واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: خروج از رکود، سیاست مالی یا سیاست پولی؟ تهران - ایرنا - روزنامه اعتماد به مدیرمسوولی الیاس حضرتی در ستون نگاه خود به موضوع خروج از رکود پرداخت و نگاهی به سرمایه های سرگردانی کرد که در اجرای اقتصاد دستوری آزاد می شود.
این روزنامه در مطلب خود به قلم علی قنبری نوشت: فارغ از اینکه اقتصاد دستوری و مداخله دولت در بازارهایی مانند بازار پول، ارز و... باید در مورد اقتصاد ایران مورد بازنگری جدی قرار گیرد و استقلال نهادهای تصمیم گیر در این زمینه مانند بانک مرکزی افزایش یابد، از دیرباز یکی از رایج ترین رفتارهای دولت ها، وضع سیاست های اقتصادی بوده است.
آخرین سیاستی که توسط وزارت اقتصاد وضع شد، سیاستی مبنی بر کاهش دو درصدی نرخ سود سپرده های بانکی بود که در واقع یک سیاست انبساط پولی است تا به کمک آن گامی جدی در بازگشت اقتصاد به مسیر رشد و ایجاد تحرک در سرمایه های سرگردان اتفاق بیفتد.
اما آیا اینکه این میزان کاهش یعنی کاهش دو درصدی در نرخ سود سپرده می تواند چنین هدفی را محقق کند؟ پرسشی است که پاسخ آن در شرایط تغییرات نرخ تورم، نرخ تورم انتظاری و میزان ریسک پذیری سرمایه گذاران دارد.
در وضعیت کنونی اقتصاد و با شرایطی که به سمت کاهش نرخ رشد تورم پیش می رویم، کاهش دو درصدی نرخ سود سپرده با تورم انتظاری منفی سرمایه گذاران، می تواند منجر به کمرنگ شدن اثر این سیاست شده و بهتر است دولت بر سیاست های مالی متمرکز شود. چنان که بر اساس تئوری های اقتصاد کینزی، در شرایط رکود اقتصادی سیاست های مالی قدرت اثرگذاری بالایی دارند.
البته بحران نقدینگی و موجودی نقدی بنگاه های اقتصادی نیز خود موضوعی پر اهمیت است که باید در دستور کار دولت قرار گیرد اما با توجه به اینکه صاحبان سپرده های بانکی در اقتصاد ما بیشتر متشکل از افراد ریسک گریزی هستند که با توجه به نرخ بالاتر بازار آزاد به سمت بانک ها و سود های سپرده گذاری آمده اند، اعمال سیاست پولی آن هم کاهش نرخ سود سپرده، به نظر می رسد نه تنها اثر معناداری در رفع بحران نقدینگی بخش تولید و خروج اقتصاد از رکود نداشته، بلکه ممکن است سپرده های آزاد شده به واسطه کاهش نرخ سود سپرده، به بخش های غیرمولد اقتصاد تزریق شده و منجر به افزایش حجم معاملات کاذب و واسطه گری در بخش هایی مانند مسکن شود.
اگر چه همیشه انتظاری که از یک سیاست پولی انبساطی می رود این است که با کاهش نرخ سود سپرده، بخش زیادی از سرمایه های کشور که به عنوان سرمایه سرگردان نامیده شده و در اثر اعمال سیاست هایی از این قبیل، واکنش آنی نشان داده و به بخش های مختلف اقتصاد منتقل می شوند، از بانک ها خارج شده و به چرخه های تولید و صنعت تزریق شوند، اما نهایتا باید گفت در وهله اول، این میزان کاهش نرخ سود سپرده در تحقق چنین هدفی کمرنگ و ناتوان به نظر می رسد و علاوه بر آن ریسک بالای سرمایه گذاری در ایران و بهره وری پایین بخش مولد اقتصاد، که جدی ترین موانع ورود نقدینگی به این بخش ها هستند، اجازه ورود سرمایه های شناور به این بخش ها را نمی دهند.
شایان ذکر است که خطر شکل گیری بازارهای غیر متشکل پولی (بازار سیاه پول)، بیش از پیش در انتظار این نوع سرمایه های شناور بوده و ممکن است از هدایت آنها به سمت بازارهای مولد و خروج اقتصاد از رکود، ممانعت کند. اگرچه اعمال سیاست پولی انبساطی یک سیاست مناسب و اجرایی با کاربرد گسترده است اما آیا در چنین شرایطی، سیاست های مالی کاراتر نبوده و نباید به سمت اجرای سیاست های مالی یا حتی سیاست های درآمدی رفت؟
منبع: روزنامه اعتماد
اول**1577
30/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]