محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832700502
متن دکلمه دانش‌آموز حدیثه سیاحی در مراسم بزرگداشت مقام معلم در : این معلم پرورشی فارغ‌التحصیل مکتب جانبازی و شهادت است
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: متن دکلمه دانش‌آموز حدیثه سیاحی در مراسم بزرگداشت مقام معلم در خبرگزاری فارس:
این معلم پرورشی فارغ‌التحصیل مکتب جانبازی و شهادت است
او معلم پرورشی است و به حق، چه افتخاری بالاتر از اینکه آموزه‌های علمی و الهی را در مکتب کسی زمزمه کنی که خود فارغ التحصیل مکتب جانبازی و شهادت است.
به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، دانش‌آموز حدیثه سیاحی در مراسم بزرگداشت مقام معلم که امروز در خبرگزاری فارس برگزار شد، دکلمه‌ای را اجرا کرد که نوشته خود اوست. سن ما قد نمی دهد ... می‌گویند زمانی پشت همه دفترهای مشق بچه‌ها می‌نوشتند«تعلیم و تعلم عبادت است»؛ این کلام گوهربار از امام خمینی (ره) است. یعنی هرکسی که تعلیم می‌دهد و هر کسی که تعلیم می‌بیند در حال عبادت است؛ هر بار که این جمله ارزشمند را می‌خوانم فکر می‌کنم که به واقع، معلم تمام عمرش را در حال عبادت است. معلم، چه واژه زیبایی، و این واژه عمیق و زیبا چقدر راحت در لغت نامه‌ها معنی شده است؛ در لغت‌نامه عمید نوشته است: معلم یعنی تعلیم دهنده، آموزاننده و آموزگار. در لغت‌نامه دهخدا نوشته است: معلم به معنی مدرس و آموزاننده است... معلم را با هر نام و واژه بخوانیم، باز هرگز نمی‌توانیم از جایگاه و مقام و عمل سراسر عبادتش بگوییم و بنویسیم. در ذهنم ابتدا معلم را باغبانی تصور می‌کنم که هر روز به گلستانی رسیدگی می‌کند. به گل‌هایشان آب می‌دهد. هرسشان می‌کند و بعد از زحمات بسیار، هر روز رشد کردنشان را به تماشا می‌نشیند. ولی باز می‌بینم، هستند معلمانی که دست و چشم فدای این سرزمین کرده‌اند و امروز حتی بی‌هیچ چشم و دستی و حتی بی هیچ چشمداشتی، به گل‌های این سرزمین، درس‌های عملی و نظری بسیار می‌آموزند. درس مهر، محبت، ایثار، تلاش و مجاهدت در راه بالندگی وطن. باز فکر می‌کنم معلم، شمعی است که می‌سوزد و روشنایی می‌بخشد و دلگرمی؛ باز می‌بینم معلم همه اینها هست و باز هیچ یک از آنها نیست. به خصوص وقتی با معلمانی روبه‌رو می‌شوی که از جسم و جان و همه وجودشان، هیچ چیزی را دریغ نکرده‌اند در راه این سرزمین و در مسیر بالندگی فرزندان این سرزمین؛ کسانی که همچون جانباز سرافراز محمدحسام آقاطاهری که راضی به رضای خدا هستند. او در مکتب شهادت تعلیم دیده است، دقیقاً از زمانی که در جبهه افتخار دفاع مقدس را داشته است. متولد سال 45 است ولی خودش معتقد است که تولد واقعی‌اش، هفتم مهر 1365 است. از 20 سالگی بال زدن بی بال را در آسمان معنویت تجربه کرده و اوج پروازش زمانی بود که در سال 76 قدم در مسیر معلمی گذاشت. مسیری سراسر عبادت که او را در پله‌های انسانیت ارتقا می‌دهد و در عین حال، او را به معلمی دلسوز برای فرزندان همین سرزمین تبدل می‌کند. او معلم پرورشی است و به حق، چه افتخاری بالاتر از اینکه آموزه‌های علمی و الهی را در مکتب کسی زمزمه کنی که خود فارغ التحصیل مکتب جانبازی و شهادت است. همه می‌گویند به پاسداشت تلاش‌های این مرد بزرگ یا معلم نمونه گرد هم آمده‌ایم؛ مردی که هر پاسداشت و گرامیداشتی برای او و معلمانی همچون او اندک و ناچیز است و تنها باید اجرشان را به خدا واگذاشت که بالاترین اجرها را او هدیه می‌کند. من به سهم خود و در بضاعتم، می‌خواهم از این معلم فداکار و بزرگ تشکر کنم که پرواز را به ما می آموزد بی بال‌هایش و خوب دیدن و خوب زیستن را به ما آموزش می‌دهد بی چشم‌هایش که از 20 سالگی آنها را فدای انقلاب و اسلام و ایران کرده است... اکنون که خوب فکر می‌کنم می بینم چقدر سنگین است مسئولیت ما که باید جای کسی ببینیم که خوب دیدن را از 20 سالگی آموخته و جای کسی باید بال بزنیم که بال‌هایش را در اوج جوانی به ما بخشیده است... خدایا توانمان بده لایق باشیم و در آسمان علم و معنویت درست بال بزنیم تا قدردان چنین معلمان دلسوز و فداکارت باشیم. ان‌شاءاله آری، رازی که خطر کنندگان می‌دانند/در بازی خون، برندگان می‌دانند/ با بال شکسته پر گشودن، هنر است/این را همه پرندگان می‌دانند. انتهای پیام/
94/02/16 - 16:33
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها