تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833445430
هادی محمدی فر پایان اقتدار حزب عدالت و توسعه: ظهور جنبش جدید مخالف اردوغان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: هادی محمدی فر
پایان اقتدار حزب عدالت و توسعه: ظهور جنبش جدید مخالف اردوغان
ایده تغییر نظام سیاسی ترکیه از پارلمانی به ریاستی نیز با توجه به عدم موفقیت حزب عدالت و توسعه در کسب کرسی های لازم نیز نتیجه ای نخواهد داشت .
بیان رویداد بحران سوریه و کشورگشایی نوین اردوغان در قالب نئوعثمانیسم نه تنها باعث بی ثباتی بیشتر در سوریه و امکان تجمع گروههای تروریستی را فراهم نمود بلکه بازتاب آن به خود ترکیه هم رسید. سکوت اولیه اردوغان در برابر فاجعه کوبانی و حمایت از تروریست های داعش مساله ای نبود که در اذهان مسلمانان این کشور پاک شود. موج این اعتراض ها در گزی پارک و فساد اقتصادی روزافزون حزب عدالت و توسعه مانع بزرگی برای تثبیت اقتدار این حزب در انتخابات پارلمانی 7 ژوئن بود. نوشتار حاضر با بررسی اهمیت انتخابات پارلمانی ترکیه درصدد تحلیل آرایش نوین پارلمانی و سناریوهای تشکیل دولت ائتلافی است. تحلیل رویداد انتخابات 7 ژوئن تاریخی ترین انتخابات پارلمانی در این کشور بود. از یک جهت کردهای مخالف اردوغان با تشکیل حزب دمکراتیک خلق ها با عبور از حدنصاب ده درصدی مقدمات ورود حزبی به پارلمان را فراهم نمودند و از سویی دیگر اردوغان می توانست با عبور کسب 330 کرسی دولت اکثریت را تشکیل و مقدمات تغیر نظام سیاسی ترکیه از پارلمانی به ریاستی را فراهم نماید. اینکه چرا اردوغان نتوانست حدنصاب لازم برای تغییر نظام سیاسی و تبدیل ترکیه به نظام ریاستی را فراهم نماید و چرا حزب دمکراتیک خلق توانست حدنصاب لازم برای ورود به پارلمان بدست آورد باید به بحران های منطقه ای و تحولات داخلی ترکیه نگاه کرد. بحران سوریه و پایان رویایی نئوعثامنیسم اردوغان : اگر به ادعاهای احمد داود اوغلو و رجب طیب اردوغان در آغاز بحران سوریه نگاه کنیم می توان پی برد که اردوغان تحلیل دقیقی از تحولات در سوریه ندارد. اردوغان با آغاز بحران سوریه ادعا نمود که ما به زودی به مسجد اموی می رویم و در آنجا نماز جماعت را اقامه خواهیم نمود. این ادعا بیشتر از آنکه منطبق بر واقعیات باشد ناشی از نوستالژی اردوغان از تحولات دو قرن پیش بود. حتی منطبق بر سیاست ها و خط مشی های اردوغان و داود اوغلو هم نبود. طراحان حزب عدالت و توسعه در انتخابات 2011 با وعده ترکیه ای همسو با همسایگان به غارت آرای مردم ترکیه پرداختند. سیاست تنش صفر با همسایگان که داوود اوغلو طراح آن بود . نقش مهمی در آرا این حزب در انتخابات 2011 داشت و با اتکا به این سیاست حزب اردوغان توانست اکثریت پارلمان را فتح نماید. بحران سوریه خط بطلانی بر سیاست تنش صفر با همسایگان بود . مردم ترکیه با شروع بحران سوریه از سیاست های حزب عدالت و توسعه انتقاد نموده و اعتراضات خود را در گزی پارک نشان دادند. این خواسته آنان به حق هم بود. اردوغان نه تنها نتوانست بشار الاسد را ساقط نماید بلکه چالش سیاسی با مرزهای این کشور را بیشتر نمود. بحران کوبانی و حمایت اردوغان از داعش نشان داد که مردم ترکیه خواسته به حقی دارند. مردم کوبانی در حالی که در محاصره داعش قرار داشتند، کامیون هایی حامل سلاح و مهمات به راحتی از مرزهای ترکیه به داعش می رسید. افشاگری های اخیر روزنامه جمهوریت ترکیه سند محکمی بر حمایت اردوغان از داعش بود. این افشاگری ها نقش مهمی در کاهش آرا حزب عدالت و توسعه داشت. به تناسب همین کاهش آرا حزب دمکراتیک خلق ها توانست رای حامیان کوبانی را بدست آورد. حزب دمکراتیک خلق ها برخلاف حزب حاکم از دخالت های ترکیه در سوریه و محاصره کوبانی بهره برداری نمود. صلاح الدین دمیرتاش از خونریزی ترکیه در سوریه انتقاد نمود و حامیان داعش را حزب عدالت و توسعه معرفی نمود. افشاگری دمیترتاش با بحران کوبانی بیشتر شد و حتی تظاهرات علیه دخالت ترکیه در سوریه به تنش های خیابانی نیز کشیده شد. در این راستا حمایت علوی های ترکیه از حزب دمکراتیک خلق ها و اعلام حمایت از بشار الاسد نقس تعیین کننده ای در گذر از حدنصاب ده درصدی این حزب داشت. اردوغان با عدم اصلاح قانون حدنصاب ده درصد برای ورود احزاب به پارلمان مانع بزرگی برای دموکراسی به وجود آورده بود. این مانع میراث ژنرال کنعان اورن کوتاچی معروف دهه 1980 بود که بنیان های دموکراسی و انسانی را از بین برد. آلتان تان نماینده اسلام گرای مخالف اردوغان با بی توجی اردوغان به حدنصاب ده درصدی در همین رابطه جمله زیبایی دارد. وی صراحتا اعلام نمود که اردوغان در یکی از جیب هایش قرآن را در دست گرفته و شهر به شهر به دنبال فریب مردم است و در جیب دیگرش میراث کنعان اورن و حدنصاب ده درصد را دارد. با توجه به این پیشینه و تشدید بحران سوریه و آوارگی مردم مسلمان این کشور ناتوانی حزب عدالت و توسعه تحلیل رفت که با آشکار شدن فساد اقتصادی شدت بیشتری گرفت. فساد اقتصادی و چالش اردوغان با جناح گولن: فساد اقتصادی و رسوایی حزب عدالت و توسعه در بحران اقتصادی بیانگر ارتباط این حزب با جناح فتح الله گولن تبعیدی ساکن پنسیلوانیا بود. دست داشتن بسیاری از سران این حزب و مقامات رتبه بالای دولتی در فساد دولتی توانایی های اقتصادی حزب حاکم را کم رنگ نمود. حزب حاکم گرچه توانسته بود اقتصاد ترکیه را از بحران نجات دهد و به رشد اقتصادی 3 تا 7 درصد برساند اما فساد مقامات بالای حزبی و عدم توزیع عادلانه درآمدها ناامیدی به سیاست های اقتصادی دولت را افزایش داد. تجمع اعتراضی به سیاست های حزب حاکم در گزی پارک استانبول اوج اعتراض به سیاست های اقتصادی حزب حاکم بود. این اعتراض ها با حامیان حزب حرکت ملی و حزب جمهوری خواه خلق شدت بیشتری گرفت. قلیچدار اوغلو و دولت باغچه لی در نتیجه همین سیاست های اقتصادی از اقدامات دولت در سایه اردوغان و همسویی با جناح گولن انتقاد نمودند. کاهش آرای حزب عدالت و توسعه در استان های آنکارا و استانبول ناشی از همین سیاست ضعیف اقتصادی دولت در همسویی با جناح فتح الله گولن بود. گرچه حزب عدالت و توسعه بعدها هرگونه ارتباط با جناح گولن را انکار نمودند اما همین چالش خود یکی از عوامل کاهش آرای این حزب بود. تشکیل دولت ائتلافی و سناریوهای پیش رو نگاهی به نتایج انتخابات 7 ژوئن بیانگر پایان اقتدار حزب عدالت و توسعه در ترکیه است. این حزب با کسب 41 درصد آرا نمی تواند به تنهایی دولت تشکیل دهد. حزب دمکراتیک خلق ها 13 آرا را بدست آورد و حزب ملی گرای حرکت ملی 5/16 درصد آرا و حزب جمهوری خواه خلق 25 درصد آراء را کسب نمود. با توجه به اینکه دو حزب جمهوری خواه خلق و حرکت ملی دارای اندیشه های سکولار بوده و بیشترین چالش با اسلام گراها را دارند، می توان نتیجه گرفت که حزب دمکراتیک خلق ها و حزب عدالت و توسعه تشکیل دولت ائتلافی نمایند. پروسه مذاکرات صلح در ترکیه نیز چنین سناریویی را محتمل می سازد. برآیند رویداد حزب عدالت و توسعه گرچه پیروز انتخاب است و با کسب 41 درصد آراء توانست به عنوان حزب پیروز موفق به تشکیل دولت شود اما برای تشکیل دولت نیاز ائتلاف با دیگر احزاب است . ایده تغییر نظام سیاسی ترکیه از پارلمانی به ریاستی نیز با توجه به عدم موفقیت این حزب در کسب کرسی های لازم نیز نتیجه ای نخواهد داشت . بحران سوریه و بی ثباتی این کشور با توجه به افزایش حجم درگیری ها و توسعه نفوذ داعش در نواحی شرقی سوریه، حجم همکاری داعش و ترکیه را کاهش خواهد داد . این بدان معناست که چالش سیاسی ترکیه به ویژه در نواحی هم مرز با سوریه تحت تاثیر دولت ائتلافی کاهش خواهد یافت و حزب عدالت و توسعه به آسانی نمی تواند از داعش و گروههای تروریستی حمایت نماید. ضمن اینکه نشست گروههای مخالف سوریه در استانبول با توجه به احتمال تشکیل دولت ائتلافی با چالش هایی مواجه خواهد شد و از حمایت قاطع اردوغان برخوردار نخواهد بود. هرگونه حمایت حزب عدالت و توسعه بدون هماهنگی با دیگر احزاب منتج به شکست دولت ائتلافی خواهد بود. انتهای متن/
94/03/19 - 00:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 102]
-
گوناگون
پربازدیدترینها