واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
پول هاي رايج در اردوگاه هاي كار اجباري نازي تاريخ پنهان هولوكاست مجله بارنز ريويو (TBR) در مقالهاي وضعيت عملكرد اردوگاههاي كار آلمان و پولهاي مورد استفاده در اين اردوگاهها را بررسي كرده كه در ادامه اين مقاله را ميخوانيم: مكانهايي مثل آشويتس، داخائو و بوخنوالد برخلاف آنچه كه اغلب شنيده ميشود "اردوگاه مرگ " نبوده و در آنجا عمليات نابودسازي انجام نميشده است. آنها اردوگاههاي كاري بودهاند كه براي فعاليتهاي جنگي آلمان حياتي بودهاند. اما آيا ميدانيد كه كارگران يهودي در ازاي كاري كه در اردوگاهها انجام ميدادهاند، رسيدهايي چاپي دريافت ميكردند و از آن براي خريد از فروشگاه، رستوران و حتي فاحشهخانه، استفاده ميكردند؟ ايده سيستم پولي زندان در گتوهايي مثل لودز ابداع و در اردوگاههايي مثل آشويتس و داخائو بكار گرفته شد و هنوز هم در اردوگاههاي تبعيديها كه پس از جنگ جهاني دوم توسط متفقين تأسيس شد استفاده ميشود. در اينجا ماجراي پولي را طرح ميكنيم كه مورخين درباري حتي حاضر نيستند كه وجود آن را تصور كنند. در دادگاه نورنبرگ تصاوير تپههايي از اجساد سوزانده شده، به عنوان سندي براي اثبات اين اتهام بكار رفت كه اردوگاههاي كار اجباري آلمان در طول جنگ جهاني دوم با هدف نابودسازي يهوديان اروپا فعاليت ميكردهاند. با اين حال مدارك مستند فراواني كه مدتها مخفي نگه داشته شدهاند، وجود دارند كه نشان ميدهند رفتار نسبتاً خوبي با زندانيان ميشده و آنها در ازاي كار سختي كه انجام ميدادهاند، مزد دريافت كرده و ميتوانستند چيزهاي لوكسي را بخرند كه حتي مردم آلمان دسترسي آسان و سريع به آن را نداشتهاند. آن تصوير محروميت نكبتباري كه لابي هولوكاست مايل به تأييد و پذيرفتن آن است، اينگونه نيست. سند تكذيبناپذير شرايط نسبتاً خوب زندانيان، وجود ابزار مبادله كالا و خدمات، يا همان پول، در اردوگاههاست. حداقل 134 نوع اسكناس مختلف، با واحد و مدل متفاوت براي اردوگاههاي بدنامي مثل آشويتس، بوخنوالد، داخائو، اورانينبورگ، راونسبروك، وستربورك و دستكم 15 اردوگاه ديگر وجود داشته است. در گتوها، خصوصاً گتوي ترزين اشتات و لودز نيز سيستمي پولي وجود داشته است كه اسكناسهايي زيبا (با كارهاي واقعاً هنري) توليد ميكرده كه پول آمريكا در برابر آن يكنواخت به نظر ميرسد. فروشندگان پول و سكههاي نادر فراواني هستند كه متخصص فروش "پول اردوگاههاي كار " هستند كه برخي اوقات با نام "پول هولوكاست " نيز به فروش ميروند. اما همين واقعيتِ وجود چنين پولهايي هيچ سوال و شبههاي در مورد آنچه كه در داخل اردوگاههاي كذايي مرگ رخ داده (و نداده) است، ايجاد نكرده درحاليكه بايد نسبت به آنچه ادعا ميشود در اين مكانها -كه پول هولوكاست در آن رايج بوده - اتفاق افتاده است، ترديد نمود.
