تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868117483
مسئولیت اجتماعی گمشده اقتصاد ایران
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مسئولیت اجتماعی گمشده اقتصاد ایران در جهان توسعه‌یافته، این موضوع جا افتاده که بنگاه‌های بزرگ اقتصادی صرفا کارکرد اقتصادی ـ یعنی سوددهی و تولید سود برای سهامدارانشان ـ ندارند، بلکه آنان چون از فضای اجتماعی برای فروش محصولات یا ارائه خدماتشان استفاده می‌کنند، در برابر جامعه مسئولند و نمی‌توانند در برابر «مسئولیت اجتماعی» خود بی‌تفاوت بوده و به آن عمل نکنند.
اهمیت و حساسیت افکار عمومی و تشکل های مردم نهاد نسبت به مسئولیت اجتماعی بزرگ تا آنجاست که کوچک ترین غفلت در این راه می تواند حیات بنگاه اقتصادی را از طریق رویگردانی مشتریان یا تحریم شدن خرید محصولات در معرض خطر قرار دهد. مسئولیت اجتماعی بنگاه ها در یک کلام یعنی توجه و چاره اندیشی بنگاه در برابر جامعه و اندیشیدن تدابیری برای از میان بردن تبعات عرضه یک کالا و خدمات و در مقابل فراهم کردن امکان دسترسی همه به این کالاها یا خدمات. فرض کنید یک بنگاه خودروساز که می خواهد فلان خودرو را به بازار عرضه کند، وظیفه دارد تناسب این خودرو را با جاده های کشورش بسنجد و اگر این خودرو با آن جاده ها به بروز تصادف منجر می شود، تدابیر لازم را بیندیشد. یا یک بانک را در نظر آورید که در فضای اجتماعی یک کشور فعالیت کرده و منابع مالی جذب می کند و در نهایت سود به دست می آورد. جامعه از آن بانک انتظار دارد نسبت به مشتریان آسیب پذیر مسئولانه تر عمل کنند و مثلا مانع از فروش اموالشان در نتیجه یک حادثه غیرمترقبه مانند بیماری، تصادف و مانند آن شود. در واقع بانک ها و بیمه ها باید مانع از آن شوند که آحاد جامعه در کوران حوادث ناخواسته روزگار گرفتار رباخواران شوند و یا به یک طبقه اجتماعی پایین تر سقوط کنند. شاید از این منظر بیشتر بانک های دولتی مدنظر باشند اما اگر مدیران بانک های دولتی بخشی از منابع خود را به بخش های آسیب پذیر اختصاص دهند و مانع شوند که این اقشار آسیب ببینند، در نهایت دولت قطعا در معادله سودآوری سرمایه گذاری کرده است. چرا که رضایت مردم همان سرمایه گذاری اجتماعی است که بسیار از آن یاد می شود. مسئولیت اجتماعی یک الزام اجتماعی است که وجدان عمومی بر دوش بنگاه های اقتصادی، بخصوص بنگاه های بزرگ می گذارد. درست مانند یک بزرگ فامیل یا متمولی که فامیل از او انتظار حمایت از اعضای ضعیف یا گرفتار فامیل را دارد و براساس میزان حمایت او از این اشخاص به وی «نمره ارزشی» می دهد. حال در بعد بنگاه های اقتصادی، این «نمره ارزشی» حیثیت برند و میزان تعلق خاطر مشتریان به آن را مشخص می کند و این است که بسیاری از مردم تا سال ها به یک برند دل می بندند و به آن علاقه دارند. حال باید پرسید جایگاه عمل به مسئولیت اجتماعی در بنگاه های بزرگ اقتصادی ما کجاست و چه جایگاهی دارد؟ پاسخ به این پرسش قطعا با تاسف همراه است زیرا بیشتر بنگاه های اقتصادی کشور کمتر حاضرند به مسئولیت اجتماعی خود عمل کنند. مثلا خودروسازی که تمام کارشناسان به تصادف زا بودن یکی از خودروهایش اذعان دارند، حاضر نیست آن را با خودروی ایمن تری جایگزین کند. زیرا در کوتاه مدت بخشی از سود خود را از دست می دهد. مثال دیگر را می توان در صنایع غذایی یافت. جدا از تخلفات ریز و درشتی که در این باره مشاهده می شود، این صنایع مثلا حاضر نیستند به خانواده ها اعلام کنند شاید مصرف فلان محصولشان برای کودکان یا افرادی که ناراحتی گوارشی دارند، مفید نیست زیرا وحشت دارند بخشی از مشتریانشان را از دست بدهند. بانک ها نیز به لحاظ مسئولیت اجتماعی کارنامه درخشانی ندارند. زیرا از آنان انتظار می رود دست کم کرامت و حرمت مشتریان عادی ـ و نه مشتریان خاص که کرامتشان به طور خودکار تضمین شده است! ـ را حفظ کنند و حتی اگر خدماتی قابل ارائه نیست، با اطلاع رسانی کافی و پرهیز از بی ادبی و درشت گویی و پیچاندن(!)، توضیحات کافی به مردم ارائه دهند. توجه داریم که بسیاری از بانک های بزرگ جهانی حداقل مسئولیت اجتماعی خود را از طریق تامین مالی طرح های بزرگ عام المنفعه چون آموزش کودکان بی سرپرست، تامین هزینه تحقیقات مبارزه با سرطان، کمک به تامین تجهیزات یا فضاهای ورزشی و... انجام می دهند. هرچند سیستم بانکی ما نیز اقداماتی در این خصوص انجام داده است. اما پیش آمدن رفتار اخیر بانک ها با مراجعین برای دریافت وام های خرد که اخیرا گزارش آن در جام جم درج شد، ثابت می کند که نه تنها بانک ها در عمل به مسئولیت اجتماعی کم گذاشته اند، بلکه مسئولیت اجتماعی اصولا گمشده بزرگ اقتصاد ایران و بنگاه های تولیدی آن است. سید علی دوستی موسوی - دبیر گروه اقتصاد
پنج شنبه 28 خرداد 1394 ساعت 08:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها