محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844834496
قاب زندگی نو عروس با عکس زندگی 5 بیمار
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
قاب زندگی نو عروس با عکس زندگی 5 بیمار گیتی ظفری، زن 19 ساله‌ای که قرار بود بعد از عید فطر به خانه بخت برود، زمانی که برای تفریح با نامزدش به اطراف روستا رفته بود، بر اثر حادثه‌ای مرگ مغزی شد و با رضایت والدینش اعضای بدن وی به پنج بیمار زندگی دوباره بخشید.
به گزارش جام جم، گیتی که بتازگی عقد کرده بود، شور و اشتیاق فراوانی برای آغاز زندگی مشترکشان داشت. عصر روز بیست و یکم خرداد بود که همسرش تلفنی از او خواست با هم به تفریح بروند. ساعاتی بعد داماد جوان به سراغش آمد و گیتی برترک موتورسیکلتش سوار شد و خانه شان در روستای فیازمان نهاوند را ترک کردند. در میانه راه ناگهان چادر گیتی به پره چرخ عقب موتورسیکلت گیر کرد و او محکم به زمین افتاد و موتورسیکلت واژگون شد. شوهرش چند بار گیتی را صدا زد اما او پاسخی نداد. سراسیمه به سمتش رفت و چادر گیتی را کناری زده و مشاهده کرد سر و صورت او خون آلود است و بسختی نفس می کشد. داماد جوان ترسیده بود. به اطراف نگاه کرد تا شاید کسی را برای کمک پیدا کند اما کسی در آن حوالی نبود. همسرش را سراسیمه به جاده اصلی رساند. در همان موقع مرد راننده ای متوجه ماجرا شد و آنها را به بیمارستان منتقل کرد. پزشکان او را به واحد اورژانس منتقل و اقدامات اولیه را آغاز کردند، اما تلاش هایشان بی نتیجه بود، نوعروس بی هوش شده و سرش بشدت آسیب دیده بود. ساعاتی بعد پزشکان نظر دادند او باید به بیمارستان دیگری منتقل شود که این کار انجام شد، اما گیتی همچنان با مرگ دست و پنجه نرم می کرد. پس از چهار روز بستری بودن در بخش مراقبت های ویژه و چند عمل جراحی، حال او هیچ تغییری نکرده بود تا این که پزشکان نظر دادند او مرگ مغزی شده و دیگر امیدی به زنده ماندنش نیست و اگر تمایل داشته باشند، می توانند اعضای بدنش را به بیماران اهدا کنند. پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده آرام و قرار نداشتند. صحنه دلخراش حادثه، کابوس شب های مادر شده بود. پدر نمی توانست باور کند دردانه اش او را برای همیشه ترک کرده است. مادر نمی توانست باور کند که دیگر گیتی در میانشان نیست و نمی تواند برایش جشن عروسی بر پا کند. اکنون باید به جای رخت سفید عروسی، رخت کفن به تن او می کرد. دایی خانواده با والدین گیتی حرف زد و توانست آنها را متقاعد کند که اعضای بدن او را به بیماران اهدا کنند که آنها پذیرفتند برای رضای خدا این کار را انجام دهند. همه چیز در یک لحظه رخ داد تا پر پر شدن گیتی جوان با رضایت خانواده اش، زندگی تازه ای به پنج نفر ببخشد و اعضای بدن او از جمله قلب، دوکلیه، کبد و پانکراس وی به بیماران جان اهدا کند. پدر و مادر برگه اهدای عضو را امضا کرده و از اتاق خارج شدند. صدای گریه فضای ساختمان پیوند اعضای بیمارستان سینا را پر کرده بود. تصمیم سرنوشت ساز مادر لیلا، مادر میانسال گیتی، درباره تصمیم مهمی که برای اهدای اعضای بدن وی گرفته بود، می گوید: گیتی عاشق زندگی بود. توجه خاصی به من، پدر، دیگر اعضای خانواده و نامزد عقد کرده اش داشت. او نمازش را اول وقت می خواند و از این که خدا دختری پاک و صالح به ما هدیه داده بود، شاکر بودیم. او معصوم و پاک بود. کمک کردن به دیگران را دوست داشت و مهربان بود. عصر روزی که حادثه رخ داد دلشوره عجیبی داشتم تا این که فردی از بیمارستان