محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843797680
با شهدای امور تربیتی/۵۲ نمی‌خواهم که در بستر بمیرم
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: با شهدای امور تربیتی/۵۲
نمی‌خواهم که در بستر بمیرم
شهید سیدجواد سیدصالحی که مربی امور تربیتی بود در وصیت‌نامه خود دو بیتی را نوشته است: شهیدان می‌روند نوبت به نوبت، خوشا روزی که نوبت بر من آید، اگر روزی قرار است من بمیرم، نمی‌خواهم که در بستر بمیرم.
به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، شهید سیدجواد سید صالحی در سال 1340 متولد شد. پدرش کشاورز و مادرش خانه‌دار بود. یک برادر و 6 خواهر داشت؛ پدر در ایام کودکی‌اش از دنیا رفت و برادر کوچک‌تر او نیز در سن 17 سالگی در جبهه موسیان به درجه رفیع شهادت نائل گشت. شهید سیدصالحی تحصیلات خود را در خوانسار به پایان رساند و در سال 1360 به عنوان مربی پرورشی به استخدام آموزش و پرورش در آمد و در سال 1362 در رشته راه و ساختمان دانشگاه یزد قبول شد اما به دلیل تنهایی مادر و مشکلات از ادامه تحصیل صرفنظر کرد. او مهره فعال در سپاه و بسیج منطقه خود بود و در امر تعلیم و تربیت بسیار موفق بود. به طوری که وجودش الگو و تکیه‌گاهی برای نسل جوان و نوجوانان آشنا به وی بود؛ تمام دانشآموزان و والدینشان شیفته اخلاق و فداکاری او بودند. فعال و مسئولیت‌پذیر بود و در بسیاری از رشته‌ها مانند کارهای ساختمانی، الکتریکی مهارت داشت. او از اوان کودکی از مریدان و عاشقان قافله ثارالله بود و همواره در محافل عزاداران اهل بیت(ع) در خط مقدم بود. شیفتگی اهل بیت(ع) او را مسلمانی متعهد، دلسوز، مسئول و فردی در جهت خدمت خلق‌الله بار آورده بود. تا اینکه با حمله دشمن دون به خاک پاک میهن با غیرتی وصف‌ناشدنی، لباس رزم را بر تن پوشانید و قدم در راه دفاع از مرز و بوم سترگش نهاد و پس از نبردی جانانه با دشمن در سال 1367 شهادت را در آغوش گرفت و عاشقانه به خیل سرخ جامگان مکتب شهادت پیوست. وصیت‌نامه شهید با سلام و درود به آقا امام زمان(عج) روحی و ارواح العالمین و نائب بر حقش و بزرگوارش روح خدا روح‌الله الموسوی الخمینی و امت شهیدپرور و درود بر شهدای گلگون کفن اسلام و انقلاب اسلامی به خصوص شهدای شهرستان خوانسار و حومه. عزیزانم از اینکه خداوند توفیقی عنایت کرد و چندین بار در کنار رزمندگان کفر ستیز اسلام و قرآن در میدان‌های نبرد حق علیه باطل شرکت کنم بسی خوشحالم و این را برای خود توفیق و سعادتی می‌دانم. از خداوند بخواهید که همه ما را هدایت کند و از ما راضی گردد و از آن افرادی نباشیم که امام خود را در کوفه تنها گذاشتند بلکه پیرو خط او باشیم و از فرهنگیان محترم تقاضا دارم که شغل انبیایی خود را حفظ کنید و بدانید که امانت‌های بزرگی را خداوند به شما محول کرده در تعلیم و تربیت آنها همچون پیامبران الهی بکوشید. سخنی با دانشآموزان عزیزم دارم که امیدهای آینده انقلاب هستند، درس‌های خود را خوب بخوانند و خود را با اخلاق اسلامی آراسته کنند. در رابطه با مسئله مسجد سادات و هیئت عزاداران هیئت امناء مطابق با تصمیمات قبلی باید عمل شود و برادران حزب‌الله را تنها نگذارید که در این زمینه من به برادران رزمنده محلی و برادر رفعتی معاونت محترم بسیج سپاه پاسداران خوانسار شفاهاً سفارش کردم که سنگر مسجد و پایگاه را خالی نگذارید. بدانید عزیزان چنانچه من به فیض شهادت نائل گشتم این آرزوی من بوده و این را فوز بزرگی می‌دانم و این دو بیت شعر را تقدیم می‌کنم: شهیدان می‌روند نوبت به نوبت/خوشا روزی که نوبت بر من آید/اگر روزی قرار است من بمیرم/نمی‌خواهم که در بستر بمیرم. و اما روی سخن با مادر گرامی‌ام و همسر مهربانم و خواهران عزیزم دارم: دیگر کسی نیست که شما را بین در و دیوار فشار دهد و کسی نیست به شما سیلی بزند. کسی نیست بازوی شما را مجروح کند در صورتی که به سر فاطمه زهرا(س) چنین کردند. انتهای پیام/
94/02/21 - 12:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 166]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها