تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868376990
سریال ادامه دار خداحافظی کودکان با تحصیل
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
سال گذشته 67 هزار کودک در مقطع ابتدایی ترک تحصیل کرده‌اند سریال ادامه دار خداحافظی کودکان با تحصیل زمان برای ما روی سراشیبی افتاده، فقط 9 ماه دیگر مانده است تا مهلت‌مان برای ریشه‌کنی بی سوادی تمام شود و زمان چه زود می‌گذرد در حالی که ما مهیا نیستیم.
از یک سو می کوشیم بزرگسال های جامانده از قطار تحصیل را با هزار و یک تشویق و پاداش باسواد کنیم و از سوی دیگر چه راحت می گذاریم کودکان واجب التعلیم از قافله سوادآموزی جابمانند. عدد 67 هزار را گوشه ذهن تان نگه دارید؛ چون اینها کودکانی هستند که حالا باید دانش آموز مقطع ابتدایی باشند، ولی جایی بیرون از نظام آموزشی به کاری مشغولند. اینها یا شده اند کودک کارِ آواره خیابان ها، یا دست راست و چپ خانواده برای تامین معاش یا کودکی رفته به خانه بخت. گستره جغرافیایی این کودکان هم نکته ای است برای خودش، 1050 نفر از این کودکان در استان اصفهان ساکن هستند و 20 درصدشان در سیستان و بلوچستان، بقیه نیز پراکنده درهمه نقاط کشور بویژه در مناطق مرزی و محروم. سال گذشته 67 هزار دانش آموز ابتدایی دیگر به مدرسه بازنگشته اند و این آماری است که محمد مهدی زاده، معاون آموزشی سازمان نهضت سوادآموزی منتشر کرده است. او به یک جمعیت 143 هزار نفری هم اشاره کرده که کودکانی هستند که بین سال های 93 تا 94 در هیچ مدرسه ای ثبت نام نکرده اند، جمعیتی که بزرگی اش عرق به پیشانی می نشاند. (این عدد طیف وسیعی از افراد را شامل می شود از ترک تحصیل کرده ها گرفته تا کودکانی که از دنیا رفته اند، به کشوری دیگر مهاجرت کرده اند یا آنهایی که به واسطه معلولیت شان به مدرسه فرستاده نشده اند) باید نگران بود، این بچه ها کجا رفته اند و درگیر چه وقایعی شده اند که مدرسه را بوسیده اند و گذاشته اند کنار؟ حتما سرنوشت این کودکان متفاوت است، اما وجه مشترک همه آنها بی سواد ماندن است و آن 67 هزار کودکی که ترک تحصیل کرده اند و اندک آموخته ای دارند به مرور دانسته هایشان را فراموش می کنند و گرفتار پدیده بازگشت به بی سوادی می شوند. از یک سو پول خرج می کنیم تا بی سوادهای بین 10 تا 49 سال (جامعه هدف برای ریشه کنی بی سوادی) باسواد شوند، اما از سوی دیگر راه را باز می گذاریم تا ده ها هزار کودک واجب التعلیم از چرخه آموزش جابمانند و به جرگه بی سوادان بپیوندند. ما بسیار ماهرانه بی سواد تولید می کنیم در حالی که قانون برنامه پنجم توسعه برای ما نقطه پایانی برای ریشه کنی بی سوادی تعریف کرده؛ پایان سال 94، یعنی 9 ماه دیگر. هیات دولت امسال مصوبه ای داشته تا در یک سال آخرِ این مهلت قانونی، بی سوادها پاداش هایی دریافت کنند و انگیزه ای شوند برای بی سوادهای دیگر. مصوبه این است: افراد بی سواد 10 تا 49 سال به محض مسجل شدن باسوادیشان 130 هزار تومان هدیه می گیرند، بی سوادهایی که به صورت خودآموز درس بخوانند و در امتحان های نهضت قبول شوند 710 هزار تومان پاداش می گیرند، همه بی سوادهای باسواد شده در این یک سال به زیارت عتبات عالیات و مشهد مقدس اعزام می شوند و همه بی سوادها کاملا رایگان در کلاس های نهضت پذیرفته می شوند. اما چه سود، در این بخش هزینه می کنیم و با هزار مشقت، بی سوادان را یکی یکی به دنیای نور و روشنی می فرستیم، در حالی که در ابتدای راه سوادآموزی، بی سواد تولید می کنیم. مبادی بی سوادی مسدود نیست عبدالله اسدی، کارشناس سوادآموزی در گفت وگو با ما نتیجه این چرخه را هدررفت سرمایه می داند و دست می گذارد روی یکی از نقطه ضعف های نظام آموزشی ما. او به کامل نبودن پوشش تحصیلی در کشور اشاره می کند که براساس اعلام های رسمی، 98.5 درصد است که معنی اش تحت پوشش نرفتن 1.5 درصد از افراد لازم التعلیم است. وزیر آموزش و پرورش هم چندی پیش گفته بود نباید بابت آن 98.5 درصد خوشحال بود بلکه باید فکر این 1.5 درصد جا مانده از تحصیل بود که جمعیت کوچکی نیست. این عدد 1.5 درصدی به ما می گوید تعدادی کودک در این سرزمین زندگی می کنند که احتمالا