تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820808999
مرگ برآمریکا را به خودشان می‌گیرند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح پنجشنبه مرگ برآمریکا را به خودشان می‌گیرند روزنامه‌های صبح امروز ایران در سرمقاله‌های خود به مهمترین مسائل روز کشور و جهان پرداخته‌اند از جمله «سفره رمضان فقط برای روزه داران گسترده نیست»،«قاتل زنجیره‌ای توافقات!»،«کنفرانس ژنو وآینده یمن»،«آمریکا و بازی با سران القاعده»،«مرگ برآمریکا را به خودشان می‌گیرند»،«پیام آوران استقامت»،«روز دریادلان»،«مصادره مناسبت‌های ملی»،«چه پیامی آورده‌اند؟»،«روش تغییر انگیزه نظام بانکداری»و... که برخی از آنها در زیر می‌آید.
کیهان:قاتل زنجیره ای توافقات! «قاتل زنجیره ای توافقات!»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم محمد صرفی است که در آن می خوانید؛دو هفته دیگر تا پایان ضرب الاجل تعیین شده برای مذاکرات هسته ای باقی مانده است و به گفته منابع نزدیک به مذاکرات متن توافق مملو از پرانتزهایی است که پر کردن آنها در این فرصت اندک بعید به نظر می رسد. وقتی پای دبه های جدید آمریکایی ها به میان می آید این تردید فزونی یافته و به سمت یقین میل می کند. اما بیایید فرض کنیم توافق جامع هسته ای منعقد می شود. چند روزی روزنامه های زنجیره ای پر میشوند از تیترهای پرطمطراق که فتح الفتوح و شق القمر و... شد! اما نباید فراموش کرد این توافق در خوشبینانه ترین حالت چیزی بیش از یک دهه به طول خواهد انجامید و با توجه به اخبار منتشر شده، بسیار بعید است که پس از طی این دوره برخورد با فعالیت های هسته ای ایران عادی شده و براساس ان.پی.تی باشد. این روزها یکی از مباحث مطرح در مذاکرات، تلاش آمریکایی ها برای تعیین سازوکار بازگشت و اعمال تحریم ها علیه ایران، در صورت نقض احتمالی توافق از سوی ایران است. مقامات ارشد آمریکایی بارها به صراحت اعلام کرده اند که به جمهوری اسلامی ایران به چشم دشمن خود می نگرند - که از قضا نگرشی صحیح است- و نمی توانند توافق را براساس اعتماد بنا کنند و باید بدترین حالت ها را در نظر بگیرند. آیا نگاه مذاکره کنندگان ما به چارچوب، ماهیت و دورنمای توافق نیز از چنین نگرشی زیربنایی برخوردار است؟ چه تضمینی وجود دارد که آمریکایی ها به توافق صورت گرفته پایبند می مانند و عهدشکنی نمی کنند؟ و اگر کردند نحوه برخورد با آن باید چگونه باشد؟ شاید ذوق زدگان بگویند تضمین این توافق قطعنامه شورای امنیت خواهد بود. چنین تضمینی بیشتر یک تعارف حقوقی است تا عاملی مقوّم و اجرایی. در میان حقوقدانان مسائل و روابط بین المللی مثلی رایج است که قوانین بین المللی تار عنکبوت هایی هستند که برای پشه ها ساخته شده اند. خرمگسها تار عنکبوت را پاره می کنند و به راه خودشان می روند! هیچ چیز بهتر از تاریخ و تجربه های آن نمی تواند در ایجاد فهم و درک درست از ابعاد این ماجرا راهگشا باشد. مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 که عملاً تبدیل به مذاکرات ایران و آمریکا شده است، در چارچوب ادعایی تلاش برای منع اشاعه تسلیحات هسته ای انجام می پذیرد. چنین مذاکرات و توافقاتی در جهان اندک و عمری حداکثر چند دهه ای دارند. این تجارب آنقدر قابل تطبیق و الگوگیری اند که حتی اغلب دست اندرکاران و عوامل یک طرف ماجرا، یعنی آمریکایی ها ثابتند که برای مثال می توان به وندی شرمن اشاره کرد. او که امروز پای میز مذاکره با کشورمان است، تجربه توافقی مشابه را با کره شمالی دارد. آمریکایی ها با کدام کشورها چنین مذاکراتی داشته اند؟ نتیجه این مذاکرات چه شده و سرنوشت توافق های امضا شده به کجا رسیده است؟ در این مجال به 3 مورد از این معدود مذاکرات که از قضا منجر به توافق نیز شدند می پردازیم. توافق هایی که ماهیت غیرقابل اعتماد آمریکایی، سرنوشت نهایی آنها را رقم زد. 1- آمریکا و شوروی در اوج دوران جنگ سرد توافقی تسلیحاتی موسوم به( ABM (Anti-ballistic missile با هدف ممانعت از گسترش سلاح های کشتار جمعی امضا کردند. «پیمان ضدموشک های بالستیک» در سال 1972 میان ریچارد نیکسون و لئونید برژنف امضا شد. براساس این پیمان قرار شد هر کدام از این کشورها تنها دو سایت ضدموشک بالستیک داشته باشند و در هر سایت هم حداکثر 100 موشک استقرار یابد. این تعداد دو سال بعد به یک سایت کاهش یافت. شوروی سایت ضدموشک بالستیک خود را اطراف مسکو و آمریکا در داکوتای شمالی(موسوم به سیف گارد کمپلکس؛ محل نگهداری تسلیحات اتمی و کشتار جمعی) مستقر کرد. با فروپاشی بلوک شرق، آمریکایی ها منافع خود را در ادامه عمل به این پیمان ارزیابی کرده و با چهار جمهوری روسیه، بلاروس، قزاقستان و اوکراین این معاهده را با ترتیباتی تجدید کردند. معاهده 16 بندی ABM را می توان خوش شانس ترین معاهده از این نوع نامید. اگرچه قرار بود این معاهده پایانی نداشته باشد اما 30 سال عمر کرد. سه ماه پس از حملات 11 سپتامبر جرج بوش - برادر بزرگ تر جب بوش که چند روز پیش برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده اعلام نامزدی کرد- مدعی شد کشورش با تهدیداتی مواجه است که معاهده سال 1972 مانعی برای مقابله موثر با آنهاست. حدس می زنید این تهدیدات موهوم چه بودند؟ حملات موشکی کشورهایی مانند ایران!
آمریکا پایان این پیمان را اعلام کرد و از آن خارج شد. اگرچه روسیه که در آن زمان در خواب و خیال روابط گرم تر با غرب بود واکنش درخوری به این اقدام کاخ سفید نشان نداد اما تحلیلگران غربی مرگ این پیمان را ضربه ای جدی به ان.پی.تی دانستند که جهان را به سوی وضعیتی بدون محدودیت های موثر برای گسترش سلاح های هسته ای سوق می داد. اثرات این اقدام آمریکایی ها سال ها بعد در گسترش ناتو به شرق و تهدید فضای امنیتی روسیه خود را نشان داد و جنگ اوکراین که همچنان قربانی می گیرد یکی از نتایج دومینوی آمریکا در خروج از ABM است. 2- دومین مورد از چنین رفتاری باز هم در معاهده ای میان آمریکا و شوروی رخ داد. پیمان سالت 2. البته این پیمان به اندازه پیمان فوق عمر نکرد. سالت2 ( Strategic Arms Limitation II) در سال 1979 میان جیمی کارتر و برژنف امضا شد. براساس این پیمان قرار شد دو کشور موشک های راهبردی خود را به 1320 عدد کاهش دهند. شوروی 200 موشک راهبردی خود را نابود و آمریکا هم آزمایش موشک های کروز با برد بیش از 600 کیلومتر را متوقف کند. این توافق با کارشکنی های کاخ سفید و سنا هرگز اجرایی نشد و پس از چندین سال کشمکش، پایان آن رسماً از سوی آمریکایی ها اعلام شد. 3- مورد سوم از شلیک به تعهدات تسلیحاتی به معاهده میان آمریکا و کره شمالی مربوط است. دو کشور در سال 1994 توافقی موسوم به agreed framework در ژنو امضا کردند. این توافق برای کنترل فعالیت های هسته ای کره شمالی بود. بر این اساس پیونگ یانگ متعهد شد رآکتور آب سنگین خود را تعطیل، سوخت هسته ای خود را به کشور ثالث ارسال و اجازه بازرسی های ویژه به آژانس بین المللی انرژی اتمی بدهد. تعهدات واشنگتن به کره شمالی از این قرار بود؛ کاهش موانع تجارت و سرمایه گذاری، رفع برخی تحریم ها در بخش مخابراتی و خدمات مالی، ساخت دو رآکتور آب سبک 1000 مگاواتی و تحویل سالانه نیم میلیون تن نفت خام تا وقتی که رآکتورهای آب سبک ساخته شوند و عادی سازی روابط میان دو کشور. آمریکایی ها که قرار بود با مشارکت ژاپن و کره جنوبی رآکتورهای آب سبک را بسازند، هرگز اقدامی در این زمینه نکردند و تحویل محموله های نفتی هم به بهانه های مختلف با تاخیر بسیار انجام شده و نهایتاً قطع شد. سال 2002 آمریکا رسماً اعلام کرد پیمان هسته ای با کره شمالی را به رسمیت نمی شناسد و فشارها به این کشور را تشدید کرد که البته نتیجه این رفتار، فرار هسته ای کره شمالی و مسلح شدن آن به سلاح هسته ای بود. مذاکرات و توافق هسته ای میان آمریکا و لیبی نیز مورد دیگری است که نتیجه آن امروز عیان تر از آن است که نیازی به بیان داشته باشد. بله! واقعیت این است. ما امروز با چنین کشوری بر سر میز مذاکره نشسته ایم. کشوری که پیمان های امضا شده از سوی خود را به راحتی زیر پا می گذارد و به میزان و تا جایی به تعهدات خود پایبند است که منافعش را تضمین کند. مرور موارد مشابه فوق طرح این سوال را ضروری تر کرده و پاسخی عمیق تر می طلبد؛ تضمین پایبندی آمریکا به تعهدات خود و پاسخ ما به عهدشکنی متداول آنها چیست؟ خراسان:سفره رمضان فقط برای روزه داران گسترده نیست «سفره رمضان فقط برای روزه داران گسترده نیست»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم کورش شجاعی است که در آن می خوانید؛روزه داری و رمضان هم وسیله و بهانه است. اما وسیله ای بس گران مقدار برای حرکت از «بودن» و «ماندن» به سوی «شدن» و «رسیدن» و به بی نهایت دل بستن و پیوستن. خداوند کریم و بخشاینده از سر لطف و کرم به دنبال آسمانی شدن بندگان و آمرزش و مغفرت آنان است و برای پر کشیدن و قد کشیدن آدمیان از فرش تا عرش و از «ناسوت» تا «ملکوت» هزار هزار نردبان و وسیله قرار داده و برای آمرزش بندگان گنهکار و توبه کننده اش، هزار هزار وسیله و بهانه به انسان هدیه داده و رمضان اما اوج و قله و مبارک ترین نعمات و هدایای الهی به بندگانش است، فرصتی بی نظیر و بی مانند و «ایام معدودات» ی برای «ترک» و دل کندن از حتی حلال ها، فرصتی برای پیوستن و دریافتن جرعه های ناب معرفت و اطاعت و مغفرت به فرمایش پیامبر خاتم رمضان را با «برکت» آغاز و با «رحمت» الهی مشایعت و با «مغفرت» بی منتهای حضرت باری بدرقه می شود. یگانه بی همتا رمضان را هم فرصتی برای نشان دادن اوج بندگی و اطاعت از فرمان الهی قرار داده و هم قله رحمت و مغفرت. حضرت حق روزه را که مایه برکت و سلامت جسم و جان و روح و روان است پاداشی بی بدیل مقرر فرموده آن چنان که آن ذات یگانه و آن وعده دهنده ای که هیچ گاه خلف وعده نمی کند می فرماید روزه برای من است و پاداش آن را نیز تنها خود می دهم. خداوند کریم، روزه بندگان مومنش را چنان قدر و منزلت بخشیده که نه تنها نفس هایشان را «تسبیح» بلکه حتی خوابشان را در مبارک هنگامه رمضان «عبادت» بر می شمارد. «رب ودود» تشنگی و گرسنگی مقطعی بندگان روزه دارش را به سیراب شدن و بهره مندی از نعمات جاودان بی منتهایش در بهشت ابدی و از آن برتر به کمال انسان و رسیدنش به «رضوان» و «قرب الهی» جبران می کند. و اگرچه رمضان این بزرگ ترین و برترین ضیافت ویژه الهی همانند «قرآن» برای رهپویان طریق حقیقت «بطن هایی» دارد و بنده مومن پس از گشودن و راهیابی به هر بطن و مرتبه ای می تواند به مرتبه و بطن دیگری از رمضان و قرآن دست یابد و از سرچشمه انوار هر بطنی نورهایی بر دل و جان خود بتاباند اما به لطف و کرم الهی حتی هر «تازه پا در راه گذاشته» و طالبی و هر روزه دار و بلکه هر نیت کننده ای به فراخور معرفت و همت خود از خوان گسترده ضیافت رمضان بهره ها می برد. چند بطن و مرتبه از بطن ها و مراتب روزه و رمضان 1- تحمل تشنگی و گرسنگی آن هم در روزهای بلند و گرم تابستان خصوصا برای عزیزانی که مشغول کارهای سخت و طاقت فرسا زیر آفتاب سوزان و یا در کنار حرارت فوق العاده کوره ها و برخی کارخانه ها و معادن و مشاغلی مثل کشاورزی، نانوایی، کارگری ساختمانی و ... هستند چه اجری که نزد خدای بخشنده و مهربان ندارند. اما این شاید بطن و لایه اول «روزه داری» و«رمضان فهمی» و «قدرشناسی» این نعمت الهی باشد. هر چند این مرتبه خود مرتبه ای بس بلند مقدار است گر تو این انبان ز نان خالی کنی/ پرزگوهرهای اجلالی کنی 2- بریدن واقعی از تمامی محرمات الهی و معاصی و بستن گوش و زبان و چشم حتی بر هر سخن، گفتار، شنیده و دیدنی لغو و لهو و بیهوده، مطمئنا مرتبه و درجه ای دیگر از روزه داری و حق رمضان را پاس داشتن است و رعایت این ها سر آغازی است برای گشوده شدن دیگر مراتب و بطن های رمضان. 3- دل به قرآن بستن و با کلام خدا مانوس شدن و تلاوت قرآن در هر زمان که حالی دست داد و فرصتی شد خصوصا در هنگامه سحر درجه و بطن دیگری از مقامات بی بدیل رمضان را می گشاید؛ دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند/ و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند و البته که تامل و تدبر در قرآن و تلاش برای فهم بهتر آیات وحی و «برداشت» از کلام الهی و جاری کردن آن در زندگانی فردی، خانوادگی و اجتماعی هر آن پنجره هایی از نور به جان انسان می تاباند. چه نیکو می گفت آن مرد اهل دل که «شرف و تشریف رمضان» به انزال قرآن در آن است و چه شایسته است که در رمضان، فصل بهار قرآن، هر یک از ما چه آنانی که می توانند روزه بگیرند و چه آنان که به هر دلیلی نمی توانند روزه بگیرند، وجود خود را بیش از همیشه به شرف یابی به محضر قرآن و جرعه جرعه نور نیوشیدن از کتاب سراسر نور خدا متبرک کنند. آن یگانه مهربان چقدر بر خلق خود مهربان است و به دنبال بهانه برای پرواز و کمال و آمرزش بندگانش که در ماه ضیافت خاصه اش برای تلاوت یک آیه قرآن، ثواب یک ختم کلام وحی را می نویسد. 4- از اولین لحظات حلول ماه بی مثال رمضان که به اولین ناز و غمزه اش صدها میلیون دل عاشق در سراسر جهان آماده بهره گیری از این میهمانی ویژه الهی می شوند، هر مسلمانی چه آنان که توان روزه داری دارند چه آنان که کسالتی یا عذری دارند یا به هر دلیلی توان روزه داری ندارند عمیقا باید به فکر بهره گیری هر چه بیشتر از «شب قدر» باشند همان بی بدیل هنگامه ای که به شرف نزول قرآن متبرک است و به فرموده خدای قرآن از «هزار ماه» برتر است، همان بی بدیل هنگامه و فرصت نابی که تقدیر آدمیان رقم می خورد و پرونده ها به امضای صاحب عصر حضرت بقیة ا... الاعظم (عج) می رسد، به راستی که شب قدر عالی ترین درجه و مرتبه و مقام و بطن البطون رمضان است که می بایست هر لحظه آن به اندازه تمام هستی انسان و جهان قدرشناسی شود. 5- ارتباط ویژه گرفتن با ولی اعظم، حجت حق، حضرت بقیة ا... در ماه مبارک رمضان از دیگر امور بسیار مهمی است که به واسطه آن از بسیاری از درجات و مراتب و رمزها و بطن های رمضان رمزگشایی می شود پس نباید حتی لحظه ای خصوصا در ماه مبارک رمضان از توجه ویژه و ارتباط با امام زمان(عج) غافل شویم. 6- و قدر مسلم که صله رحم، رفع کدورت ها، ترک عادت های بد و ناپسند و روی آوری به کارهای پسندیده و عادت های نیکو، اطعام روزه داران و دستگیری از کم بضاعتان و یتیمان، گره گشایی از کار مردمان، خوش قولی، خوش خلقی، مدارا، گذشت، آشتی کردن و آشتی دادن مردمان با یکدیگر از جمله اموری هستند که انسان را به درک و فهم بیشتر مراتب و درجات رمضان کمک می کند. از آن چه ذکرش گذشت مشخص می شود که فقط روزه داران و آنانی که توان روزه گرفتن دارند، برخورداران و بهره داران از ضیافت الهی ماه مبارک رمضان نیستند بلکه همه کسانی که دل در گرو این ضیافت و میهمانی الهی دارند حتی اگر توان روزه داری ندارند اما به خاطر دلدادگی و حسرتی که به دل دارند جزو کسانی هستند که می توانند بهره های بس فراوان از رمضان ببرند و همانند روزه داران در شرایط سخت نزد درگاه الهی ماجور باشند چرا که اینان نه تنها با عدم تظاهر به روزه خواری، حرمت ماه خدا و حرمت صدها میلیون انسان روزه دار را پاس می دارند بلکه چه بسا در بارگاه الهی «حسرت مقدس» این عزیزان هم تراز و شاید بیشتر از روزه داری روزه داران اجر داشته باشد به همین خاطر بر این باورم که رمضان تنها متعلق به آنان که توان روزه داری دارند نیست بلکه این سفره و ضیافت ویژه الهی به گستردگی همه مخلوق گسترده است و هر کس به اندازه عشق و معرفت و همت اش می تواند از این خوان گسترده بهره ها برگیرد. جمهوری اسلامی:تحلیل سیاسی هفته «تحلیل سیاسی هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛«قد اقبل الیکم شهر رمضان»؛ همانا ماه مبارک رمضان بر شما مومنان آغوش گشوده است. این جمله مبارکی است از خطبه پیامبر گرامی اسلام که با آن، فرا رسیدن ماه مغفرت الهی را به مردم نوید می داد و ورود به آنرا تهنیت می گفت. اکنون این ما بندگان عاصی و گنهکار پروردگار هستیم که با کوله باری از معصیت به آستان این ماه رسیده و عذر تقصیر به پیشگاه کبریایی اش آورده و خود را در معرض آبشار رحمت این ماه قرار داده ایم. ماه رمضان، از بهترین ماه ها و روزها و شب ها و ساعاتش بهترین روزها و شب ها و ساعات است. ماهی که خدا با تکریم ویژه، بندگانش را به میهمانی خود دعوت کرده و نفس های روزه داران را به منزله یاد کردن از پروردگار و خواب های آنان را عبادت و عبادات آنان را مقبول و دعاهایشان را مستجاب قرار داده است. در این ماه، درهای بهشت گشوده و ابواب جهنم بسته می شود. بهترین اعمال این ماه، تلاوت قرآن و تدبر در آیات، استغفار از معاصی و اجتناب از گناهان است. در روزگار ما نیز که فتنه و غبار معصیت و خودخواهی، فضای جامعه را در بر گرفته، بیش از هر زمان دیگری به خلوت در محضر الهی، تقویت روحی و معنوی و پالایش نفس از معاصی نیاز داریم. تاریخ گواه است که رسول خدا و ائمه معصومین علیهم السلام در این ماه، آرام و قرار از کف می دادند و در پیشگاه الهی با چنان سوز و گداز و ادب و التماس از خدا درخواست غلبه بر نفس و کسب مغفرت می کردند که باید برای ما درس بزرگی باشد. پس ما را چه می شود که اکنون در آغاز ماه ضیافت الهی همچنان سوار بر اسب سرکش نفس، از منیت ها سخن می گوئیم و حاضر نیستیم از این توسن بی مهار پائین آمده و از توجیه عملکردهای غیرمنطبق با موازین دست برداشته و پیشانی تسلیم بر آستان الهی بسائیم؟! یادمان نرود که امام خمینی بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی نیز از همان صبح پیروزی انقلاب اسلامی همگان را در آستانه ماه مبارک رمضان به این نکته توجه می دادند که «با حلول شهر مبارک رمضان، ماه رحمت و مغفرت و برکت، از خداوند متعال مسئلت می نمایم که عموم ملت ایران را بیش از پیش به تکالیف و مسئولیت هایی که خداوند عالم برعهده آنها گذاشته است متوجه فرماید. مسئولیت حفظ قوانین الهی و عمل به قرآن کریم که اساس بازگشت به عظمت و مجد اسلام و مسلمین است. مسئولیت حفظ وحدت کلمه و مراعات اخوت ایمانی که ضامن استقلال و خروج از نفوذ استعمار است. مسئولیت گذشتن از منافع شخصی و فداکاری در راه بدست آوردن آنچه تاکنون به واسطه اختلاف کلمه از دست داده اند.»(1)
کارنامه ها، امروز نشان می دهد که آن نگرانی ها کاملاً بجا بود و رفته رفته از داعیه داران خدمت به مردم کاسته شده و بر جمع شیفتگان قدرت افزوده می شود، حرمت ها شکسته می شود و دستگیری ها جای خود را به مچ گیری ها می دهد. تفرقه، جای اصلاح ذات البین می نشیند و «اشداء بینهم»، جای «اشداء علی الکفار» قرار می گیرد. پس بیائیم از فرصت ماه رمضان استفاده کنیم و تا دیر نشده، منفذ انحرافات را با توبه از گذشته مسدود نمائیم که اگر رمضان بگذرد و به خود نیامده باشیم، آنوقت بسیار دیر خواهد بود و فقط باید خود را ملامت کنیم. از مناسبت های هفته، اینکه دو سال پیش در چنین ایامی اعلام شد که دکتر حسن روحانی با کسب اکثریت آرای شرکت کنندگان در انتخابات ریاست جمهوری، یازدهمین منتخب ملت ایران برای زمامداری و اداره کشور خواهد بود. این رخداد در بر دارنده پیام هایی بود که پس از دو سال باید به شکلی ژرفتر و واقع بینانه تر به آن نگریست. انتخابات خرداد ماه 1392 روند حرکت عمومی کشور را دگرگون ساخت و به طور مشخص مردم و اراده آنان سبب ساز این تحول شد. در شرایطی که بسیاری از بی تدبیری ها در تصمیم سازی و اداره کشور، فروگذاشتن امور مهم و تمرکز بر مسایل حاشیه ای، قرار دادن منافع ملی زیر سایه منافع فردی و گروهی، درگیری و جدال های بیهوده به ویژه با شخصیت ها و گروه های اصیل و ریشه دار نظام و... کشور را در مسیری خطرناک قرار داده بود و روز به روز از خواست مردم و اهداف تعیین شده در اسناد بالادستی چون سند چشم انداز دور می ساخت، رای مردم در حکم «نه» قاطع به ادامه این روند بود؛ روندی که علاوه بر تولید ناآرامی و تنش در فضای سیاسی – اقتصادی و ایجاد آسیب های فرهنگی – اجتماعی به دلیل ستیز با جهان خارج، برای کشور دشواری های بسیاری ایجاد کرده و جز آوار تحریم هایی ظالمانه و کمرشکن بر کشور و خدشه دار ساختن منزلت منطقه ای و بین المللی در کنار گسترش انواع تهدیدهای ملی دستاوردی دیگر به بار نیاورد. از این رو دولت تدبیر و امید در عرصه داخلی، اصلاح سیاست های پیشین بر مدار اعتدال و عقلگرایی را در دستور کار خود قرار داد و با وجود تردیدهای موجود در زمینه اثربخشی سیاست های اقتصادی دولتمردان تازه نفس دولت یازدهم در زمان وعده داد شده، نزدیک به یک سال پس از روی کار آمدن این دولت تورم 40 درصدی به زیر 17درصد کشیده شد. از آن مهم تر، توقف روند حرکت زیر صفر رشد اقتصادی کشور و رسیدن آن به میزان چهار درصد در میانه های پارسال بود.
در کنار تدبیر و تلاش سیاستگذاران اقتصادی برای خروج از تنگناهای پیش رو همچون رکود و بیکاری و حرکت به سمت شکوفایی اقتصادی، توجه جدی به مسایل فرهنگی و آسیب های اجتماعی و همچنین باز گرداندن آرامش و در عین حال پویایی به فضای کشور از دیگر پیامدهای انتخاب دولت یازدهم بود. هر چند خلاءها و مشکلات زیادی نیز همچنان باقی است. در عرصه خارجی نیز پس از یک دهه ستیز با جهان و بن بست در گفتگوهای هسته ای، دولت تدبیر و امید تلاش فزاینده ای را برای ایجاد تفاهم بین المللی در عین اقتدار، و فرو ریختن حصار بلند تحریم آغاز کرد که در صورت تحقق می تواند یکی از مهم ترین دغدغه های مردم و مشکلات پیش روی کشور را برطرف نماید. این هفته در پی ادامه گفتگوهای هسته ای، معاونان وزیر خارجه کشورمان که روز دوشنبه برای رایزنی و برخی مشورت ها به تهران آمده بودند، دیروز به وین بازگشتند تا مذاکرات را برای تکمیل ضمایم متن توافق جامع و کم کردن پرانتزها، از سر بگیرند. انتظار می رود مذاکراتی که از دیروز میان سید عباس عراقچی و مجید تخت روانچی با هلگااشمید معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا آغاز شده، حدود پنج روز به طول انجامد و هر چند که 9 تیر ماه، سقف زمانی است که برای رسیدن به توافق تعیین شده، ولی مذاکره کنندگان کشورمان تصریح کرده اند مقید به زمان نبوده و اساساً فقط در پی توافق خوب هستند. از جمله رویدادهای داخلی این هفته، سفر یک روزه نخست وزیر عراق به تهران بود. حیدر العبادی در این سفر که مقامات بلندپایه عراقی نیز او را همراهی می کردند با مقامات عالی رتبه کشورمان پیرامون روابط دوجانبه و مسائل مهم منطقه ای و بین المللی رایزنی کرد. این سفر، در شتاب بخشیدن به آزادسازی مناطق اشغالی عراق از لوث وجود داعش موثر خواهد بود. در موضوعات خارجی، تحولات یمن، بحرین و سوریه را به دلیل اهمیت آنها مورد بررسی قرار می دهیم. مذاکرات صلح یمن در ژنو درحالی ادامه دارد که رژیم ریاض همچنان به حملات خود علیه مردم یمن ادامه می دهد. اساساً حضور جنبش انصارالله در مذاکرات ژنو به منزله یک پیروزی دیپلماتیک برای این گروه است چرا که رژیم سعودی زمانی که تجاوز گسترده نظامی به یمن را آغاز کرد هدفش قلع و قمع این گروه بود و حتی وعده داده بود در عرض چند روز کار انصارالله را یکسره خواهد کرد ولی با گذشت 85 روز از این تجاوز، امروز انصارالله نه تنها شکست نخورده است بلکه قدرتمندتر از قبل در صحنه حضور دارد و برگزاری اجلاس ژنو و تاکید مکرر مقامات سازمان ملل بر حضور حوثی ها در این نشست، خود تاییدی بر نقش تعیین کننده انصارالله در معادلات سیاسی یمن می باشد. البته این موجب نشده است تا سعودی ها به کارشکنی در روند نشست ژنو نپردازند. رژیم سعودی تلاش کرد با زمین گیر کردن هواپیمای سازمان ملل در فرودگاه جیبوتی، در ورود هیات انصارالله به ژنو اخلال ایجاد کند. سعودی ها در ادامه روند اجلاس نیز دست از کارشکنی برنداشته و درحالی که انصارالله با آتش بس انسانی در ماه مبارک رمضان موافقت کرده اند ولی سعودی ها هرگونه توافق با آتش بس را به عقب نشینی و خلع سلاح انصارالله منوط کرده است. به اذعان محافل سیاسی، این رفتار ریاض ناشی از عصبانیت آنها از پایداری مبارزان انصارالله و مردم یمن در برابر هجوم نظامی ارتش سعودی می باشد. این هفته، حکم دادگاه فرمایشی بحرین درباره شیخ علی سلمان دبیرکل جنبش «الوفاق» اعلام شد که براساس آن، شیخ علی سلمان به چهار سال زندان محکوم شده است. صدور حکم محکومیت دبیرکل جنبش الوفاق، تازه ترین اقدام رژیم آل خلیفه برای خاموش ساختن صدای انقلاب مردم بحرین می باشد. رژیم حاکم بر منامه مدت چهار سال است به تمامی ترفندها متوسل شده است تا بلکه بتواند اعتراض مردم بحرین علیه حکومت دیکتاتوری حاکم را فرونشاند و اوضاع را به حالت گذشته برگرداند ولی موفق نبوده است. مردم بحرین از چهار سال قبل قیام مسالمت آمیز خود را بر ضد حاکمیت استبدادی رژیم آل خلیفه آغاز کرده اند. ملت بحرین خواستار استقرار عدالت، رفع تبعیض و حاکمیت مردم بر سرنوشت خودشان هستند و این خواسته های خود را بارها در تظاهرات مسالمت آمیز اعلام کرده اند ولی رژیم، به دلیل اینکه از پایگاه مردمی برخوردار نیست و در اقلیت قرار دارد از تن دادن به خواسته های بر حق مردم سر باز زده و در عوض، اعتراضات را با وحشیانه ترین شکل پاسخ داده است.
حمله به تظاهرات، بازداشت های گسترده و شکنجه های قرون وسطایی از جمله شیوه های رایج رژیم در برخورد با معترضین بوده است. با اینحال، مجامع بین المللی و سازمان های به اصطلاح حقوق بشری، به دلیل اینکه در سیطره قدرت های استعمارگر قرار دارند در مقابل جنایات و اقدامات وحشیانه رژیم منامه سکوت اختیار کرده و با این عمل، به ادامه سیاست سرکوب رژیم، چراغ سبز نشان داده اند. حکم ظالمانه رژیم آل خلیفه درباره دبیرکل جنبش الوفاق، در چارچوب اقدامات سرکوبگرانه رژیم حاکم بر بحرین قرار دارد. تاکنون تمامی اقدامات رژیم در مهار انقلاب مردم بحرین به شکست انجامیده و مورد اخیر نیز قطعاً قادر نخواهد بود رژیم را نجات دهد و قیام مردم بحرین همچنان با قدرت راه خود را تا سرنگونی ظالمان حاکم بر بحرین طی خواهد کرد. این هفته، گروه تروریستی داعش در سوریه متحمل شکست سنگینی شد و تروریست های داعش که بر شهر استراتژیک «تل ابیض» در مرز ترکیه چنگ انداخته بودند و از آن طریق، از خاک ترکیه ارتزاق تسلیحاتی و تروریستی می کردند اواخر این هفته، این شهر را از دست دادند. اهمیت این شهر از آنجا روشن می شود که مرز ترکیه را به شهر «رقه» پایگاه اصلی داعش مرتبط می ساخت. اکنون با اتفاقات جدید، داعش در تنگنای شدید قرار گرفته است. با توجه به اتفاقات سوریه و همچنین شکست هایی که این گروه در عراق متحمل شده است باید گفت سیر قدرت یابی گروه های تکفیری به پایان رسیده و روند افول و اضمحلال آن آغاز شده است. اگر این حوادث را در کنار پیروزی های ارتش سوریه و حزب الله لبنان در منطقه استراتژیک «القلمون» قرار بدهیم در آن صورت، عمق ناکامی ها و شکست گروه های تکفیری آشکارتر می گردد.
(1) – صحیفه نور، ج 2، ص 460 رسالت:روز دریادلان «روز دریادلان»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمد کاظم انبارلویی است که در آن می خوانید؛مرا آن اصل بیداری دگر باره به خواب اندر بداد افیون شور و شر، ببرد از سر ببرد از سر مرا گر آن زبان بودی که راز یار بگشودی هر آن جانی که بشنودی برون جستی از این معبر از آن دلدار دریادل مرا حالیست بس مشکل که ویران می شود سینه از آن جولان و کر و فر اگر با مومنان گویم همه کافر شوند آن دم وگر با کافران گویم نماند در جهان کافر 175 جوان رشید، شجاع و با ایمان برای دفاع از شرف، ناموس و استقلال و اقتدار ملت، دل به آب اروند زدند تا به دریای معرفت الهی در دنیای بی معرفتی برسند. آنها سه شنبه گذشته پس از
29 سال و 5 ماه و 21 روز غواصی از تهران سر برآوردند. در اینکه آنها چرا از تهران سربرآوردند، اسراری نهفته است. غواصان آمده بودند تا کسانی را که در دریای زخارف دنیا غرق شده اند نجات دهند. این پیام را باید درک و سپس دریافت کرد. سه شنبه گذشته تهران یکپارچه شور، هیجان و حماسه بود. سه شنبه گذشته روزی بود مثل روز 9 دی 88.
سه شنبه گذشته روزی بود مثل روز 22 بهمن و روز قدس. این روز، روز دریادلا ن بود.
دریا، نه، اقیانوسی از انسان ها با دل های پاک و آکنده از مهر آمده بودند تا به پاس فداکاری و جانبازی 175 جوان، نم اشکی و گفتگویی داشته باشند. مردم در این روز با این 175 شهید نجوا می کردند. زن، مرد، پیر و جوان حتی کودکان با آنها سخن می گفتند. مردم لباس غواصی پوشیده بودند و این 175 شهید را از عمق دریای تاریخ پرافتخار این سرزمین بیرون آوردند و بر دوش گرفتند و با افتخار فریاد زدند: «هیهات من الذله، هیهات من الذله.» مردم آمده بودند تا با زبان حافظ بگویند:
من نه آن رندم که ترک شاهد و ساغر کنم
محتسب داند که من این کارها کمتر کنم
عشق، دردانه ست و من غواص و دریا میکده
سر فرو بردم در آنجا تا کجا سر بر کنم سه شنبه گذشته در تهران چه خبر بود؟ 175 غواص جوان از عمق آب های خروشان اروند در دورترین مرز آبی کشور به یک باره از تهران سر برآوردند و خود را در میان دست های پرتوان ملت دیدند. دست های ستایش و قدرشناسی، دست های مهر، عطوفت و مهربانی! مردم آمده بودند تا از زبان مولانا فریاد زنند:
بیدار شو بیدار شو هین رفت شب بیدار شو
بیزار شو بیزار شو وز خویش هم بیزار شو
خاموش وصف بحر و دُر کم گوی در دریای او
خواهی که غواصی کنی دَم دار شو دَم دار شو مردم این روزها دنبال بهانه می گردند که مثل روزهای نخستین انقلاب به خیابان ها بیایند و خشم و نفرت خود را علیه ستمکاران تاریخ معاصر نشان دهند. سه شنبه گذشته مردم از ته دل فریاد می زدند: «مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل!»
مردم سایه سنگین تحریم، تجاوز و ستم قدرت های جهانی را بر سر خود حس می کنند. مردم دنبال بهانه هستند تا عقده های درونی خود را علیه کفر و نفاق بیرون بریزند. مردم در نمایش کینه و خشم مقدس خود علیه استکبار و استبداد جهانی دنبال بهانه هستند. مردم سه شنبه گذشته به بهانه تشییع 175 شهید غواص بیرون زدند و کف خیابان ها را پر کردند. آنها به بهارستان آمدند تا بگویند انقلاب بهاری اسلام ادامه دارد. مردم آمده بودند بگویند سرسبزی بهار انقلاب هرگز رنگ زرد پاییز و سرد زمستان نمی بیند. مردم به خیابان ها آمده بودند تا به امام خمینی (ره)، امام دل های ایرانیان و جهانیان بگویند ما ایستاده ایم. آمده بودند تا به غواصان شهید بگویند اگر شما را با دست های بسته به شهادت رساندند دست های ما باز است و فرزندان این ملت در هوا، زمین و دریا در برابر دشمن با انبوهی از تجهیزات نظامی، ایمانی و قرآنی ایستاده اند. مردم آمده بودند به غواصان شهید بگویند امروز نه تنها در تهران صدای شما شنیده می شود بلکه طنین صدای شرف و آزادگی شما در بغداد، دمشق، بیروت، صنعا، غزه، منامه و... هم شنیده می شود. این هفته در تهران چه خبر بود؟ این «حضور» حماسی بوی «ظهور» می دهد. اینجا تهران است. پایتخت اسلام، پایتخت مملکت امام زمان (عج)! تفسیر تشییع عظیم دردانه های به میهن بازگشته چیست؟ اگر از فهم قدسی لسان الغیب بپرسیم، می گوید:
«دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سرآمدی
تعبیر رفت یار سفر کرده می رسد
ای کاش هر چه زودتر از در درآمدی
ذکرش به خیر ساقی فرخنده فال من
کز در مدام با قدح و ساغر آمدی
آن عهد یاد باد که از بام و در مرا
هر دم پیام یار و خط دلبر آمدی
خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق
دریادلی بجوی دلیری سرآمدی»
دریادلی بجوییم. روز دریادلان گرامی باشد. قدس:کنفرانس ژنو وآینده یمن «کنفرانس ژنو وآینده یمن»عنوان یادداشت روز روزنامه قدس به قلم حسن هانی زاده است که در آن می خوانید؛سرانجام با وجود کارشکنی رژیم عربستان، طیفهای سیاسی یمن از جمله «انصارا...» برای رایزنی پیرامون بحران این کشور در کنفرانس ژنو شرکت کردند. عربستان سعودی و مصر در طول روزهای گذشته تمامی امکانات خود را برای جلوگیری از شرکت انصارا... از شرکت در کنفرانس آشتی ملی یمن در ژنو به کار گرفتند، اما این تلاشها با شکست مواجه شد. اندکی قبل از آغاز کنفرانس ژنو، عربستان سعودی با دعوت از وزیران خارجه کشورهای عضو سازمانهای همکاری اسلامی، در یک اقدام نمایشی موضوع بحران یمن را مورد بحث و تبادل نظر قرار داد. جمهوری اسلامی ایران در اعتراض به جنایات رژیم عربستان سعودی علیه مردم بی دفاع یمن، در سطح پایین تری شرکت کرده و به جای وزیر خارجه، حسین امیر عبداللهیان، معاون وی در امور کشورهای عربی و آفریقایی در نشست جده حضور یافت. هدف رژیم عربستان این بود که کنفرانس ژنو را تحت تأثیر قرار دهد و وانمود کند که در صدد حل بحران یمن است. این در حالی است که عربستان اساساً عامل بحران یمن است و در تشدید این بحران نقشی کاملاً آشکار ایفا کرده است. وزیران خارجی کشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی در نشست جده در عربستان نتوانستند رهیافت مشخصی برای برون رفت یمن از بحران فعلی ارایه دهند. از سوی دیگر کنفرانس ژنو نیز که با تأخیر زیاد تشکیل شد، نخواهد توانست راهکار مناسب و قابل قبولی برای حل بحران یمن ارایه دهد، دلیل این امر این است که سازمان ملل به وظایف خود برای منع عربستان از ادامه بمباران مردم بی دفاع این کشور عمل نکرده است. کوتاهی شورای امنیت سازمان ملل در محکوم کردن رژیم متجاوز عربستان، جایگاه این نهاد بین المللی را نزد افکار عمومی جهان بویژه ملت یمن بشدت متزلزل کرده است. همچنین وجود تضاد و واگرایی شدید میان طیف وابسته به جریان سیاسی عبد ربه منصور هادی، رئیس جمهور مستعفی یمن و انصارا...، مانع از دستیابی گروه های سیاسی یمن به یک راهکار سیاسی مناسب برای حل بحران این کشور خواهد شد. در حالی که طیفهای سیاسی یمن خواهان انتخاب یک رئیس جمهور توافقی هستند، عربستان سعودی تلاش می کند تا عبد ربه منصور هادی را به عنوان رئیس جمهور به ملت یمن تحمیل کند. با این حال با وجود بدبینی های موجود، انصارا... با ارایه طرحی خواستار حل نهایی بحران یمن شده اند، اما پیش شرط اجرای این طرح، منع عربستان سعودی از ادامه دخالت در مسایل داخلی یمن است. انصارا... در طرح خود بر ضرورت پایان حملات هوایی عربستان علیه مردم یمن، ادامه گفت وگوهای ملی برای تشکیل کابینه وحدت ملی، پرداخت غرامت از سوی عربستان به یمن، تعقیب سران رژیم عربستان به عنوان جنایتکاران جنگی و برگزاری انتخابات آزاد ریاست جمهوری تأکید کرده اند. اگر خواسته های انصارا... در کنفرانس آشتی ملی یمن در ژنو محقق شود، قطعاً بحران یمن به پایان خود نزدیکتر خواهد شد. در غیر این صورت اگر دخالتهای عربستان سعودی در یمن ادامه یابد، هیچ گونه دورنمای امید بخشی برای حل بحران این کشور، حداقل در یک فرآیند زمانی کوتاه پیش بینی نمی شود. آنچه که در کنفرانس ژنو گذشت، آزمون دشواری برای سازمان ملل تلقی می شود تا در پرتو آن جایگاه متزلزل خود را نزد افکار عمومی ملتهای جهان ترمیم کند تا بتواند به نقش جهانی خود برای حل بحرانهای پیچیده جهان ادامه دهد. بنابراین به نظر می رسد که عربستان سعودی حتی در صورت شکست روند گفت وگوهای آشتی ملی یمن در ژنو، بازنده بحران واقعی یمن خواهد بود، زیرا رژیم عربستان در بحران سه ماهه یمن با شکست نظامی سیاسی و اخلاقی مواجه شده است. سیاست روز:آمریکا و بازی با سران القاعده «آمریکا و بازی با سران القاعده»عنوان یادداشت روز روزنامه سیاست روز به قلم قاسم غفوری است که در آن می خوانید؛سر خط محافل رسانه ای جهان در روزهای اخیر بر اساس اخبار و گزارش های منتشره مبنی بر کشته شدن سران القاعده استوار شده است. روز دوشنبه منابع غربی اعلام کردند مختار بن مختار سرکرده القاعده در لیبی کشته شده است و سه شنبه نیز اعلام شد ناصر الوحیشی سرکرده القاعده در یمن به کام مرگ رفته است. نکته بسیار مهم در این اخبار آن است که عامل کشته شدن این افراد آمریکا عنوان شده است. محافل رسانه ای بر این ادعایند که در حملات پهپادهای آمریکایی این افراد کشته شده اند و آمریکا بر این عملیات ها برای از میان بردن سایر سران القاعده نیز ادامه خواهد داد. حال این سئوال مطرح است که چرا در شرایط کنونی چنین طرح هایی از سوی آمریکا مطرح می گردد و چه اهدافی را پیگیری می کند؟ بخشی از اهداف این تحرکات را در عرصه داخلی آمریکا می توان مشاهده کرد. کنگره آمریکا در حال تصویب متمم بود جه دفاعی کشور است در حالی که پنتاگون به دنبال کسب بودجه اضافه است. این سناریو مطرح است که پنتاگون با حملات هدفمند به برخی سران القاعده به دنبال کسب بودجه بیشتر از کنگره باشد. نکته دیگر آنکه آمریکا در عرصه جهانی چند هدف عمده را پیگیری می کند. نخست آنکه آمریکا به دنبال قانونی جلوه دادن استفاده از پهپادهای خود علیه کشورها است. در حالی جهانیان اقدامات آمریکا را برابر با تروریسم دولتی می دانند که آمریکا با برجسته سازی کشته شدند سران القاعده به دنبال مشروعیت دادن به اقدامات خود است تا دامنه آن را به سراسر جهان گسترش دهد. نکته دیگر آنکه آمریکا در پرونده عراق و سوریه با رسوایی عدم مبارزه با تروریسم مواجه شده است. آمریکایی ها با انتشار اخبار کشته شدن سران القاعده به دنبال انحراف افکار عمومی از عراق و سوریه با محوریت پنهان سازی حمایت های خود از تروریست ها و پیروزی ارتش های این کشورها بر تروریست ها هستند. نکته قابل توجه آنکه آمریکا با برجسته سازی نام القاعده، سعی در اجرای سناریوی تروریسم خوب و بد دارد به گونه ای که چنان القا می سازد که آنان که آمریکا با آنها مقابله می کند تروریسم بد و آنانی که از آنها حمایت می کند به زعم آمریکایی ها آزادی خواه می باشند، حال آنکه تمام این گروه ها دارای یک ماهیت بوده و آن کشتار انسان های بی گناه است. نکته دیگر مسئله تحولات یمن است. در طول ماه های اخیر در یمن کمیته های مردمی با محوریت انصار الله جنگی تمام عیار علیه گروه های تروریستی داشته اند که کارنامه ای جهانی برای آنان رقم زده است. آمریکا با برجسته سازی نام خود در کشته شدن افرادی مانند «ناصر الوحیشی» سرکرده القاعده در یمن به دنبال کمرنگ سازی نقش کمیته های مردمی در مبارزه با تروریسم و توجیه ادامه حملات خود به این کشور است در حالی که گزارش ها نشان می دهد حملات آمریکا صرفا در حمایت از تروریست ها و تجاوزات عربستان و کشتار مردم یمن بوده است و ادعای مبارزه با تروریسم صرفا بهانه ای برای توجیه این اقدامات است. وطن امروز:مرگ برآمریکا را به خودشان می گیرند «مرگ برآمریکا را به خودشان می گیرند»عنوان سرمقاله روزنامه وطن امروز به قلم حسین قدیانی است که در آن می خوانید؛همین که خبر تفحص شهدای غواص، آن هم با آن جزئیات حقیقتا جگرخراش اعلام شد، پروپاگاندای دشمن هم دست به کار شد، بلکه این بار به واسطه دایه مهربان تر از مادر شدن برای شهدای جمهوری اسلامی، جمهوری اسلامی را بزند! در این بین، آنکه از همه خباثت بیشتر به خرج داد «بی بی سی فارسی» بود. هدف این رسانه، ایضا الباقی رسانه های غربی آن بود که با سوءاستفاده از نحوه شهادت شهدای غواص، در روز تشییع این