واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
پایان طمعکاری قتلهای بزرگ همواره دلایل پیچیدهای ندارند، گاهی یک طمعکاری ساده زندگی بسیاری را تباه میکند. داستان آموزنده زیر بر اساس واقعیت است.
مرد جوان حیرت زده به دیوار اتاق بازجویی نگاه می کرد. چند قطره اشک از گوشه چشمش جاری شد. انگار شب حادثه مانند نقطه سیاهی در ذهنش نقش بسته بود. شروع به صحبت کرد. از آنجا که همراه خانواده از سیرجان به سمت اصفهان حرکت کردند می گفت: «پایم را بیشتر روی پدال گاز فشار دادم و با همسفرهایم مشغول گفت و شنود و برنامه ریزی بودیم.» هر کدام از آنها برای این ثروت باد آورده که در چند قدمی شان ایستاده است، نقشه ها می کشند. حتی
هر از گاهی به شوخی در مورد درصد سهمشان با یکدیگر بحث می کنند. چندکیلومتری بیشتر به اصفهان باقی نمانده است. از دیروز که آن پیامک برای مادر خانمش ارسال شد و همگی شوکه شدند تا الان که به نزدیکی قرار ملاقات رسیده اند، حسابی غرق هیجان و خوشحالی اند. توقفشان در اصفهان به چند دقیقه ای کوتاه برای خرید آب معدنی و مقداری گز و پولکی خلاصه می شود. باید به موقع برسند و گرنه ممکن است همای سعادت از بامشان بپرد و بر بام دیگری بنشیند. ممکن است دیگر هیچ وقت فرصتی برای این خوش اقبالی نداشته باشند. به حوالی فریدون شهر که می رسند دوباره و چند باره محل ملاقات را از روی پیامک مرور می کنند. درست است خودشان هستند. چند مرد جوان با لباس های محلی در محل قرار منتظر ایستاده اند. مردان جوان باز همان حرف های قبلی را تکرار می کنند که عموی پیرشان هنگام چراندن گوسفندانش در کوه مقادیر زیادی سکه طلا و چند وسیله عتیقه دیگر پیدا کرده است. اما به این دلیل که آشنا و فامیلی در شهر نداشته اند تا برای فروش آنها اقدام کنند، از لای قرآن قرعه کشی کرده اند و قرعه به شماره شما افتاده است. سپس برای جلب اعتماد این خانواده سیرجانی یک سکه قدیمی را که طرح زیرخاکی داشته به آنها می دهند تا برای حصول اطمینان آن را به طلافروشی های شهر نشان بدهند و فردا با 50 میلیون تومان سر قرار حاضر شوند. سوار بر ماشین که می شوند سکه قدیمی را دست به دست می گردانند و سرانجام مادر خانمش آن را در کیف می گذارد و راهی طلافروشی می شوند. همه طلافروش هایی که سکه را می بینند اصل بودن آن را تائید می کنند. و این خانواده صبح روز بعد با آماده کردن 50 میلیون تومان که 40 میلیون تومان آن برای داماد خانواده و بقیه برای مادر خانم است، راهی محل معامله می شوند. ساعتی بعد کیسه سکه ها را تحویل می گیرند و ظاهرا به سوی آرزوهای دست نیافتنی خود به پرواز در می آیند. ـ «اما .... اما اینها که با سکه روز گذشته خیلی تفاوت دارد، اصلا ظاهرشون یه جور دیگه است به نظر نمی آید که ...» ـ «خدای من اینها تقلبی است کلاه سرمان گذاشته اند. » صدای ترمز ماشین نقطه پایانی است بر رویا های شیرینی که در ذهن بافته اند. حالا در مسیر برگشت به سیرجان بودند اما بگو مگو ها بر خلاف دیروز جدی تر و شدیدتر بود. هر کدام دیگری را مقصر خطاب می کرد و سهم پول بر باد رفته اش را از دیگری مطالبه می کرد. در این میان مالباخته واقعی ماجرا داماد خانواده بود که طمعکارانه بر 40 میلیون تومان پول بی زبانش چوب حراج زده بود. اما شب ماجرا! داماد آن شب به خانه مادر خانمش مراجعه و مقداری مواد تهیه کرده بود. عصبی و به هم ریخته به نظر می رسید. شروع به مصرف مواد کرد و تا نیمه های شب ادامه داد. خود خوری می کرد و هر از گاهی عصبانیتش را با استکانی چای فرو می داد. اما مادر خانمش زیر بار نمی رفت و حاضر به دادن پولی که به این آسانی از دست داده بودند، نبود. بی اختیار دست به قوری چای که در نزدیکی اش بود برد و تا به خودش آمد چند ضربه سنگین با قوری به سر و صورت مادر زنش وارد کرد و تفاله های چای در رگه هایی از خون به سمت پایین شناور شدند. قوری را به گوشه ای پرت کرد. چند دقیقه ای بر زمین نشست و خیره شد به جسدی که بی جان بر زمین افتاده بود. او را کشان کشان به سوی پله ها برد و از پله ها به سمت پایین هل داد. دوباره بازگشت، اتاق را مرتب و خون ها را تمیز کرد و نزدیکی های صبح در تاریکی کوچه محو شد. در حالی که هر چه در ذهنش داستان چوپان دروغگوی کتاب فارسی کلاس سوم را مرور می کرد، یادش نمی آمد که آن ماجرا قربانی و قتلی هم در پی داشت یا خیر !؟ تنظیم: سروان رضا افشار جهانشاهی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی سیرجان تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)
 
جمعه 8 خرداد 1394 ساعت 15:26
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 130]