تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 27 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):دانشمندی که از علمش سود برند ، از هفتاد هزار عابد بهتر است .
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816145605




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

قلّه شخصيت امام (ره)


واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: قلّه شخصيت امام (ره)
سيره و انديشه امام همچون دو رودخانه‌اي است كه هر كس به اندازه وسع، نياز و فهم خويش از آن جوي كوچكي را جدا و بر دشت تشنه خود سرازير مي‌كند. امروزه و پس از سال‌ها از ارتحال آن عزيز سفر كرده تكثر فهم از امام متأثر از فضاي موجود جهان و كشور بيش از پيش خودنمايي مي‌نمايد. بدون ترديد در بين مفسرين و تأويل‌كنندگان امام، سه دسته از برجستگي خاصي برخوردارند كه از آبشخور معرفتي متفاوت سرچشمه مي‌گيرند.
نویسنده : دکتر عبدالله گنجی 
سيره و انديشه امام همچون دو رودخانه‌اي است كه هر كس به اندازه وسع، نياز و فهم خويش از آن جوي كوچكي را جدا و بر دشت تشنه خود سرازير مي‌كند. امروزه و پس از سال‌ها از ارتحال آن عزيز سفر كرده تكثر فهم از امام متأثر از فضاي موجود جهان و كشور بيش از پيش خودنمايي مي‌نمايد. بدون ترديد در بين مفسرين و تأويل‌كنندگان امام، سه دسته از برجستگي خاصي برخوردارند كه از آبشخور معرفتي متفاوت سرچشمه مي‌گيرند. هر كس با علايق و نياز خود سراغ امام مي‌رود. اما هنر اين است كه امام را جامع و در متن اسلام و براي مسلمين و جهان ببينيم. مقام معظم رهبري و امثال سيد شهيدان اهل قلم نماينده يكي از نگرش‌هاي سه‌گانه به امام هستند. يعني «حيات باطني»، روح قدسي، حركت الهي و مقصد عالي انساني امام را برجسته‌تر از ديگران مي‌بينند. اين دسته امام را در سلسله جنبان انبيا مي‌دانند و مسير حركت بشر را نه بر اساس «تاريخ و تمدن» كه بر اساس تاريخ مبارزه انبيا معني مي‌كنند كه «اين جنگ از آدم تا ختم زندگي وجود دارد.» دسته دوم كساني هستند كه معنادهي به امام را با روش‌هاي پست‌مدرن واجد فهم مي‌دانند، بنابر اين بر سياليت معرفت سوار شدند و امام را يك تصادف در تاريخ معاصر دانستند كه از توسعه نامتوازن و وابستگي سياسي پهلوي‌ها بيرون آمد و حجيت، حقانيت و قدسيت براي حركت وي قائل نيستند. دسته سوم كساني هستند كه امام را نه امام مبارزه كه امام زندگي مي‌دانند و تلاش مي‌كنند امام را «مرد توسعه» و رفاه معرفي نمايند. اين جماعت نقطه عزيمت به هويت‌يابي خويش را در معنادهي به شخصيت و سيره امام جست‌وجو مي‌كنند، به صورتي كه نقطه ايستادن خود را توجيه‌پذير و با تفسير تاريخ حقانيت خويش را قالب‌سازي كنند.
نگارنده اعتراف مي‌كنم كه تا 14 خرداد امسال بر اين انگاره ذهني متمركز بودم كه امام داراي شخصيتي جامع و چند بعدي است. اما از همه ابعاد شخصيتي و فكري وي «فقاهت» و «سياست» را برجسته‌تر از ابعاد ديگر مي‌يافتم، يعني اگر صفات امام را در هرمي مي‌ريختم قله آن را فقاهت و سياست‌ مي‌ديدم و ابعاد ديگري همچون عرفان، اخلاق و فلسفه را مكمل آن دو ويژگي قلمداد مي‌كردم. 14 خرداد امسال مقام معظم رهبري از قله شخصيت امام پرده‌برداري كردند و گويي حقيقتي كه در مقابل ما بوده است، فراموش كرده‌ايم. شايد علت اين فراموشي تفسيري باشد كه پس از جنگ از امام ارائه كرديم تا زندگي عرفي را توجيه كنيم. اما مقام معظم رهبري آن صفات را فرع شخصيت امام دانستند: «امام البته يك  فقيه بزرگ بود، هم فقيه برجسته و بزرگ بود، هم فيلسوف بود، هم صاحب نظر در عرفان نظري بود، در اين مسائل و بخش‌هاي فني و علمي يك سرآمد به حساب