مشتاق تحصیل هستند، ولی به مدرسه و آموزش دسترسی ندارند. این نقص بزرگ ماست و به احتمال زیاد بخشی از دانش آموزانی که هرگز در مدارس ثبت نام نکرده اند یا در میانه راه ترک تحصیل کرده اند به دلیل نبود مدرسه یا دسترسی دشوار به مراکز آموزشی بوده است. فریبرز حمیدی، معاون آموزش ابتدایی شهر تهران نیز در گفت وگو با ما به مسدود نبودن مبادی بی سوادی در کشور اشاره می کند، اما نه از زاویه در دسترس نبودن مدرسه در همه نقاط، بلکه از منظر عواملی همچون فقر، مشکلات فرهنگی و آسیب های اجتماعی. فقر همیشه عاملی بوده تا کودکان از رفتن به مدرسه برحذر شوند چون خانواده هایی که مانع تحصیل فرزندانشان می شوند، هزینه های تحصیل را توجیهی برای تصمیم خود می دانند. اینها همان کودکانی می شوند که چندی پیش وزیر آموزش و پرورش گفت در میانه سال تحصیلی رد آنها را می توان در باغ های میوه و زمین های کشاورزی پیدا کرد. در چهار گوشه کشور هنوز خانواده هایی هستند که تحصیل را متناسب با جنس مونث نمی دانند و کوره سواد را برای دخترها کافی می دانند. علت ترک تحصیل برخی دختران دانش آموز این نگاه های متعصبانه و غلط فرهنگی است که برای شکستن آن، نهادهای آموزشی و نظارتی و قضایی باید جدی وارد کار شوند، بویژه این که یکی از معلمان مدرسه ای مرزی به ما می گوید دانش آموز دختری داشته که والدینش گفته اند صلاح نیست با هیکل درشتش جلوی غریبه ها ظاهر شود؛ این مشکلی است که باید با آن مقابله شود . اما مشکل دیگری هم هست؛ بی سوادی والدین دانش آموزان، عاملی که به صورت خودکار به بی سوادی و کم سوادی کودکان در سن تحصیل منجر می شود. محمد مهدی زاده، معاون آموزشی سازمان نهضت سوادآموزی می گوید: 600 هزار نفر از اولیای دانش آموزان هم اکنون بی سواد هستند و فریبرز حمیدی، معاون آموزش ابتدایی شهر تهران دنباله این آمار را می گیرد و می گوید، طبیعی است وقتی والدین یک کودک بی سواد باشند ارزش علم و دانش را درک نمی کنند و مانع ادامه تحصیل فرزند خویش می شوند. البته این خصیصه شامل حال همه افراد بی سواد نمی شود؛ چون گروهی از بی سوادان بزرگسال که محدودیت های ناشی از بی سوادی را چشیده اند، مشوق تحصیل فرزندان اند. با این حال وجود 67 هزار کودک ترک تحصیل کرده آن هم در مقطع ابتدایی زنگ خطری است برای ما تا بدانیم اگر چه روی کاغذ از انسداد مبادی بی سوادی سخن می گوییم ولی در عمل، آنجا که نیاز به دلسوزی و قاطعیت داریم کامل و بی نقص وارد نمی شویم. چندی پیش محمد دیمه ور، معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش در گفت وگو با ما اطمینان خاطر داد که طرح ملی انسداد مبادی بی سوادی در سراسر کشور با قاطعیت اجرا شود و هرجا که نیاز به آموزش یا حمایت های مالی (از خانواده هایی که به سبب فقر مالی مانع از تحصیل کودک می شوند) باشد دریغ نشود تا هیچ کودک واجب التعلیمی از قافله تحصیل جا نماند. حتی قرار بود خانواده هایی که مانع تحصیل فرزندانشان می شوند اعمال قانون شوند که از شواهد پیداست چرخ این کار نیز لنگ می زند. یک منبع آگاه نیز به ما اطلاع داد مهم ترین عاملی که پیگیری وضع ترک تحصیل کرده ها را با مشکل مواجه می کند،کمبود اعتبار و نیروی انسانی است، اما کور کردن روزنه های تولید بی سواد مگر با این بهانه ها قابل توجیه است؟ ایران ما فقط 9 ماه فرصت دارد که وجودش را از معضل بی سوادی پاک کند و تقریبا نشدنی است که بتواند. کشور ما هم اکنون نزدیک به چهار میلیون بی سواد در گروه سنی 10 تا 49 سال دارد و با اشتیاق اندکی که برای باسواد شدن در این جمعیت وجود دارد احتمالا ریشه کنی بی سوادی در این فاصله سنی سال ها طول می کشد مگر این که تهدید های دولت برای اعمال تنبیه ها علیه افراد بی سواد از ابتدای سال 95 به طور جدی اجرایی شود و بعد عرصه آن قدر بر بی سوادان تنگ شود که چاره ای جز باسوادی باقی نماند. اما این یک سوی ماجراست و سوی مهم تر، این که بی سواد جدید تولید نکنیم، وگرنه بی سواد تولید کردن و بعد کوشیدن برای باسواد کردنش کار ارزشمندی نیست. مریم خباز - گروه جامعه
سه شنبه 12 خرداد 1394 ساعت 09:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها