محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844992131
«چه حماسه‌ای به میدان آورده‌اید با دستانی بسته»
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: «چه حماسه‌ای به میدان آورده‌اید با دستانی بسته»
فرشته طائرپور به بهانه تشییع پیکر شهدای دفاع مقدس متنی را تحت عنوان «یادمان رفته بود، به یادمان آوردید» منتشر کرد.
به گزارش نامه نیوز، این تهیه‌کننده سینما که در مراسم تشییع شهدای دفاع مقدس در بهارستان حاضر بود در متنی که در اختیار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،گذاشته آورده است:
«هیچ حادثه‌ای به اندازه تجسم دستان بسته شما، وقتی غریبانه در خاک غرق می‌شدید، حماسه ساز این سالهای عافیت نشد.
انگار صدفی زنگار زده را از عمق جان ما بیرون کشیدید، شسته به آب همه دریاهایی که در آنها غواصی کرده بودید.
چه حماسه‌ای به میدان آورده‌اید با دستانی بسته... دستتان اگر باز بود، چه می‌کردید با ما و حیرت ما؟
شما عصاره فضیلت هشت سال دفاع مقدس عاشقان این سرزمین‌اید؛ عاشقانی فناناپذیر که به مشیت الهی، برای بازگویی حکایت آن روزگاران و سنجش عیار عیاران، از خاک سر برآورده‌اید... تا نظاره کنید میراث‌داران و میراث خواران آن حماسه، هریک به چه حالند اکنون.
در دل هر قطره‌ای از هر دریایی، زین پس بیتی از حدیث غواصی شما در عمق شهادت، موج می‌زند.
خواب‌تان خوش که همه خواب‌های ناخوش از سر ما پراندید... تا امروز خود را در دیروز شما، و امروز شما را در باقی عمر خود، جستجو کنیم.
یادمان رفته بود، به یادمان آوردید... نه خودتان را، خودمان را... خودمان را که گره دستانمان ، گشودنی نیست و قصه غرق شدنمان در خاک، وجدان ملتی را به خروش و تکریم وا نمی‌دارد... چقدر فرق است میان مزاری که آن روز شما را در آغوش کشید و تا به امروز برای چنین برخاستنی نگه داشت، با گورهایی که ما مدام به قعر آنها فرو می رویم و جز به روز رستاخیز از آن برنخواهیم خاست.
چه عزیزید شما... چه شرمنده‌ایم ما که در تمام این سالها بر ساحل امنیت قدم زدیم و در آب‌هایی که جولانگه رشادت‌های شما بودند تنها به تصویر خود نگریستیم... و چه حقیرند آنانی که آنروز بر دستان شما گره محکم می‌کردند، و امروز بی هویت و ناشناس، بر سر سفره بخشایشی که شما گسترده‌اید، کنار بازماندگان شما نشسته‌اند و نظاره می کنند چگونه قایق تابوت‌تان روی امواج دستان عاشقان، از خاک تا افلاک بدرقه می‌شود.
در کربلای بلاخیز ٤، دشمن شما را غریبانه و دست بسته به خاک جفا سپرد... در خرداد ٩٤، دوست شما را با تعظیم و تکریم، به سرای وفا می‌رساند و بر صدر تاریخ می نشاند ... که "تعز من تشاء"...
یادمان رفته بود... به یادمان آوردید... خدا کند یادمان بماند.»
منبع: ایسنا
۲۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها