تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834426757
دکتر علی اصغر زرگر استقلال پاریس در سیاست خارجی؛ از توهم تا واقعیت
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: دکتر علی اصغر زرگر
استقلال پاریس در سیاست خارجی؛ از توهم تا واقعیت
بعید است آمریکایی ها در فکر این باشند که از خاورمیانه به سمت شرق دور یا قسمت هایی مانند هند و چین حرکت کنند. مسئله انرژی خاورمیانه و خلیج فارس آن قدر اهمیت دارد که در کوتاه مدت آمریکایی ها نمی خواهند به دست فرانسوی ها بدهند.
در جدیدترین تحول در زمینه روابط فرانسه و کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس،شاهد سفر دوره ای فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه به منطقه و حضور در شست شورای همکاری بوده ایم؛ در یادداشت زیر این تحولات مورد تحلیل قرار گرفته است. استقلال پاریس در سیاست خارجی؛ از توهم تا واقعیت سیاست فرانسه نسبت به منطقه خاورمیانه سیاستی خاص است. سیاست خارجی فرانسه در ارتباط با اروپا و آمریکا بازتاب وضعیت استقلال نسبی است. در واقع سنتی دیرینه در سیاست خارجی فرانسه وجود دارد. دولت فرانسه و دولتمردان فرانسه می خواهند نشان دهند که از نظر سنتی بازیگر مهمی در صحنه بین المللی هستند. از این منظر گاهی مواقع به نظر می رسد که در سیاست های خود در برابر ایران نوعی سیاست فرصت طلبانه یا دوگانه را اتخاذ میکنند به طور مثال در مورد ایران، فرانسوی ها روابط تجاری خوبی با ایران داشتند، ولیکن فرانسه مسئله سازی در موضوع هسته ای را به شکلی افراطی در پیش گرفت. این نوع سیاست نوعی از دوگانگی را بازتاب میدهد. منطقی بود به واسطه روابط خوب با ایران ، فرانسه روش نرم تر و متعادل تر نسبت به موضوع هسته ای ایران در پیش بگیرد. این موضوع نشان دهنده این واقعیت است که فرانسه می خواهد خود را در قامت یک نیروی مستقل نشان دهد و اشاره کند که سیاست مستقل خود را نسبت به ایران حفظ میدارد و در صحنه بین المللی نیز بازیگر مهمی است . این کنش، ناشی از طرز تفکر فرانسویان است، ایشان در ناتو هم همین شیوه را در مورد سایر مسائل نیز در پیش گرفتند. بر این اساس فرانسوی ها اکنون با کشورهای خاورمیانه به چند دلیل ارتباط دارند: اهداف فرانسه در منطقه خاورمیانه دلبستگی های استعماری و ملی: فرانسویها دلبستگی های روانی نسبت به منطقه خاورمیانه، و نیز وابستگی های احساسی و ملی نسبت به مراکش و شمال آفریقا و الجزایر دارند. پیشتر فرانسوی ها به عنوان مستعمره این سرزمین ها را در اختیار داشتند. فرانسه بر عکس آمریکا به کشورهای خاورمیانه نزدیک تر است. هر چند اسپانیا و پرتغال همسایگان خاورمیانه هستند، اما بعد از این کشورها فرانسه به خاورمیانه نزدیک تر است، (بعد از فرانسه، آلمان بیشتر در قسمت های شمالی به منطقه خاورمیانه نزدیک است) . فرانسوی ها از نظر سنتی با این منطقه آشنا هستند و لذا تمایل به حفظ این روابط دارند. سفر اولاند در همین راستا قابل تحلیل است؛ وی سعی دارد فرانسه را به عنوان یک بازیگر بین المللی مطرح کند و ضمنا جایگاه فرانسه را در منطقه محفوظ بدارد. فرانسه مطلوب می دارد از سایه وابستگی و پیروی از آمریکا خارج شود . لذا در صدد است تا کنشگری فعال در منطقه خاورمیانه باشد. حضور سیاسی : از نظر سنتی و سیاسی توجه فرانسوی ها بیشتر معطوف به شمال آفریقا و منطقه ای پیرامون اسرائیل است. آنها می خواهند در این منطقه حضور فیزیکی و نفوذ سیاسی داشته باشند. در