محبوبترینها
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853901854
دردِ هنرمندانِ در حاشیه
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: کارشناسان از دلایل و پیامدهای مهجور ماندن هنر واقعی در جامعه می گویند دردِ هنرمندانِ در حاشیه تهران-ایرنا-هنگامی که در یک جامعه هنرمندان واقعی در حاشیه قرار گرفته و هنرشان برای مردم ناشناخته می ماند، می توان هر چیزی را به نام اثر هنری به خورد مردم داد. در این شرایط عرصه برای جولان افرادی که با کمترین بهره از هنر خود را هنرمند می نامند گشوده خواهد شد.
هنر همواره راهی برای انتقال مفاهیم والای انسانی و عاطفی و عنصری الهام بخش برای بشر به شمار می آید؛ از اینرو هنر و هنرمند رسالتی حقیقی در قبال جامعه دارند و بر مبنای همین رسالت است که نمی توان هر فردی را هنرمند و هر اثری را اثر هنری نامید.
«ارسطو» فیلسوف بزرگ یونانی، هنر را ابزاری می داند که آنچه را طبیعت از تکمیل آن ناتوان است کامل می کند و «فریدریش ویلهلم نیچه» فیلسوف مشهور آلمانی، هنر را مهمترین کار و فعالیت ماورای طبیعی مناسب برای زندگی می داند.
این تعریف ها نشان می دهد که هنر از دیدگاه بزرگان علم و اندیشه جایگاه والا و ارزشمندی دارد؛ از اینرو نسبت دادن واژه ی هنرمند به افراد باید با توجه بیشتری از سوی جامعه صورت گیرد و قدر هنرمندان راستین دانسته شود.
این مهم زمانی تحقق خواهد یافت که جامعه به شناختی درست از واژه ی هنر دست یابد و بتواند تفاوت میان یک اثر به واقع هنری را از دیگر آثار درک کند.
هنگامی که آثار هنری فقط با توجه به محتوای آنها از سوی جامعه ارزش گذاری و قضاوت شوند، واژه ی هنرمند به فردی اطلاق خواهد شد که آنچه می آفریند از شایستگی های لازم برای تبدیل شدن به یک اثر هنری برخوردار باشد.
حاکم شدن نگاه شناخت محور نسبت به مقوله ی هنر در جامعه، ناخودآگاه به بالا رفتن سطح سلیقه ی هنری مردم می انجامد؛ اتفاقی که می تواند آفت هنرمندنمایی را از بدنه ی هنری جامعه بزداید و فقط شرایط حضور و پیشرفت را برای هنرمندان واقعی مهیا سازد؛ هنرمندانی که هم اکنون بسیاری از آنها برای مردم ناشناخته اند و به دلایل مختلف آنگونه که باید به جامعه شناسانده نشده اند.
*** هنرمندان دلگیر از جامعه- جامعه درگیر با ناآگاهی
ناشناخته و مهجور ماندن هنرمندان اتفاق ناگواری است که این روزها با نمونه های زیادی از آن در جامعه رو به رو هستیم. این اتفاق اما دلایل مختلفی دارد.
برخی هنرمندان بر این باورند که پایین بودن سطح سلیقه ی مردم یکی از مهمترین عوامل گوشه نشینی و به حاشیه رفتن هنرمندان واقعی و افتادن فرصت مانور به دست افراد هنرمندنما است؛ افرادی که تولیدات آنها از ارزش هنری واقعی برخوردار نیستند.
در این ارتباط «شیوا ارسطویی» نویسنده، مترجم و شاعر ایرانی در گفت و گو با گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، با تاکید بر اینکه در جامعه ی ما قدر هنرمندان واقعی و اصیل به درستی دانسته نمی شود، گفت: متاسفانه اتفاقی که در عرصه ی هنر در کشور ما رخ داده این است که جای هنرمندان اصیل و واقعی را تعدادی هنرمند قلابی پر کرده اند و هنرمندان واقعی ما کنج عزلت گزیده اند.
وی دلیل این اتفاق را پایین بودن سطح دانش و سلیقه ی هنری در جامعه دانست و افزود: به نظر می رسد در طول زمان به دلایل مختلف سطح سلیقه ی هنری جامعه پایین آمده است و من نمی دانم با ته مانده یی که از اسم هنر در دست داریم قرار است چه اتفاق بزرگی در آینده ی هنری این مملکت بیافتد!
ارسطویی با تاکید بر اینکه هنرمندان در جامعه ی ما بیشترین لطمه را از مردم می خورند، افزود: در جامعه ی ما هنرمندان واقعی بیش از آنکه از سیاست گذاری ها در عرصه ی فرهنگ لطمه بخورند، از مردم و به خصوص آن قشری آسیب دیده اند که در اصطلاح «عوام الناس» نامیده می شود. این قشر در ایران هیچ تلاشی برای بالا بردن سطح سواد خود نمی کند و با سلیقه یی که از خود ارایه می دهد سطح هنر را به شدت پایین آورده است.
ارسطویی بر این باور است که هنرمندان معاصر تلاش زیادی برای بالا بردن سطح آگاهی، سواد و سلیقه ی جامعه انجام دادند اما این تلاش تا حد زیادی بی نتیجه بوده است.
«معصومه تقی زادگان» پژوهشگر آزاد حوزه ی هنر و ارتباطات اما در کنار پایین بودن سطح سلیقه ی هنری جامعه، عوامل دیگری را هم در دورماندن هنرمندان واقعی از جامعه دخیل می داند.
به گفته ی تقی زادگان در گفت و گو با گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، بالا نبودن سواد رسانه یی یا سواد فرهنگی مخاطبان و اینکه مخاطبان چیزهایی را می پسندد که از نظر کیفیت پایین هستند، فقط ناشی از سهل انگاری مخاطب نیست و در این زمینه نباید فقط مخاطب را تخطئه کرد.
وی در ادامه بر تاثیر کنش های برخی هنرمندان در ناشناخته و کم مخاطب بودن آنها اشاره کرد و گفت: شاید اگر یک کار تحقیقی انجام دهیم به این نتیجه برسیم که سطح سواد و سلیقه ی هنری مردم در جامعه ی ما پایین است، اما در این زمینه نمی شود تمام تقصیر را به گردن مردم انداخت. هنرمندان خود نیز با گوشه نشینی و پیروی از ایده ی «هنرمند منزوی» در به وجود آوردن این شرایط نقش موثری داشته اند.
تقی زادگان افزود: مجموع سیاست گذاری هایی که دولت در زمینه ی فرهنگ و هنر در سطح کلان دارد و مجموع رفتاری که هنرمندان در سطح خرد انجام می دهند با همدیگر سواد هنری مخاطب امروز را تشکیل داده است.
این کارشناس حوزه ی هنر و ارتباطات در ادامه با اشاره به اینکه در طول یک دوره ی زمانی در جامعه ی ما نوعی از خوراک ها و محصول های فرهنگی به مخاطبان ارایه شده که سطح سلیقه ی آنها پایین آمده است، تاکید کرد: مخاطب امروز محصول های فرهنگی و هنری در جامعه ی ما، تربیت یافتگی لازم را در زمینه ی شناخت هنر ندارد.
*** جامعه نیازمند آموزش و خوراک فرهنگی مناسب است
کارشناسان بر این باورند که اگرچه ذائقه ی هنری در جامعه ی ما در سطح به نسبت پایینی قرار دارد، اما در شکل گیری این شرایط نه فقط مردم بلکه عوامل مختلف دیگری دخیل هستند.
یکی از مهمترین این دلایل نبود فضای فرهنگی مناسب و کمبود برنامه ها و سیاست گذاری های لازم در زمینه ی فرهنگ و هنر است.
معصومه تقی زادگان در ادامه ی گفت و گو با ایرنا در این زمینه گفت: من معتقد نیستم که سطح سواد مردم در همه زمینه ها پایین است، اما در بعضی زمینه ها از جمله هنر، سطح آگاهی و شناخت جامعه کم است. این مساله ناشی از آن است که تربیت یافتگی لازم در این زمینه وجود ندارد.
وی با اشاره به کمبود آموزش و اطلاع رسانی در حوزه ی هنر افزود: آموزش و اطلاع رسانی دو ابزار تصمیم گیری برای مخاطبان است. وقتی مخاطبان از این دو ابزار بی بهره باشند، نمی توانند تصمیم گیری درست انجام دهند. در این شرایط هر محصولی که به عنوان محصول فرهنگی یا هنری به آنها ارایه شود را می پذیرند و مصرف می کنند.
تقی زادگان با تاکید بر اینکه بخش مهمی از وظیفه ی آموزش و اطلاع رسانی بر عهده ی رسانه ها و بخشی نیز بر عهده ی نظام آموزشی کلان در کشور است، گفت: با اطلاع رسانی و آموزش درست مخاطبان، سطح آگاهی هنری آنها بالا رفته و در نتیجه هر کسی نمی تواند هر چیزی را به عنوان محصول هنری ارایه کند و خود را هنرمند بنامد.
این پژوهشگر حوزه ی هنر و ارتباطات در ادامه تاکید کرد: راه بالا بردن سطح سلیقه ی مردم و گسترش هنر واقعی در جامعه جلوگیری از پخش آثار بی کیفیت نیست، بلکه باید آثار خوب را به بازار عرضه کنیم و سطح سواد مردم را در این زمینه ها بالا ببریم. در این شرایط مردم خودشان هنر خوب را انتخاب می کنند و دیگر نیازی نیست که از بابت فرهنگ نگرانی داشته باشیم.
به گفته ی تقی زادگان، یکی از مهم ترین شرط های ارایه ی آثار خوب اما خروج هنرمندان واقعی از انزواست. هنرمندان باید الگوی «هنرمند منزوی» را کنار بگذارند.
*** الگوی «هنرمند منزوی» عامل دوری هنرمندان واقعی از جامعه
اگرچه بسیاری از هنرمندان کم توجهی مردم به هنر و سهل انگاری آنها در انتخاب هنر و هنرمند را دلیل اصلی بی رونقی بازار هنر راستین در جامعه می دانند، اما به نظر می رسد خود آنها نیز در وقوع این امر نقش داشته اند.
پیروی بسیاری از هنرمندان از الگوی انزوا و گوشه نشینی، یکی از مهمترین دلایل کمرنگ ماندن هنر اصیل و ریشه دار آنها شده است.
تقی زادگان در این زمینه اظهار داشت: هنرمندان همواره از یک ایده و الگویی به نام «هنرمند منزوی» پیروی می کنند. این ایده در میان بسیاری از هنرمندان رایج است و آن را می پسندند. بر اساس این ایده هنرمندان در گوشه یی می نشینند تا اینکه عده یی بیایند و آنها را کشف کنند و به جامعه بشناسانند.
وی افزود: این ایده یی است که خیلی راحت می شود آن را زیر سوال برد، زیرا هنرمند باید شرایط زندگی در جامعه را بپذیرد و خودش را به جامعه متصل کند؛ هنرمند تنها با ورود به حلقه ی جامعه می تواند به معروفیت لازم دست پیدا کند.
تقی زادگان در ادامه با تاکید بر اینکه بیشتر هنرمندانی که در جامعه مورد شناسایی قرار نمی گیرند از الگوی «هنرمند منزوی» پیروی می کنند افزود: آنهایی که در جامعه به معروفیت دست می یابند و دارای جایگاه می شوند از پس زمینه ی ارتباطاتی برخوردارند و این موضوع را پذیرفته اند که باید با جامعه تعامل انجام دهند.
*** جمع بندی
اگر الگوی پیشرفت در جوامع توسعه یافته را در نظر بگیریم، به این نتیجه خواهیم رسید که در اینگونه جوامع همواره به دانش، خلاقیت و هنر راستین بهای بسیاری داده شده است. امروزه در کشورهای پیشرفته نوابغ علمی و هنری به عنوان ابزارهای تولید قدرت و ثروت به شمار می روند.
وجود بسترهای لازم برای ظهور و پیشرفت استعدادهای علمی و هنری در یک جامعه، نخستین گام در این مسیر است.
برخوردهای سلیقه یی با هنرمندان که گاه و بیگاه موجبات دلخوری و گوشه گیری آنها را فراهم می آورد، شاید یکی از مهم ترین چالش هایی باشد که عرصه را برای رشد فرهنگ و هنر اصیل در جامعه تنگ کرده و فضا را برای جولان عده یی از افراد کم بهره یا بی بهره از هنر باز کرده است.
تعدیل این شرایط به یقین می تواند دلخوری هنرمندان را کمرنگ تر و انگیزه ی آنها برای اتصال با جامعه و تعامل با مردم را بیشتر سازد.
این اتفاق می تواند اتفاقی فرخنده باشد؛ چرا که حضور فعال هنرمندان واقعی در جامعه سطح آگاهی فرهنگی و سلیقه ی هنری جامعه را بالا خواهد برد و مردم را با گنجینه های هنر حقیقی آشنا خواهد کرد. اکنون هنرمندان تمام عیاری در عرصه های مختلف هنری چون موسیقی، شعر و داستان، خطاطی و نگارگری و... در گوشه و کنار این سرزمین زندگی می کنند که شاید در دنیا شناخته شده تر از کشور خودشان باشند. بی شک باید به زودی روزی برسد و شرایطی فراهم آید که هنرمندان اصیل به جامعه بپیوندند و قدر حضورشان دانسته شود.
*گروه پژوهش و تحلیل خبری
پژوهشم**9282**2054
28/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها