واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
دستورات نازي ها برای جلوگيري از كشتار يهوديان بررسي ابعاد هولوكاست نشريه آمريكن فري پرس در گزارشي به تشريح تلاش مقامهاي نازي براي حفظ جان يهوديان مقيم اردوگاههاي كار اجباري پرداخت. در اين گزارش با اشاره به دستور "هيملر " به اردوگاهها نوشته شده: در 28 دسامبر 1942، رئيس دفتر فرماندهي اردوگاههاي اساس طي دستوري به اردوگاه آشويتس و ديگر اردوگاهها از نرخ مرگ و مير موجود در ميان زندانيان بر اثر بيماري انتقاد كرد. (اين دستور بخشي از نمايشگاهي بود كه در محل دادگاه نورمبرگ تشكيل شد.) گزارش آمريكن فري پرس با بررسي اين دستور ادامه مييابد: در اين بخشنامه چنين قيد شده بود كه "پزشكان اردوگاهها بايد تمام تلاش و ابزار در دسترس را به كار گيرند تا نرخ مرگ و مير در اردوگاههاي مختلف كاهش يابد... " و اينكه "... پزشكها بايد مطمئن شوند كه وضعيت كار در اردوگاهها تا حد امكان بهبود يافته است. " در اين بخشنامه اعلام شده بود كه "هاينريش هيملر " (Heinrich Himmler) "دستور داده تا نرخ مرگ و مير در اردوگاهها قطعا كاهش يابد. " در ادامه گزارش "آمريكن فري پرس " آمده: جالب است كه "نوربرت مازور " (Norbert Masur)، از مقامات شاخه سوئدي كنگره جهاني يهوديت در 21 آوريل 1945 با هيملر ديدار كرد. توصيفات مازور در مورد آن ديدار در دسامبر 1985 در روزنامه "مومنت " (Moment) منتشر شد؛ به گفته وي: "در طول يك گفتگوي طولاني، هيملر در مورد اتهامات فزاينده نسلكشي كه به دولت آلمان وارد ميشد شكايت كرد و اعلام نمود كه به منظور كنترل بيماريهاي واگيردار، مجبور شديم كورههايي احداث كنيم تا در آن اجساد افراد بيشماري كه بر اثر اين بيماري مردهاند را بسوزانيم. اما هماكنون ميخواهند از اين موقعيت بهره برده و ما را به دام اندازند. "
در ادامه گزارش "آمريكن فري پرس " به دلايل احداث كورههاي جسدسوزي پرداخته ميشود: كورهها به منظور حفظ يهوديان اروپايي از بيماري تيفوس ساخته شده بودند، بيماري كه از متلاشي شدن لاشههاي قربانيان تيفوس در اردوگاهها پخش ميشد. كورهها يقينا هيچ ارتباطي با به اصطلاح برنامه "كشتار دستهجمعي " يهوديان اروپا توسط نازيها نداشته و نميتواند دليلي براي اثبات وجود چنين برنامهاي باشد. برخي از "تاريخنگاران " مبتكر هولوكاست اعلام كردهاند كه اگر نازيها يهوديان را با گاز و يا ديگر روشهاي زيركانه نكشتهاند، بنابراين يقينا به آنها چنان گرسنگي دادهاند كه باعث مرگ ايشان شده است. يا اين حال، دكتر راسل بارتون (Russell Barton) كه بعد از جنگ يك ماه را به عنوان دانشجوي پزشكي در اردوگاه بلسن (Belsen) گذراند، چنين گزارش داده: "من از يافتن گزارشهايي كه متعلق به دو يا سه سال پيش بودند و در آنها صحبت از توزيع مقادير انبوهي غذا شده بود، واقعا تعجب كردم. در آن زمان قانع شدم كه بر خلاف عقيده عمومي، هيچگاه سياستي مبني بر گرسنگي دادن به ساكنان اردوگاه مطرح نبوده است. تعداد زياد ساكنان اردوگاهها كه به خوبي تغذيه شده بودند نيز نشان از همين مسأله داشت. بنابراين چرا تعداد زيادي از ساكنين اردوگاهها از سوءتغذيه رنج ميبردند؟ بارتون چنين گزارش ميدهد: "دلايل اصلي عبارت بودند از ... بيماري، تراكم بيش از حد جمعيت در اردوگاهها، نقض قانون و نظم و كمبود آب، غذا و دارو. " به گفته بارتون اين وضعيت پس از حملات هوايي متفقين به انبارهاي اردوگاهها رخ داد. درنتيجه اين متفقين بودند كه حداقل به طور غيرمستقيم مسؤول تعداد انبوه اجسادي بودند كه پس از آزادسازي اردوگاهها در آنها كشف شدند. منبع: خبرگزاری فارس/ن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 397]