تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834519195
غوغای شاعران برای غواصان شهید/ «زخم‌ها جانی بگیرد کاش!»
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: در شب شعر ۱۷۵ مروارید رخ داد؛
غوغای شاعران برای غواصان شهید/ «زخم‌ها جانی بگیرد کاش!»
شناسهٔ خبر: 2765579 - دوشنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۴ - ۰۹:۵۸
فرهنگ > شعر و ادب
مراسم شب شعر و خاطره «۱۷۵ مروارید» به پاسداشت یاد و خاطره شهدای تازه تفحص شده غواص با حضور شاعران کشور در حوزه هنری برگزار شد. به گزارش خبرنگار مهر، تالار سوره حوزه هنری شب گذشته میزبانی نشستی با عنوان ۱۷۵ مروارید بود که به منظور پاسداشت ۱۷۵ غواص شهید عملیات کربلای ۴ برگزار شده بود. در این نشست جمعی از رزمندگان سال های دفاع مقدس و نیز جمعی از شاعران کشور به ایراد سخن و خاطره و نیز شعرخوانی پرداختند.نخستین سخنران این مراسم علیرضا قزوه مدیرمرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری بود که در سخنان خود اظهار داشت: این شهیدان مردترین مردان روزگارشان بودند و دستهای بسته آنها نشان از اراده بزرگشان دارد؛ اراده ای شکست ناپذیر که اگر با تسلیم همراه می شد دیگر دست بسته بودنشان معنا نداشت.وی افزود: در روزهای اولی که این خبر منتشر شده بود برخی رسانه های غربی تلاش داشتند تا به نوع ما را تحقیر کنند و به یادمان بیاورند که شکستی در جنگ داشته ایم غافل از اینکه شهدا همیشه عطر و بوی خودشان را دارند و کسی نمی تواند آنها را فریب دهد و ذهن مردم را از آنها دور کند. دشمن با این ترفند نیم تواند نشان دهد که سپاه ما شکست خورده است و یا اینکه مردم عراق بودند که دست این غواصان را بسته اند. من در شهر بابل عراق با صحنه ای روبرو شدم که برای من بسیار عجیب بود. با می نی بوسی مواجه شدم که رویش خاک ریخته بودند. پرس و جو که کردم علتش این بود که اینها عراقی هایی بودند که نمی خواستند با شهدا بجنگند و زنده به گور شده بودند و یا در درون لوله های انتقال نفت حبسشان کرده بودند.به گفته قزوه از دل بسیاری از شیعیان عراق امروز سپاه بدری متولد شده که با سردار بزرگ ایران در حال جنگ با داعش هستند.قزوه در ادامه شعری به شرح زیر قرائت کرد:ناگهان در ناگهانی از گل و لبخند
باز می گردند
نقش پرچمهایشان خورشید
در خیابان
رودی از رنگین کمان
آواز می خواند
آسمان دف می‌زند
با هفت دست سبز و پنهان
مردگان و زندگانش گرم همخوانی
کاش برگردند یک شب، آسمان مردان خاکی پوش
صبح رویانی که در باران آتش چهره می شستند
کاش برگردند،
دستمال خونشان را
روی فرق چاک چاک خاک بگذارندناگهان در ناگهانی از گل و لبخند
باز می گردند
زخم های بی صدا گل می دهد،
تنهای بی سر گُل
دست ها گل می دهد
پای برادر گُل ...ناگهان در ناگهانی از گل و لبخند
باز می گردند
بچه های «کاروان کربلا» در صبح بیداری
بچه های «تنگ چزابه»
«خطِ شیر»
بچه های گریه های نیمه شب در رود «بهمنشیر»
بچه های بی ریای «هور»
بچه های غربِ غربت
در شب «پاوه»
بچه های گریه در «جشن حنابندان»
بچه های «آه مادر، کاش وقت نامه خواندن بود»!
بچه های «همسرم بدرود!»
بچه های «کاش بودی، کاش می دیدی ...»
بچه های «تا قیامت بر نمی گردیم ...»انتهای جاده ایثار
بچه های «کربلای چار»
این زمان، اما
زخم ها جانی بگیرد کاش
کاش طوفانی بگیرد
کاش...
دستِ دشمن گداز این شهیدان الان آمده‌اند که چه بگویند؟در ادامه این مراسم جلیل کافی از رزمندگان دوران دفاع مقدس نیز در سخنانی اظهار داشت: همه باید به این فکر کنیم که چرا این بچه ها در این برهه از زمان از خاک سربرآودره‌اند. آنها الان آمده اند که چه بگویند؟ مردان ما مردانه در روز روزش رفتند مبادا ما با حرف و قلم و عملمان باعث شویم که زحماتشان بر باد رودوی در ادامه با ذکر خاطراتی از عملیات کربلای چهار گفت: مستان های خرمشهر بسیار خاص است و باد و سرمایش استخوان سوز. در این فضا بچه های غواص نیمه های شب و در حدود ساعت دو و نیم نیمه شب باید کنار رود کارون می رفتند و لباس غواصی که باید خیس باشد تا پوشیده شود را به تن می کردند و به تمرین غواصی می پرداختند.وی در ادامه به ذکر خاطراتی از دو برادر شهید ۱۲ و ۱۴ ساله پرداخت و گفت: برادر کوچک ۱۴ ساله بود که در حین تمرین غواصی در کربلای چهار غرق شد و وقتی خبر را به برادر بزرگتر دادیم، تنها عنوان کرد: خوش به حالش او از من جلو زد.به گفته کافی از میان گروه غواص ۱۲۰ نفره حاضر در شب عملیات با وی تنها ۱۱ نفر توانستند کنار بکشند که از میان آنها دو نفر نیز شهید شدند و به جز چهار نفرمان باقی اسیر.در ادامه این نشست رضا اسماعیلی برای شعر خوانی دعوت شد. وی شعری به شرح زیر در این نوبت خواند:مرا به روشنی آفتاب دعوت کن
به رود و چشمه و دریا به آب، دعوت کن
مرا به لهجه باران صدا بزن، ای خوب!
به باغ خیس نگاه سحاب دعوت کن
به سمت عصمت یک گل مرا ببر یک شب
مرا به چیدن بوی گلاب، دعوت کن
مرا به آینه آسمان بزن پیوند
به روشنای نگاه شهاب دعوت کن
کجاست حافظ و شعر فرشته‌سیمایش
مرا به عصمت یک شعر ناب دعوت کن
دلم گرفته از این ظلمت عدالت‌سوز
مرا به روشنی آفتاب دعوت کن.فاطمه نانی زاد دیگر شاعر حاضر در این نشست نیز شعری به شرح زیر قرائت کرد:روی سجاده بی بی دو سه پر آورده
تا نسیم از پر و بال تو خبر آوردهآسمان چشم به چشمان زمین دوخته است
این چه رازی است که از سینه به در آوردهصدف خاک به افلاک نسان داد شبی
جامه را چاک زده در و گهر آوردهرود خاموش نمی ماند از این پس هرگز
بر لبش آه شب و ذکر سحر آوردهباز هم معرکه اکبر به خودش می بیند
مادری داغ دل و خون جگر آوردهاز دعای سحر اوست که بعد از سی سال
آسمان را به سر دست پدر آوردهچه مبارک سفری بود که طوفان بلا
از دل حادثه مردان خطر آوردهدر ادامه محمد حسن جمشیدی به شعر خوانی پرداخت و پس از آن نوبت به نفیسه سادات موسوی رسید که شعری با این وصف خواند:نصفِ تاریخ عاشقی «آب» است، قصه‌هایی عمیق و پراحساس
قصه‌هایی پر از فداكاری، قصه‌هایی عجیب، اما خاص:قصۀ آبِ چشمۀ زمزم، زیرِ پاكوبه‌های اسماعیل
قصۀ نیل و حضرت موسی، قصۀ آن گذشتنِ حسّاسقصۀ حفظِ حضرت یونس، توی بطن نهنگ، در دریا
یا كه نفرینِ نوحِ پیغمبر، بر سرِ مردمِ نمك نشناسقصۀ ظهر روز عاشورا، بستنِ آب روی وارثِ آن
كربلا بود و یك حرم، تشنه، كربلا بود و حضرتِ عباسبین افسانه‌های آب و جنون، قصۀ تازه‌ای اضافه شده :
قصۀ بیست و هفت سالهای از صد و هفتاد و پنج تا غواص...حرف دل را به او بزن شاعر!در ادامه این مراسم مهدی قلی رضایی از راوی کتاب «لشکر خوبان» نیز به ذکر خاطرات پرداخت و در بخشی از آن گفت: در عملیات کربلای پنج شاهد بودم که بچه‌ها به نام حضرت عباس(ع) که رمز عملیات نیز بود قمقمه های خود را خالی کردند و تشنه به عملیات پرداختند.در نوبت بعدی شعر خوانی بشری صاحبی و جواد شیخ الاسلامی برای شعر خوانی دعوت شدند که در میان این دو شیخ الاسلامی در سخنانی عنوان کرد:برای این شهیدان نمیتوانم شعری بنویسم چون بیشتر از هر چیز گریه به سراغم می آید.وی در ادامه شعری به شرح زیر قرائت کرد:آن طرف یک طناب پوسیده، طعنه می زد به دست بسته او
این طرف تر نگاه یک شاعر، خوب یا بد! - به دست بسته اوبا وجودی که خوب می داند، حال حیدر چگونه خواهد شد
باز هم دست برندارد و باز، چشم احمد به دست بسته ی اوحرف دل را به او بزن شاعر! درد دل را به او بگو عاشق!
تو که چیزی که نیستی، زهرا، دیده دارد به دست بسته ی اوهیچ بر سینه ات نمی زند او، دست رد؛ او کریم بوده و هست
او کریم است، آن چنان که گره، خورده بی حد به دست بسته ی او... مرضیه فرمانی نیز در ادامه این مراسم شعری به این شرح خواند:ماهی سرخ عاشق دریا
دست بسته رسیده ای از راه
صدوهفتاد و پنج حسرت را
باخود اورده ای فقط همراه
مادرت ایستاده باحسرت
هرزمان که شهید اوردند
باز در بین تیترهای خبر
هی بخوان که شهید اوردند
بی قرارت شده ست و قطره ی اشک
نمکی روی زخم او شده است
دست هایی که دست بسته تورا
پیش چشم زمانه رو شده است
صدو هفتاد و پنج زنده به گور
گنج هایی که در دل خاکند
صد وهفت پنج ماهی سرخ...و خبر ها چقدر غمناکند
در دل رود بی قراری بود
اشک مادر همیشه جاری بود
خبر امد رسیده ای از راه
اخرین موسم بهاری بوددل به دریا زدی ولی ای عشق
از دل خاک سر براوردی
از سفر جز پلاک خونی خودباخودت چیز دیگر اوردی؟
امدی و خوش امدی اما
مادرت بود و چشم هایی تر
جای تو بر زمین نخواهد بود
ماهی سرخ از آسمان چه خبر؟میلاد عرفان پور نیز در ادامه این رماسم به قرائت دو رباعی و یک شعر بلند پرداخت و در ادامه نوبت شعرخوانی به فاطمه سادات موسوی رسید که شعر بخواند و پس از او نیز نوبت به امیرعلی سلیمانی، سید اکبر میرجعفری و علی محمد مودب رسید که بخشی از یک شعر بلند را به این شرح خواند:سکوت وارم و دانی که حرف‌ها دارم
بسا حکایت ناگفته با شما دارمپر از شکایتم از کربلای چار به بعد
و از شکفتن گل‌های بی قرار به بعدمرا مبین که چنین آب رفته لبخندم
هنوز غرقه امواج سرد اروندمهنوز در شب والفجر هشت مانده دلم
که از رها شدن دست همرهان خجلمدر این شبانه که غواص درد مواجم
به دستگیری یاران رفته محتاجماگرچه دور گمانم نبود دیر شوید
قرار بود شهیدانه دستگیر شویدجهان همیشه همین است موج از پی موج
گذشتنی است شهیدانه فوج از پی فوج ....حاج سعید حدادیان شاعر و مداح اهل بیت نیز در این رماسم با ذکر خاطره ای عنوان کرد: ظهر روز قبل از عملیات کربلای چهار لیله القدر من بود. آن آخرین نماز این شهدا همان چیزی را به ذهن متبادر می کرد که از شب قدر می خواستیم. وقتی پس از عمیلات کربلای پنج به مناطق عملیات کربلای چهار رسیدیم و به دنبال پیکر شهدا گشتیم، با گورهای دسته جمعی مواجه شدیم که عراقی ها با جنازه شهدا ساخته و به روی آن هم جاده کشیده بودند.وی در ادامه شعری به این شرح خواند:باید به درگاهت پناه آورد
درمان دیرین منی ای درداز زخم های کهنه حسرت
باید لباس نو به دست آوردبا دست بسته گوهر خود را
در باطن این خاک پیدا کردچشم انتظار روز محشر بود
آتش به دل چون خاک های سردای یوسف افتاده در چهام
یعقوب شد فریاد من برگرددر پایان برنامه علی انسانی شاعر پیشکسوت آیینی، شعر خود را چنین خواند:مگو بدن، ز تن جبهه جان در آوردند
به جای اشک، جگر از نهان در آوردندوطن پر از گل پرپر شده است و عطرآگین
ز دشت لاله ز بس ارغوان آوردندشما گروه تفحص به خاک بنویسید
دُر از خزانه این خاک‌دان در آوردندزمین ز مین پر و اینان ز من سفر کردند
ز آسمان سر از این آستان در آودندهمین تبار تبری تبر به دوش شدند
دمار از بت و از بتگران در آوردندحرامشان که شکم‌بارگان فرصت جوی
تنور گرم شما بود و نان در آوردندو من به جیب سر و سر به زیر کاین مردان
چه سرفراز سر از امتحان در آوردند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 530]
-
گوناگون
پربازدیدترینها