واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۶
چهارراه سعدی، اطراف چهارراه مقاومت، بلوار کناری سردخانه فاطمیه و چند جای دیگر مکانهایی هستند که کارگران ایلامی صبح که از خانه به امید کار و درآوردن لقمهای نان حلال بیرون میزنند و در این مکانها انتظار رفتن به سرکار را میکشند تا شاید روزی یک روز خود را در کاری بجویند که نمیدانند کجاست و چیست؟ به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقهی ایلام، چشمانشان با توقف ماشین برق میزند، میدوند، جوانان از میانسالان سبقت میگیرند، صاحبکار با حجم زیادی از این کارگران مواجه میشود که از کمتر از 30 سال تا پیرمردانی بیش از 60 سال در میان آنها دیده میشود. دیدن کسانی که طبق قانون الآن باید در دوران بازنشستگی اوقات بگذرانند رنجآور است. پای صحبتهای «غلام» یکی از این کارگران که نشستم متوجه شدم که رفتن به کار از سوی یک کارگر نیز شرایط خاص خود را دارد که آیا بهصورت روزمزد خواهد بود و یا غیر روزمزد؟ این کارگر گفت: کارگران پیش از رفتن به محل کار نوع کار را از صاحب آن میپرسند که آیا نیازی به وسایل برقی کمکی وجود دارد یا خیر؟ آیا به ما ناهار میدهد یا نه؟ «محمدعلی» یکی دیگر از کارگران چهارراه مقاومت به خبرنگار ایسنا میگوید پیش از آمدن به ایلام در یکی از روستاهای اطراف ساکن بودیم که متأسفانه در سنوات گذشته بهعلت عدم رونق کافی در کشاورزی و دامداری فرزندانم مرا مجبور به آمدن به شهر کردند که هماکنون برای گذران زندگی مجبورم کارگری کنم. این کارگر 55 ساله ادامه داد: پس از آمدن به ایلام چون سرپناهی نداشتیم در حاشیه شهر از طریق یکی از آشنایان در حاشیه درختان بلوط اطراف یک اتاقی بلوکی را شبانه بنا کردیم که از سادهترین امکانات زندگی نیز برخوردار نیستیم. «صادق» از کارگران حاضر در چهارراه سعدی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا بیان کرد: با وجود دسترسی به انواع وسایل کاری ایجادی و تخریبی کارگران قبل از رفتن به کار از صاحبکار میخواهند که اگر وسایل موردنیازش را فراهم میکند برایش کار خواهد کرد در غیر این صورت منتظر فرد دیگری میماند. «صیدمراد» پیرمردی سالخورده بود که در میان کارگران چهارراه سعدی منتظر رفتن به کار برای کسب روزی و سیر کردن شکم خانوادهاش بود گفت: با دستمزد کارگری و یارانه خانوادهام را اداره میکنم و زندگیام بهسختی میگذرد، چون دیگر رمقی در بدن ندارم اما با این وجود مجبورم تلاش کنم. وی با اشاره به اینکه کارگران ساختمانی از هیچگونه بیمهای بهرهمند نیستند، خ کرد: ادارهای وجود ندارد تا ما مشکلاتمان را با آنها در میان بگذاریم. صیدمراد با اشاره به حادثهای که در یکی از پروژههای انبوهسازی برایش اتفاق افتاد، گفت: ظاهراً اداره بیمه مبلغی از صاحبکار برای بیمه کارگران دریافت کرده اما هنگام بروز حادثه بهسختی برای کارگر کاری انجام میشود. «شکرخان» پیرمرد کارگری که در کنار سردخانه فاطمیه شهر ایلام روزانه برای کارگری میایستد به خبرنگار ایسنا گفت: از 30 سال پیش کارگری میکنم و انواع دستمزدها را دیده و گرفتهام، در گذشته رزق و روزی برکت داشت اما هماکنون به هیچ هزینهای در زندگی نمیرسیم. وی با اشاره به اینکه یک روز کار میکنم و ممکن است هفتهای کاری برایم پیدا نشود، تصریح کرد: کار روزانه با دستمزد مشخصی مثلاً روزی 30 هزار تومان خیلی بهصرفه نیست اما اگر پیش از کار مبلغی مشخص شود که تا پیش از پایان روز کار را تمام کنیم برای کارگر بهصرفهتر است. این کارگر یادآور شد: در بسیاری از موارد اداره کار که باید از کارگر حمایت کند متأسفانه از پیمانکار حمایت میکند، کارگران با اداره کار غریبه هستند چون حمایت لازم و کافی از کارگران را انجام نمیدهد. «سجاد» کارگر جوانی بود که میگفت: فارغالتحصیل کارشناسی حسابداری است و هماکنون شاگرد یک استاد گچ کاری و سفید کار است. وی با اشاره به اینکه پس از پایان درسم هر کاری کردم کاری برایم پیدا نشد، خاطرنشان کرد: مدتی کارگری کردم ولی از طریق یکی از آشنایان به یک استاد گچ و سفیدکاری معرفی شدم که 2 سال است شاگردی این استادکار را میکنم که البته از کارگری صرف برایم خیلی بهتر است، اما نمیدانم چگونه ادارهای با نام تعاون، کار و رفاه اجتماعی میتواند از ما حمایت کند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]