محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852984596
ناتوانی در جذب سرمایه خارجی، ربطی به تحریم ندارد
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
ناتوانی در جذب سرمایه خارجی، ربطی به تحریم ندارد موضوع تحریم، همواره در اقتصاد ما به عنوان یک تهدید و اهرم فشار مطرح بوده و سابقه این مساله هم به سال‌ها قبل از مساله هسته‌ای باز‌می‌گردد؛ به طوری که از ابتدای انقلاب و حتی قبل از تسخیر لانه جاسوسی، خیلی از کشورهای غربی، تحریم را کلید زدند که موضوع بوشهر و توقف فعالیت کمپانی‌های آلمانی و فرانسوی که پیمانکاران نیروگاه هسته‌ای دارخوین بودند، تنها بخشی از آن بود.
وقتی هم که لانه جاسوسی تسخیر شد آمریکایی ها کلا ما را تحریم کردند و در دوره جنگ نیز برخی از اقلام مورد تحریم قرار گرفت و حتی پس از پذیرش قطعنامه هم هیچ گاه این تحریم ها برداشته نشد. در تمام مقاطع هم، عده ای با هدف فراموش کردن مشکلات ریشه ای و ساختاری اقتصادی کشور (عمدا یا سهوا) به فرافکنی این مشکلات به تحریم روی می آوردند. حتی زمانی که موضوع تحریم آمریکایی ها به خاطر لانه جاسوسی مطرح شد، بسیاری که مخالف این حرکت دانشجویان خط امام بودند اعلام کردند که بزودی اقتصاد ما نابود می شود، زیرا تحریمی که در آن زمان علیه ما اعمال شد فقط تحریم نبود بلکه تمام دارایی های ما را در بانک های آمریکایی توقیف کردند که به 10 میلیارد دلار بالغ می شد و خیلی ها می گفتند بلوکه شدن این میزان دارایی، اقتصاد کشور را فلج می کند. ولی هیچ گاه این طور نشد و علی رغم سختی ها و با وجود این که هیچ گاه مشکلات ساختاری اقتصادی مان را به صورت بایسته حل نکرده ایم، اقتصادمان متوقف نشد و کشور هم ورشکست نشد و رشد و توسعه هم داشته ایم. بعد از مطرح شدن پرونده هسته ای، مساله تحریم ها جنجالی تر و وسیع تر شد و بتدریج تحریم های بانکی آغاز شد تا به تحریم های نفتی رسید. گرچه تحریم های بانکی و بخصوص نفتی، مشکلات زیادی را برای ما ایجاد کرده است اما اقتصاد کشور فلج نشده و کافی است نگاهی به صادرات غیر نفتی و واردات جمهوری اسلامی ایران بیندازید و آن را با زمانی که تحریم های اخیر وجود نداشت مقایسه کنیم. واردات ما حداکثر نسبت به زمان قبل از تحریم، حتی کمتر از 10 درصد کاسته شده است که البته این موضوع ضرورتا چیز بدی نیست و نشاندهنده کاهش وابستگی ما به خارج است. صادرات غیرنفتی ما هم افزایش یافته و کشور به هر حال (و اگرچه با سختی) اداره شده است. البته ما بخشی از ظرفیت های خالی تولیدمان را هنوز پر نکرده ایم و آهنگ توسعه مان کمتر شده است اما در مورد سرمایه گذاری باید این را تاکید کرد که براساس آمارها حتی زمانی که ما تحریم نبودیم و قانون جلب و حمایت از سرمایه خارجی، تازه تصویب شده بود و شعارها و اقدامات زیادی هم برای حمایت از این قانون و کسانی که می خواهند در ایران سرمایه گذاری کنند جریان داشت، هیچ گاه در جذب سرمایه گذاری خارجی به نسبت کشورهای اطراف موفق نبودیم. اتفاقا در مقایسه با کشورهای اطراف به این نکته می توان پی برد که قوانین ما بسیار لیبرال تر و ساده تر برای جلب سرمایه خارجی است اما توفیقی در این زمینه نداشتیم. دلیل اصلی آن هم نه تحریم بود و نه بد بودن قانون؛ بلکه دلیل اصلی آن ناتوانی مسئولان دولتی از ایجاد یک محیط جذاب برای سرمایه های خارجی بود. سرمایه خارجی به جایی نمی رود که به خاطر رفتارهای مقامات محلی مثل بخشدار و شهردار و فرمانده پاسگاه انتظامی و همچنین برخی مشکلات در سیاست های کلان اقتصادی مثل بی ثبات بودن آئین نامه ها و دستورالعمل ها و قوانین و همچنین مفاسد اداری، محیط مناسبی برای فعالیت اقتصادی وجود ندارد. نگاهی به آمار نشان می دهد که ما به جز بخش نفت (که آن را نمی توان از جنس جلب سرمایه خارجی دانست) هیچ گاه جلب سرمایه قابل توجهی نداشته ایم و آمارها نشان می دهد مثلا در سال های 80 و 81، ما بیشتر از سالی دو سه میلیارد دلار، جذب سرمایه خارجی مصوب نداشتیم که میزان محقق شده هم خیلی کمتر از این میزان بود. بنابراین این که ما بیاییم و اقتصاد کشور را به جلب سرمایه خارجی منوط کنیم و جلب سرمایه خارجی را به رفع تحریم ربط دهیم از جنس همان فرافکنی هایی است که در دهه 60 نیز از سوی عده ای برای پوشاندن ضعف های مدیریت اقتصادی کشور انجام شد. این هم اختصاص به یک دولت خاص ندارد و ما هیچ گاه چه در این دولت و چه در دولت های قبلی به دنبال یک حرکت جهادی برای رفع مشکلات بنیادین و ساختاری اقتصاد نبوده ایم.اتصال دادن موضوع تحریم به سرمایه گذاری خارجی و نتیجه گیری این مطلب که رکود و مشکلات اقتصادی ما ناشی از این است به نظرم بیشتر یک جنبه تبلیغاتی و تحریک احساسات علیه مخالفان این نحوه مذاکرات هسته ای دارد. تحریم، مشکل هست اما لاینحل نیست و ما در بسیاری از حوزه های اقتصادی کشور نشان داده ایم که حتی در زمان تحریم توانسته ایم موفق شویم. مثلا فازهای اخیر پارس جنوبی که افتتاح شد همگی در اوج تحریم بود و تحریم ها به شیوه هایی قابل دور زدن است. متخصصان اقتصادی هم معتقدند در طول نزدیک به صد سالی که تحریم از سوی کشورهای غربی برای تنبیه و مجازات مخالفان، ابداع شده است تقریبا هیچ تحریمی موفقیت آمیز نبوده است. بنابراین اگر برای پیدا کردن راه های جایگزین در کنار تقویت اقتصاد مقاومتی، همت شود تحریم موضوعی نخواهد بود که ما مذاکره را به آن گره بزنیم و نتیجه گیری کنیم که به خاطر این هدف، مجاز هستیم از معیارهای عزت، تنازل کنیم. باید به این نکته هم توجه داشت که پرونده هسته ای، فقط اهرمی است برای اعمال فشار به جمهوری اسلامی ایران جهت متوقف کردن نفوذ منطقه ای آن که از جنس نفوذ نرم است. البته اشتباه می کنند چرا که این نفوذ، ماهیت اندیشه جمهوری اسلامی است که طالب دارد و هرچه تحریم کنند این نفوذ بیشتر خواهد شد. دکتر شیخ عطار - سفیر سابق ایران در آلمان
پنج شنبه 21 خرداد 1394 ساعت 08:04
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
سیاسی
پربازدیدترینها