اين رسيدها يا اسكناسها در خارج از اردوگاهي كه در آن صادر شده بودند، قابل معامله نبودهاند. اين كار باعث ميشد كه شانس فرار موفق كاهش يابد و توده مردم نتوانند برخي چيزهاي لوكس و كميابي كه در داخل اردوگاهها در دسترس بودند را خريداري كنند. به گفته آلبرت پيك زندانيان بخاطر كاري كه انجام ميدادند دستمزد دريافت نميكردند ولي هر چند وقت يكبار "كوپنهايي " به آنها داده ميشد تا از "فروشگاهها " خريداري كنند ... با وخيم شدن اوضاع جنگ و كاهش تعداد كارگران، عامل كارگران اردوگاههاي كار، اهميت يافت. به زندانيان پيشنهاد پاداش و ديگر مزايا داده ميشد، تنباكو و حتي استفاده از فاحشهخانه نيز به زندانيان پيشنهاد ميشد. ... در داخل اردوگاهها پولهاي خاصي چاپ ميشد تا در خارج از اردوگاه قابل استفاده نباشند. نامه زنداني شماره 11647، بلوك 3/28 داخائو KIII در هشتم سپتامبر 1940 به يكي از خويشاوندان خود در گتوي لودز: بايد درباره خودم برايت بنويسم. حال من خيلي خوب است. من از فروشگاه عسل، مربا، كلوچه، ميوه و غذاهاي ديگر ميخرم. اگر نگران من هستي واقعاً اشتباه ميكني. اين من هستم كه بايد نگران تو باشم. ... در ترزين اشتات جدول پرداختي وجود داشت كه در آن از Th. kr (كرون ترزين اشتات) استفاده ميشد. ريز ارقام بدين صورت بود: • كارگران مرد براساس كاري كه انجام ميدهند: Th. kr205-105 • كارگران زن براساس كاري كه انجام ميدهند: Th. kr205-95 • كارگران نيمهوقت: 80 Th. kr • سرپرستها: 70 Th. kr • مجروحان جنگي يا دارندگان مدال (Iron Cross)، درجه يك يا بالاتر: 195 Th. kr • اشخاص برجسته (دكترها، اساتيد دانشگاه، دانشمندان، اساتيد فرهنگي مشهور و سياستمداران): 145 Th. kr با وجه به اين پرداختها، هزينه يك فنجان قهوه 2 Th. kr بود. گردش اين پول در ترزين اشتات بگونهاي بود كه به چاپ بيش از 5 ميليون اسكناس احتياج بود. اولين اردوگاه كاري كه اسكناسي مخصوص خود داشت، اردوگاه اورانينبورگ بود. پيش از استفاده از اسكناس مخصوص، از پول آلماني شهرهاي اطراف اردوگاه استفاده ميشد اما مقامات تصميم به تمركز بخشيدن به اين فعاليت گرفتند. پول موجود با كسر 30% با پول اردوگاه معاوضه شد. همچنين در بوخنوالد هر كارگر اجازه داشت كه در هفته تا 10 مارك براي خريد سيگار از فروشگاه اردوگاه، خريدهاي ديگر از فروشگاه، رفتن به فاحشهخانه و يا ذخيره در يك حساب پسانداز، هزينه كند. طبق مقررات يك بار استفاده از فاحشهخانه 2 مارك هزينه داشت كه از اين مبلغ 1.5 مارك به SS و 0.5 مارك به "مخارج " اختصاص مييافت. آيا در ديگر اردوگاهها – لااقل اردوگاههايي كه پول منتشر ميكردند - شرايطي مشابه اين وجود داشته است؟ از آنجايي كه آشويتس جزو اين اردوگاهها بوده است، حتي تصور اينكه در اين "اردوگاه مرگ " مربا و سيگار خريداري ميشده است، شگفتانگيز است. حتي وجود پول در اين اردوگاهها باعث ميشود كه چشماندازي از چگونگي زندگي در آنجا داشته باشيم، با اين حال اين اطلاعات بايستي در مجراي تاريخي قرار گيرند. اولين اردوگاهي كه از لگرگلد استفاده كرد اولين اردوگاهي كه از لگرگلد براي زندانيان خود استفاده كرد، اردوگاه اورانينبرگ بود. اسكناسهاي اين اردوگاه بصورت 5 pfg (سبز)، 10 pfg (آبي)، 50 pfg (قهوهاي) و 1 مارك بوده است. (كه از آگوست 1933 تا سال 1934 هنگامي كه اردوگاه تعطيل شد، منتشر ميشده است) اين اسكناسها برخلاف اسكناسهاي ترزين اشتات كاملاً ساده و بدون استفاده از رنگهاي مختلط و سايه بوده است. حتي اين اسكناسها نيز نشاندهنده توجهي است كه به طراحي پول براي كارگران ميشده. در ادامه برخي از پولهاي رايج در اردوگاهها و گتوها را بررسي ميكنيم: داخائو بايد بدانيم كه اردوگاه داخائو نيز همانند بسياري اردوگاههاي ديگر به عنوان يك اردوگاه كار فعاليت ميكرده است. در اينجا ظاهر فيشهاي كاغذي چاپ شده در سال 1944 را بررسي ميكنيم ... فيشهاي داخائو سه قيمت متفاوت 1، 2 و 3 ماركي داشتند. شماره شناسايي زنداني همراه با تاريخ انتشار فيش (31 ژانويه 1945) بر روي فيش سبز نوشته شده است. در واقع در تمامي فيشهاي داخائو، شماره شناسايي زندانيان آمده است. آشويتس به نظر ميرسد كه در يك اردوگاه مرگ نياز چنداني به پول نباشد. منبع:خبرگزاری فارس/ن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 421]