تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 2 فروردین 1404    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):يا على دانشمند سه نشانه دارد: راستگويى، حرام‏گريزى و فروتنى در برابر همه مردم.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید پرینتر سه بعدی

سایبان ماشین

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

بانک کتاب

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

خرید از چین

خرید از چین

خرید محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

خودارزیابی چیست

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

کلینیک دندانپزشکی سعادت آباد

پی ال سی زیمنس

دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک

تعمیر سرووموتور

تحصیل پزشکی در چین

مجله سلامت و پزشکی

تریلی چادری

خرید یوسی

مهاجرت به استرالیا

ایونا

تعمیرگاه هیوندای

کاشت ابرو با خواب طبیعی

هدایای تبلیغاتی

خرید عسل

صندوق سهامی

تزریق ژل

خرید زعفران مرغوب

تحصیل آنلاین آمریکا

سوالات آیین نامه

سمپاشی سوسک فاضلاب

بهترین دکتر پروتز سینه در تهران

صندلی گیمینگ

سررسید 1404

تقویم رومیزی 1404

ویزای توریستی ژاپن

قفسه فروشگاهی

چراغ خطی

ابزارهای هوش مصنوعی

آموزش مکالمه عربی

اینتیتر

استابلایزر

خرید لباس

7 little words daily answers

7 little words daily answers

7 little words daily answers

گوشی موبایل اقساطی

ماساژور تفنگی

قیمت ساندویچ پانل

مجوز آژانس مسافرتی

پنجره دوجداره

خرید رنگ نمای ساختمان

ناب مووی

خرید عطر

قرص اسلیم پلاس

nyt mini crossword answers

مشاوره تبلیغاتی رایگان

دانلود فیلم

قیمت ایکس باکس

نمایندگی دوو تهران

مهد کودک

پخش زنده شبکه ورزش

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1867221267




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

برای این «حیرت» فکری بکنید!


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > جعفریان، رسول  - نگرانی‌های پس ازانتخابات و تردیدها و حیرت‌هایی که طی یکی دو ماه پدید آمد، سبب شد تا بسیاری از مردم در جانبداری از روند تحولات به تردید افتاده، دست به اعتراض یا دست کم سکوت بزنند. سونامی بی‌اعتمادی در بخش گسترده ای از مردم پدید آمد، اما همچنان شمار زیادی که به آقای احمدی نژاد رای داده بودند، دل به منتخب خود سپرده، از او دفاع می کردند.    ماجرا ادامه یافت. نخستین حادثه، ماجرای میدان ولی عصر(عج) و لحنی بود که از سوی رئیس دولت نسبت به مخالفان به کار رفت. در ادامه، نماز جمعه و سپس راهپیمایی معترضین و اتفاقات عصر آن روز از کشته شدن شماری از مردم و دستگیری ها و بعد هم ادامه ماجرا و کار صداوسیما در توجیه آنچه روی می داد، که از بدترین رفتارهای تلویزیون در طول سالهای پس از انقلاب بود، اوضاع را متفاوت از آنچه که روزهای اول پس از انتخابات بود، به پیش برد.  امروزه شاهدیم بسیاری از آنان که در این سوی و آن سوی بودند، از هر دو جریان بریده و در وادی حیرت قدم گذاشته‌اند. به بیان دیگر، وقتی به مردمی می نگریم که شاهد رویدادهای این دوره از قبیل اعترافات تلویزیونی و کشته شدن چند جوان بیگناه در کهریزک و خیابان و دیگر مجادلات و گفتگوها و به خصوص نامه ها و اظهار نظر برخی از نخبگانند، در می یابیم که شمار زیادی از آنان را حیرت گرفته و قادر به تصمیم گیری نیستند. این مردم حس منفی خود را به صورت های مختلف نشان داده و آنان که سالها دلبستگی کامل و یقین راسخ  داشتند، اکنون به طور مرتب با خود و اطرافیان در باره درستی و نادرستی رفتارها کلنجار می روند.  آنچه که در طول این سی سال انقلاب را حفظ کرده بود، ارتباط قلبی میان مردم و نظام بود. رابطه، رابطه دلی و اعتماد قلبی و ایمانی بود. این سنخ از رابطه و این نوع  ازعصبیت، از نوع معنوی و ولایی بود. مردمی که با انقلاب بودند و فداکاری می کردند و یک نفرشان برابر با ده نفر بلکه صد نفر بود،  با مفاهیمی چون عشق و قلب و دل و معنویت، روزگار سیاسی خود را سپری می کردند. اما این رخدادها و برخوردهای خشن که با دوستان می شد، این مفاهیم را در معرض تردید قرار داد و جای آن را در میان بسیاری «حیرت» گرفت.  اکنون آنان از خود می پرسند چه باید کرد؟ وقتی مردمی می خواهند عشق بازی کنند، باید معشوق خود را دوست بدارند، باید به آن دلبستگی داشته باشند، آنچنان که ناخودآگاه دنبال معشوق بدوند. آیا شرایط فعلی چنین است؟ ما دلمان می خواهد چنین باشد، اما حقیقت آن است که برای بسیاری چنین نیست.  نباید فقط به سربازانی که برای انجام وظیفه خود در هر نهاد، ظاهرا گوش به فرمان هستند توجه کرد، باید توجه را به خیل دوستداران و سربازانی کرد که صدایشان، قلمشان، و گامهاشان عاشقانه برای حفظ دستاوردهای انقلاب سی ساله تپیده است. باید عاشقانی را مهم دید که در این سی سال هستی شان را دادند، پدرانشان را دادند، به ارکان نظام عشق ورزیدند و دنبال قطار انقلاب یکسره می دویدند، اما اکنون شاهد هستند کسی دستان آنان را از قطار جدا کرده و به آنان می گوید: دور شوید، ما مستظهر به پشتیبانی ملت هستم.  رهبری انقلاب سالهاست که از ریزش از انقلاب سخن می گویند و ضمن نگرانی به حق از آن و طبیعی دانستن بخشی از آن، از رویش چهره‌های جدید سخن می گویند. اکنون فارغ از معیار حق و باطل بودن ریزش ها و رویش ها، پرسش ما این است که معادله ریزش و رویش در شرایط فعلی چگونه است؟ به لحاظ کمی، اگر ریزش زیادتر شد و رویشی در کار نبود، چه باید کرد؟ اگر نیروهای کیفی ما ریزش کردند و نتوانستیم در مصاحبه ها و گفتگوها، حتی در عالی ترین سطوح آنان را راضی کنیم، چگونه می توانیم این خسارت را جبران کنیم؟  وقتی کسانی ریزش کنند که اهل دنیا و قدرت طلبی هستند، نگرانی ندارد،  اما وقتی کسانی ریزش می کنند که سالهاست خود و خانواده هایشان برای انقلاب فداکاری کرده و برای حفظ و حراست از آن رنج برده‌اند. بسیاری از اینان از جمع هنرمندان و نویسندگان و طلاب و اساتید دانشگاه و فضلایی هستند که از حداقل امکانات مادی برخوردارند، اما قلم و کلام و مهم تر از همه قلبشان درخدمت نظام اسلامی بوده است. اکنون اینها در حیرت مانده اند و هر بار هم که دلشان می خواهد به حداقلی اکتفا کرده، دوباره به آن نزدیک شوند، کسانی روی انگشتان آنان می زنند که به قطار ما نزدیک نشوید. یا چنان در سخنرانی ها و مصاحبه ها  رعد و برق می کنند که اینان در همان حداقل هم که گاهی به فکرش افتاده و جذبش می شوند، به تردید و حیرت می افتند.  حالا هم که کسانی در قدرت به مقاصد خود رسیده اند، و خواسته های خود را با روش های خاص خود محقق کرده‌اند، و امیدواریم که خداوند انقلاب را حفظ کند، وقتی ندای وحدت گرایانه عده ای را می شنوند که خود ندای قرآنی است، آن را تشبیه به دعوت های صلح خواهانه صدام می کنند، یا با طعنه و تحقیر اظهار می کنند که چون این جماعت شکست خورده اند به فکر وحدت افتاده‌اند.  از صبح تا شب هم آنان را منافق می نامند و به قول آن عزیز کارخانه منافق سازی درست کرده اند.  برای نویسنده این سطور اصلاح رابطه این گروه حیرت زده با انقلاب برای حفظ انقلاب نهایت اهمیت را دارد. این که راهی برای بازگشت «عشق» میان مردم و نظام باشد، نکته مهمی است. این جماعت حتی اگر عددشان کم باشد، که نیست، نیروهای کیفی هستند. برای تحقق این امریعنی باز گرداندن رابطه قلبی آنان با نظام و ارکان آن باید فکری کرد. اگر راهش وحدت است و لوازمش موجود، باید بزرگان قدم پیش بگذارند. اگر راه دیگری می شناسند و می توانند این گروه را قانع کنند، همان راه را بروند. مهم این است که این حیرت از بین برود و جای آن را دوباره، عشق و محبت و دلدادگی بگیرد. باید گفت: خوش به حال آن روزها؟ منبع: آینده




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 694]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن