محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830762067
اصلاح فرهنگ حزبی؛ اولویت خانه جدید
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
اصلاح فرهنگ حزبی؛ اولویت خانه جدید خانه احزاب که از سال 88 و تحت تاثیر اتفاقات آن سال تعطیل شد، پس از گذشت 5 سال با وجود برخی اختلاف‌نظرها کار خود را از سر گرفت و یکی از وعده‌هایی که روحانی در رقابت‌های انتخاباتی داده بود، حالا و نزدیک دو سالگی دولت یازدهم محقق شده است.
البته بازگشایی سیاسی ترین کانون صنفی کشور نمی توانست بدون حاشیه باشد و با موضعگیری های مختلف همراه شد. سال گذشته، عبدالرضا رحمانی فضلی از اعلام آمادگی وزارت کشور برای تشکیل کمیته سه جانبه مجلس، دولت و احزاب به منظور بازگشایی این کانون صنفی خبر داد. این عضو کابینه که یک سال گذشته با بیشترین حجم انتقاد و تخریب از سوی احزاب روبهرو بوده، سرانجام کمتر از یک سال پس از اعلام آمادگی، آغاز بهکار خانه احزاب را با برگزاری مجمع عمومی خانه احزاب کلید زد. وزیر کشور که پیشاپیش از حاشیه های این جلسه و حتی بازگشایی دوباره خانه احزاب بخوبی خبر داشت، همان ابتدای کار تذکرات خود را به نمایندگان احزاب داد. تاکید رحمانی فضلی به قاعده مندی رفتار احزاب به عنوان یکی از مهم ترین محورهای صحبت او و بخصوص ابتدای سخنرانی اش در مجمع عمومی نشان از نگرانی او و البته هشدارش برای ادامه فعالیت خانه احزاب داشت. او زمانی که از افزایش تجربه گروه های سیاسی به دلیل فراز و فرودهای فعالیت خانه احزاب سخن می گفت، امیدوار بود بتواند به حاضران جلسه یادآوری کند، تکرار کارهای گذشته و رفتارهایی که به تعطیلی این کانون صنفی منجر شده، در این دولت نیز نمی تواند نتیجه ای غیر از آن داشته باشد. هرچند تحلیل درباره مجمع عمومی و برگزاری آن پس از 5 سال متفاوت است و اعتراضاتی نیز به برخی اتفاقات می شود اما برآیند کلی نشان می دهد احزاب این پیام را دریافته اند که نتوانسته اند مجمع عمومی را بدون بحث و اختلاف برگزار کنند. قانونگرایی، ضامن تداوم فعالیت های حزبی اختلاف نظر، از شرکت نکردن برخی گروه های سیاسی در جلسه تا چرایی شرکت برخی احزاب منحل شده شروع شد و در جزءجزء برنامه های نخستین مجمع عمومی سال 94 ادامه یافت. بی تردید احیای دوباره این کانون صنفی نیازمند همکاری همه گروه های سیاسی است، چراکه قرار نیست خانه احزاب میدان مبارزه سیاسی این گروه ها باشد و تنها کارکرد صنفی دارد. تضعیف این رویکرد مهم ترین دلیل تعطیلی فعالیت خانه احزاب بود. این رویکرد را می توان نشانه ای از یک زمینه فرهنگی بزرگ تر در جامعه ایرانی دانست و آن هم ضعف فرهنگی فعالیت حزبی است. از آنجا که فعالیت گروهی و تیمی در کشور ما با ضعف های مختلفی روبه رو است، در عرصه فعالیت حزبی این کاستی ها دوچندان است چراکه همچنان تلقی عموم جامعه و حتی برخی نخبگان سیاسی، اجتماعی کشور از فعالیت حزبی چندان مثبت نیست. نمونه ای از این رفتار را در واکنش رؤسای جمهور کشورمان می توان دید که هر یک سعی می کرده اند خود را فراجناحی