دردانه های وطن، خلل وارد کنند، بلکه در آرمان های دفاع مقدس شک و شبهه ایجاد کنند و خون این دردانه های وطن را هدررفته وانمود کنند! در یک کلام، مکر دشمن این بود؛ «سیاهنمایی، آن هم سیاهنمایی دوران منور و متعالی دفاع مقدس» لیکن «ومکروا و مکرالله و الله خیرالماکرین». دشمن توهم زده بود حتی با شهید انقلاب اسلامی هم می تواند نظام جمهوری اسلامی را بزند اما بنازم نقشه خدای شهیدان را که چه زود به زود به صفحات سررسید این ملت شهیدپرور «یوم الله» اضافه می کند. در این کاشانه، روزهای بسیاری، شهدای بسیاری تشییع شده اند لیکن «26 خرداد 94» الحق والانصاف حماسه ممتاز و حادثه متمایزی بود. سه شنبه، از مبدا تشییع تا مقصد تشییع، خیلی هم فاصله نبود اما فرقی نمی کرد تابوت شهدا «خیابان پیروزی» باشد، «میدان شهدا»، «بهارستان» یا «معراج». تراکم جمعیت،در جای جای این مسیر، شکوهی برپا کرد بس بی نظیر. اگر ملت ایران فی حد ذاته ملت متحدی است، لاجرم آنجا که با شهدا همراه می شود، جلوه مضاعف می دهد به این «وحدت کلمه». هان ای دشمن! این هم از «26 خرداد 94» با شعار «مرگ بر آمریکا»! باز هم اگر دوست دارید از این ملت، سیلی حیدری بخورید، معین کردن موضوعش با خودتان! که شما بارها زحمت این کار را بر خود هموار کرده اید! و از قرار، لابد هم از فرط خریت، دیگر به آن عادت کرده اید! شهدایی که بعدازظهر سه شنبه در تهران تشییع شدند، از غواص و خط شکن گرفته تا بی سیم چی و چه و چه، حتما و قطعا در روزگار حیات شان در این دنیا، بارها گوش دشمن را گرفته بودند اما باورم هست هیچ کجا و هیچ روزی، مثل «26 خرداد 94» موفق به غلبه بر دشمن نشدند! فلذا ویکی پدیا، بی بی سی و... بروند اطلاعات خود را درست کنند! عملیات «کربلای 4» در تاریخ سوم دی ماه سال 65 آغاز و مورخ بیست و ششمین روز از خرداد سال 94 با پیروزی بزرگ، خیره کننده و تاریخی سپاه اسلام به پایان رسید! این وسط، شکست را دشمنی خورد که توهم زده بود حتی از تنور شهدای غواص هم نانی برای شیطان بزرگ گرم می شود! هیهات! در هرم هور، نانی هم اگر گرم شود، از آن جمهور خودمان است، نه دشمن وقیح! سه شنبه همه آمده بودند؛ صنف ها مختلف بود، لیکن صف، یکی بود و بس! حنجره ها مختلف بود، لیکن فریاد، یکی بود و بس! اساسا و اصولا ملت، یک ملت است و شعار هم یک شعار! «مرگ بر آمریکا» هیچ کجا مثل تشییع پیکر مطهر شهدا نمی چسبد! اگر شهید رفت تا استقلال وطن حفظ شود و اگر آمریکا با بهره از بی تدبیری بعضی ها، قصد خدشه بر استقلال وطن دارد، هیچ روزی مثل روز تشییع شهدا «مرگ بر آمریکا» جواب نمی دهد! من اما در عجبم! اینجا جمهور، در جوار شهدای هور، شعار «مرگ بر آمریکا» سر می دهد، به بعضی ها برمی خورد! و شعار «هیهات منا الذله» سرمی دهد به خود می گیرند؟ مگر طرف کاخ سفید هستند که این همه بغض دارند نسبت به «مرگ بر آمریکا»؟! مگر بعضی ها قرار است نسخه ذلت برای ملت بپیچند که شعار «هیهات منا الذله» را به خود می گیرند؟! ملت می خواهد دست در دست شهدا، عزت داشته باشد، به بعضی ها برمی خورد! البته که بگذار بربخورد! به جهنم! گناه «مادران فرزند از دست داده» چیست که عالیجنابان، خود را مخاطب شعار شهدایی ایشان گرفته اند؟! گناه جانباز ویلچری چیست که وقتی شعار می دهد؛ «آب خوردن ما به «سلام بر حسین» بستگی دارد، نه تحریم»، عده ای یاد بی تدبیری خود می افتند؟! گیر از ملت و میکروفن و تیتر یک فلان روزنامه و دوربین تلویزیون و دست نوشته های روی دست و پرچم های به اهتزاز درآمده و تشییع طولانی و اشک های دامنه دار مردم نیست! گیر از آمار آواکس های همین آمریکای مودب و با هوش به صدام است! مراقب باشید این بار بی تدبیری خودتان، آمار جگرگوشه های نخبه این ملت را به دست دشمن ندهد! اجازه بازرسی از تاسیسات نظامی میهن، آن هم به دشمنی که ناظر بر دست فرمان غلط آقایان، علی الدوام دارد خط و نشان می کشد؟! نشاندن اندیشمند کشور، جلوی جاسوسان اجنبی، آن هم در شرایطی که متاثر از امتیاز دادن های بی حساب و کتاب، دشمن هر روز وقیح تر از روز قبل می شود؟! به برکت مقاومت شهدای غواص، آن هم با دست بسته، دشمن مگر در خواب ببیند که باز هم بتواند دست جوان ما را ببندد! صدالبته آنچه باعث می شود دشمن گاهی خواب های پریشان ببیند، عدم وجود تدبیر در بساطی است که عده ای راه انداخته اند! در ایران امروز، مشکلاتی هست که خیلی هم به تحریم بستگی ندارد، بلکه دقیقا زاییده بی عقلی هاست! حضرات مدعی! گیرم وقاحت دشمن و مشی غلط اندر غلط شما، لغو تحریم ها در خلال مذاکرات را ناممکن کرده باشد؛ لغو بی تدبیری که ممکن است! یعنی این را هم کدخدا باید برای تان انجام دهد؟! جوان:پیام آوران استقامت «پیام آوران استقامت»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم عباس حاجی نجاری است که در آن می خوانید؛حضور پرشکوه مردم تهران در مراسم تشییع پیکر مطهر دردانه های بازگشته به وطن در روز سه شنبه که از اولین ساعات بعد از ظهر آغاز شد و تا پاسی از شب ادامه یافت این روز را به یکی از روزهای به یادماندنی در تاریخ انقلاب اسلامی تبدیل کرد. تعداد و ویژگی های خاص اغلب این شهدای غواص که مظلومانه و با دست های بسته توسط بعثیون به شهادت رسیده بودند اگرچه هر یک برای حضور گسترده مردم ایجاد انگیزه می کرد، ولی حماسه سه شنبه مردم تهران را باید در دلایل و زمینه های دیگری نیز جست وجو کرد. در تاریخ و فره
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
گوناگون
پربازدیدترینها