تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836973384
لندن از مدار بروکسل دور می شود – محمدرضا عرفانیان *
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: لندن از مدار بروکسل دور می شود – محمدرضا عرفانیان * تهران – ایرنا- دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا ژانویه 2013 وعده داد که چنانچه در انتخابات پارلمانی 2015 اکثریت قاطع آراء را کسب کند در آن صورت یک همه پرسی برای چگونگی عضویت این کشور در اتحادیه اروپا برگزار خواهد کرد.
حزب محافظه کار بریتانیا در انتخابات پارلمانی اخیر موفق شد برای اولین بار در 23 سال گذشته با کسب 330 کرسی از مجموع 650 کرسی مجلس عوام این کشور به اکثریت قاطع دست یابد و اینک افکارعمومی بریتانیا مایلند بدانند کامرون چگونه به این وعده سیاسی خود عمل خواهد کرد.
گرچه تا برگزاری این همه پرسی نزدیک به دو سال فرصت باقی مانده و نتیجه آن هم بطور قطع مشخص نیست، ولی از زمانی که کامرون در سال 2013 این سخنان را به زبان آورد ، افکار عمومی جهان آن را مقدمه ای برای تزلزل اتحادیه اروپا توصیف کرد و دست کم چنین تلقی شد که لندن بتدریج از مدار بروکسل دور می شود.
از زمان آغاز بحران اقتصادی در سال 2008 ، دولت های متعددی در کشورهای اروپایی به خاطر نابسامانی های اقتصادی توسط شهروندان این کشورها در انتخابات مختلف سقوط کردند.
دولت های متعددی که در ایتالیا ، پرتغال، فنلاند و اسلوواکی از سال 2008 برسرکار آمدند به علت ناتوانی در کنترل بحران اقتصادی یکی پس از دیگری یا سقوط کردند و یا در انتخابات بعدی آرای لازم را بدست نیاوردند.
دولت راستگرای نیکلا سارکوزی رییس جمهوری پیشین فرانسه نیز در سال 2012 به علت فشارهای اقتصادی نتوانست برای بار دوم آراء شهروندان فرانسوی را کسب کند و ناگزیر قدرت را به رقیب خود واگذار کرد.
آخرین مدل ازاین جابجایی قدرت در انتخابات اخیر یونان روی داد. حزب چپگرای «سی ریزا» به رهبری «الکسیس سیپراس» پنجم بهمن ماه 1393 شمسی با شعار مخالفت با سیاستهای ریاضتی اتحادیه اروپا توانست آراء شهروندان این کشور را بسوی خود جلب کند و قدرت را در این کشور بدست گیرد.
به نظر می رسد که کامرون نیز با بهره گیری از عوامل مختلف از جمله با شعار احتمال دور شدن از اتحادیه اروپا و مصون ماندن از مشکلات اقتصادی آن توانست در قدرت باقی بماند.
اینکه حضور بریتانیا در اتحادیه اروپا به چه میزان به نفع یا به ضرر لندن است بحث دیگری است، ولی این کشور طی بیش از نیم قرن گذشته هیچگاه نسبت به هویت و موجودیت اتحادیه اروپا و تولد محور بروکسل در عرصه اقتصادی و سیاسی رفتار واحدی نداشته است.
آلمان و فرانسه در سال 1950 میلادی با امضای قراردادی صنایع زغال سنگ و فولاد دو کشور را ادغام کردند . یک سال بعد هلند ، بلژیک ، لوزامبورگ و ایتالیا به این پیمان پیوستند و اتحادیه صنایع و معادن موسوم به «مونتان یونیون» را پایه ریزی کردند. این اولین گامهای عملی برای تشکیل اتحادیه اروپا بود.
لندن از ابتدای تشکیل اولین سنگ بنای اتحادیه اروپا اختلاف های عمده ای با آن داشت و همیشه در این اتحادیه نقش اپوزیسیون و مخالف را ایفا کرده است. در دهه های 50 و 60 میلادی که جامعه اقتصادی اروپا شکل گرفت، دولت انگلیس برای رقابت با آن به سرعت با دانمارک و برخی از کشورهای اسکاندیناوی به گفت وگو نشست و جامعه «افتا» را تأسیس کرد و سرانجام هنگامی که از رقابت با جامعه اقتصادی اروپا بازماند تصمیم گرفت به عضویت آن درآید.
با این وجود عضویت رسمی بریتانیا در اتحادیه اروپا پس از گذشت دو دهه از زمان تشکیل آن و در سال 1973 بوقوع پیوست.
بریتانیا همواره نقش هماهنگ کننده مخالفین اتحادیه اروپا را بازی کرده و در سیاست گذاری های کلان مانند پول واحد «یورو» یا پیمان «شنگن» مخالفت های علنی و رسمی داشته است. استنکاف بریتانیا از پیوستن به واحد پولی «یورو» و نیز امتناع این کشور از قرار گرفتن در مرزهای «شنگن» به رغم تصویب اکثریت اعضای اتحادیه در همین چارچوب قابل ارزیابی است.
رفتار دولتمردان بریتانیا در قبال اتحادیه اروپا همواره دوگانه بوده است. در واقع لندن از ابتدای شکل گیری اتحادیه اروپا مایل بوده از منافع آن سود ببرد ولی درگیر مشکلات آن نباشد.
خروج لندن از مدار بروکسل موجب تغییرات بنیادین در اتحادیه اروپا و روند همگرایی آن می شود ، واگرایی در این اتحادیه را تشدید می کند و زمینه را برای فروپاشی آن آماده خواهد کرد.
و سخن آخر اینکه در معادله خروج از اتحادیه اروپا ، گریز از مشکلات اقتصادی این اتحادیه یکی از عوامل تاثیر گذار در تصمیم گیری دولتمردان محافظه کار بریتانیا است ولی لندن قطعا در این زمینه متغیرهای دیگری را نیز در نظر دارد!
*کارشناس حوزه آمریکا و اروپا در ایرنا
21/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]
-
گوناگون
پربازدیدترینها