عین حال روابط اقتصادی با کشورهایی مانند عربستان، قطر و کشورهای حوزه خلیج فارس و ایران را دنبال میکنند. منافع سیاسی و روابط سیاسی آن ها در شمال آفریقا و بخش هایی در جبهه مقاومت و پیرامون اسرائیل است . در همین راستا فرانسوی ها برای مدتی روابط بسیار خوبی با اسرائیل داشتند، کما این که چیزی که در حال حاضر به عنوان سلاح های هسته ای در اختیار اسرائیل است، مدیون کمک های فرانسوی هاست. از آن جا که سیاست گذاری غرب در صحنه خاورمیانه و حوزه خلیج فارس تا حدودی در انحصار آمریکایی هاست، فرانسوی ها به عنوان یک بازیگر مهم نمی خواهند از این صحنه عقب بمانند. فرانسه مطلوب میدارد از سایه وابستگی و پیروی از آمریکا خارج شود، لذا در صدد است تا کنشگری فعال در منطقه خاورمیانه باشد. چنانچه در مورد سوریه کنفرانس هایی را در پاریس و ... تشکیل می دهند یا در مورد موضوع یمن اظهار نظر می کنند. انرژی و بازار منطقه: در بعد دیگری یکی از دلایل نیاز فرانسه به منطقه خاورمیانه انرژی است. فرانسوی ها به کشورهایی مانند لیبی، عراق و عربستان سعودی و کشورهای نفت خیز نگاه دوگانه ای دارند؛ هم به چشم منبع تامین انرژی می نگرند و هم به عنوان بازاری برای کالاهای خود. لذا تلاش میشود در سایه روابط سیاسی نزدیک از بازار این منطقه بهره ببرند و در کنار روابط خوب امنیت انرژی خود را هم حفظ کنند.علیرغم مقابل موضع سرسختانه فرانسه در مقابل ایران ، نظر فرانسه بر آن است که ایران بازار گسترده خوبی برای اقتصاد فرانسه است و آن ها می خواهند رابطه خوبی با ایران داشته باشد. در این میان باید توجه داشت که معمولا در سفر رهبران به کشورهای دیگر مجموعه ای از اهداف اقتصادی و بازرگانی و ... مد نظر است. وقتی رهبری به کشور دیگری مسافرت می کند، در سایه روابط نزدیک سیاسی آن کشور حاضر است که از عوامل اقتصادی و بازرگانان و بازار آن کشور حمایت کند و به نوعی نشان دهنده حمایت آن رهبر یا آن کشور از عوامل بومی خود هم هست. حضور فرانسه در جلسه ی شورای همکاری خلیج فارس بیانگر آن است که این دولت می خواهد از روند سیاست های کلان آگاه باشد و به بازیگران مقابل این پیام را بدهد که با توجه به منافع ملی خود از سیاست شما حمایت می کند. حمایت سیاسی از کشورهای شورای همکاری خلیج فارس: مسافرت های رهبران به بخش های مختلف با اهدافی انجام می شود. در وهله اول هدف از این سفرها نزدیکی با کشورهاست و معمولا زمینه برای قراردادها و روابط آتی هموار می شود. مذاکرات دو جانبه پشت درهای بسته انجام میگیرد و مسائلی که موجب کدورت شده حل و فصل میشود. این گونه سفرها نشان میدهد روابط دیپلماتیک متعادل بین کشورها وجود دارد. لذا اولین هدفی که معمولا از خلال مسافرت های رهبران به کشورها حاصل میشود، معطوف به این امر است. بنابراین حضور فرانسه در جلسه ی این شورا بیانگر آن است که این دولت می خواهد از روند سیاست های کلان آگاه باشد و به بازیگران مقابل این پیام را بدهد که با توجه به منافع ملی خود از سیاست شما حمایت می کنیم. در واقع این پیام فرانسه معطوف به حمایت از سیاست های شورای همکاری خلیج فارس (که طراحی اصلی آن عربستان و در مقابل ایران به دنبال تفوق طلبی و بازیگری است) است. بخصوص در زمینه امنیت خلیج فارس، انرژی و مسائلی ( که در کل جهان عرب می گذرد) نقش تعیین کننده ای دارد. ایران هراسی و فروش سلاح : عربستان و اسرائیل جزو کشورهایی هستند که بر فرایند مذاکرات هسته ای با ایران تأثیر گذارند. اگر آمریکا