مي‌آمد، لكن شخصيت برجسته امام به هيچ‌كدام از اينها وابسته نيست بلكه شخصيت اصلي امام در تحقق مضمون آيه «وجهدوا في الله حق جهاده» بود. امام بزرگوار با داشتن آن زمينه‌هاي برجسته علمي وارد ميدان مجاهدت في سبيل الله شد و اين مجاهدت را تا آخر عمر خود ادامه داد...» بنابر اين برجسته‌ترين صفت امام «جهاد و مبارزه» است و همه صفات ديگر به پيشبرد اين امر كمك مي‌كردند. اتفاقاً وقتي مقام معظم رهبري مي‌خواهند شخصيت علمي امام را از شخصيت روشنفكران متمايز كنند بر همين اصل يعني «عمل امام» تأكيد مي‌كند، حال آنكه روشنفكران فقط حرف مي‌زنند و تحول را مطالبه مي‌كنند اما وارد گود عمل نمي‌شوند. وقتي كتابي را كه يكي از اساتيد دانشكده الهيات دانشگاه تهران به مناسبت اين روزها برايم آورده بود تورق مي‌كردم تصادفا به مطلبي برخوردم كه مشابه جملات ذكر شده از مقام معظم رهبري است. اين كتاب كه «امام و حيات باطني انسان» نام دارد اثر شهيد آويني است. وي نيز در اين كتاب مبارزه را قله شخصيت امام مي‌داند: «امام ما را آموخت كه عرفان را با مبارزه جمع كنيم و خود بهترين شاهد بود بر اين مدعا كه عرفان عين مبارزه است و از اين پس ديگر چه داعيه‌اي مي‌ماند براي آنان كه عرفان را به مثابه امري كاملاً شخصي، بهانه واماندگي خويش گرفتند؟ او كتاب و سنت را در وجود خويش تفسير كرد كه مجهولات شريعت و طريقت را با مفتاح مبارك حيات خويش گشود، ما دانستيم كه جهاد اصغر شرط لازم جهاد اكبر است و اولياي مقرب خدا در تمام طول تاريخ همواره بر همين شيوه زيسته‌اند» و به همين دليل است كه امام نه به توده مردم بلكه به مسئولان كشور متذكر مي‌شوند كه رفاه و مبارزه با هم قابل جمع نيست و به همين دليل از همه مواهب دنيايي كه بدون زحمت در اختيارش قرار مي‌گرفت چشم پوشيد. امام مي‌فرمود: كساني كه معتقدند مبارزه و رفاه با هم قابل جمع‌اند آب در هاون مي‌كوبند و همين رمز پايداري، استمرار، جذابيت و قلب‌نوازي امام شد.
اگرچه شاگردان قديمي امام همه سطحي از علم و عالم بودن را داشته و دارند اما كساني در سپهر سياسي قيام امام ثابت قدم ماندند كه مبارزه را بر عرفان، فلسفه، فقه و سياست اولي دانستند و «مفتاح مبارك حيات خويش» را به «كليد توسعه» نفروختند و سيادت صاحبان فن و تكنولوژي را به بهانه افزايش درآمد سرانه نپذيرفتند. امام به ما آموخت كه سازگار الهي در خلقت با دوگانه حق و باطل شروع شد و اين دوگانه از آدم تا ختم زندگي وجود دارد و مگر مي‌شود نسل پيامبران و مدعيان راه آنان در اين مسير بي‌تفاوت يا طعنه زننده عبور نمايند، تا بتوانند از توسعه بهتري برخوردار باشند. امام آموخت كه عزت در مبارزه است كه اگر غير از اين بود خود وي نيز عزتي فراتر از فيلسوفان و فقيهان و عرفاي هم‌عصر خويش در حوزه نجف و قم نداشت. كليد عزت امام مبارزه في سبيل الله بود و در اين مسير بدون سوءظن به نصرت الهي حركت كرد و هيچ دستي را به اميد توسعه بهتر نفشرد. اين امام نبايد در حد اينكه مهربان بود و خشونت نداشت، تقليل يابد. اين خصايص ريزه‌كاري‌هاي امام در روش مبارزه است. اصل موضوع اين است كه همه صفات و خصايص و داشته‌هاي امام ذيل مجاهد في سبيل الله تفسير مي‌شود و معنا مي‌يابد. مقام معظم رهبري پاسداري از اين بعد از شخصيت امام را از شاگردان قديمي وي مطالبه كردند. بايد منتظر مواضع آنان ماند.

منبع : روزنامه جوان



تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۳۹۴ - ۲۲:۰۲





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 146]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون
پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن