تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819528531
به جای خواندن این یادداشت فیلم خانم بنی اعتماد را ببینید
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
به جای خواندن این یادداشت فیلم خانم بنی اعتماد را ببینید وبلاگ > موسوی، سیدعبدالجواد -
خدارا صد هزار مرتبه شکر فیلمِ خانم بنی اعتماد از بلایای طبیعی و غیر طبیعی مصون ماند و بالاخره به اکران عمومی درآمد. ای کاش این فیلم در یک فضای آرام به نمایش در می آمد تا می توانستیم به این بهانه از سیاست فاصله بگیریم و کمی در باره قصه پردازی و شیوه به کارگیری منحصر به فرد آن در فیلم قصه ها سخن بگوییم.
اما متاسفانه در زمانه ای که سیاست دائرمدار همه شئون فردی و جمعی ماست گوشی برای شنیدن این حرف ها نمی توان یافت. این درست که فیلم قصه ها به شدت موضع سیاسی دارد اما به هیچ وجه نباید با متر و معیار سیاست به سراغ آن رفت. سیاست هر وقت به سراغ هنر برود هنر را به مقوله ای بی ارزش و مصرفی و شعاری بدل خواهد کرد و در واقع هنر را مضمحل می کند. درست بر عکس. هنرمند اگر به سراغ سیاست برود و البته این زیرکی و توانایی را هم داشته باشد که مقهور سیاست نشود اثرش به یک نشانه و ذخیره ماندگار در تاریخ یک سرزمین بدل خواهد شد. از این دست آثار در تاریخ سینمای جهان کم نبوده اند. آثاری که یک واقعه سیاسی را دستمایه کار خود قرار داده اند اما آن قدر هنرمندانه که اثر از یک واقعه نگاری صرف فراتر رفته و به ذخایر و سرمایه های فرهنگی پیوسته.قصه ها از منظر صاحب این قلم ویژگی های درخشان و ممتازی دارد که می تواند در زمره چنین آثاری قرار بگیرد. آن ها که می خواهند قصه ها را در چارچوب تنگ سیاست محدود کنند مشکل از عینکی است که بر چشم گذاشته اند: پیش چشمت داشتی شیشه کبود زان سبب دنیا کبودت می نمود بنی اعتماد بی اعتنا به زمانه خود نیست اما اثرش هم به تاریخ و زمانه خاصی محدود نمی ماند. چند سال دیگر خیلی ها از یاد خواهند برد معجزه هزاره سوم که بود و چه دعاوی ای داشت اما فیلم قصه ها را نمی توان از یاد برد چرا که مبنا و اساسش را بر بی بنیاد ترین چیزها یعنی سیاست بنا نکرده است. قصه ها از عشق می گوید و از توانمندی عشق در روزگار سیطره جهل و نفاق و دین فروشی و سرمایه داری لجام گسیخته . طبیعی است که هر قصه ای در زمان خاصی اتفاق می افتد و بدون شک از منظر خانم بنی اعتماد زمانه ای که این قصه ها در آن اتفاق افتاده-یعنی در دوران زمامداری آقای احمدی نژاد- زمانه خوبی نبوده. علاوه بر خانم بنی اعتماد خیلی های دیگر هم چنین اعتقادی دارند. بعضی از آن خیلی ها حتی جزو عالمان بزرگ دینی هم هستند، نمی توان هیچ کسی را به جرم آن که چنین می اندیشد سرزنش کرد. مخالفت و یا حتی تخطئه و منکوب کردن یک دولت نه ایراد شرعی و عرفی دارد و نه منعی قانونی. هر کسی می تواند درباره هر دولتی هر جوری که دلش می خواهد بیندیشد و نظرش را بیان کند. مگر الان بعضی ها در مورد دولت آقای روحانی چنین نمی کنند؟ مگر کسی مانع آن ها می شود؟مگر همان بعضی ها به صراحت آقای روحانی و دولتش را به سازشکاری و خیانت متهم نمی کنند؟ تازه مگر بعضی از این بعضی ها با لنگه کفش به استقبال رییس جمهوری که دوستش نمی دارند نمی روند؟ مگر کسی برای این بعضی ها محدودیتی ایجاد کرده؟می دانم که قیاس خانم بنی اعتماد با این بعضی ها قیاسی است از اساس باطل و مع الفارق اما خواستم به آن ها که همه چیز را در سیاست خلاصه می کنند تذکری داده باشم و بگویم فرض این که دنیا را از دریچه تنگ و محدود شما ببینیم بازهم اتفاق خاصی رخ نداده و نه تنها اتفاق خاصی رخ نداده که در قیاس با کاری که شما و دوستانتان با مخالفان سیاسی شان انجام می دهند انتقادهای خانم بنی اعتماد به آن هشت سال کذایی زیادی مهربانانه و لطیف به نظر می رسد. خانم بنی اعتماد آن قدر حواسش بوده که قصه هایش را که در حقیقت ادامه قصه های قبلی او هستند طوری تعریف کند که اگر شما هیچ کدام از آن قصه ها را ندیده باشید بازهم بتوانید با فیلم ایشان ارتباط برقرار کنید و این میسر و ممکن نیست مگر از روزمرگی فاصله گرفتن و شناخت دقیق و عمیق از روایت و قصه گویی داشتن و در ضمن از تجربه های گرانسنگ خود از سینما و جامعه درست بهره گرفتن. غرض این که اگر سیاست زدگی حجابی ضخیم بر دیدگان ما نکشد ورای این مباحث پیش پا افتاده سیاسی روزمره می توان درباره خیلی چیزهای دیگر هم سخن گفت. چیزهایی که می تواند به سینمای بی رونق این روزهای ما کمک کند. به احتمال زیاد این روزها شما درباره این فیلم زیاد بشنوید و بخوانید. و به احتمال زیاد اغلب آن ها بیانیه سیاسی باشد و نه حرف درست و درمان درباره فیلمی متفاوت از سینمای ما. خواستم بگویم به جای خواندن آن ها و حتی خواندن این یادداشت فرصت را از دست ندهید و بروید تا فیلم بر پرده هست با تامل فیلم را ببینید و از خاطر نبرید: غیر از هنر که تاج سر آفرینش است دوران هیچ منزلتی پایدار نیست
جمعه 18 اردیبهشت 1394 - 08:22:03
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 101]
-
گوناگون
پربازدیدترینها