با قطر ، عربستان سعودی و... بر سر مسئله هسته ای ایران با اسرائیل همفکری می کنند، قصد دارد بگوید که ما یک ائتلاف جهانی تشکیل داده و اعراب هم عضو این ائتلاف جهانی هستند. در مقابل این رویکرد، فرانسه می گوید ما در این قضیه شرکت می کنیم و می خواهیم بدانیم نظرات کشورهای حاشیه خلیج فارس چیست و چه نظری دارند. اگر فرانسه قصد فروش سلاح داشته باشد باید به مسئله ایران هراسی دامن بزند؛ اگر بخواهد مسئله هسته ای ایران را مورد همفکری قرار دهند، باز هم مسئله ایران مطرح است. فرانسه می کوشد به خاطر بازار خوب سلاح منطقه خاورمیانه، با عربستان و کشورهای دیگر منطقه نیز رابطه خوبی داشته باشد. در بعد دیگری، اگر وضعیت کنونی فرانسه را با آمریکا مقایسه کنیم، فرانسه پایگاه نظامی آن چنانی در منطقه ندارد. ولی معمولا در ائتلاف ها حضور دارد، هرازگاهی ناوهای فرانسه در منطقه خاورمیانه حضور پیدا می کنند و از این رویکرد بهره می برند. در واقع تا زمانی که کشورهای عربی منطقه درگیر بحران هستند و مسئله اسلام هراسی و مسائل دیگر مطرح است، فرانسه میتواند در زمینه فروش سلاح موفق باشد. نگاه فرانسه به آینده خاورمیانه از یک سو آینده نگاه فرانسوی ها نسبت به منطقه خاورمیانه نمی تواند جدا از نگاه آمریکایی ها باشد. با توجه به حضور گسترده و سنگین آمریکا در منطقه خاورمیانه و سیاست های راهبردی آمریکا در این منطقه فرانسوی ها باید دنباله رو آمریکایی ها باشند. همین وضعیت در مسئله هسته ای ایران ، لیبی، عراق، یمن وجود دارد. حضور گسترده و سنگین آمریکا مانع از آن است که فرانسه بگوید من مستقل هستم و سیاست خاص خودم را دارم.( البته نمایش داده می شود که فرانسه بازیگر مهمی هست، اما فرانسه در این قد و قواره نیست، آنها در آفریقا این کار را می کند. در آفریقا فرانسوی ها با لژیونر می روند و نمایش قدرت می دهند از نظر سنتی حضور دارند، نیرو می فرستند و در این حد حضور پیدا می کنند). بعید است آمریکایی ها در فکر این باشند که از خاورمیانه به سمت شرق دور یا قسمت هایی مانند هند و چین حرکت کنند. مسئله انرژی خاورمیانه و خلیج فارس آن قدر اهمیت دارد که در کوتاه مدت آمریکایی ها نمی خواهند( این منطقه را مانند انگلیسی ها که در دهه های 60 و 70 تخلیه کردند و به دست آمریکایی ها دادند) به دست فرانسوی ها بدهند. در این بین علی رغم حضور فرانسه در منطقه، آمریکایی ها قدرتی بین المللی دارند و می توانند از نظر سیاسی و اقتصادی و ... در بین کشورهای عربی نفوذ داشته باشند. آنچه مشخص است فرانسه خود را بازیگر مهمی در منطقه خاورمیانه می داند، و در مورد همه مسائل خاورمیانه از فرایند صلح بین کشورهای عربی ، بحران سوریه، لیبی و یمن و.. خود را صاحب نظر و صائب می داند. در آینده شاید زمینه های بهره برداری برای سیاست خارجی فرانسه وجود داشته باشد. به نظر می آید با توجه به بی ثباتی منطقه خاورمیانه فرانسه به راحتی می تواند از این بی ثباتی ها بهره برداری و نفوذ خود را گسترش دهد. در بعد دیگری برای فرانسه روابط تجاری و بازرگانی یا روابط سیاسی سالم با کشورهای خاورمیانه در یک محیط آرام و با ثبات مفید فایده خواهد بود. فرانسه در مقایسه با آمریکا یک قدرت متوسط است و پیشرفت سیاست فرانسه در سایه ثبات خاورمیانه بیش از بی ثباتی خواهد بود. دکتر علی اصغر زرگر؛ استاد دانشگاه و کارشناس سیاسی انتهای متن/
94/02/29 - 00:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]
-
گوناگون
پربازدیدترینها