محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842023680
دفاع صادق زیباکلام از احمد توکلی!
واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: احمد توکلی در حالی برای دفاع از خود در دادگاه کیفری حاضر شد که شاید خود او نیز فکر نمیکرد روزی نظرات تعدادی از کاربران سایتش منجر به این شود که پرونده و دادگاهی علیه او شکل بگیرد، آن هم به اتهامی به نام فعالیت تبلیغی علیه نظام.
به گزارش تراز ، اتهامی که سال گذشته پدر عروسش را به دادگاه غیرعلنی کشاند. حسینعلی توکلی نوه دکتر احمد توکلی و دکتر صادق زیباکلام وقتی که بزرگ شود متوجه خواهد شد که هر دو پدربزرگش به یک اتهام به دادگاه رفتهاند اما هرکدام از یک طیف فکری جداگانه. هرچند دکتر زیباکلام معتقد است حسینعلی توکلی هفت ساله همین الان هم میداند که بابایی و باباجون همفکر و همخط نیستند. زیباکلام میگوید نه بهواسطه این ارتباط خویشاوندی، که برای دریافت این پاسخ به دادگاه دکتر توکلی رفته که چرا دادگاه او و دکتر توکلی با این همه تفاوت اما به اتهام یک جرم واحد برگزار شده است.صادق زیبا کلام را همه به صراحت لهجه و رکگویی میشناسند، پنجره نیز تمام سخنان وی را منتشر میکند و این بازتاب به معنای موافقت با سخنان وی نیست. همانطور که خودش در همین مصاحبه گفته است: « من افکار و عقایدم از زمین تا آسمان با افکار و عقاید پنجره متفاوت است.» آیا حضورتان در دادگاه دکتر توکلی صرفا همراهی کردن با یکی از خویشاوندانتان بود یا حضورتان در دادگاه علل دیگری نیز داشت؟
من در این دادگاه نه بهواسطه پیوند خویشاوندی که بین ما هست بلکه بهواسطه دو دلیل دیگر شرکت کردم. یکی دلیل اصلیتر است و دیگری فرعیتر. دلیل فرعیتر این است که دکتر توکلی محکوم شده بودند یا همچنان محکوم هستند به تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی. بنده هم درست سال گذشته دقیقا به همین اتهام پرونده داشتم. چیزی که خیلی عجیب است، این است که علیرغم اینکه همه چیز این دو پرونده و اتهاماتشان یکسان بود (یعنی ایشان بهواسطه اینکه در رسانه‌ای تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام کردند و بنده هم دقیقا بهخاطر اینکه نامه سرگشادهای را خطاب به آقای حسین شریعتمداری نوشته بودم مبنی بر اینکه موضوع هستهای با این هزینههای وحشتناکی که داشته چه گُلی به سر نظام و مملکت زده) و با اینکه ذات جرمهایمان یکی بود اما دادستانی پرونده بنده را به دادگاه انقلاب فرستاد که بهصورت غیرعلنی برگزار شد اما دادگاه آقای دکتر توکلی علنی بود. حدود 100 نفر حضار آمده بودند، ارباب جراید و رسانهها حضور داشتند و از همه مهمتر اینکه هیئت منصفه بود. من میخواهم بدانم جرم من و آقای دکتر احمد توکلی که یکی است، چرا بنده باید آنطوری محاکمه شوم و آقای دکتر توکلی باید بهصورت ویآیپی محاکمه شوند، درحالیکه اولین درسی که دانشجویان علم حقوق در دانشگاه تهران فرا میگیرند چیزی است به اسم وحدت رویه. شما نمیتوانید برای یک نوع اتهام دو نوع مجازات تعیین کنید یا دو نوع دادرسی داشته باشید؛ یعنی یکی در دادگاه کیفری، علنی و با حضور هیئت منصفه و دیگری در دادگاه انقلاب، غیرعلنی و بدون حضورت هیئت منصفه برگزار شود. آیا به جواب این سوالتان در دادگاه رسیدید؟ بهنظر خودتان به چه علت چنین اتفاقی افتاد؟
من به جواب سوالم نرسیدم و امیدوارم بعد از اینکه مجله پنجره مطلب صادق زیباکلامی را که قبولش ندارند، اما بهخاطر اینکه از همصنف خودش دفاع کرده و میکند، چاپ کرد، قوه قضائیه جواب بدهد که چرا ما یک متهم با اتهام ساختگی تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام را در دادگاهی باز، علنی و با هیئت منصفه محاکمهاش میکنیم ولی صادق زیباکلام را در یک دادگاه غیرعلنی و بدون حضور رسانهها و هیئت منصفه محاکمه میکنیم. مگر چه فرقی داشته؟ مگر ما چند نوع تشویش اذهان عمومی داریم؟ جواب سوال شاید این باشد که قوه قضائیه بگوید تشویش اذهان شماره یک داریم و تشویش اذهان شماره دو چون آقای زیباکلام شماره یک را انجام داده و خیلی بد بوده، ایشان را باید در دادگاه انقلاب و بدون حضور هیئت منصفه محاکمه میکردیم و دکتر احمد توکلی را چون ملایم بوده باید در دادگاه علنی و با حضور هیئت منصفه محاکمه میکردیم. لذا جواب سوال را باید آقای دادستان و قوه قضائیه بدهد. من به دادگاه آمدم تا به رسانهها، مطبوعات و مجله پنجره که همفکر و همخط من نیست ـ ولی امیدوارم پنجره این شهامت اخلاقی را داشته باشد که این مصاحبه را کامل چاپ کند ـ بگویم این شتری است که ممکن است فردا در خانه پنجره هم بخوابد. ممکن است یادداشتی را از نویسندهای منعکس کند یا یادداشتی را سردبیر بنویسد و چند ساعت بعد از سوی دادستانی انقلاب احضاریه بیاید که شما تشویش اذهان عمومی کردهاید. بنابراین اینجا مسئله صنفی مطرح است. من افکار و عقایدم از زمین تا آسمان با افکار و عقاید پنجره متفاوت است اما هم من باید حرفم را بزنم و هم پنجره باید بتواند حرفش را بزند و هم آقای دکتر توکلی. مشخص است که من و آقای دکتر احمد توکلی همخط نیستیم. این موضوع را یک بچه کلاس اول دبستان هم می‌تواند به شما بگوید. حسینعلی توکلی که نوه من و دکتر توکلی است و امسال به کلاس اول میرود هم به شما خواهد گفت که بابایی و باباجون (نوهام به دکتر توکلی میگوید باباجون و به من میگوید بابایی) با هم اختلاف نظر دارند.
ولی من به دادگاه دکتر احمد توکلی نه بهواسطه اینکه پدر دامادم است، رفتم، بلکه بهواسطه این رفتم که بگویم شما نمیتوانید هر چیزی را که مطابق میلتان نیست برچسب تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام بزنید. و دلیل اصلیتر حضورتان در دادگاه دکتر توکلی چه بود؟
نکته اصلی که در حقیقت اگر آب دستم بود میگذاشتم زمین و میرفتم ـ و حتی من کلاس روز یکشنبه دوره دکتریام را تعطیل کردم تا بتوانم در دادگاه شرکت کنم ـ موضوعی است به نام تشویش اذهان عمومی یا بهتر است بهجای این موضوع بگویم اتهامی است به نام تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام. هر سال دهها نفر، اگر نگفته باشم صدها نفر، نویسنده، روزنامهنگار، خبرنگار و کسانی که در سایتها مطلب مینویسند به این دو اتهام به دادگاه و قوه قضائیه فراخوانده میشوند. بنده خودم یک سال و نیم در دادگاه اول محکوم شدم و در دادگاه دوم هم به من تخفیف دادند و جزای نقدی پنج میلیون تومانی برایم در نظر گرفته شد. سوال من این است که چرا در جوامع توسعهیافته، مثلا هند، ژاپن، برزیل، آرژانتین و آفریقای جنوبی ـ بنده مخصوصا از آمریکا و اروپا سخن به میان نمیآورم ـ چیزی به اسم تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی وجود ندارد؟ بهنظر میرسد عملا قوه قضائیه و مسئولان هر چیزی را که دوست ندارند و هر چیزی که باب میلشان نیست و هر چیزی را که در قبالش احساس ناراحتی کنند مصداق تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام میدانند. بنابراین من فکر میکنم جرمی به نام تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام مندرآوردی است و برای گوشمالی دادن به منتقدان و اخطار دادن به آنهاست. اتهام بعدی من تشویش علیه نظام بود. چهکسی از نامه سرگشاده من به آقای شریعتمداری دچار اضطراب و نگرانی شده؟ معنی لغت تشویش چیست؟ آیا معنی لغت تشویش بهجز اضطراب است؟ مگر من گفتهام در آب تهران سیانور ریخته شده یا امشب در تهران زلزله میآید که افکار عمومی را مشوش کرده باشم؟ با این حال ما میبینیم شخصی مانند دکتر توکلی با سابقه مبارزاتی قبل از انقلاب و با وجود نماینده بودنشان در دادگاه محاکمه میشوند. همین مسئله نشاندهنده رعایت عدالت از سوی قوه قضائیه نیست؟
نفس محاکمه دکتر احمد توکلی اولا آزادی بیان را زیر سوال میبرد. برای اینکه اگر به موارد اتهامی مطرح شده در دادگاه توجه میکردید باورتان نمیشد که مثلا یک کامنت یکخطی که یک نفر در سایت الف گذاشته تبلیغ علیه نظام و تشویش اذهان عمومی محسوب شود. ضمن اینکه دکتر توکلی تمام مواردی را که دادستان آورده بود منصفانه و بهدرستی نشان دادند ـ با وجود اینکه حقوقدان هم نیستند ـ که نمیتواند جرم و تبلیغ علیه نظام تلقی شود. حتی نمیشود گفت کامنتگذار هم مخالف نظام است. من اگر بگویم اعتیاد پدر مملکت را در میآورد شما میگویید دل این آدم برای مملکت میسوزد یا من را متهم میکنید که تبلیغ علیه نظام میکنم؟ هیچ کجای دنیا شما چنین سیستمی را ندارید. در همه جای دنیا اگر توهین کنید یا استناد دروغ داشته باشید ممکن است دادستان یا شهروند حقیقی از شما اعلام جرم کند. من در حدود دو دهه در انگلستان زندگی کردم و یکبار ندیدم محاکمهای شده باشد و نویسنده یا خبرنگار یا روزنامهنویسی را به جرم تبلیغ علیه نظام محاکمه کنند. اصلا نظام هند و انگلیس و آلمان یعنی چه که شما علیه او تبلیغ کنید. مگر رئیسجمهور مصداق نظام است، مگر رئیس قوه قضائیه و مجلس مصداق نظام هستند؟ مگر صادق زیباکلام مصداق نظام است؟ ما افرادی هستیم که ممکن است اشتباه کنیم یا خوب عمل کنیم. دموکراسی به همین معناست که بتوانید از حکومت و حاکمیت انتقاد کنید. زمانی که انتقاد نمیکنید بلکه آنها را متهم به خلافی میکنید آن زمان می‌تواند جرم باشد. آنچه را که برای دکتر توکلی رخ داد میتوان از مصائب روزنامه‌نگاری در ایران دانست؟
ببینید اتفاقی که برای دکتر احمد توکلی افتاد خیلی راحت می‌تواند برای کسانی که در پنجره کار میکنند هم، بیفتد. برای اینکه میزان تعهد و التزام آقای دکتر احمد توکلی به نظام، به ولایت فقیه، به اصول و مبانی اصولگرایی اگر بیشتر از کسانی که در پنجره کار میکنند نباشد ـکه بهنظر من هست ـ کمتر از آنها نیست. بنابراین دوستان، خواهران و برادرانی که در پنجره کار میکنید، خیلی مطمئن نباشید شتری که درب منزل دکتر توکلی خوابید، درب منزل شما نخوابد!
آیا برای آزادی رسانه و بیان میتوان مرزی در نظر گرفت و خط تعیین کرد که تا این مقدار آزادی بیان است و در غیر آن تبلیغ علیه نظام؟
مگر ما دستگاه دوستدار نظامسنج داریم که ببینیم چهکسی بیشتر طرفدار نظام است و چهکسی کمتر؟ چهکسی می‌تواند بگوید حرفی که صادق زیباکلام زده تبلیغ علیه نظام بوده یا از سر دلسوزی برای نظام؟ دقیقا صادق زیباکلام بهخاطر اینکه دلش برای نظام، مملکتش و انقلاب اسلامی میسوزد این حرف را زده است. روزی که من در یک نامه سرگشاده به آقای شریعتمداری نوشتم که آقای شریعتمداری این هزینه هولناکی که مملکت بابت هستهای میپردازد چه مابهازا و دستاوردی برای مملکت داشته است، نگفتم و نمیگویم این خرجی را که برای هستهای میکنید برای من بکنید. من معتقدم صادق زیباکلام هم از دادستان انقلاب وطنپرستتر است و هم از آقای حسین شریعتمداری. صادق زیباکلام از هر دوی این دو بزرگوار بیشتر دوستدار نظام است. صادق زیباکلام میداند از میلیاردها دلاری که به چاه ویل هستهای ریخته می‌شود یک ریال به او داده نمیشود. من چه نفعی دارم که بگویم خرج هستهای نشود و خرج امور دیگر شود. اتفاقا وقتی میگویم خرج هستهای نشود (همه این موارد را در دادگاه هم مطرح کردهام)، جمله بعدی این است که خرج آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، مترو، راهآهن، بیمارستانها و خرج جادههایی شود که قاتل جان مردم هستند. سوالم این است که آیا من وطنپرست یا دوستدار نظام نیستم که اینگونه درباره نظام احساس میکنم؟ اگر بگوییم صادق زیباکلام استاد باسوادی نیست، روش تدریس خوبی ندارد و دانشجویان از او چیزی یاد نمیگیرند، جرم نیست، تنها انتقاد است. نباید فردی را که چنین انتقادی از زیباکلام دارد به زندان بیندازیم. اما اگر کسی بگوید صادق زیباکلام از صندوق دانشگاه دزدی کرده است، جرم محسوب می‌شود. این کاری است که قوه قضائیه و سایر مسئولان ما انجام میدهند که وقتی به آنها انتقادی وارد می‌شود بهجای اینکه بگویند این انتقاد درست یا غلط، انتقادکننده را به تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام متهم میکنند. فکر میکنید سرنوشت پرونده دکتر احمد توکلی به کجا برسد و چه حکمی در انتظار ایشان باشد*؟
دکتر احمد توکلی به احتمال خیلی زیاد ممکن است تبرئه شوند یا یک مجازات خیلی سبکی را دریافت کنند اما خیلیها بودند که ظرف پنج سال یا 10 سال اخیر با این دو اتهام سالها به گوشه زندان رفتند. احمد توکلی را هم به این دو جرم احضار کردند تا دیگران مقداری حساب کار دستشان بیاید چون اساسا آقای دکتر احمد توکلی نزدیک به یک ساعت و نیم از اتهاماتی که دادستان به ایشان وارد کرده بودند و براساس آن اتهامات ایشان را مرتکب جرم تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام دانسته بودند، از خودشان دفاع کردند. دادگاه عام بود؛ همه کسانی که در آن دادگاه بودند مثل من تخصصشان علم حقوق نیست اما ایشان به تک تک اتهامات پاسخ دادند.*مصاحبه فوق قبل از جلسه آخر دادگاه دکتر توکلی انجام شده است.
چهارشنبه 6 خرداد 1394 ساعت 12:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[مشاهده در: www.taraznews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
سیاسی
پربازدیدترینها