واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آسمان معلمان ابری است- رسول پایایی* اول: درباره سابقه روز معلم و چرایی آن زیاد گفته و نوشته شده است. 12 اردیبهشت 1340 انبوهی از معلمان برای تحقق خواسته های صنفی و افزایش حقوق به خیابان های تهران آمدند اعتراض معلم ها، کم کم به درگیری با پلیس کشیده شد.
سرگرد ناصر شهرستانی، رئیس کلانتری بهارستان، با یک شلیک به سر «ابوالحسن خانعلی» معلم ساده دبیرستان جامی اسباب مرگ او شد. کشته شدن خانلری، آتش خشم معلمان را شعله ور ساخت و شعله های غضب معلمان، جعفر شریف امامی، نخست وزیر وقت را مجبور به استعفا کرد. 18 اردیبهشت همان سال، معلم ها اجتماع بزرگ تری را شکل دادند و اعلام کردند از این پس 12 اردیبهشت را به عنوان روز معلم گرامی خواهند داشت. با پیروزی انقلاب اسلامی، 12 اردیبهشت 58، استاد مرتضی مطهری روحانی اهل فکر و قلم به دست گروه فرقان ترور شد و به شهادت رسید. تقارن این رویداد هولناک، با روز 12 اردیبهشت موجب شد تقویم انقلاب اسلامی هم این روز را به عنوان روز معلم به رسمیت بشناسد و معلمان هرسال در این روز یاد و خاطره استاد مطهری و دکتر خانعلی را گرامی بدارند.
دوم: روز معلم فرصت مناسبی است تا با هم حال و روز آموزش و پرورش را مرور کنیم. واقعیت امر این است که هوای آموزش و پرورش سال هاست ابری و در اکثر مقاطع زمانی همراه با گرد و غبار و وزش باد های شدید بوده وتوده هایی پر فشار از طرف نمایندگان مجلس هم در اکثر مواقع بر این ناپایداری جوی افزوده است.
سال هاست که معلم ها به این باور رسیده اند در چنین حال و روز و آب و هوایی نباید چشم امیدی بر آسمان بی باران ستاد داشته باشند و شاید خیلی دور از انصاف و واقعیت نباشد که بگویم در طول این سال ها در چنین حال و احوالی رنجوری آموزش و پرورش بیش از پیش شده و هر وزیر و دولتی اعم از اصول گرا واصلاح طلب که آمدند از ظن خود یار آن شده و از درون آن در جست و جوی اسرار به گل نشستگی این کشتی عظیم نبوده و آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید به عنوان میراث دار و سکاندار این کشتی لاجرم یا باید به سبک و سیاق پیشینیان ادامه دهد یا بر اساس تدبیر و عقلانیت آسیب های احصا شده را اولویت بندی کند و براساس درجه اهمیت و اولویت به کم کردن این آسیب ها و درمان این بیمار رنجور بپردازد. روشن است که اولی به حال جامعه و معلم و کشور مضر و دومی نیازمند صبر و بردباری و پشتیبانی همه دستگاه ها و اهتمامی جدی و حمایتی عملی همانند آنچه در عرصه سلامت و بهداشت رخ داده است. اتفاقی که اگر رخ دهد می تواند مکمل بسته سلامت دولت باشد و تدبیری باشد برای ماندگاری و استمرار ارتقای سطح سلامت و بهداشت کشور زیرا که آموزش زیربنای استمرار و ماندگاری همه طرح های خوب است.
سوم: حال و روز آموزش و پرورش در کشور های توسعه یافته و پیشرفته اگر خوب است به این دلیل است که معلم و مدرسه و دانش آموز اولویت کشورشان است. اگر آب و هوای آموزش و پرورش شان آفتابی و همراه با وزش نسیم صبحگاهی است به این دلیل است که نزد آنها سهم آموزش و پرورش از تولید نا خالص ملی بالا تر از پنج درصد است اما در کشور ما، با وجود همه حرف های قشنگی که درباره آموزش و پرورش زده می شود و با وجود تولید نا خالص ملی 470 میلیارد دلاری تنها در یک سال دولت قبل، سهم آموزش و پرورش در لایحه بودجه پیشنهادی همان دولت بسیار کمتر از استاندارد جهانی بوده است. اگر حال آموزش و پرورش آنها خوب است به این دلیل است که بیش از98درصد از اعتبارات آموزش و پرورش شان صرف هزینه های پرسنلی و حقوق نمی شود آنها برای کیفیت بخشی به محتوا و آموزش معلمان، ایمن سازی کلاس های درس، کتابخانه، آزمایشگاه، به روز کردن معلمان، بودجه های خوب اختصاص می دهند. حال آموزش و پرورش آنها به این دلیل خوب است که می داننداگر 98درصد اعتبارات آموزش و پرورش به پرداخت حقوق اختصاص یابد معنایش چیزی جز تداوم معلم محوری و ارتقا نیافتن کیفیت آموزش ها و رها کردن معلم با مشکلاتش نیست. آنها می دانند مدیران جوان با انگیزه با نشاط و علاقه مند به کار و سرشار از ایده می توانند حال مدرسه و کلاس درس و معلم و نظام آموزشی شان را خوب کند و سال ها در یک چرخه بسته مسببان بدحالی نظام آموزشی خود را تنها جا به جا نمی کنند و عرصه مدیریت را برای مدیران نوآور و خلاق و جوان باز می کنند!!
چهارم: این روز ها خوشبختانه فارغ از هیاهوی رسانه ای و ژست های تبلیغاتی در آموزش و پرورش اتفاقات خوبی رخ داده که اگر صبوری و حمایت همه جانبه به کمک آن بیاید می توان امیدوار بود در آینده ای نه چندان دور حال آموزش و پرورش ما هم خوب شود. این روز ها از طرح های فی البداهه و خلق الساعه خبری نیست، جابه جایی و تغییرات مستمر در ساختار ها و دوره های تحصیلی متوقف شده، طرح های نمایشی و عامه پسند مانند ضیافت تعطیل شده است از استخدام های بی رویه و مبتنی بر سیاست اثری نمانده، نگاه آزمایشی جایش را به نگاه پژوهش محور و مطالعاتی داده، ارتقای کیفیت آموزشی در مدارس صاحب ردیف خاص شده است و مدیریت و ساماندهی نیروی انسانی در دستور کار قرار گرفته است و تلاش شده تا پیچ و خم های اداری و موانع برای حضور و مشارکت بخش خصوصی در اداره مدارس به حداقل برسد، نشاط و جنب وجوش تشکل های صنفی و معلمی زیاد شده و امنیت فرهنگی جای فرهنگ امنیتی را گرفته و اراده دولت در اجرای رتبه بندی معلمان امید به ایجاد انگیزه در بین معلمان ایجاد کرده است. اگر می خواهیم آب و هوای آموزش و پرورش ما هم آفتابی شود باید مسئولانه از آموزش و پرورش دفاع کرد. مشکل معلمان را تنها در پرداخت دیون و مطالبات جست و جو نکرد و کم کاری ها و ملی نگاه نکردن به آموزش و پرورش را پشت برگزاری جشن های نمایشی و تعریف و تمجید های شعاری پنهان نکرد باید در حمایت از این دستگاه انقلابی رفتار کرد و فارغ ازمطامع جریانی و منطقه ای و گروهی به مطالبه رهبری پاسخ داد که همه دستگاه ها باید پشتیبان آموزش و پرورش باشند و باور کنیم اگر حال اینجا خوب شود حال همه ما و همه جای این سرای عزیز هم خوب می شود.
*کارشناس آموزش
*منبع: روزنامه ایران/یکشنبه سیزدهم اردیبهشت 1394
13/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 85]