با خانه مان تماس گرفت و خبر داد که دخترم مصدوم شده و خواست در یکی از بیمارستان های نهاوند حاضر شویم. وی خاطرنشان کرد: نفهمیدم همراه همسر و برادرم چگونه خود را به بیمارستان رساندیم. دامادم به دیوار تکیه زده بود و بشدت می گریست. به ما گفتند باید دخترم را به بیمارستانی در ملایر منتقل کنیم. پزشک معالجش گفت آسیب جدی ای به سرش وارد شده و حالش مناسب نیست. با شنیدن این حرف ها دنیا بر سرم آوار شد. مدام به ما می گفتند شاید تا 12 روز دیگر به هوش بیاید اما پاسخ درستی به ما نمی دادند و همچنان امید داشتیم. مادر به این قسمت از حرف هایش که رسید، بغض راه گلویش را گرفت و چند لحظه بعد هق هق گریه امانش نداد و با کمی مکث ادامه داد: بعد از چهار روز که گیتی با مرگ دست و پنجه نرم می کرد به ما گفتند دیگر امیدی به بازگشت او به زندگی نیست. همان جا بود که احساس کردم حالا که فرزندم نیست باید برایش کاری کنم که همیشه یاد و خاطرش در ذهنمان بماند. همان جا بود که به فکر افتادم اعضای بدنش را اهدا کنم. زمانی که پزشکان گفتند می شود این کار را انجام داد، دیگر تصمیم گرفتم حتما این کار را انجام دهم. وی گفت: نمی دانستم موضوع را چطور با همسرم و شوهر گیتی در میان بگذارم تا آنها نیز با این کار موافقت کنند. برادرم که خود بیمار کلیوی بود برای این کار پیشقدم شد و موضوع را با آنها در میان گذاشت. شوهرم باورش نمی شد دیگر امیدی به زندگی دخترمان نیست و موافقت نمی کرد اعضای بدن گیتی اهدا شود. حتی از دستم عصبانی شد که چرا به این راحتی پذیرفته ام اعضای بدن دخترمان اهدا شود. گفتم فرزندم از طفل شیرخواره امام حسین(ع) که در روز کربلا در راه حق و حقانیت به شهادت رسید، بالاتر که نیست. به نظرم رضایت خدا در این است که این کار انجام گیرد. با او حرف زدم تا سرانجام راضی اش کردم و خوشحالم که در اجرای تصمیمی که گرفته بودم، شوهرم مرا تنها نگذاشت. وی خاطرنشان کرد: خیلی دوست دارم با پنج گیرنده اعضای بدن دخترم ملاقات کنم و به آنها بگویم از امانت های گیتی بخوبی استفاده کنند و مراقب سلامتی خود باشند. این تصمیم یکی از سخت ترین تصمیم های زندگی ام بود. دست به دعا بودیم تا خدا گیتی را به ما باز گرداند اما انگار مشیت خدا این بود که او برود و ما به جای او صاحب پنج فرزند معنوی شویم. شعیب مظفری که دایی گیتی بوده و در اجرای تصمیمی که خانواده این نوعروس برای اهدای اعضای بدن وی گرفته بودند، سهم بسزایی داشت در این باره به جام جم می گوید: من خودم سال هاست به نارسایی کلیوی مبتلا هستم و دیالیز می شوم. حال بیماران بویژه بیماران کلیوی را بخوبی درک می کردم و می دانستم علاوه بر هزینه مالی باید سختی و درد را خود و خانواده هایشان تحمل کنند. به همین دلیل تصمیم گرفتم با پدر و مادر گیتی حرف بزنم تا شاید رضایت آنها را جلب کنم که خدا را شکر این اتفاق افتاد. وی گفت: گیرنده ای که یکی از کلیه های خواهرزاده ام را دریافت کرده است یک پسر 20 ساله است که سال ها با بیماری کلیوی دست و پنجه نرم می کرده و دیالیز می شده و خانواده اش دیگر امیدی به زنده ماندن وی نداشتند، اما او با پیوند یکی از کلیه های گیتی به زندگی لبخند زد. امیدوارم خانواده ها در این گونه موارد عاقلانه تصمیم بگیرند و با اهدای اعضای بدن عزیزان مرگ مغزی شان، به بیماران زندگی جدیدی هدیه کنند. معصومه ملکی - گروه حوادث
دوشنبه 1 تیر 1394 ساعت 10:31
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 149]
-
حوادث
پربازدیدترینها