تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867156900
ضرورت توجه به کودکان کار
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
ضرورت توجه به کودکان کار جامعه > آسیب‌ها - محمدتقی حسینی
دوازدهم ژوئن (21 خرداد ) روز جهانی مبارزه علیه پدیده کار کودکان نام گذاری شده است. پدیده کودکان کار امروزه یکی از معضلاتی است که گریبانگیر اکثر شهرهای بزرگ است. گسترش این پدیده به حدی است که جوامع توسعه یافته و در حال توسعه را به یک اندازه به خود مشغول کرده است. اگر چه بر اساس آمارهای موجود از سال 2000 میلادی که یک مبارزه جهانی علیه کار کودک شکال گرفت تا کنون تعداد کودکان کار رو به کاهش داشته است اما با این حال هنوز تعداد کودکان کار رقمی بالاتر از 168 میلیون نفر را در بر می گیرد که 85 میلیون نفر آنان در کارهای بسیار سخت و زیان آور اشتغال دارند. این تعداد کودک کار در جهان نگران کننده است. جامعه جهانی اقدامات گوناگونی را برای محو کار کودک به عمل آورده است. اما برای رسیدن به این هدف با موانع زیادی روبروست. در ایران نیز پدیده کودکان کار به یک موضوع جدی تبدیل شده است. در سال های اخیر این پدیده چهره عریان تری به خود گرفته است و علیرغم اقدامات مختلفی که از سوی نهادهای دولتی و غیر دولتی انجام گرفته است هر روز چهره این ناهنجاری نمایان تر شده است. عواملی از قبیل نا بسامانی در اقتصاد بین المللی و درگیری های منطقه ای و داخلی از عوامل کلان تاثیرگذار بر بروز پدیده کودکان کار است.
کودکان همیشه از اولین قربانیان دگرگونی سیاسی و اقتصادی ناموزون هستند. آنها به ناگزیر تاوان اقداماتی را می پردازند که در بروز آن کمترین نقشی را نداشته اند. بحران کنونی در خاورمیانه و درگیری های داخلی و مداخلات نظامی در این کشورها بر حجم مصیبت های کودکان افزوده است. موج گسترده کودکان کار و نیز سواستفاده های نامشروع از کودکان، پیامد قطعی و گسترده این تحولات است. این منطقه در آینده شاهد فجایع زیادی از این دست خواهد بود. اثرات این موضوع درازمدت است و در آینده نامعلومی نیز این منطقه را متاثر خواهد کرد. از پس این تحولات انسان هایی پا به عرصه می گذارند که ناآرامی را با روان ناآرام خود همچنان به جامعه تحمیل خواهند کرد. بکارگیری کودکان و سوء استفاده از آنان در عملیات جنگی علاوه بر همه آسیب های جسمی و روانی که برای آنها در پی دارد، حس ترحم، مهربانی و عاطفه را در آنها از بین می برد و آن را با حس تنفر و خشونت جایگزین می کند. حتی اگر نسبت به رسیدن این منطقه به ثبات و آرامش خوش بین باشیم، این کوله بار احساس تنفر و خشونت همچنان از عناصر اصلی خواهد بود که به کنش های اجتماعی درون جوامع شکل خواهد داد.
در سطح خرد عوامل بسیار دیگری در پدیده کار کودک دخیل هستند. عواملی چون نارسایی نهادهای اجتماعی‌کننده‌ای مثل خانواده و مدرسه، فقر اقتصادی خانواده ها و ناتوانی آنها در انطباق با شیوه های زندگی شهرهای بزرگ، آلودگی و آسیب زا بودن محلات حاشیه ی شهری، فقدان نظارت کافی از سوی سازمان های مسئول و الگوهای نادرست کنش متقابل بین شهروندان و کودکان کار همگی دست به دست هم می دهند تا پدیده ی کودکان کار به عنوان معضلی حل نشدنی به وجود آمده و تداوم یابد. کودکان خیابان بخشی از کودکان کار هستند که بیشتر به چشم می آیند و چهره نازیبای فقر و فلاکت را نمایان می کنند. اما مفهوم کودکان کار فراتر از این است. کودکانی که برای قوت لایموت ناچارند هر روز ساعت های متمادی را در کارهای سخت و طاقت فرسا و با بدترین شرایط بهداشتی و ایمنی کار کنند و بهره چندانی نیز از دسترنج خویش نداشته باشند. خسارت بزرگ آنها فقط کار طاقت فرسا نیست. بلکه خسارت مهم تر از دست رفتن فرصت کودکی، بی بهره شدن از لذت های بازی و یادگیری و سوختن فرصت های ارتقای فکری و آموزشی است. بسیاری از این کودکان اصلا دیده نمی شوند. آنها غریبانه در شرایط سخت خود در حال مبارزه ای نابرابر هستند و سرمایه کودکی و فرصت رشد و ارتقای شخصیتی و روحی اشان در بیغوله های دور از چشم مردم می سوزد و دود می شود. شاید در قبال این سوختن آنان، لقمه نانی به سفره خانواده افزوده شود، شاید هم نه. مصیبت زمانی است که سرپرست خانواده این لقمه نان را نیز از دیگر اعضا دریغ می کند و آن را صرف تامین مواد مخدر و اعتیاد خود می نماید. با این حال همه اینها یعنی فقر بی پایان که تمام زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. چنین پدیده ای می طلبد که هم دولت و هم نهادهای عمومی و هم سازمان های مردم نهاد تلاش بیشتری را برای ریشه کن کردن کار کودکان به عمل آورند.
سازمان بین المللی کار از سال 2000 میلادی یک مبارزه جهانی را برای محو کار کودکان آغاز کرد. در این فرایند اگر چه دستاوردهایی بویژه در زمینه کاهش عددی کودکان کار به دست آمده است اما حجم مشکل آنقدر بزرگ است که هنوز راه زیادی بایستی طی شود تا بتوان به نقطه مطلوب دست یافت. در این زمینه سازمان بین المللی کار تاکید خود را بر ارتقای جهان شمولی و اجرای دو مقاوله نامه بنیادین یکی مقاوله نامه 138 در مورد حداقل سن کار و دیگری مقاوله نامه 182 در مورد بدترین اشکال کار کودک قرار داد. کشورهای زیادی به این دو سند بنیادین پیوسته اند اما هنوز در اجرای آنها با موانعی روبرو هستند.
جمهوری اسلامی ایران مقاوله نامه 182 در مورد بدترین اشکال کار کودک را پذیرفته است. آئین نامه مربوط به این مقاوله نامه که کارهای سخت و زیان آور را برای کودکان برشمرده و ممنوع کرده است، تهیه و ابلاغ گردیده است. مکانیزم نظارتی نیز در این آئین نامه دیده شده است. اگرچه جمهوری اسلامی ایران هنوز به مقاوله نامه138 در مورد حداقل سن کار ملحق نشده است، با این حال قانون کار جمهوری اسلامی ایران در مورد حداقل سن کار توجه دقیق و ویژه ای به موضوع داشته است. بر اساس قانون کار حداقل سن کار 15 سال و در مواردی 18 سال در نظر گرفته شده است که معیار قابل قبولی است. ماده 79 تا 84 قانون کار شرایط مشخص و مناسبی را برای سن کار در نظر گرفته است. ناگفته پیداست که پذیرفتن مقاوله نامه های بین المللی و یا اصلاح قوانین ملی بخشی از یک اقدام فراگیر برای غلبه بر مشکل کار کودکان می باشد. آنچه بیشتر اهمیت دارد بهبود شرایط اقتصادی، کاهش فقر و توانمندسازی خانوارها و کودکان می باشد. اقدامات حمایتی و اجرایی زیادی از سوی نهادهای مسئول برای این منظور صورت گرفته است. راه اندازی شورای ساماندهی کودکان خیابانی که با حضور دستگاههای مختلف اجرایی فعالیت می کند، قدم موثری در این زمینه است. اجراي طرحهاي متعدد در خصوص ارائه خدمات حمايتي از جمله حمایت اجتماعی از کودکان بازمانده از تحصیل، برنامه اورژانس اجتماعي، صداي مشاوره، ایجاد مراکز کودکان خیابانی، خانه سلامت دختران و توانبخشي مبتني بر جامعه، نظارت بر بازرسي كار در كارگاهها و تصويب آئين نامه فهرست مشاغل ممنوعه و خطرناك براي كودكان، بيمه درماني افراد مبتلا به اچ آي وي/ ايدز و خانواده‌هاي آنان و سایر اقدامات مشابه در این زمینه قابل ذکر است. در این راستا دو مصوبه اخیر شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی یکی در زمینه مکلف کردن وزارت آموزش و پرورش و وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی برای اتخاذ تدابیر لازم به منظور بازگشت همه کودکان فقیر لازم التعلیم بازمانده از تحصیل به مدرسه و دیگری مکلف کردن وزارت تعاون،کار ورفاه اجتماعی، وزارت کشور و سازمان ثبت احوال کشور برای حل مسائل هویتی فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی حائز اهمیت است.
این اقدامات بی گمان مفید هستند. در عین حال باید پذیرفت که حجم مشکل کودکان کار در ایران بزرگتر از این است و ضرورت یک اقدام ملی در این زمینه دیده می شود. چنانچه کشور نتواند به یک رشد اقتصادی مناسب و اجرای برنامه ای موفق در اجرای عدالت اجتماعی دست یابد این معضل همچنان روبه فزونی خواهد داشت. رکود همراه با تورم که مدت ها همچون بیماری مزمن بر سر اقتصاد ایران سایه گسترده است، خانوارهای ضعیف را در تنگنای بیشتری قرار می دهد و لاجرم پدیده کار کودک را نیز در پی دارد.
وضعیت کودکان کار بویژه در کلان شهر تهران، نیازمند توجه بیشتری است. علاوه بر فقر که از مهمترین عوامل بروز این پدیده است در مواردی نقش اصلی را افراد یا باندهای تبه کار و سود جو بر عهده دارند. به گونه ای که این افراد و گروهها از ناحیه فقر کودکان کار سرمایه و سود هنگفتی حاصل می کنند. برای این منظور ضرورت دارد تا با جرم انگاری این نوع سوء استفاده ها از کودکان، دستگاه قضایی با جدیت بیشتری به موضوع ورود کند. ورود دستگاه قضایی برای جلوگیری از این قبیل اقدامات سودجویانه و تبه کارانه ضروری است.
مبارزه با پدیده کار کودکان نیازمند یک عزم ملی و هماهنگی بین دستگاههای مختلف است. نهادها و دستگاههای مختلفی در این زمینه وظیفه دارند. تعدد مراکز اگر چه در این زمینه بایسته و مناسب است اما در صورتی می تواند موثر باشد که این مراکز و فعالیت های آنها از یک هماهنگی برنامه ریزی شده برخوردار باشد و هر یک بخشی از مشکلات را مرتفع کنند و اقدامات یکدیگر را تکمیل کنند. حل مشکل کودکان کار نیازمند یک عزم ملی و همکاری مناسب است. قائم مقام وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی 49
کلید واژه ها: کودکان خیابانی - کودکان -
شنبه 23 خرداد 1394 - 11:23:49
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها