افراد را به رخ آنها بکشیم و وی را در بین اجتماع سرکوفت بزنیم، عقدهی حقارت را در خویش شکل میدهند و همین قضیه گاهاً سبب جدایی میشود. وی یادآور شد: گاهی احساس حقارت آنقدر شدید است که شخص به افسردگی، اضطراب، اختلال شخصیت و... مبتلا میشود و روانشناسها در این موارد میتوانند کمک شایانی به چنین شخصی کنند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]