واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مَگلِو، نسل جدید قطارهای سریعالسیر هر زمانی از روز که به فرودگاه مراجعه میکنید شلوغ است و جمعیت موج میزند. گرچه بسیاری از پروازها با تأخیر همراه هستند، اما کماکان هواپیما سریعترین روش جابهجایی برای سفرهای طولانی است.
این وسیله نقلیه صنعت حمل و نقل را در قرن اخیر متحول کرده و این در شرایطی است که سایر وسایل نقلیه مثل ماشین، اتوبوس، کشتی یا قطارهای معمولی از نظر سرعت قابل مقایسه با هواپیما نیستند. در این بین مَگلِو (Maglev) یا همان قطار شناور مغناطیسی، پدیده نسبتاً نوظهوری است که به نظر می رسد صنعت حمل و نقل در قرن بیست و یکم را دگرگون خواهد کرد. به زبان ساده، این قطارهای سریع السیر با استفاده از نیروی مغناطیسی در فاصله ده سانتی متری از ریل در هوا شناور می مانند و با سرعت معجزه آسایی پیش می روند. این فناوری با استفاده از سیستم تعلیق الکترومغناطیسی (EDS) کار می کند که بر پایه دفع نیروی مغناطیسی قرار دارد. اگر با آهن ربا بازی کرده باشید می دانید قطب های غیرهمنام یکدیگر را جذب و قطب های همنام یکدیگر را دفع می کنند. آهن رباهای الکترومغناطیسی نیز مشابه سایر آهن رباها عمل می کنند؛ یعنی قادرند اجسام فلزی را به سوی خود جذب کنند. با این تفاوت که کشش مغناطیسی آنها موقتی است. در قطارهای مگلو، موتور به آن معنا که در قطارهای معمولی استفاده می شود، وجود ندارد. به عبارت دیگر، نقش موتور در این قطارها قابل توجه نیست. زیرا این فناوری بی نیاز از سوخت های فسیلی است. در عوض، میدان مغناطیسی ایجاد شده به وسیله کویل ها که در دیواره های مسیر و نیز ریل کار گذاشته شده است، نیروی محرکه لازم را ایجاد خواهد کرد. در جدیدترین آزمایش قطار سریع السیر مگلو (متعلق به شرکت راه آهن مرکزی ژاپن) رکورد جدیدی از سرعت این نوع وسیله نقلیه به ثبت رسید. این قطار آزمایشی در جدیدترین رکورد خود سرعت ۶۰۳ کیلومتر در ساعت را روی خط آهن آزمایشی یاماناشی واقع در غرب توکیو در دامنه کوه فوجی تجربه کرد. به گفته کارشناسان، این قطار به مدت 10.8 ثانیه با سرعت بیش از ۶۰۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کرد و در این مدت 1.8 کیلومتر از مسیر را پیمود. این درحالی است که همین قطار آزمایشی پنج روز پیش از ثبت این رکورد توانسته بود رکورد ۵۸۱ کیلومتر در ساعت سال ۲۰۰۳ را با رسیدن به حداکثر سرعت ۵۹۰ کیلومتر در ساعت بشکند. در این رکوردگیری جدید ۴۹ نفر از کارکنان راه آهن مرکزی ژاپن در قطار مگلو حضور داشتند. در سال گذشته نیز صد نفر از مردم عادی در آزمایش مشابهی سرعت ۵۰۰ کیلومتر بر ساعت را تجربه کردند. اما تا زمانی که این فناوری به بهره برداری کامل برسد مدت زمان زیادی لازم است. این قطار سریع السیر در سال ۲۰۲۷ مسافت ۲۸۶ کیلومتری میان توکیو و ناگویا (درست به اندازه فاصله تهران تا اراک) را به هم متصل خواهد کرد و این مسافت را با سرعت ۵۰۰ کیلومتر در ساعت در مدت ۴۰ دقیقه خواهد پیمود. هزینه ساخت این مسیر صد میلیارد دلار تخمین زده شده است. یعنی حدود 332 هزار میلیارد تومان که تقریباً معادل با دو پنجم بودجه سراسری ایران است! بیش از ۸۰ درصد مسیر این قطار از میان کوه ها عبور می کند و بخش اعظم این بودجه هنگفت صرف تونل سازی خواهد شد. تا سال ۲۰۴۵ نیز قطارهای مگلو مدت پیمایش مسافت ۴۱۰ کیلومتری بین توکیو و اوزاکا را به نصف یعنی 67 دقیقه کاهش خواهند داد. با وجود صرف هزینه های نجومی، ژاپن قصد دارد در جهت تبدیل شدن به سومین قدرت اقتصادی جهان، این فناوری را به سایر کشورها صادر کند. توسعه این فناوری علاوه بر جابه جایی سریع مسافران، فواید زیست محیطی قابل توجهی نیز در پی خواهد داشت. زیرا این سامانه به لحاظ مصرف انرژی بسیار کارآمد است. همان طور که پیشتر گفته شد استفاده نکردن از سوخت های فسیلی، قطارهای مگلو را به یک وسیله نقلیه دوستدار محیط زیست تبدیل کرده که هیچ دی اکسیدکربنی از آن آزاد نمی شود. حتی اگر نیروی محرکه این فناوری از زغال سنگ یا گاز طبیعی تأمین شود، باز هم تولید دی اکسیدکربن آن بسیار پایین تر از سایر وسایل نقلیه خواهد بود. از طرفی، این قطارها بسیار کم صدا هستند و آلودگی صوتی کمتری تولید می کنند. منابع: گاردین و Howstuffworks صدف دژآلود / جام جم
 
سه شنبه 8 اردیبهشت 1394 ساعت 05:15
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]