واضح آرشیو وب فارسی:سيستان آنلاين: به گزارش سیستان آنلاین: دریاچه هامون با قدمت چند هزار ساله سومین دریاچه بزرگ ایران ، هفتمین تالاب بین المللی جهان ، بزرگترین پهنه آب شیرین فلات ایران، سرچشمه حیات سیستان و تمدن 5200 ساله با شکوهش که همچون ستاره ...
به گزارش سیستان آنلاین: دریاچه هامون با قدمت چند هزار ساله سومین دریاچه بزرگ ایران ، هفتمین تالاب بین المللی جهان ، بزرگترین پهنه آب شیرین فلات ایران، سرچشمه حیات سیستان و تمدن ۵۲۰۰ ساله با شکوهش که همچون ستاره در تاریخ ایران و جهان میدرخشد (دلیل ایجاد تمدن شهر سوخته، پایتخت سیزدهمین ساتراپ هخامنشی (دهانه غلامان) کوه اوشیدا، مکانی مقدس در اوستا محل ظهور سوشیانت یا منجی زرتشت، پرورش دهده ناجی زبان پارسی و سروده های شاهنامه دلیل شهرت سیستان به انبار غله ایران و آسیا،و سبد نان خراسان و..) چندی است که به فراموشی سپرده شده ٬ امید است مسئولین برای نجات آن اقدامات موثری انجام دهند.
سوء مدیریت در خصوص منابع آبی سیستان ، عدم پیگیری به طور جد حق آبه رودخانه هیرمند و تالاب بینالمللی هامون که هر کدام حق آبه مجزایی دارند از جانب دولتمردان از ۱۷ سال گذشته تاکنون باعث شده هامون دچار دیو خشکسالی گردد رها سازی گونه ماهی آمور(طوفان) توسط شیلات که این گونه از ماهی ها از نیزار کف دریاچه تغذیه میکند باعث از بین رفتن نیزار در منطقه شد که این اتفاق دلیلی شد برای تبخیر چند برابر آب و سپس از بین رفتن دریاچه، دلایل بالا، از بارزترین علت های خشکسالی تالاب هامون در منطقه سیستان هستند . بررسی دلایل سوء مدیریت منابع آبی سیستان
احداث چاه نیمه چهارم با عمق کم و پهنای زیاد و با ظرفیت ۷۰۰ میلیون متر مکعب باعث شد مقادیر قابل توجهی آب تبخیر شود.
از مضرات چاه نیمه ۴ میتوان به :۱٫نداشتن خروجی آب ۲٫ تبخیر آب قابل توجهی در سال(چندین برابر انتقال آب به شهر زاهدان در سال در چانیمه ۴ تبخیر می شود) ۳٫ قبل از احداث چاه نیمه ۴ مقادیری آب قابل توجهی به زمین ها کشاورزی تخصیص پیدا می کرد که باتوجه به اینکه مرز توسط حصاری مسدود شد از لحاظ معیشتی کمکی برای کشاورزان و دامداران بود با احداث این چاه نیمه و کمبود آب باعث شد کشاورزان و دامپروران که در منطقه سیستان روزگاری در سطح کشور حرفی برای گفتن داشتتند متحمل خسارات زیادی شوند و کشاورزی و دامپروری در منطقه رو به نابودی رﻓﺘﻪ و ﻣﻮج ﻣﻬﺎﺟﺮت ﻣﺮدﻣﯽ آغاز شود از مضرات زیست محیطی واقتصادی چاه نیمه بگذریم به ضربات سنگینی که به پیشانی تمدن کهن سیستان و میراث فرهنگی سیستان زده میرسیم، از لحاظ جغرافیایی چاه نیمه چهارم در محل شهر تاریخی دهانه غلامان قرار گرفته است که بخش های اندکی از این شهر کشف شده و هکتار ها از این شهر خشتی تاریخی به زیر آب فرو رفته و نابود شده است. بررسی یکی دیگر از عوامل نبود مدیریت
انتقال آب سیستان به شهر زاهدان که می توانست این آب در جهت رشد کشاورزی ٬ دامداری ٬ صیادی و حتی جذب توریسم کمک کند ضربه سنگینی بود به پیکره ی نیمه جان سیستان که باعث مهاجرت خیل عظیمی از مردم این منطقه به اقصی نقاط کشور شد
خط اول انتقال آب به زاهدان قریب به ۵۰ میلیون متر مکعب و خط دوم هم که در حال تکمیل است روی هم رفته انتقال آب را به مرز ۱۰۰ میلیون متر مکعب میرساند.
حال برای خیلی سوال پیش می آید که چرا دولت های مختلف از شروع این طرح ها تا کنون و حتی نمایندگان سیستان که میدانستند این آب لازمه حیات سیستان است چرا برای توسعه منطقه ای دیگر به آنجا منتقل شود؟توسعه منطقه ای که حتی در خصوص نیاز های اولیه اش عاجز است.حال سوال دیگری پیش می آید که چه اصراری است سیستان فدای توسعه کلانشهری به نام زاهدان شود؟ چرای برای انتقال آب بجای نزدیک تری نمیروند؟ لادیز از توابع شهرستان میرجاوه نیز دارای منابع آبی است و مسافت کمتری نسبت به زاهدان دارد و انتقال از آنجا برای دولت نیز مقرون به صرفه تر است. صرفا جهت اطلاع مسئولین و دولتمردان
دریاچه هامون برای احیاء بین ۱۰ تا ۱۲ میلیارد متر مکعب آب نیاز دارد و حق آبه هیرمند سالانه تقریبا ۸۲۰ میلیون متر مکعب است در سال های پر آبی مثل سال ۹۳ سیستان شاهد ورود سیلابی بیش از ۳ میلیارد متر مکعب بود که سوء مدیریت باعث وجود فجایع زیست محیطی از قبیل تلفات هزاران جوجه حواصیل و یک میلیارد و ۲۰۰ بچه ماهی شد. بهتر است مسئولین بجای گرفتن نام حق آبه به دنبال طرح های مثل تصفیه و انتقال آب از دریای عمان یا استخراج آب های ژرف زیرزمینی دشت سیستان باشند.
و من الله توفیق
کیان عابدی فعال زیست محیطی
سه شنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۴ |
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سيستان آنلاين]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]