نشان دهند. هرچند این رویکرد در روسای کابینه های مختلف شدت و ضعف داشته، اما به طور کلی تصویر خوشایندی از کار حزبی و سیاسی در افکار عمومی وجود ندارد و اتفاقا سیاستمداران آنجا که برای انتقاد، یکدیگر را محکوم به سیاسی کاری و کار حزبی می کنند، به این نگرش ها دامن می زنند. با این حال در نظام های مردم سالار یا به بیان دیگر دموکراتیک، گریزی از سپردن بخشی از جریان مشارکت مردم در اداره کشور به احزاب و در نظر گرفتن نظرات آنان نیست. این گفته در کشورهایی که فعالیت احزاب دامنه عمومی بیشتری دارد به روشنی قابل درک است. تاکید وزیر کشور نیز بر این نکته که احزاب باید با فعالیت سیاسی خود بتوانند در میان مردم جایگاه و پایگاه اجتماعی داشته باشند از همین زاویه قابل تحلیل است. رحمانی فضلی که به قانونگرایی احزاب در جلسه خود با نمایندگان گروه های سیاسی کشور اشاره کرد، تلاش داشت شرایط ادامه فعالیت این کانون صنفی را برای احزاب بازگو کند؛ شرایطی که در نهایت دولت را به ورود در فعالیت خانه احزاب مجبور می کند. اصلاح قانون احزاب پیش از انتخابات حالا که خانه احزاب با همه حاشیه هایش فعالیت خود را از سر گرفته، زمینه طرح دو محور مهم در فعالیت حزبی و سیاسی کشور فراهم شده است. نخستین موضوع، اصلاح قانون احزاب مصوب سال 1360 است که در جریان توسعه سیاسی کشور نیازمند بازنگری جدی بوده است. این بازنگری در هر دوره با افتادن در میدان اختلاف نظر سرنوشت مشخصی پیدا نکرده تا همچنان این قانون در سی و چهارمین سال خود با همه کاستی هایش نسبت به تغییرات و شرایط سیاسی کشور، تنها مرجع اصلی قانونی در فعالیت سیاسی و حزبی باشد. البته اکنون نمایندگان در حال بررسی طرح نحوه فعالیت احزاب و گروه های سیاسی هستند که در صورت قانونی شدن آن، برخی مشکلات موجود در عرصه فعالیت حزبی کشورمان قابل حل و فصل است. سردرگمی مردم در برابر احزاب محور دیگری که خانه احزاب در شرایط کنونی می تواند درباره آن بحث و بررسی کارشناسانه داشته باشد، چارچوب فعالیت حزبی در کشور است. این موضوع که پیوند نزدیکی با قانون احزاب دارد، می تواند به اصلاح فرهنگ فعالیت حزبی در کشور نیز منجر شود. از آنجا که اعتماد عمومی به احزاب با چالش جدی مواجه است، ضعف فرهنگ حزبی بدیهی است. یکی از ریشه های این بی اعتمادی، وجود احزاب گوناگون و رنگارنگ با عناوین مختلف است. اکنون در کمیسیون ماده 10 احزاب، نام بیش از 240 تشکل سیاسی ثبت شده که از این میان، شمار تشکل هایی که فعال هستند، شاید به تعداد انگشتان دو دست نرسد. در آستانه انتخابات نیز همواره بر تعداد گروه های سیاسی افزوده می شود. هرچند تنوع دیدگاه و حتی دسته بندی ها نشانه احترام به سلیقه های مختلف سیاسی است، اما سوال اینجاست که آیا این همه تشکل سیاسی، هر یک بیانگر یک دیدگاه منحصربهفرد است. در فلسفه تشکیل احزاب، هر حزب باید نمادی از یک راه حل برای اداره امور کشور باشد و اگر ما 240 تشکل سیاسی داریم، باید 240 راه حل و ایده جداگانه برای حل مشکلات کلان کشور داشته باشیم، اما آیا واقعا چنین است؟ یک بررسی اجمالی نشان می دهد بسیاری از این احزاب و گروه های سیاسی می توانند با یکدیگر ادغام شوند و با قوت بیشتری به فعالیت خود ادامه دهند، همان گونه که در فصل انتخابات در 2 یا 3 جبهه اصلی سیاسی در کشور تقسیم بندی می شوند. می توان با در نظر گرفتن اشتراکات مبنایی بسیاری از این گروه های سیاسی را به همکاری نزدیک تر فراخواند تا علاوه بر تقویت فرهنگ فعالیت حزبی به استانداردهای لازم نیز نزدیک تر شوند. از این واقعیت نمی توان چشم پوشید که عناوین تازه و گمنام گروه های سیاسی در عمل نه تنها موجب مشارکت سیاسی بیشتر نمی شود، بلکه با ایجاد دسته بندی تازه، سرگردانی مردم را در سطح عمومی برای انتخاب و همراهی با این گروه ها افزایش می دهد. تعریف دقیق مرزبندی و اختلاف نظر سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای بسیاری از این گروه ها نیز به روشنی مشخص نشده است؛ چه برسد به اینکه مردم بتوانند آنها را با هویت مستقل از یکدیگر درک کنند. از همین جاست که شبهه های مختلف در تحلیل های عمومی برای تشکیل احزاب و به طور کل فعالیت های سیاسی شکل می گیرد و با قرار گرفتن در کنار ریشه های تاریخی بدبینی به فعالیت سیاسی در ایران، شرایطی را فراهم می آورد که در نهایت موجب می شود مردم روی خوشی به این احزاب و فعالیت آنان نشان ندهند. همگرایی، رمز تغییر در فعالیت حزبی سال 94 با افق پیش روی خود در عرصه سیاست داخلی و خارجی، فراز و نشیب های بسیاری به همراه دارد. از حوزه سیاست خارجی که بگذریم، در عرصه داخلی دو انتخابات مهم در پایان امسال عرصه مهم بروز و ظهور فعالیت احزاب خواهد بود. سرنوشت مبهم قانون احزاب و تنوع بیش از اندازه احزاب اگرچه در کوتاه مدت شاید ضربه بزرگی به فعالیت های سیاسی وارد نکند، اما در بلند مدت نتیجه خوبی به دنبال ندارد. زمزمه طرح های انتخاباتی مانند استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی و گرم شدن تنور فعالیت های انتخاباتی از اکنون بیش از هر زمان دیگری این ضرورت را برای احزاب ایجاد می کند که به این دو محور توجه کنند. آغاز به کار دوباره خانه احزاب اگر نتواند زمینه تقویت همگرایی به منظور تصویب قانون احزاب در مجلس باشد یا با ایجاد اجماع نظر در گفتمان های مختلف سیاسی و همگرایی ساختاری احزاب به ادغام احزاب چندنفره یا چند صدنفره با گروه ها و حزب های بزرگ تر منجر شود، نمی تواند تغییرات بزرگ تری را رقم بزند. به هر حال این مسائل صنفی محلی جز خانه احزاب برای رسیدگی و ایجاد اجماع نظر ندارد و اگر این مسائل صنفی جای خود را به اختلاف نظر سیاسی دهد، نمی توان امید تازه ای به فعالیت خانه احزاب داشت. تجربه نشان داده است، وقتی خانه احزاب به جای رتق و فتق امور صنفی به میدان مبارزه سیاسی تبدیل شود، سرنوشتی مشابه اتفاقات مجمع عمومی سال 88 در انتظار این کانون صنفی خواهد بود. شاید این بار خانه احزاب طرحی نو دراندازد! حسین اسماعیلی / جام جم
پنج شنبه 7 خرداد 1394 ساعت 04:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
سیاسی
پربازدیدترینها